Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Το πρώτο φιλί

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:24 π.μ.
Κάποτε είχα ένα blog... το διατήρησα για περίπου 2 χρόνια μέχρι που αποφάσισα να το 'κλείσω' για λόγους ανωτέρας βίας. Όχι, δεν βαρέθηκα, ούτε θεωρώ ότι είχε κάνει τον κύκλο του απλά, σε εκείνη τη φάση, δεν μπορούσα να ασχοληθώ μαζί του. Ο φίλτατος Φώτης όμως, ποτέ δεν έπαψε να μου θυμίζει πόσο ωραίο είναι να μιλάς σε α' ενικό, να εξομολογείσαι, να εξωτερικεύεις τις σκέψεις σου! Μου λέει ότι του είχε λείψει αυτό από 'μένα... και τον ευχαριστώ! Γι' αυτό και θέλω ένα από τα πρώτα, προσωπικά posts μου, να έχει να κάνει με ένα θέμα που συζητήσαμε στο παρελθόν στο δικό του blog. Το πρώτο φιλί!
Ειλικρινά τώρα... ποιος δεν θυμάται το πρώτο του φιλί, είτε αυτό ήταν παραδεισένιο, είτε αηδιαστικό -με την δεύτερη πιθανότητα να υπερισχύει, νομίζω, απ' όσα ακούω τουλάχιστον- και μάλιστα, με κάποια όμορφη νοσταλγία; Ακόμα και να ισχυριστεί κάποιος το αντίθετο, μάλλον δεν θα τον πιστέψω! Σε προσωπικό επίπεδο, μπορώ να πω ότι η εμπειρία ήταν... συγκλονιστική!

Με τον Κώστα τα είχαμε 'φτιάξει' -πραγματικά, δεν κατάλαβα ποτέ την χρησιμότητα αυτού του ρήματος προκειμένου να περιγράψουμε την συγκεκριμένη κατάσταση- στην 1η Γυμνασίου, στις αρχές της χρονιάς. Ήταν κάτι περαστικό κι εφήμερο, όπως κάθε… 'σχέση' στις ηλικίες αυτές. Ποιος μπορεί να μιλήσει για σταθερότητα στα 12; Εδώ καλά-καλά, δεν μπορούμε να το κάνουμε στην ενήλικη ζωή μας. Τελοσπάντων! Ο τροχός γύρισε, τα χρόνια πέρασαν και τα έφερε έτσι ώστε να ανακαλύψουμε ότι είχαμε ανοιχτούς λογαριασμούς.

Ήμασταν στην 3η Γυμνασίου όταν τα ξαναβρήκαμε και αυτή τη φορά φαινόταν πως το πράγμα είναι λιγότερο σαχλό και παιδιάστικο. Κάτι στον τρόπο που αγγίζαμε ο ένας τον άλλο ή στο πως κοιταζόμασταν, φανέρωνε ότι ήταν κάτι περισσότερο από ένα χαζολόγημα. Ωστόσο, όσο κι αν προσπαθούσε ο Κώστα να με... 'προσεγγίσει' με μάταιες -και 'ξόφαλτσες' θα έλεγα- προσπάθειες, υπήρχε κάτι αδιευκρίνιστο που δεν με άφηνε να χαλαρώσω και να νιώσω άνετα ώστε να προβώ στο 'ατόπημα'. Ίσως το γεγονός ότι καμία στενή μου φίλη δεν είχε φιληθεί να μην βοηθούσε στο να πάρω εγώ την απόφαση να κάνω την αρχή -άσχετα αν μετέπειτα στην ζωή μου έκανα την αρχή σχεδόν στα πάντα-!

Δεν είχε μπει ακόμα το καλοκαίρι αλλά ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός για την εποχή και έτσι μας πήγαν εκδρομή στην Βαρυμπόμπη. Η εκδρομή αυτή κατέληξε στο σύνολό της να είναι μια αποτυχία αλλά για μένα, έμελλε να είναι μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ και θα την κρατάω ζωντανή μέσα μου με κάθε λεπτομέρεια. 


Με το που φτάσαμε σχεδόν, τα αγόρια πήραν το δρόμο για το γήπεδο του ποδοσφαίρου και τα κορίτσια, εκείνον της καφετέριας καθώς, δεν είχαμε διάθεση να λιαστούμε σαν τις σταφίδες όλη μέρα. Όχι, δεν είχε να κάνει με το να μην 'σπάσει' το δέρμα μας. Δεν τα σκεφτόμασταν αυτά... όχι τότε τουλάχιστον!

Όταν η ώρα πέρασε, αποφασίσαμε να πάμε να βρούμε τα αγόρια και να δούμε αν είχαν τελειώσει, να πηγαίναμε στα δάση τριγύρω για εξερεύνηση -όχι, δεν χρησιμοποιώ συγκαλυμμένο όρο για το μπαλαμούτι-. Φτάσαμε έξω από το γήπεδο και πλησίασα το συρματόπλεγμα που χώριζε το γήπεδο από την αλάνα έξω από αυτό. Πέρασα τα δάχτυλά μου ανάμεσα στα μικρά κενά και αναζήτησα τον Κώστα με το βλέμμα μου. Και τότε τον είδα, φορώντας μια φαρδιά αθλητική βερμούδα και ένα λευκό φανελάκι που από τον ιδρώτα είχε γίνει ένα με το σώμα του. Μου ανέβηκε ένας κόμπος στο λαιμό, όχι επειδή ήταν κανένα μοντέλο ή κάτι τέτοιο, το αντίθετο θα έλεγα. Είχε ένα όμορφο πρόσωπο και ανοιχτόχρωμα χαρακτηριστικά αλλά το σώμα, χαρακτηριζόταν από την 'ατσουμπαλίαση' της ηλικίας, όπου κάποια παραπάνω κιλά -ορατά αλλά όχι υπερβολικά- δεν έχουν αποφασίσει ακόμα που πρέπει να μείνουν.

Έδειχνε τόσο... όμορφος εκείνη τη στιγμή, με το χαμόγελο στο πρόσωπό του και τον ήλιο να λαμπυρίζει στα μαλλιά του, συνοδευόμενος από αυτή την παιδική και συνάμα, κατά παράδοξο τρόπο, 'ώριμη' εμφάνιση που χαρακτηρίζει τα αγόρια στο δεύτερο πέρασμα της εφηβείας, με τον ενθουσιασμό του παιχνιδιού που κόντευε να φτάσει στο τέλος του και που εκείνος, μόλις είχε φέρει τη νίκη πιο κοντά στη δικιά του ομάδα. Και όταν γύρισε και με κοίταξε με το χαμόγελο εκείνο να γίνεται ακόμα μεγαλύτερο και να ξέρω ότι είναι μόνο για μένα, ήταν σαν να μην έβλεπα και να μην άκουγα τίποτα γύρω μου. Το μόνο που έβλεπα ήταν εκείνος, να μου χαμογελάει και ξαφνικά να γυρίζει προς το μέρος μου, να τρέχει και με ένα σάλτο να βρίσκεται από την άλλη μεριά του φράχτη, ακριβώς μπροστά μου.


Ίσα που πρόλαβα να κάνω ένα βήμα και να ανασηκώσω, σαν από ένστικτο, το πρόσωπό μου πριν εκείνος το πάρει ανάμεσα στα χέρια του και με τραβήξει κοντά του, πριν τα χείλη του ακουμπήσουν με μια λαχτάρα πρωτόγνωρη τα δικά μου και η γλώσσα του, ζεστή και υγρή αναζητήσει τη δικιά μου. Και τότε ήταν που κατάλαβα ότι ναι, ήταν σωστό! Δεν δίστασα λεπτό και ανταποκρίθηκα αμέσως, χωρίς να σκεφτώ ότι φίλοι, συμμαθητές και καθηγητές ήταν μόλις μερικά μέτρα μακριά κοιτάζοντας, με γουρλωμένα μάτια οι περισσότεροι όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα. Ήταν σαν να πάγωσε ο χρόνος, δεν άκουγα ούτε το θρόισμα των φύλλων, ούτε το τιτίβισμα των πουλιών, ούτε το γιουχάισμα των στενών μας φίλων, συνοδεία συγκαταβατικών γέλιων.

Διαπίστωσα ότι όλοι αυτοί οι ήχοι ήταν εκεί μόνο όταν τραβήχτηκε για να με κοιτάξει, με το χαμόγελο πάντα στο πρόσωπό του ψιθυρίζοντάς μου: 
- Αυτό έπρεπε να το είχα κάνει νωρίτερα.
- Ίσως, ψέλλισα εγώ, αλλά όπως και να ‘χει χαίρομαι που το έκανες. 
- Κι εγώ χαίρομαι που είσαι εσύ, απάντησε και με φίλησε για μια ακόμη φορά στα πεταχτά πρωτού επιστρέψει στο γήπεδο για τα επόμενα πέντε λεπτά όπου και τελείωσε το παιχνίδι.

Και μέσα σε αυτό το τόσο μικρό διάστημα, εγώ ονειροπολούσα, μέχρι που αποτραβηχτήκαμε απ’ όλους, κάτσαμε αγκαλιά σε μια πράσινη πλαγιά όπου ένα μικρό ρυάκι περνούσε από κάτω και οι φωνές των υπολοίπων έμοιαζαν ένας μακρινός απόηχος, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά εκείνο το φιλί που ήταν σαν να έστειλε για πρώτη φορά στο κορμί μου ηλεκτρικά κύματα. Ναι, αν με ρωτούσαν, αυτό θα ήθελα να ήταν το πρώτο μου φιλί, ακόμα και σήμερα, γιατί ποτέ άλλοτε δεν θα ένιωθα ξανά τόσο αθώα, τόσο ανέμελα, μη ενοχικά και όμορφα όπως τότε. 

284 σχόλια on "Το πρώτο φιλί"

«Παλαιότερο   ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 284   Νεότερο›   Νεότερο»
Jokastia on 28 Οκτωβρίου 2012 στις 8:31 π.μ. είπε...

Ωραία ιστορία! Το δικό μου πρώτο φιλί ήταν όντως αηδιαστικό! Και το χειρότερο είναι ότι ξανασυναντηθήκαμε μετά από πολλά πολλά χρόνια, δεν ήξερα πως να τον αντικρίσω, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Το συγκεκριμένο φιλί πάντως, αλήθεια σου λέω δεν το νοσταλγώ, αντιθέτως νοσταλγώ άλλα που ακολούθησαν μετά, το καθένα για διαφορετικούς λόγους αλλά περισσότερο επειδή μου θυμίζουν άλλες, περασμένες εποχές...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 28 Οκτωβρίου 2012 στις 8:34 π.μ. είπε...

@ Αχ... ναι Μαράκι μου, ωραία είναι και έχει μέσα όλη την αφέλεια και την ειλικρίνεια της ηλικίας εκείνης που δεν γυρίζει ποτέ πίσω!
Χα, χα, χα... τόσο χάλια ε; Έπεσες σε ατσούμπαλο; :P

Έλενα on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 1:31 μ.μ. είπε...

Αχ!Γιωτάκι, τι μου κάνεις τώρα?!!
Είμαι και ευαισθητούλα αυτό τον καιρό!!...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 1:33 μ.μ. είπε...

@ Ελένακι μου η αλήθεια είναι πως, ως κατσίκα, δεν το σκέφτηκα καθόλου! :P

Έλενα on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 1:37 μ.μ. είπε...

Τέλεια, από δω και στο εξής θα είσαι το κατσικάκι μου!!!χαχα!!
Σιγά, μην τρελαθούμε κιόλας...εκφράσου ελεύθερα παιδάκι μου!!! Αναμένω ακόμη πιο πολλά...απολαυστικά αναγνώσματα...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 1:39 μ.μ. είπε...

@ Χα, χα, χα... Ελενάκι, πλάκα θα είχε αυτό! :P
Οκ, τότε θα το κάνω "Fifty" το blog! LOL!!!
Ααα... ανέβασα και ανάρτηση για το 2ο βιβλίο! ;)

Έλενα on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 1:45 μ.μ. είπε...

Είμαι σίγουρη, ότι και σ΄αυτό το τομέα θα τα πας super!!.. να το δοκιμάσεις!!!
Την είδα!! Απ΄ότι φαίνεται, πέρασες καλά το Σ/Κ...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 3:43 μ.μ. είπε...

@ Ελενάκι μπορεί να το δοκιμάσω στα 'μεταξύ' μας! ;)
Ουου... πέρασα άψογα το ΣΚ!! Χα, χα, χα...

BUTTERFLY on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 7:44 μ.μ. είπε...

Καταπληκτικη η περιγραφη του πρωτου φιλιου! Ποση αθωοτητα εκρυβαν εκεινα τα εφηβικα σκιρτηματα! Στα 13-14 κι ακομα οι φιλες σου δεν ειχαν φιληθει...Σημερα στα 14 οι περισσοτερες εχουν κανει πολλα παραπανω...Κριμα, δεν ξερουν τι χανουν, αυτη η αθωοτητα δεν αναπληρωνεται, δεν ξαναγυριζει ποτε!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Οκτωβρίου 2012 στις 8:07 μ.μ. είπε...

@ Κι ακόμα πιο καταπληκτική Χριστινάκι, η ανάμνηση. Πραγματικά, αυτό συζητάγαμε πριν λίγο με μια φίλη, πόσο ξεπεταγμένα είναι τα παιδιά σήμερα. Πάνε με τόσο γρήγορους ρυθμούς που πραγματικά, δεν 'ζούνε'! Κι είναι τόσο, μα τόσο λυπηρό... :(

Δ. on 3 Νοεμβρίου 2012 στις 8:42 μ.μ. είπε...

Σε αυτήν την ηλικία βρίσκομαι τώρα. Που ούτε ξέρεις πότε πρόλαβε και τα έφτιαξε και τα χάλασε ο ένας με την άλλη (το ρήμα και εμένα με προβλήματιζε πολύ πριν λίγες μέρες που το σκεφτόμουνα). Και με εμένα κάπως έτσι είναι η ιστορία. Πριν 2 χρόνια στην 1η γυμνασίου, με την Νικολέτα δε είχε γίνει και τίποτα. Πέρσι, όμως στην δευτέρα, ήταν πολύ καλή χρονιά :P

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 5 Νοεμβρίου 2012 στις 6:46 μ.μ. είπε...

@ Δημήτρη απόλαυσε όσα ζεις τώρα γιατί θα περάσουν τα χρόνια χωρίς να το καταλάβεις και δεν γυρίζουν πίσω. Και ό,τι πιο όμορφο θα έχεις τότε, θα είναι αυτές οι αναμνήσεις! ;)

Unknown on 5 Νοεμβρίου 2012 στις 11:42 μ.μ. είπε...

Αχ, πολύ γλυκιά και όμορφη ιστορία! Το πρώτο μου φιλί ήταν στα 19 (άργησα, το ξερω :P) με ένα αγόρι που μ'άρεζε, αλλά ναι, είχα αηδιάσει στην αρχή :P Το σωστό φιλί το έζησα με κάποιον που ήμουν φίλη, αλλά τον ήθελα κρυφά 4 χρόνια. Ακόμα το σκέφτομαι, την φλόγα που ένιωσα, τις πεταλούδες στο στομάχι. Είναι ό,τι πιο όμορφο έχω νιώσει!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Νοεμβρίου 2012 στις 5:50 μ.μ. είπε...

@ Ρίτα στα 19;;; Ουάου! Έσπασες ρεκόρ! :P
Τελικά το σημαντικό, είναι οι αναμνήσεις που μένουν από όλα αυτά! Κι ακόμα κι αν είναι αηδιαστικές, έχουν τη δικιά τους χάρη! ;)

Χρύσα είπε...

Τι όμορφη ιστορία και πόσο αληθινή!Είναι τόσο όμορφο να την έχεις τόσο ζωντανή στη μνήμη σου!Εμένα το πρώτο μου φιλί ήταν αρκετά καλό αλλά σίγουρα πήρα και καλύτερα μετά!Χαχαχα!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 16 Νοεμβρίου 2012 στις 8:35 μ.μ. είπε...

@ Και πως να μην την έχω Χρύσα; ;)
Χα, χα, χα... καλά... ναι... σίγουρα όλοι είχαμε και καλύτερα μετά! Χα, χα, χα!

Ανώνυμος είπε...

Και εγώ κάπου εκεί είμαι τώρα, στα 13 μου! :Ρ Τον θέλω τόσο, αλλά... είμαστε κολλητοί κάπως. Και ας πούμε σε κάποια πράγματα που θέλει αυτός σε μια κοπέλα εγώ υστερώ( πχ στήθος... γαμώτο). Του χρόνου θα είναι η τελευταία μου χρονιά μαζί του γιατί θα πάμε σε άλλα Λύκεια. Αν τον φιλήσω τώρα βασικά δεν πιστεύω αυτός να έχει πρόβλημα να με βλέπει γιατί τα είχε με 3 και είναι πολύ άνετος με αυτά, αλλά εγώ θα νιώθω άβολα.... να το αφήσω για του χρόνου;
Από: Αλεξάνδρα

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Φεβρουαρίου 2013 στις 1:58 μ.μ. είπε...

@ Αλεξάνδρα μου, αυτά τα πράγματα, δεν τα προγραμματίζεις. Έρχονται από μόνα τους. Κανείς δεν μπορεί να σου πει "κάν'το" ή "μην το κάνεις". Εξαρτάται αν το θες πραγματικά, αν εσύ μέσα σου, το αισθάνεσαι σωστό. Εγώ αυτό που μπορώ να σου πω είναι να μην βιαστείς αν δεν είσαι χίλια τα εκατό σίγουρη ότι το θες. Μπορεί να μην φαίνεται τρομερά σημαντικό όμως, είναι μια ανάμνηση που θα κουβαλάς για πάντα και πρέπει να πιστεύεις ότι θα την θυμάσαι σαν κάτι όμορφο! :)

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ θυμάμαι το πρώτο μου φιλί, που ετσι κι αλλιώς δε θα μπορουσα να ξεχασω γιατι ηταν το καλοκαίρι που μας περασε! Ειμαι 12,5 και το μαιο παω 13. κατι παππουδες συγγενεις που μας ειχαν καταλαβει ετσι που πηγαιναμε πισω απ τα αυτοκινητα μας ειπαν( δηλαδη μου ειπαν) οτι ειμαι μικρη ακομα και η συνηθισμενη παρλα! Ποιος χεστηκε? ετσι κι αλλιώς δε μετραει η ηλικια, οποτε νοιωθει ετοιμος ο καθενας! Οχι που θα πρεπε να δινουμε λογαριασμο συνεχεια τι κανουμε και τι οχι!

Ανώνυμος είπε...

Βρε Αλεξ! Καταρχην δικιο εχει η γιωτα! Δεν τα βαζεις στο προγραμμα! Και σ αυτο π λες με το στηθος, ασε κι εγω τα ιδια τραβαω γτ κι εγω υστερω! Γαμωτο! Ασε που γουσταρω εναν απ τη δευτέρα λυκείου και αστα να πανε στο διαολο! Ειναι στο πουλμαν μου και μιλαμε αλλα τι να το κανεις ωρες ωρες! Αχ! Κι οσο σκεφτομαι οτι θα το παιξω αρρωστη μπας και μου δωσει περισσοτερη σημασια! Ευτυχως ειμαι καλη στην υποκριτικη!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Μαρτίου 2013 στις 9:26 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1...
Πίστεψέ με, ό,τι και να λένε οι δικοί σου, έχουν καλή πρόθεση, έστω κι αν δεν μπορείς να το αντιληφθείς τώρα. Θα το καταλάβεις σε μερικά χρόνια που θα κοιτάξεις πίσω... ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Μαρτίου 2013 στις 9:27 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2...
Το θέμα... "ανάπτυξης" δεν είναι τόοοοσο σημαντικό όσο νομίζετε. Όχι τουλάχιστον για να σας δώσει κάποιος σημασία. Αν σας κοιτάει μόνο γι' αυτό, πολύ απλά, δεν αξίζει τον κόπο. Και δεν χρειάζεται να υποκριθείς σε κανένα επίπεδο. Απλά να είσαι ο εαυτός σου! Αυτό μετράει πάνω απ' όλα! ;)

Unknown on 26 Μαΐου 2013 στις 6:25 μ.μ. είπε...

pou na '3eres pos htan to diko mu proto fili!!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Μαΐου 2013 στις 7:40 μ.μ. είπε...

@ Κυριακή αν θες, μπορείς να το μοιραστείς μαζί μας! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας!(κορίτσι)Πλέον στα πάρτυ που γίνονται-έχουν αρχισει και παιζουν μπουκάλα.Είναι αμήχανες στιγμές(ειδίκα στην αρχή).Σκέφτομαι αν θα είναι ή ήταν σωστο να παίξω/που έπαιξα κι εγώ.Μπορείτε να μου πείτε τη γνώμη σας;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 11 Ιουνίου 2013 στις 3:41 μ.μ. είπε...

@ Γεια σου κι εσένα! Κοίτα... και στα δικά μας πάρτι παίζαμε μπουκάλα αλλά προς τα τέλη του Γυμνασίου ήταν με φιλιά στο στόμα και προσωπικά, δεν συμμετείχα ποτέ! Δεν ξέρω αν υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση πάντως, όσον αφορά εμένα, τα φιλιά μου, δεν ήθελα να τα μοιράζω κατ' αυτόν τον τρόπο δεξιά κι αριστερά! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση :)!Θα το σκεφτώ περισσότερο αυτο το θέμα και αν θέλετε θα σας που κατέληξα.Μία τελευταια ερωτηση υπαρχει όντως αυτός ο πρίγκιπας, αυτή η μαγεία στις μέρες μας;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 11 Ιουνίου 2013 στις 4:17 μ.μ. είπε...

@ Συγνώμη κι όλας που άργησα να σου απαντήσω. Είχα τόσα μηνύματα που ξεχάστηκα τελείως! :)
Φυσικά και θα ήθελα να μου πεις! Άλλωστε, ο κάθε άνθρωπος, είναι διαφορετικός και σκέφτεται με τον δικό του, ξεχωριστό, μοναδικό τρόπο.
Απλά επειδή και κάθε φιλί που θα δώσεις πρέπει να είναι εξίσου ξεχωριστό και μοναδικό, πρέπει κατά την άποψή μου να το χαρίζεις εκεί που αξίζει μέσα στην καρδιά σου! ;)
Αχ... όταν λες πρίγκιπας και μαγεία, τι ακριβώς εννοείς; Αυτή που έζησα εγώ ή αυτήν που περιγράφουν τα βιβλία;

Ανώνυμος είπε...

Αυτή την απορία την έχω γιατί οι περισσότεροι γύρω μου εχουν εφήμερες σχεσεις που ουσιαστικα δεν υπαρχει αγαπη(αυτό με φοβίζει λίγο)...Δεν υπάρχει τίποτα και κάνουν σαν τρελοί(απο αγάπη υποτίθεται)!Και επειδή στα βιβλία και στις ταινίες η αγάπη έρχεται απρόσμενα και με μια δόση μαγείας.Θεωρώ πως τα περισσότερα κορίτσια είχαν ενθουσιαστεί με αυτή τη δόση μαγειάς ενός βιβλίου στην χρονική περίοδο της εφηβίας...!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 13 Ιουνίου 2013 στις 10:34 π.μ. είπε...

@ Δεν νομίζω πως δεν υπάρχει αγάπη αλλά πως δεν την αφήνουμε να εισχωρήσει στις καρδιές μας. Την φοβόμαστε την αγάπη, φοβόμαστε πως μας κάνει να αισθανόμαστε. Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η ωραιοποιημένη αγάπη που παρουσιάζεται στις ταινίες και τα βιβλία γιατί πολύ απλά, η καθημερινότητα φθείρει και στις προαναφερόμενες περιπτώσεις, βλέπουμε το "ζήσαν αυτοί καλά" και όχι πως εξελίσσεται η ζωή τους. Πάντως η ουσία, είναι να ζεις την στιγμή, έντονα και όταν ο έρωτας φύγει, να μείνει ειλικρινής αγάπη! :)

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ οι απαντήσεις σας στα ερωτήματά μου είναι απ' τις καλύτερες που μου έχουν δώσει!:D Το εκτιμώ πολύ :)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 13 Ιουνίου 2013 στις 11:13 μ.μ. είπε...

@ Εγώ σ' ευχαριστώ που πέρασες και μοιράστηκες τις σκέψεις σου μαζί μας! :)
Ό,τι θες, εδώ είμαστε... ;)
Να ΄σαι καλά! <3

Ανώνυμος είπε...

Το δικο μου πρωτο φιλι ηταν στα 13 μου...μολις ειχα τελειωσει την α γυμνασιου.Ειμασταν στην θαλασσα και βγηκαμε και με πηρα και με φιλησε γλωσσοφιλο!!ιχχχ!Εγω στην αρχη τραβηχτηκα και μετα ενιωθα ενα αγχος οτι δεν με ηθελε..Μετα ξαναπροσπαθησε (ηταν εμπειρος και εγω απειρη και δεν ειχα ξαναφιληθει ξανα παραμονο πεταχτα)και με φιλησε ξανα

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 4 Ιουλίου 2013 στις 5:57 μ.μ. είπε...

@ Νομίζω πως στο πρώτου μας φιλί, άσχετα από τις συνθήκες, οι περισσότεροι νιώσαμε ένα κάποιο άγχος! ;)

Unknown on 26 Ιουλίου 2013 στις 12:52 π.μ. είπε...

Και εγώ θυμάμαι το πρώτο φιλί... Το περίμενα με ανυπομονησία και έγινε την ημέρα τον γενεθλίων μου :) Το είχε οργανώσει τόσο όμορφα... Και θυμάμαι με είχε πάει μέσα από κάτι δέντρα σε ένα πάρκο και με είχε φιλήσει στην αρχή απαλά και ήρεμα και στην συνέχεια ορμητικά και εγώ δεν ήξερα τι να κάνω ! Σιγά σιγά μπήκα στο νόημα και τελικά ακόμη και αν η σχέση δεν κατέληξε καλά το θυμάμαι με δόσεις νοσταλγίας...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Ιουλίου 2013 στις 6:27 μ.μ. είπε...

@ eva cayans δεν έχει σημασία πως κατέληξε αλλά τι αίσθηση σου άφησε και αφού ήταν ωραία, αυτό έχει σημασία.

Ανώνυμος είπε...

Για σας έχω και εγώ μια απορία..όχι για το πρώτο φιλί αλλά για το πρώτο σκίρτημα του έρωτα..πως μπορείς να αντιληφθείς αν αυτός ο ενθουσιασμός και ο θαυμασμός που αισθάνεσαι για κάποιον είναι τελικά έρωτας;;;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 28 Ιουλίου 2013 στις 11:13 π.μ. είπε...

@ Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μπορείς να το ξέρεις, πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσεις τον ενθουσιασμό από τον έρωτα, μέχρι μια ηλικία τουλάχιστον! Όταν είμαστε μικροί, κάθε σκίρτημα, το ερμηνεύουμε ως έρωτα... μόνο όσο μεγαλώνουμε αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι πάντα έτσι (και το λέω ως άνθρωπος που ενθουσιαζόμουν εύκολα και ξενέρωνα γρήγορα :P ).
Το θέμα όμως τελικά είναι να ζεις την κάθε στιγμή, όσο πιο όμορφα μπορείς! ;)

Ανώνυμος είπε...

Να ζείς την κάθε στιγμη, όσο πιο όμορφα μπορεις!... Πολύ ωραίο μου ακούγεται αυτό!:):):)
Και αυτό που λένε: ο πραγματικός έρωτας, το άλλο σου μισό,, κάποτε θα σου κτηπήσει την πόρτα.. να το πιστέψουμε? Και όταν είναι να 'ρθει θα το αντιληφθούμε? Θα είμαστε έτοιμη να τον δεχτούμε? :)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Ιουλίου 2013 στις 1:44 μ.μ. είπε...

@ Και νομίζω πως εκτός του ότι ακούγεται ωραίο, νομίζω και ότι είναι! :)
Δεν ξέρω αν πιστεύω στο άλλο μας μισό... έχω την εντύπωση πως ακόμα κι αν το βρίσκαμε, θα το απορρίπταμε γιατί θα μοιάζαμε υπερβολικά για να ζήσουμε με συγκατάβαση.
Όσο για τον πραγματικό έρωτα... αυτό μπορείς να τον ζήσεις πολλές, πάρα πολλές φορές και να σε συναρπάζει κάθε φορά από την αρχή. Το θέμα είναι αυτός να γίνεται αγάπη και η αγάπη συντροφικότητα... μόνο αυτά διαρκούν στο χρόνο! <3

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας θα ηθελα να μοιραστω και εγω μαζι σας το πρωτο μου φιλι...ειμαι 15 εγινε προχθες σε ενα παρτι μιας φιλης μου η οποια ειχε κανονισει κατι για το παιδι και για εμενα...το παιδι δεν το ηξερα καλα ουτε αυτος εμενα.. λοιπον αναγκαστικα πηγαμε βολτα μιλησαμε..τον ρωτισα για τις σχεσεις που ειχε και μου ειπε οτι δεν ειναι τον σχεσεων..εκεινη την στιγμη ξενερωσα..παρα πολυ.. αργοτερα με πηγε σε ενα μερος..καθησαμε καπου ειχε και πανσεληνο και προσπαθουσε να με φιλησει εγω απο το ανχος μου ολη την ωρα μιλουσα..ε λοιπον μου ειπε να ξαναγυρισουμε στο παρτι..στον δρομο με επιασε και με φιλισε...εγω δεν καταλαβα τπτ..και το μονο που μου ειπε μετα ηταν.."τα λεμε γεια" ενιωσα πολυ ασχημα..τωρα δεν εχω μιλησει μαζι του και ουτε θελω..αχ αλλιως το περιμενα.. ενιωσα πολυ ασχημα..εκεινη την στιγμη..αλλα δεν ενιωθα κατι για αυτον...και εμενα αυτα δεν μου αρεσουν θελω να τον γνωρισω...θελω οποτε τον βλεπω να χτυπαει η καρδια μου σαν τρελη....

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Αυγούστου 2013 στις 5:12 μ.μ. είπε...

@ Είναι κρίμα που το πρώτο σου φιλί δεν ήταν όπως το φαντάστηκες, ίσως όμως, από την στιγμή που δεν ήξερες το παιδί κατά συνέπεια, δεν τον γούσταρες, να μην έπρεπε να μείνεις μόνη μαζί του. Στις ηλικίες αυτές, οι ορμόνες χτυπάνε κόκκινο και οι προθέσεις, είναι προβλεπόμενες. Πάντως μην ξενερώνεις... μπορείς πάντα να ποντάρεις στο 2ο φιλί σου και να θυμάσαι εκείνο! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 18 χρονων και δν εχω ακομα φιληθει :O Δεν θελω να κανω σχεσεις με τυχαιους περιμενω τον εκλεκτο. Να πω στο πρωτο μ αγορι οτι δν εχω προωρες εμπειριες σε αυτο τ θεμα ή οχι? Και πως θα μ βγει να τον φιλησω αφου δν τ εχω ξανακανει? φοβαμαι οτι θα ρεζιλευτω... :/

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 14 Σεπτεμβρίου 2013 στις 11:06 μ.μ. είπε...

@ Όσον αφορά το φιλί, δεν πιστεύω πως είναι απαραίτητο να το πεις. Όχι πριν γίνει τουλάχιστον! ;) Και όταν έρθει εκείνη η ώρα, δεν έχει σχέση το αν έχεις εμπειρία ή όχι, θα έρθει φυσικά επειδή θα το θες!

Ανώνυμος είπε...

Ax poso thelo. afto to proto fili thelo na. erthi enas kouklos pou mou aresi na. me. filisi kai na ine glikos mazi. mou. pragmatika mono afto thelo. tipote alo! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 17 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:02 μ.μ. είπε...

@ Με θετική σκέψη... όλα έρχονται όπως τα θέλουμε! ;)

Ανώνυμος είπε...

Να σε ρωτήσω κάτι? Τον Νοέμβριο γίνομαι 14 και ακόμα δεν έχω φιλήσεΙ αγόρι ούτε έχω κάνει σχέση και ψιλοαγχονομαι Γτ είμαι αρκετά όμορφη κοπέλα αλλά δεν νομίζω να με θέλει κανένας.τι να κάνω? Δεν υπάρχει και κανένα ωραίο αγόρι και σε εξαφάνιση και σε χαρακτήρΑ.μόνο ένας αλλά ούτε καν έχουμε γνωριστεί. Τι να κάνω! ? Περνάνε . Χρόνια κ αγχώνομαι πολύ!! Βοηθήστε με!! :-(

Ανώνυμος είπε...

Είμαι 14 χρόνων και δεν έχω φιλήσει ποτέ αγόρι και αγχώνομαι πολυυ.. Τι να κάνω?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Οκτωβρίου 2013 στις 5:05 μ.μ. είπε...

@ Δεν υπάρχει κανένας λόγος για άγχος! Αν κάτι είναι να 'ρθει, θα 'ρθει στην ώρα του. Δεν υπάρχει λόγος για πανικό, ούτε για να πάρει κανείς βεβιασμένες αποφάσεις, απλά και μόνο για να πει ότι το έκανε. Δεν υπάρχει dead line σε αυτά τα πράγματα. Η ουσία, είναι να έρθουν φυσικά όταν είναι πραγματικά η κατάλληλη στιγμή! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ax poso thelo afto to proto fili! !!!!!!!!!!!!!!!!!:-) :p

Ανώνυμος είπε...

Se pia iliki kanis sxesi?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Οκτωβρίου 2013 στις 7:10 μ.μ. είπε...

Παιδιά... δεν υπάρχουν σωστές ηλικίες γι' αυτά τα πράγματα. Υπάρχουν διαφορετικές ηλικίες, και διαφορετικού είδους σχέσεις σε κάθε μία από αυτές. Πότε έρχεται η ώρα να πας στο επόμενο επίπεδο κάθε φορά, το καταλαβαίνεις εσύ ο ίδιος, καλύτερα από τον καθένα.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας! σας γραφω λιγο διαστακτικα....
ειμαι 13 και δεν εχω φιληθει ποτε.. προσφατα τα εφτιαξα με το αγορι που μου αρεσε (πρωτη μου φορα) και σε λιγες μερες εχω στο σχολειο μου χοροεσπεριδα. Αυτος μου ειχε πει μεσα στις ακρες οτι στη χοροεσπεριδα θα γινει. Ομως εγω φοβαμαι γιατι δεν ξερω πως να το κανω και θα γινω ρεζιλι! επισης διαβαζοντας τα σχολια τρομοκρατηθηκα λιγο με την ηλικια μου, δηλαδη αν ειναι η καταλληλη για κατι τετοιο. Θα εκτιμουσα αν με βοηθουσατε ... δεν ξερω πως να το κανω!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 31 Οκτωβρίου 2013 στις 6:57 μ.μ. είπε...

@ Κούκλα μου, όπως είπα και παραπάνω, γι' αυτά τα πράγματα, δεν υπάρχουν σωστές και λάθος ηλικίες (εντάξει... αρκεί να μην ξεπερνάμε τα όρια της υπερβολής). Το κάνεις όταν το αισθάνεσαι, όταν πραγματικά το νιώθεις και όταν πιστεύεις πως έχεις βρει τον άνθρωπο που θες να το μοιραστείς και να το θυμάσαι ως κάτι όμορφο.

Ανώνυμος είπε...

ναι... αλλα... πως θα ξερω πως θα το κανω;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 1 Νοεμβρίου 2013 στις 10:07 π.μ. είπε...

Πίστεψέ με, κανένας μας δεν ήξερε! Όταν έρχεται η ώρα, σου βγαίνει φυσικά, αρκεί πραγματικά να το θες! Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστω πολυυ με βοηθησατε πραγματικα;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Νοεμβρίου 2013 στις 1:36 μ.μ. είπε...

@ Μη μ' ευχαριστείς! Δεν έκανα τίποτα! Απλά σου είπα την αλήθεια! ;)

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά πολύ ωραία ιστορία! Λοιπόν εγώ είμαι 13 και πάω πρώτη γυμνασίου. Εδώ και ενάμιση χρόνο μου αρέσει κάποιος. Έχω μπερδευτεί πάρα πολύ. Πιστεύω ότι του αρέσω (με κοιτάει έντονα,μου μιλάει) αλλά ντρέπομαι να κάνω οποιαδήποτε κίνηση ! Ααα και για το θέμα του φιλιού έχω επίσης διχαστεί. Αν συμβεί κάτι να το προχωρήσω ή να το αφήσω για πιο μετά;;;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 27 Ιανουαρίου 2014 στις 9:18 μ.μ. είπε...

@ Κούκλα μου, αυτά τα πράγματα, δεν τα προγραμματίζεις! Έρχονται όταν είναι η ώρα τους. Οπότε, θα σου πρότεινα να μην βιαστείς και να αφήσεις τις καταστάσεις να κυλήσουν, όπως πρέπει. Κι αν είναι να 'ρθει, θα έρθει! :)

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύύύ !!! Αααααα και με αυτό το αγόρι τα βρήκαμε και τον βλέπω που αρχίζει και κάνει κάποιες κινήσεις ( με αγκαλιάζει) αλλά συνέχεια τον αποφεύγωω. Δεν έχει προχωρήσει σε κάτι παραπάνω αλλά και με τα λίγα αυτά που κάνει ντρέπομαι!!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 9 Φεβρουαρίου 2014 στις 8:27 μ.μ. είπε...

@ Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι, αλλά καταλαβαίνω το πως νιώθεις και δεν είναι λάθος. Απλά, προφανώς, χρειάζεσαι τον χρόνο σου. Όπως είπα ήδη πολλές φορές, αυτά τα πράγματα, δεν θέλουν πίεση... ;)

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ με βοήθησες πραγματικά.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 3 Μαρτίου 2014 στις 9:41 μ.μ. είπε...

@ Χαίρομαι! ^_^

Ανώνυμος είπε...

ειναι και των δυο μας η πρωτη σχεση. και οι δυο απειροι. τι κανω?

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 17(κοριτσι) κ δεν εχω φιληθει. Ολος ο κυκλος μου αποτελειται απο παιδια 18+ αρα και τα αγορια ειναι τοσο χρονων.Μου αρεσει καποιος αλλα αν βρεθουμε μονοι μας και με φιλησει Η σχετικη "απειρια" μου θα γινει αντιληπτη?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Μαρτίου 2014 στις 1:09 π.μ. είπε...

@ Το να είστε και οι 2 άπειροι, έχει τα καλά και τα κακά του. Το κακό είναι πως ίσως να μην σας φανεί τόσο... "ωραίο"! :P
Τα καλά είναι πως θα μοιραστείτε μαζί μια τόσο όμορφη εμπειρία, χωρίς κανένας να έχει υψηλές απαιτήσεις. Και ναι, αν το δείτε χαλαρά, θα είναι υπέροχο!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Μαρτίου 2014 στις 1:11 π.μ. είπε...

@ Αν θα φανεί η απειρία σου, πιθανολογώ πως έχει να κάνει καθαρά με το πόσο χαλαρή και άνετη θα είσαι εκείνη τη στιγμή που θα συμβεί. Αυτά τα πράγματα, έρχονται φυσικά και ως μεγαλύτερη από τα παιδιά πιο πάνω, θεωρώ πως θα το αντιμετωπίσεις πιο ώριμα και συγκροτημένα και πως δεν θα φανεί κάτι! :)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας. Ειμαι 18 ετων και εχω κ γω το ιδιο προβλημα με την κοπελα πιο πανω μονο που σε αντιθεση με αυτην εγω ειμαι παρα πολυ ντροπαλη κ η ντροπη μου σε συνδιασμο με την απειρια μου μετατρεπεται σε αγχος. Μου εχουν δωθει απειρες ευκαιριες αλλα δισταζω. Η απειρια μου θα γινει αντιληπτη αν αφεθω ελευθερη? Ή πρεπει να εχω αυτη την "πειρα" που ισχυριζονται καποιοι πως εχουν?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Μαρτίου 2014 στις 8:27 μ.μ. είπε...

@ Παιδιά... καλή και η πείρα, δεν αντιλέγω, αλλά κανένας δεν την είχε πριν την αποκτήσει! Αν είσαι χαλαρός, άνετος και κυρίως, αν κάνεις κάτι που πραγματικά θες και λαχταράς, δεν έχεις κανέναν λόγο να τα κάνεις "θάλασσα" ή να δημιουργήσεις λάθος εντυπώσεις. Αν είναι να συμβεί, το θέμα είναι να το απολαύσεις και να σε συνοδεύει μια όμορφη ανάμνηση! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 25 χρονων και δν εχω φιλησει ακομα! Τι να κανω; HELP

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Απριλίου 2014 στις 11:28 μ.μ. είπε...

@ Μήπως απλά δεν έχει βρεθεί ο κατάλληλος; Μήπως φοβάσαι ότι δεν θα είναι τόσο τέλειο όσο το έχεις στο μυαλό σου; Μην φοβάσαι, μην το σκέφτεσαι και άστο να έρθει μόνο του με κάποιον που πραγματικά σου αρέσει.

Ανώνυμος είπε...

ειμαι 29 χρονων και δεν εχω φιλησει ακομα! ΒΟΗΘΕΙΑ

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 19 Απριλίου 2014 στις 3:17 μ.μ. είπε...

@ Δεν θα σου κρύψω πως με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι δεν έχεις φιληθεί ακόμα! Μήπως φοβάσαι το ότι μπορεί να πληγωθείς κι έτσι, απομακρύνεις από δίπλα σου ανθρώπους με τους οποίους θα μπορούσες να έχεις κάτι περισσότερο; Just think about it... η ζωή θέλει ρίσκο! ;)

Ανώνυμος είπε...

den mporw na 3efugw apo to anxos mhpws kanw la8os exw 3anafilhsei ala pisteuw pws den to kanw swsta

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 23 Απριλίου 2014 στις 11:48 μ.μ. είπε...

Παιδιά... είπαμε... δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτά τα πράγματα! Κανείς δεν γεννήθηκε να ξέρει, κανείς δεν το έκανε τέλεια με την πρώτη του φορά! Αυτά τα πράγματα, έρχονται φυσικά, είναι ένστικτο. Κι αν το θες πολύ, δεν μπορεί να μην είναι καλό! ;)

Ανώνυμος είπε...

Λοιπον... Ειμαι 14 και δεν εχω φιλήσει ακομα αγορι... Διαβασα τις παραπάνω ερωτήσεις και εχω να ομολογήσω οτι με εκαναν να νιώθω ποιό ανετα στην ιδεα του φιλιού... Εγω όμως εχω ενα άλλο πρόβλημα... Μου αρεσει ενα παιδι και δείχνει και αυτος να ενδιαφέρετε... Αλλα εαν τύχη και γίνει κατι μεταξύ μας θα εχουμε προβλημα ύψους διοτι εκείνος ειναι 1,82 και εγω 1,62 πως θα μπορέσω να το αντιμετωπίσω αυτο εαν γινει κατι μεταξύ μας...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 27 Απριλίου 2014 στις 2:39 μ.μ. είπε...

@ Πίστεψέ με... όταν έρθει με το καλό εκείνη η ώρα, η διαφορά ύψους, δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο. Σου μιλάω εκ πείρας! ;)

Ανώνυμος είπε...

μια φιλη μου εχει φιλησει με γλωσσα απο τα 12 ειναι πολυ νωρις?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 11 Μαΐου 2014 στις 4:29 μ.μ. είπε...

Προσωπικά, θεωρώ πως είναι νωρίς, αλλά εντάξει, αυτή είναι η άποψή μου! :)

Ανώνυμος είπε...

Καλησπερα, πολυ ιδιαιτερες οι ιστοριες ολων... Ανηκω ομως και εγω στην ιδια κστηγορια. Ειμαι 18 και τιποτα ακομη. Πριν λιγο καιρο με φιλησε ενα παιδι μα πριν το καταλαβω,ασυνειδητα το σταματησα. Πιστευω το αγχος και η ντροπη με εμποδιζουν και ετσι η μαγεια χανεται. Μπορειτε να μου προτεινετε κατι? Ευχαριστω εκ των προταιρων...

Ανώνυμος είπε...

κι εμενα το πρωτο μου φιλι ηταν απο εναν κωστα τα ειχαμε καλοκαιρι που θα πηγαιναμε 1η γυμνασιου αλλα ητν παιδικα τα χρονια και μετα απο 2 χρονια στη 3η.. σαν και εσενα εχω μεινει εκπληκτη

Ανώνυμος είπε...

αχ εγω ειμαι 13 και στην ζωη μου ποτε δν εχω κανει σχεση ουτε εχω φιλησει αγορι....αν και η φιλες μου ειναι πιο ομορφες απο εμενα και ειχανε σχεσεις και εχουνε φιλησει αγορι και νιωθο τοσο αβολα.....

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Μαΐου 2014 στις 11:30 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1... για να λες ότι το σταμάτησες χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν.
- Δεν σου αρέσει τόσο πολύ το συγκεκριμένο αγόρι οπότε δεν μπορείς να αφεθείς.
- Έχεις ανασφάλεια για το αν θα το κάνεις σωστά.
Στην πρώτη περίπτωση, δεν υπάρχει λόγος να ζοριστείς χωρίς να θες πραγματικά να το κάνεις με τον συγκεκριμένο που ίσως να μην σου αρέσει τόσο όσο νόμιζες αρχικά.
Στην δεύτερη περίπτωση, θα σου πω ότι είπα και στους παραπάνω. Πάψε να το σκέφτεσαι τόσο πολύ. Κανένας δεν έχει ντοκτορά όταν το κάνει πρώτη φορά. Κάποιοι δεν μαθαίνουν και ποτέ... :P
Αν το θες, χαλάρωσε και απόλαυσέ το! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Μαΐου 2014 στις 11:31 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2... οι συμπτώσεις τελικά, σε αυτή τη ζωή, είναι πολλές και έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις! ;)
Ελπίζω να το θυμάσαι κι εσύ με την ίδια τρυφερότητα που το θυμάμαι κι εγώ.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Μαΐου 2014 στις 11:34 π.μ. είπε...

@ Sofaki Palaiologou πρώτα απ' όλα, σταμάτα να σκέφτεσαι πως οι φίλες σου είναι πιο όμορφες από εσένα. Κάθε κοπέλα είναι όμορφη, αρκεί να νιώθει έτσι και να αναδεικνύει τα δυνατά της σημεία. Και πάνω απ' όλα... ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ. Πίστεψέ με, ακόμα και τα αγόρια, όσο πεζά κι αν είναι στην εφηβεία, από ένα σημείο κι έπειτα εκτιμούν κι άλλα πράγματα εκτός από την εμφάνιση, όπως έναν δυναμικό κι έξυπνο χαρακτήρα! ;)
Και μην αγχώνεσαι... είσαι μόλις 13. Είσαι παιδάκι ακόμα, τώρα θα διαβείς το κατώφλι της εφηβείας. Μην αγχώνεσαι και προς Θεού, μην πιέσεις καταστάσεις και βιαστείς να κάνεις κάτι που δεν θες απλά και μόνο γιατί θα το έχουν κάνει οι φίλες σου. Θα είναι λάθος και θα το μετανιώσεις αργά ή γρήγορα! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας. Ειμαι 16 χρονων και μιλαω τον τελευταιο καιρο με ενα παιδι που ειναι 8 χρονια μεγαλυτερος μου. Το θεμα ειναι πως τον θελω αλλα οταν βρισκομαστε μετα νιωθω ενα περιεργο συναισθημα,ενα κενο σα να μην τον θελω. Ισως να ναι και τιψεις. Ειναι το πρωτο παιδι που φιλησα. Δεν ξερω πως να ερμηνευσω αυτη την συμπεριφορα μου. Τι να κανω?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Μαΐου 2014 στις 1:36 μ.μ. είπε...

@ Μισό λεπτό, γιατί κάπου το έχασα... για ποιον λόγο να νιώθεις τύψεις; Βρίσκεται κάποιος από τους δυο σας σε άλλη σχέση παράλληλα; Γιατί αν όχι, δεν καταλαβαίνω που μπορεί να οφείλεται ένα τέτοιο συναίσθημα!

Ανώνυμος είπε...

Ουτε εγω μπορω να καταλαβω.. Μπορει να φταει η μεγαλη διαφορα ηλικιας... Παντως ενω τη στιγμη που ειμσστε μαζι νιωθω τελεια,μετα νιωθω αυτο το συναισθημα ,που ουτε η ιδια μπορω να ερμηνευσω..

Ανώνυμος είπε...

Εγω ειμαι 13 δεν εχω δωσει ακομα το πρωτο μ φιλι...μηπως σημαινρι κατι αυτο?ήηπως απλα δεν εχει ερθει ακομα ο καταλληλος???!!!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας ειμαι 13 χρονων δεν εχω δωσει το πρωτο μ φιλι ακομα!!!αλλα θελω να ρωτησω το πρωτο φιλι πως πρεπει να ειναι???διαρκειας ή οχι, γλωσσοφιλο ή οχι!!!δεν ξερω σορρυ αλλειμαι λιγο απειρη���!!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Μαΐου 2014 στις 5:27 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1: Με τον άντρα μου έχουμε 10 χρόνια διαφορά, οπότε έχω βρεθεί σε παρόμοια φάση με σένα. Μήπως σε αγχώνει το γεγονός ότι λόγω της διαφοράς που έχετε μπορεί να περιμένει από σένα κι άλλα πράγματα που δεν είσαι έτοιμη να του δώσεις

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Μαΐου 2014 στις 5:29 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2: Είσαι μόλις 13 ετών! Είσαι μικρή ακόμα... κάπου έχουμε χάσει το μέτρο λόγω εποχής. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει πως με το που θα πάμε Γυμνάσιο πρέπει να φιληθούμε αλλιώς είμαστε κακομοίρες. Όταν έρθει η ώρα να το κάνεις, θα το ξέρεις! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Μαΐου 2014 στις 5:30 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 3: Το πρώτο φιλί δεν δίνεται με οδηγίες χρήσης. Δεν είναι απορρυπαντικό! :P Αλλά λογικά να το δεις, γλωσσόφιλο δεν είναι, ή τουλάχιστον δεν ήταν στα δικά μου χρόνια. Τώρα για την διάρκεια... όσο πάει... υποθέτω! :P

Ανώνυμος είπε...

Παιδια ουτε εγω εχω δωσει το 1ο μου φιλι και ειμαι 13!η παρεα μ εχουν φιληθει ολες οι κοπελες εκτος απο την κολλητη μ και πραγματικα εχουμε αγχωθει και οι δυο παρα πολυ!!!οπως και τα προηγουμενα παιδια ετσι κ εγω θελω ναρωτησω αν σημαινει κατι αυτο!οι συμμαθητες μου συζητανε ηδη για σεξ..κατι π δεν ειναι για την ηλικια μας νομιζω αλλα παρολα αυτα θελω να ζησω τουλαχιστον φετος το καλοκαιρι το 1ο φιλι!δεν θελω να παω στο λυκειο και να μην ξερω να φιλαω...οχι μοονο ο αλλος θα το καταλαβει και θα γινω λιιιγο ρεζιλι αλλα θα χρειαστει μετα να προχωρησω ενω εδω δεν θα εχω καν φιληθει!Μπαινω σε διαφορα site αναζητωντας βοηθεια αλλα κανεις δεν απανταει επειδη συνηθως τα βlog ειναι παλαιοτερα...αλλα σε παρακαλω εσυ π βλεπω οτι απαντησες σε αλλους προχθες απαντησε σημερα σε εμενα!Πραγματικα ειναι πολυ ασχημο να μην εχεις φιληθει σε αυτην την ηλικια γιατι νιωθεις κατα καποιο τροπο οτι δεν εισαι ομορφη και αρκετη για τους αλλους την στιγμη π εσυ θες να γινεις αποδεκτη!!!

Ανώνυμος είπε...

Αχ να σας πω δεν ξερω αν τα 10 χρονια με εμποδιζουν. Το να μου ζητησει περισσοτερα ειναι λογικο. Ειναι απ τα ωραιοτερα παιδια που ξερω και αρκετα περιζητητος. Απλα ισως νομιζω οτι κατι δεν κανω σωστα. Οτι δεν τον φιλαω σωστα ισως ή ειμαι αρκετα αμηχανη. Εσεις οταν φιλησατε τις πρωτες φορες φιλουσατε εξισου το ιδιο με τωρα?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Μαΐου 2014 στις 10:31 π.μ. είπε...

@ Δεν υπάρχει σωστό και λάθος! Σίγουρα υπάρχει κάποιο άγχος και σίγουρα, με τον καιρό, βελτιώνεσαι και μαθαίνεις, όπως συμβαίνει με κάθε τι άλλο. Και όχι, φυσικά δεν φιλάω σήμερα όπως στα 15 ή τα 16 (αν και από τότε ήμουν καλή... χα, χα, χα). Το θέμα είναι να αφήνεσαι, και όσο πιο πολύ το κάνεις αυτό, τόσο πιο καλό θα είναι το αποτέλεσμα και για τους 2! ;)

Ανώνυμος είπε...

Το συζητησα με μια φιλη μου ολο αυτο και καταληξαμε πως φοβαμαι την απορριψη επειδη ειναι κατι πρωτογνωρο. Η ιδια μου ειπε,αν ειχες μια μασκα θα το εκανες? Και το σκεφτηκα αρκετα κ κατεληξα πως αν δεν ηξερε πως ημουν εγω θα το εκανα. Θα ηξερα την αντιδραση του και θα ημουν πολυ πιο ανετη.. Αυτο με κραταει πισω..

Ανώνυμος είπε...

δεν απαντησατε σε εμενα που σας μιλαω για την κατασταση μου και της κολλητης μου!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Μαΐου 2014 στις 7:08 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη, το "πρόβλημά" σου είναι το να φιλήσεις/φιληθείς γενικά, ή να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα; Αν ισχύει το δεύτερο, δεν είναι ανάγκη να κάνεις εσύ την πρώτη κίνηση. Αρκεί να δώσεις τα σωστά "σήματα" και αν υπάρχει ανεδιαφέρον από την άλλη μεριά, θα υπάρξει και ανταπόκριση! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Μαΐου 2014 στις 7:14 μ.μ. είπε...

@ Φίλη Ανώνυμη (που σε ξέχασα... συγνώμη :( )
Τι πάει να πει το ότι οι φίλοι σας το έχουν κάνει; Το ότι έχει κάνει κάποιος κάτι δεν σημαίνει πως πρέπει να το κάνουμε κι εμείς. Για το καθένα μας, το κάθε πράγμα, έρχεται στη σωστή του ώρα. Με το να βιάζουμε τα πράγματα το μόνο που καταφέρνουμε είναι να καταστρέφουμε στις στιγμές μας. Γιατί να φιληθείς με κάποιον που δεν το θες τόσο πολύ, απλά και μόνο για να πεις ότι το έκανες πριν από ένα συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο που βλακωδώς θα έχεις θέσει στον εαυτό σου;
Όσο για το ότι συζητάνε για το sex... ok... σίγουρα είναι ωραίο, αλλά αυτό κι αν πρέπει να περιμένει. Μακριά... είστε μικροί ακόμα! Άσε που τα αγόρια συζητάνε τέτοια πράγματα για να το παίξουν "άντρες" και τα κορίτσια για να το παίξουν "πεπειραμένες γκόμενες". Αυτές είναι κομπλεξικές βλακείες και να μην αφήνεις τον εαυτό σου να μπαίνει σε αυτή τη λογική και σε αυτό το τρυπάκι.
Όσο για τις αρνητικές σκέψεις περί ομορφιάς κλπ. Το είπα και πιο πάνω, σε άλλα σχόλια! Δεν υπάρχει κανόνας για την ομορφιά, ούτε είναι αυτό που βλέπουμε στην tv και στα μέσα. Είσαι όμορφος, αρκεί να αισθάνεσαι όμορφος. Το ποιος είσαι και το πως νιώθεις αντανακλάται σε αυτό που δείχνεις. Αν μέσα σου είσαι όμορφος, τότε δεν έχεις να φοβάσαι. Και στην τελική, κάποιος που θα σε εκτιμήσει γι' αυτό που είσαι έχει αξία! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ειστε θησαυρος! Πραγματικα πολυ μεταδοτικη! Θα μπιρουσατε να μου προτεινετε τροπους για να μην ειμαι αγχωμενη και ντροπαλη?

Ανώνυμος είπε...

Εγώ ακομα δεν έχω δωσει το πρώτο μου φίλη αν και κανονικά στην ηλικία που θα είμαι θα έπρεπε! Αν όμως φιλιθω δεν θέλω νάνε απο φάση απο μια σχέση !

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 18 Ιουνίου 2014 στις 3:05 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1: άγχος, έστω και λίιιγο, θα έχεις πάντα! Το θέμα είναι πως όταν αποφασίσεις να το κάνεις με κάποιον που σου αρέσει πολύ, ή γιατί όχι, να είσαι ερωτευμένη, θα χαλαρώσεις αυτόματα όταν φτάσει εκείνη η ώρα και θα νιώσεις μονάχα έναν κόμπο στο στομάχι, αυτόν της προσμονής που ολοκληρώνεται επιτέλους με τον πιο όμορφο τρόπο. ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 18 Ιουνίου 2014 στις 3:05 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2: δεν είμαι απόλυτα σίγουρη ότι καταλαβαίνω τι εννοείς. Θες να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένη;

Ανώνυμος είπε...

Εννοω αν μπορειτε να μου προτινετε κατι ωστε να γινει λιγο πιο οικειο τ κλιμα κ να μην αγχωμομαι..

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας. Σε λιγες μερες θ φιληθω γ πρωτη φορα. Θα ξερω ν φιλαω εστω κ λιγο ή θα μαι εντελως ασχετη??

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Ιουνίου 2014 στις 10:48 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1: Το κλίμα γίνεται όσο οικείο του επιτρέπουμε εμείς να γίνει. Να μην έχεις άγχος, να είσαι χαλαρή, άνετη, να χαίρεσαι τη στιγμή και να μην έχεις το μυαλό σου μονάχα στο φιλί! Αυτό, αν είναι, θα έρθει μόνο του και όσο λιγότερο το σκέφτεσαι, τόσο καλύτερο θα είναι!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 29 Ιουνίου 2014 στις 10:49 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2, συγνώμη, αλλά πως το ξέρεις πως θα φιληθείς σε λίγες μέρες; Έχεις βγάλει πρόγραμμα; Αυτά, δεν γίνονται έτσι! Αν είναι να έρθουν, έρχονται από μόνα τους, όσο τα σχεδιάζεις και τα προγραμματίζεις, τόσο περισσότερο θα απογοητευτείς από το αποτέλεσμα και έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν όλα μαντάρα.

Ανώνυμος είπε...

γεια σας διαβασα κι εγω την ιστορια πολυ ενδιαφερουσα νομιζετε οτι ειναι πολυ νωρις μια 12χρονη να φιληθει στο στομα?? αλλα φυσικα οχι με παθος και τετοιες βλακιες ενα καπως πεταχτο!♥

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα την ιστορία είναι πολύ τέλεια και ρομαντική μακάρι κάποια στιγμη να ερθει και σ' εμένα γτ ακόμα δεν έχω δώσει ακόμα το προ το φιλι

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 5 Ιουλίου 2014 στις 12:54 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1: προσωπικά, θεωρώ τα 12 πολύ νωρίς. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ένα πεταχτό μπορεί να φέρει την καταστροφή. Απλώς θεωρώ πως στα 12 απλά ενθουσιάζεσαι, δεν ερωτεύεσαι και είναι κρίμα όταν δίνεις το πρώτο σου φιλί να μην είσαι ερωτευμένος!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 5 Ιουλίου 2014 στις 12:55 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2: Κάθε πράγμα έρχεται στη σωστή ώρα! Μην ανησυχείς για τέτοιες χαζομάρες και πίστεψέ με, δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης προθεσμίας. Όταν είναι να 'ρθει η ώρα, θα έρθει! ;)

Ανώνυμος είπε...

Κοιτα.... και εγω σε μια τετοια κατασταση βρισκομαι και μαλιστα ειμαι 15 τωρα! αλλα δε νομιζω οτι πρεπει να αγχωνεσαι.... οταν ερθει η ωρα και ο κατάλληλος ανθρωπος νομιζω θα το καταλαβεις

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Ιουλίου 2014 στις 9:53 μ.μ. είπε...

@ Έτσι ακριβώς, είναι! Αυτά τα πράγματα δεν χρειάζονται πίεση. Αν και όταν είναι να 'ρθει, θα 'ρθει! ;)

Ανώνυμος είπε...

Θα παω 3 γυμνασιου και δεν εχω φιλησει ακομα καποιο αγορι.. ειμαι ερωτευμενη με ενα παιδι τησ ηλικιασ μου αλλα λεει σε ολουσ οτι δεν του αρεσω και με κοροϊδευει με αλλα αγκρια ή γελαει οταν με κοροϊδευουν οι αλλοι... δεν μπορω να ξεκολλησω... θελω εστω για ενα λεπτο να γινω "δικια του" δεν θεωρω τον εαυτο μου ομορφο και με αυτα που μου λενε και που με κοροϊδευουν νιωθω ακομα πιο ασχημα... τι να κανω???? Πλιζ μια βοηθεια!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 28 Αυγούστου 2014 στις 11:52 π.μ. είπε...

@ Φίλη μου... το να μην του αρέσεις σίγουρα δεν είναι ευχάριστο, αλλά δεν θ΄αλλάξει. Το να κάθεσαι, λοιπόν, να σκέφτεσαι πόσο θες να του δώσεις κάτι από σένα, είναι μάταιο. Ακόμα κι αν σε άφηνε να το κάνεις, δεν το αξίζει. Εντάξει... λίγο-πολύ, όλα τ΄αγόρια είναι ηλίθια στην ηλικία αυτή και συμπεριφέρονται ανώριμα, αλλά δεν πρέπει να ανέχεσαι να σου συμπεριφέρεται έτσι. Και πάψε να λες "δεν θεωρώ τον εαυτό μου όμορφο". Όλοι μας είμαστε όμορφοι, αρκεί να νιώθουμε καλά μέσα μας και να ξέρουμε να τονίσουμε τα θετικά μας στοιχεία! ;)

Ανώνυμος είπε...

Na s kanw mia etwtisi???? Epidi me prizoun lg pia sto kalo einai i idaniki ililia gia to fili??? M lene sta 16 k eimai mono 14 :( (koritsi eimai)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 11 Ιανουαρίου 2015 στις 1:39 μ.μ. είπε...

@ Εγώ ήμουν 14,5 όταν έδωσα το πρώτο μου φιλί. Αλλά όπως θα καταλάβεις αν διαβάσεις και τα πιο πάνω σχόλια, δεν υπάρχει σωστή ηλικία (χωρίς αυτό να σημαίνει πως καλό είναι να το δώσεις στα 11). Ούτε έχει σημασία αν είσαι κορίτσι ή αγόρι. Σημασία έχει να θες πραγματικά να το κάνεις, να θες να το κάνεις ΓΙΑ ΣΕΝΑ, και η καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή. Αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Βρε παιδιά εγω έδωσα το πρώτο μου φιλί πριν τρεις μέρες και νιώθω καπος περίεργα τι λετε να φταίει πάντως δεν το έχω ξανανιώσει πότε

Ανώνυμος είπε...

γεια σας την δευτερα βγηκα με ενα αγορι που ητν ξαδερφος μιας φιλης μου και μιλαγαμε απο facebook μονο και βγηκαμε μιλγαμε και επρεπε να φυγω γρηγορα γτ ο αδερφος μ επρεπε να παει στο νοσκομειο και επρεπε να παω σπιτι αυτος μολις ηρθαν οι φιλες μ να με παρουν τις ειπε αν μπορει να μ πει κατι και αυτος πηγαι και με φιλισε και τραβηχτα δεν ειχα ξαναφιλισει δεν ξερω πως να φιλαωω και νραπηκα και του ειπα οτι θελουμε να μεινουμε φιλοι δεν ηξερα τι να πω των αγκαλιασα και εφυγα ειμαι 15 και δεν εχω ξαναφιλισει πως να φιλισω;;

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας! Ειμαι 14 και τα εχω με ενα αγορι πολυ κουλ και τετοια. Ομως ειναι και αυτος ντροπαλος σαν και μενα. ειναι συνηθως με την παρεα του και δεν ξερω πως να τον προσεγγυσω. Δηλαδη περναω απο διπλα του και δεν του λεω ουτς γεια. Δεν γνωριζομαστε και καλα... επισης αυτος ειναι και πιο ανεξαρτητος. Δηλαδη βγαινει, γυριζει μονος κτλπ. και εμενα οι δικοι μου δεν με αφηνουν γτ μενω μακρια. Φοβαμαι μηπως ξενερωσει που δεν βγαινουμε στο παρκο και που δεν κανουμε πολυ παρεα. Και φοβαμαι την σταση των καθηγητων και τα λοιπα. Επισης ειμαι ΠΟΛΥ ανασφαλης! οταν ειμαι μπροστα του ειμαι τοσο ατσουμπαλη και δεν ξερω πως να φερθω.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας.... Ειμαι μια μαθητρια δευτερας λυκειου και ειμαι 16στα 17.... Το πρωτο μου φιλι ηταν το χειροτερο και το ποιο αιδιαστικο που με ακολουθαει μεχρι και τωρα... Θυμαμαι ημουν 14 ,καλοκαιρι, διακοπες στο χωριο μου οταν ,ενα παιδι που του αρεσα ,επισε απο τα μπρατσα και αρχησε να με φυλαει.... Μπιεζε και εγω πονουσα.... Το παιδι ειναι πολυ καλο και εχουμακομα επαφες αλλα το κομπλεξ και το προβλημα που μου εχει προκαλεσει ειναι τεραστιο.. Απο τοτε εχω κανει δυο σχεσεις και οι αλλοι π εχω απορριει ειναι απο φοβο. Τωρα ειμαι με ενα παιδι ενα χρονο ....ειναι δυο χρονια μεγαλυτερος μου.... Δεν με εχει ακουμπησει καθολου.... Βασικα μονο με εχει φυλησει ..και με φυλαει αλλα εγω εχω θεμα... Στα απλα φιλια δεν κολαω αλλα οταν ειναι να με φυλησει μεγλωσσα κολλαω πολυ , νιωθω αμηχανα δεν ξρω τι νκανω κι πολλεφορες σταματαω.. Θυμαμαι αυτην την στιγμη που με φυλησε το πρωτο αγορι.... Μα ο,ως θελω να με φυλαει γιατι μαζι τ δεν εχω προβλημα αλλα κολλαω... Δεν εχω συζητησει υτο το θεμα μαζι του.... Δεν μ εχει πει ουτε αυτος τιποτα .... Αν και σιγουρα εχει καταλαβει.... Γενικα θελω ,αζι του να το ξεπερασω αλλα δεν ξερω πως..... Ενω μου ατεσει η διδικασια του φιλιου ...ΦΟΒΑΜΑΙ..... Κομπλαρω.....

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 8 Φεβρουαρίου 2015 στις 12:41 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμε 1 κεραυνοβόλημα το λένε! :P

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 8 Φεβρουαρίου 2015 στις 12:41 μ.μ. είπε...

@ Aνώνυμη 2 μισό... το πρόβλημα με τον ξάδερφο ποιο είναι; Ότι δεν σου αρέσει ή ότι σε ξάφνιασε; Αν δεν σου αρέσει, καλά έκανες και τον έβαλες στον πάγο. Αν σου αρέσει... νομίζω πως ήσουν κάπως βιαστική κι επιπόλαιη στο να τον απορρίψεις, αλλά επειδή είσαι μικρή και σε έπιασε στον ύπνο, θα το δικαιολογήσω. Ωστόσο, αν σου αρέσει, καλό θα ήταν να μιλήσεις μαζί του, να του πεις ότι σε ξάφνιασε και μπλόκαρες και δεν ήξερες πως να το χειριστείς εκείνη τη στιγμή που είχες και το άγχος του αδερφού σου. Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 8 Φεβρουαρίου 2015 στις 12:46 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 3... εφόσον είστε μαζί στο σχολείο, περνάτε κάποια ώρα μαζί, έστω κι αν είναι με παρέα. Εγώ θα σου πρότεινα να προσπαθήσεις να ενσωματωθείς λίγο περισσότερο στην παρέα του. Έτσι, θα περνάτε όλοι καλύτερα κι αυτός δεν θα αισθανθεί πως θες μόνο να σοροπιάζετε. Τώρα για τους καθηγητές... διακριτικά! Οι σχέσεις με άτομα του σχολείου δεν είναι εύκολες, αλλά δεν μπορούμε και να μπαλαμουτιαζόμαστε φάτσα κάρτα! :p
Όσο για το θέμα των γονιών σου... δεν σ' αφήνουν να βγαίνεις ΚΑΘΟΛΟΥ; Ούτε τα ΣΚ; Γιατί αν όχι, τότε πολύ πιθανόν όχι μόνο να ξενερώσει το αγόρι σου αλλά κι εσύ η ίδια. Προσπάθησε με όμορφο τρόπο, και χωρίς υπερβολικές απαιτήσεις, να εξηγήσεις στους γονείς σου πως μεγάλωσες πια, πως είσαι έφηβη και πως θες να βγαίνεις πότε-πότε με τους φίλους σου, όπως κάνουν όλοι. Και φρόντισε, αν σου δείξουν εμπιστοσύνη, να μην την προδώσεις! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 8 Φεβρουαρίου 2015 στις 12:50 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 4... νομίζω πως το παραέχεις πάρει "κατάκαρδα" χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Ok... αν ρωτήσεις άλλα κορίτσια, τα μισά θα σου πουν πως το πρώτο τους φιλί ήταν σιχαμερό κι απαίσιο. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να επιτρέψεις σε κάτι τόσο αφελές να σου γίνει βίωμα. Δηλαδή, αν αυτό συμβεί με την πρώτη σου φορά (καταλαβαίνεις τι εννοώ), που επίσης τα μισά κορίτσια έχουν κακή εμπειρία, τι θα κάνεις; Θα κλειστείς σε μοναστήρι! Αυτά, συμβαίνουν! Απλά γελάς, προχωράς κι εύχεσαι να σε βρουν καλύτερα! Κι εφόσον έχεις μια χαρά σχέση με το αγόρι σου και δείχνει κατανόηση -υπερβολική μάλιστα, δεδομένης της ηλικίας του και της κατάστασης, αν θες τη γνώμη μου-, αλλά δεν ξέρεις μέχρι πότε κι απ' όσο καταλαβαίνω δεν θες η σχέση αυτή να τελειώσει, επέβαλε στον εαυτό σου να το αφήσει πίσω. Δεν σημαίνει τίποτα και δεν χάλασε ο κόσμος. Σιγά... ούτε η πρώτη είσαι, ούτε η τελευταία... Κι εμένα μ' έχει φιλήσει αγόρι και ήταν απαράδεκτο -ίσως γιατί δεν υπήρχε χημεία-, αλλά τώρα το θυμάμαι και γελάω. ;)

Ανώνυμος είπε...

τελικα δεν μου αρεσε ..αλλα λες αν παω να φιλισω ενα αγορι που μου αρεσει πραγματικα να μου βγει να τον φιλισω η θα κομπλαρω;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 15 Φεβρουαρίου 2015 στις 11:37 π.μ. είπε...

@ Περίμενε... το έκανες και δεν σου άρεσε; Γιατί δεν είμαι σίγουρη πως κατάλαβα. :p Κι αν το έκανες, απ' ότι κατάλαβα, ήταν με κάποιον που δεν σου άρεσε και δεν το ήθελες. Άρα, γιατί να το κάνεις;

Ανώνυμος είπε...

κοιτα εγω αυτο παιδι που εγινε η ιστορια δεν μ αρεσε καταλαβα οτι δεν μου αρεσε αλλα και οτν ερωτευτω και τα φτιαξω με ενα παιδι λες να μην μπορω να τον φιλισω να δυστασω ξανα η θα τα καταφερω;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 17 Φεβρουαρίου 2015 στις 9:43 μ.μ. είπε...

Αν πραγματικά το θέλεις, όταν έρθει εκείνη η ώρα δεν θα διστάσεις! Trust me! ;)

Ανώνυμος είπε...

ευχαριστω πολυ με βοηθησες πολυ <3 αν ξανα χρειαστω κατι εχεις καποιο email να σου στειλω;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Φεβρουαρίου 2015 στις 3:35 μ.μ. είπε...

@ Να ξέρεις πως δεν είμαι επαγγελματίας σύμβουλος, παρά μιλάω σύμφωνα με τις δικές μου απόψεις και εμπειρίες. Αλλά αν θες να μιλήσουμε για κάτι (και ειδικά αν μπορώ να βοηθήσω) με μεγάλη μου χαρά. Στο πλαϊνό μέρος της σελίδας, στο ΒΡΕΙΤΕ ΜΕ ΣΤΟ FACEBOOK μπορείς είτε να με κάνεις add, αν έχεις λογαριασμό, είτε να μου στείλεις mail (αναγράφεται κάτω από την φωοτγραφία μου).

Ανώνυμος είπε...

πρωτο φιλι στα 19 (αργησα και εγω..τι ξερω) ηταν απο τα καλυτερα σκηνικα που θα μπορουσα να χα φανταστει..με τις καλυτερες συνθηκες... το θεμα ειναι αυτος... προσπαθουσε να μου τραβηξει το ενδιαφερον εδω και 3 μηνες,το καταφερε με εκανε να αφησω πισω μια αλλη ιστορια,και μετα το φιλι εξαφανιστηκε για 4 μερες... εχθες βρεθηκαμε τυχαια στην ιδια παρεα για καφε,σαν να μην ειχε γινει τιποτα,σαν να μην γνωριζομασταν!!
δεν μπορω να πω οτι με εκανε να τον ερωτευτω και γι αυτο με πειραξει που "εφυγε",απλα κατι δεν μου κολλαει....εχω αρχισει ΠΑΛΙ να σκεφτομαι οτι φταιω εγω...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 27 Φεβρουαρίου 2015 στις 7:50 μ.μ. είπε...

@ Μου λες τι έγινε το επόμενο 4ήμερο της εξαφάνισης και όταν συναντηθήκατε, αλλά δεν μου λες τι έγινε αμέσως μετά το φιλί ώστε να μπορώ να σχηματίσω άποψη. Πολύ πιθανόν να κόμπλαρε και να περίμενε πιο θερμής αντίδραση (πιθανότατα και λόγω της ηλικίας σου -δύσκολα θα υποψιαζόταν κάποιος πως είναι ο πρώτος που φιλάς). Νομίζω πως πρέπει να το συζητήσεις, εφόσον σ' ενδιαφέρει.

Ανώνυμος είπε...

είμαι 1γυμνασιου δεν σκέφτομαι καν αν κανω κατι παραπανω το προβλμα μου είναι ότι εχω ελαχιστα κιλα παραπανω και δεν είμαι φετες όπως ο άλλος δεν μου αρεσουν η συνθηκες του γυμνασιου τα κορίτσια θελουν παντα κατι παραπανω αν μπορεις απαντησε μου τι να κανω δεν το αντεχω

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Μαρτίου 2015 στις 12:36 π.μ. είπε...

@ Φίλε μου, στην 1η Γυμνασίου είναι λογικό τα κορίτσια να κοιτάζουν μεγαλύτερους. Είναι πιο ελκυστικοί στα μάτια τους και αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι εσείς έχετε κάτι. Άλλωστε, είστε πολύ μικροί ακόμα, και σε 2-3 χρόνια, θα σας κυνηγάνε! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια ειμαι 13 και μου ζητησε αυτος που μου αρεσει μου ζητησε να φιληθουμε δεν ξερω πως εχω αγχος δεν ξερω πως τι να κανω εχω πολυ αγχος :(

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Μαρτίου 2015 στις 4:01 μ.μ. είπε...

@ Όλοι έχουμε άγχος την πρώτη φορά! Είναι φυσιολογικό! Το θέμα είναι να το θες πραγματικά και να σου αρέσει αυτός με τον οποίο θα ανταλλάξεις το πρώτο σου φιλί. Όλα τα άλλα, θα έρθουν μόνα τους! ;)

Ανώνυμος είπε...

γεια

Ανώνυμος είπε...

Εγω δεν ξερω απο που να ξεκινησω.
Καταρχην ειμαι 16,5 και αυτος εχει τ διπλασια μ χρονια.Τον ξερω σχεδον 2 χρονια και αυτα 2 χρονια εμενα μ αρεσει.Δεν ξερω αυτος πως με βλεπει δν ξερω γενικα αν μ βλεπει σαν φιλη τ αλλα μ εχω φαει σκαλωμα π λεμε.
Ας τ παρω απο την αρχη ομως!Τον γνωρισα στο μαγαζι που δουλευει και οταν εμαθα ποσο ειναι η αληθεια ειναι οτι καπως μ ηρθε.Εγω δν τ ειπα την πραγματικη μ ηλικια δεν ξερω γιατι ετσι μ βγηκε εκεινη τη στιγμη.Το ονομα τ το εμαθα κατατυχη μεσα στο ασανσερ που ημασταν π του μιλησε ενας συναδερφος του και ετσι το εμαθα και αυτος το δικο μ ετσι απο εναν φιλο που με φωναξε και το ακουσε.Στην αρχη με κερναγε ποτο μ πεταγε λουλουδια μεχρι που μια μερα ειχα πιει παραπανω και με πηρε ενας σερβιτορος και ανεβηκαμε πρωτο τραπεζι και χορεψαμε.Δεν εκανε κατι μονο μ πεταγε λουλουδια(ξεχασα να σας πω οτι απο την μερα π γνωριστηκαμε καθε βδομαδα πηγαινα εκει).Καποια στιγμη που ηρθαμε πιο κοντα με τ σερβιτορο(χωρις φυσικα να γινει κατι)ηρθε με πηρε και με κατεβασε απο το τραπεζι.Δεν μιλησαμε δν ειπαμε τιποτα.Την επομενη μερα εψαξα η αληθεια και τον βρηκα στο φβ τον εκανα αδδ με δεχτηκε και κατευθειαν μιλησαμε.Μετα απο 2 μερες πηγα στο μαγαζι με την παρεα μ μιλησαμε χορεψα και προς το τελις πριν φυγω ηρθε και με φιλησε ουτε σταυρωτα ουτε στο στομα.κατι ενδιαμεσο.(απο τη δευτερη φορα.που τον ειδα παντα με φιλουσε σταυρωτα).
Πηγαινα καθε βδομαδα μιλαγαμε αρκετα και απο κοντα και απο φβ και γενικα ειναι πολυ καλο "παιδι"
Φυσικα και ολοι προσπαθουν να μου βαλουν μυαλο αλλα ειμαι αγυριστω κεφαλι εγω και δν ακουω κανενα και ας ξερω οτι μου τα λενε για το καλο μ
Υ.Γ Ξεχασα μια μερα τωρα τελευταια συναντιθηκαμε τυχαια σε ενα μαγαζι εγω ημουν ομορφα ντυμενη και βαμενη και καθομουν με κατι αγορια ηρθε μου μιλησε με τραβηξε πιο περα μιλησαμε για πανω απο 40' μ ειπε να προσεχω και εφυγε.
Το ξερω οτι δν θελει κατι απο μενα κ δν μ βλεπει οπως τον βλεπω εγω και ολα αυτα τα εκανε για να μαζεψει πελατια αλλα δεν μπορωω

Επισης ξερω οτι αλλα θα θελει αυτος αλλα εγω.

Πειτε μου κατι η για να ξεκολλησω η για να κανω κατι ωστε να το καταλαβει(που σιγουρα το εχει καταλαβει)!

Ανώνυμος είπε...

Αυριοθα βγω με ενα παιδι που τουαρεσω και μου αρεσει...Σημερα εμαθα οτι του αρεσω.Δεν τον ηξερα καν.Απο κοντα θα τον δω αυριο πρωτη φορα.Απο οσο μου ειπαν,θα φασωθουμε σιγουρα.Θελω πολυ να φασωθουμε αλλα...Ειμαι μικρη και δεν εχω φιλησει ακομα με γλωσσα.Θελωσοβαρη σχεση παρα την ηλικια μου...Και ας μην το καταλαβενετε.Δωστε μου οδηγιες βημα βημα...Παρακαλωωωω.Ειμαι κοριτσι 12 χρονων...

Ανώνυμος είπε...

Μην κανεις τιποτα ολα θα ερθουν μονα τους.Μπορεις βεβαια να του ψιλοδειξεις οτι τον θες χωρις να λυσσας.Με κλεφτες ματιες και λιγα υπονοούμενα.Αμα δεις οτι σε θελει μην διστασεις.Μην ακους κανεναν ,ο ερωτας δεν εχει ηλικια...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 14 Απριλίου 2015 στις 10:22 π.μ. είπε...

@ Προς την 16χρονη φίλη μας...
Επειδή είμαι παντρεμένη και μάλιστα με έναν άντρα 10 χρόνια μεγαλύτερο, που σημαίνει πως ήμουν στην ηλικία σου όταν τον γνώρισα, θα σου μιλήσω εκ πείρας...
Μου μιλάς για έναν άντρα (προφανώς της νύχτας και περπατημένο), που είναι 33 χρονών!!!
Πρώτον, τα σχεδόν 17 χρόνια που έχετε διαφορά είναι πολλά... ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!!! Το χάσμα μεταξύ σας είναι τεράστιο και δεν νομίζω πως ακόμα κι αν κάνετε σχέση, πως θα καταλήξει πουθενά. Επιπλέον, πες ότι κάνεις σχέση... να ξέρεις πως το χάσμα μεγαλώνει, οι διαφορές γίνονται τεράστιες. Μου έλεγαν κάποτε: "Όταν φτάσεις εσύ 30 και ο Σάκης 40, ούτε που θα καταλαβαίνετε την διαφορά!". Κι όμως, τώρα που είμαστε σε αυτήν την ηλικία, η διαφορά είναι πιο τεράστια παρά ποτέ. Γιατί εγώ δεν είμαι πια παιδί! Μεγάλωσα και "άλλαξα", γιατί σταθεροποιήθηκα στα θέλω μου κλπ. Το γεγονός δεν πως έκανα παιδί, συντέλεσε σε αυτό ακόμα περισσότερο (για την ιστορία, παντρεύτηκα 4 μήνες πριν κλείσω τα 24 και γέννησα 4 μήνες μετά - έμαθα την ημέρα του γάμου ότι ήμουν 15 ημερών έγκυος :p ).
Δεύτερον, πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για το ότι ο τύπος θα θέλει περισσότερα, και δεν αναφέρομαι μονάχα στο σεξ που είναι δεδομένο. Πρέπει να αποφασίσεις αν είσαι έτοιμη να τα δώσεις.
Τρίτον, θα ξεσπάσει χαμός στην οικογένειά σου. Και ναι, ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά, αλλά άλλο έρωτας, άλλο ενθουσιασμός, άλλο καψούρα. Πόσο σοβαρά βλέπεις τον τύπο; Πόσο σοβαρά σε βλέπει εκείνος, αν σε βλέπει, επειδή εγώ κατάλαβα πως απλά σε "ψιλοπαίζει" επειδή έχει καταλάβει πως γουστάρεις, αλλά ενδιαφέρον δεν υπάρχει από μεριά του. Επιπλέον, κακώς είπες ψέματα για την ηλικία σου, κάτι που μπορεί να σε βάλει σε μπελάδες στο μέλλον και συμβουλή μου θα ήταν να μην το κάνεις. Εγώ πιστεύω πως εκείνος έχει καταλάβει πως είσαι μικρότερη.
Με τα πολλά, αυτό που σου λέει η φίλη πιο κάτω "μην ακούς κανέναν", είναι σχετικό και για μένα, λάθος. Όταν υπάρχουν λόγοι για τους οποίους κάποιος που ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ νιώθει πως πρέπει να προστατέψει, δεν το κάνει για κακό. Το κάνει επειδή βλέπειν πως πάμε να φάμε τα μούτρα μας. Αν έχεις νοιαστεί πραγματικά για κάποιον, σίγουρα κι εσύ το έχεις κάνει. ;)
Εγώ πιστεύω, και συγνώμη αν κάνω λάθος, πως απλά είσαι ενθουσιασμένη και σε γοητεύει η ιδέα να ρίξεις έναν μεγαλύτερο άντρα. Κάνε κάτι άλλο, σταματά να πηγαίνεις εκεί, αποστασιοποιήσου λίγο, βγες με φίλους, πέρασε καλά, αλλά μακριά του, και τότε θα δεις αν έχω δίκιο. Αν δεν αλλάξει κάτι... τι να σου πω... δεν είμαι από τους ανθρώπους που έχουν ταμπού, αλλά με έναν άντρα με τα διπλά μου χρόνια, σχέση δεν θα έκανα, ακόμα και αν ήμουν τρελή μαζί του, ειδικά στην ηλικία σου. Θα ερχόταν η ώρα που θα γινόταν κτητικός, ζηλιάρης, κατυαπιεστικός, εγώ θα πνιγόμουν και θα μαραινόμουν κάθε μέρα και τελικά, θα είχα χάσει τα καλύτερά μου χρόνια.
Κι επειδή το έχω δει πολλές φορές να συμβαίνει, σκέψου το λίγο περισσότερο! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 14 Απριλίου 2015 στις 10:28 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 12 χρονών...
Επειδή στα 12 μου ήμουν τόσο σοβαρή και ώριμη, που οι καθηγητές μου ρωτούσαν τη μάνα μου "αν γεννήθηκα ενήλικη ή αν έγινα έτσι στην πορεία", επέτρεψέ μου να σου πω κάτι, κι ας σου φανεί σκληρό.
Στα 12 δεν μπορείς να θέλεις σοβαρή σχέση, επειδή δεν ξέρεις τι είναι σοβαρή σχέση.
Στα 12 είσαι παιδί ακόμα και ναι, ερωτεύεσαι, ενθουσιάζεσαι, νιώθεις τα πρώτα καρδιοχτύπια, αλλά ξενερώνεις γρήγορα και εύκολα.
Στα 12 αρχίζεις να ζεις τις στιγμές, όχι να σκέφτεσαι το μακροπρόθεσμο.
Βάζεις στην ίδια πρόταση της λέξεις "σοβαρή σχέση" και "φάσωμα". Αυτόματα, η δεύτερη ακυρώνει την πρώτη. Ή θες να χαμουρευτείς, ή θες να κάνεις σοβαρή σχέση.
Δεν έχω σκοπό να σου πω τι να κάνεις, πρώτον επειδή πιστεύω πως αυτά έρχονται μόνα τους και δεν πάνε με manual, άρα αν είναι να γίνει κάτι καλό είναι να γίνει με φυσικό τρόπο και όχι με ξύλινο, επειδή τα σχεδίασες όλα, αλλά κι επειδή δεν νομίζω πως έχεις σωστή και υγιή εικόνα για όλο αυτό μες το κεφάλι σου. Σκέψου ψύχραιμα όλα αυτά που σου είπα και ελπίζω να κάνεις το καλύτερο για σένα.

Ανωνυμη 16,5 είπε...

Καταρχην να χαίρεστε το παιδακι σας και να το δειτε οπως επιθυμείτε!
Ναι ειναι της νυχτας.Ναι για την διαφορα το ξερω οτι ειναι μεγαλη;p
Δεν νομιζω να θελω σχεση.Θελω κατι ωστε να μ φυγει αυτο το "κόλλημα¨

Η μανα μ τον εχει γνωρισει και μιλανε..της ειχα πει στην πλάκα οτι θα ηθελα κατι να κανω μαζι του και φυσικα το πρωτο που μ ειπε οτι μπορουσε να ειναι πατερας μου,μου μιλησε με πολυ λογικα επιχειρήματα και δεν ξανα μιλησαμε γι αυτο νομιζωντας οτι μ εβαλε μυαλο.Φυσικα και οι κολλητες μ θελουν το καλύτερα για μενα και γι αυτο προσπαθουν μ βάλουν μυαλο.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 16 Απριλίου 2015 στις 12:28 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 16,5 σ' ευχαριστώ πολύ! :)
Ήμουν στην ηλικία σου όταν γνώρισα τον άντρα μου, και λίγο μεγαλύτερη όταν τα "φτιάξαμε" (μα τι ηλίθια έκφραση... :p )
Νομίζω πως για να σου φύγει το "κόλλημα", το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να διατηρήσεις κάποιες αποστάσεις και να περάσεις χρόνο με φίλους, να γνωρίσεις και άλλους ανθρώπους, να αποστασιοποιηθείς, όπως σου είπα και παραπάνω.
Κανείς δεν θέλει το κακό σου -σαφέστατα-, ούτε η μητέρα σου, ούτε οι φίλες σου. Και δεδομένου ότι αντιλαμβάνεσαι πως τα επιχειρήματά της είναι λογικά, πιστεύω πως ξέρεις κι εσύ μέσα σου πως, ειδικά μακροπρόθεσμα, μια τέτοια σχέση δεν μπορεί να λειτουργήσει!

Ανωνυμη 16,5 είπε...

Ευχαριστω πολυ για το χρονο που διαθεσατε.Θα προσπαθησω και ελπιζω ν τελειωνω πια μ αυτο τ θεμα:p

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 17 Απριλίου 2015 στις 5:57 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 16,5 αυτό πιστεύω πως θα γίνει! ;)
Να ΄σαι καλά και καλή επιτυχία, ό,τι και να κάνεις!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας ! Διαβασε κ παραπανω συμβουλες που εχετε δωσει, κ σκεφτηκα μηπως μπορουσατε να δωσετε κ σε μενα μια ! Ειμαι δεκαπεντε χρονων δεν εχω κανει ποτε σχεση φιλι φαση οτιδηποτε επιδη οι γονεις μ το απαγορευουν κ γενικα δεν ετυχε καποιο αγορι να με "θελει"! Στην αρχη δε με προβληματιζε αυτο γιατι ολες οι φιλες μ ηταν κ αυτες στη φαση που βρησκομουν εγω!αλλα φετος ολα αλλαξαν ! Αυτες αλλαξαν!τα παιδια της ταξης μ αλλαξαν !οι φιλες μ εχουν αρχισει κ τα κανουνε σχεσης και διαφορα κ γω τπτ ! Τελευταια εχω αρχισει να πθστευω πως εχω προβλημα κ πως ειμαι ασχημη κ τετεια αν κ πολλοι γνοστοι μ εχουν πει πως ειμαι ενα ομορφο κοριτσι(οχι θεα απλα ομορφη)....πιστευω πως τα λενε για να με καθησιχασουν! Νιωθω πολυ ασχημα επιδη κανενα αγορι δεν με εχει πλησιασει ποτε...(ΥΓ: εχω διαβασει κιαλλα αρθρα που λενε πως για να αρεσουμε στο αντιθετο φυλο πρεπει να γελαμε κ να μην ημαστε υπερβολικα κλιστοι κ εγω τα κανω ολα αυτα αλλα χωρις αποτελεσματα)..Συγνωμη αμα σας πριζω αλλα αυτο εχει επιρεασει πολυ την ψυχολογια μου κ ειναι το μονο πραγμα που σκεφτομαι τελευταια:(

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Απριλίου 2015 στις 5:13 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 15...
Όλοι αλλάζουν! Όλα αλλάζουν! Ακόμα και εσύ, αρκεί να το θες και να είσαι πρόθυμη να δεχτείς τις αλλαγές που θα έρθουν στη ζωή σου. Καταλαβαίνω πως οι γονείς σου είναι κάπως αυστηροί και πως σε έχουν πιο περιορισμένη από τις φίλες σου, αλλά θα μπορούσες -ίσως- να μιλήσεις μαζί τους και να τους εξηγήσεις όμορφα και ωραία πως μεγαλώνεις και θέλεις περισσότερες ελευθερίες, με την υπόσχεση πως δεν θα την εκμεταλλευτείς. Άλλωστε, αν δεν τους έχεις δώσει δικαιώματα ως τώρα, δεν νομίζω να μην το καταλάβουν.
Πάντως, νομίζω πως το σκέφτεσαι υπερβολικά και πρέπει να χαλαρώσεις. Ίσως να διστάζουν να σε πλησιάσουν επειδή ξέρουν πως δεν έχεις πολλές ελευθερίες ή επειδή είσαι πολύ μαζεμένη εξαιτίας της ανασφάλειας και του προβληματισμού που νιώθεις. ;)

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστω πολυ γα την απαντηση!Θα προσπαθησω να μην ειμαι πολυ μαζεμενη, αλλα στους γονεις μου εχω ειδη μιλησει και μου το εχουν απαγορευσει τελιως(ετσι και αλλιως ομως αμα καποιο αγορι που μου αρεσε ηθελε να κανουμε κατι , θα το κρατουσα κρυφο απο εκεινους)! Ηθελα να ρωτησω και κατι ακομα:πολλες φιλες μου το πρωτο τους φιλι το δωσανε σε παιχνιδι θαρρος η αληθεια.....ειναι σωστο ;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 21 Απριλίου 2015 στις 5:17 μ.μ. είπε...

@ Όχι, δεν εννοούσα να τους μιλάς για αγόρια. Ακόμα και στους cool γονείς δεν πολυαρέσει αυτό! :P
Πάντως, να προσπαθείς με όμορφο τρόπο να διεκδικείς ελευθερίες. Είσαι έφηβη και σε 2-3 χρόνια θα είσαι ολόκληρη γυναίκα.
Και όσον αορά το φιλί πάνω σε "παιχνίδι", προσωπικά, διαφωνώ κάθετα. Είναι κρίμα να χαραμίσεις έτσι κάτι τόσο όμορφο και σημαντικό! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ναι...συμφωνω ! Ευχαριστω πολυ που με δωσατε συμβουλες, με βοηθησατε πραγματικα :)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Απριλίου 2015 στις 4:13 μ.μ. είπε...

@ Να 'σαι καλά! Χαρά μου! :)

Ανώνυμος είπε...

Εμένα μου αρέσει ένα αγόρι πάρα πολύ αλλά αυτός είναι πολύ απόμακρος και δε δείχνει να νιώθει το ίδιο.Θέλω να είναι μαζί του το πρώτο μου φιλί και ενώ πολλοί με έχουν πλησιάσει,εγώ τους αποφευγώ Μα θέλω τόσο πολύ να φιλήσω κάποιον...Τι να κάνω???

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 3 Μαΐου 2015 στις 3:55 μ.μ. είπε...

@ Αγαπητή Ανώνυμη...
Τα έχεις λίγο μπερδεμένα στο μυαλό σου. Από τη μία λες πως θέλεις να φιλήσεις αυτόν και κανέναν άλλον (παρά που εκείνος φαίνεται να μην έχει τέτοια διάθεση και πρόθεση) και από την άλλη λες πως θέλεις να φιλήσεις κάποιον, λες και οποισδήποτε κάνει γι' αυτή τη δουλειά.
Χαλάρωσε και αν είναι να έρθει η στιγμή, θα έρθει. Δεν το επιλέγουμε, απλά συμβαίνει. Κι αν αυτός που μας αρέσει δεν θέλει, δεν χάθηκε ο κόσμος. Θα θελήσουμε να το κάνουμε με κάποιον άλλον που μας αρέσει, όταν η ώρα θα είναι σωστή. Δεν υπάρχει manual, ούτε χρονοδιάγραμμα.

Ανώνυμος είπε...

Eixe erthei enas xanthos athinaios poly kouklos liwnw. malista ton eixa dei tin proti fora kai elega makari na ton xanadw .Ton xanaeida t.Molis ematha oti xanaeirthe stin platei arxise i kardia m na xtipa dinata .Stin arxi elege stous filous tou pws t aresei auti i xanthia dld egw.Metaomws arxise na me leei ufo pisw apo tin plati mou.parolo auto egw perimenw na erthei to kalokairi gt tha erthei kai autos .prosthetw oti eimai 13 xronwn

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Μαΐου 2015 στις 7:40 μ.μ. είπε...

@ Στα 13 μας, είναι δύσκολο να πούμε ή να παραδεχτούμε ποιος/α μας αρέσει. Ή θα είναι αυτός που δεν μας θέλει, ή αυτός που νομίζουμε πως θέλουμε. Ψυχραιμία, όχι βεβιασμένες κινήσεις κι αν κάτι είναι να 'ρθει, θα 'ρθει! ;)

Ανώνυμος είπε...

Εγω ειμαι 13 και μου αρεσει ενα κοριτσι απο το σχολειο μου...Απο οτι μμ εχει πει ενα κοριτσι ππ κανει παρεα,της αρεσω κι εγω και περιμενει να κανω κινηση....Ελα ομως που βρισκονται οι εξετασεις στιν μεση και δεν μπορω να της ζτησω να βγουμε και παραλληλα με αυτο εχω 4 πραγματα στο πισω μερος του μυαλου μμ 1)αν δεν της αρεσω πια (της αρεσω απο τον Ιανουαριο) 2)Αν της ζητησω να ειμαστε μαζι και αυτη αρνηθει (ναι το ξερω της αρεσω αλλα αν τυχων γινει κατι τετοιο) 3)Αν δεν της αρεσω τελικα και 4)αν την φιλισω και δεν της αρεσει? (Εχω ξαναφιλισει αλλα πανε 2 χρονια απο τοτε....Επισης αυτη η κοπελα εχει και 2 αδερφους (ειναι 3 διμα) που ειμαι φιλος μαζι τους αλλα αν τυχων και το παρουν στραβα τι γινεται???
(Συγγνωμη αν το σχολιο μου ειναι λιγο ασχετο με το ολο θεμα :) )

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 1 Ιουνίου 2015 στις 6:46 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμε 13...
Καταλαβαίνω τις ανησυχίες σου, ειδικά όσον αφορά το θέμα φιλίας μεταξύ εσένα και των αδερφών της. Κακά τα ψέματα, η λογική λέει πως ακόμα κι αν "τα φτιάξετε", δεν θα μείνετε για πάντα μαζί, άρα το να "τα χαλάσετε" κάποια στιγμή, μπορεί να "χαλάσει" και την φιλία σου με τα αδέρφια της. Σε σχέση με την πιθανότητα να φας χυλόπιτα, πιστεύω πως αυτό θα πρέπει να σε προβληματίζει περισσότερο και να το σκεφτείς καλά αν τελικά θα κάνεις κάποια κίνηση ή όχι! ;)

Ανώνυμος είπε...

Τώρα θα πάω Δευτέρα Γυμνασίου και έχω σχέση με ένα αγόρι ( είμαστε συμμαθητές) 2 μήνες και κάτι ημέρες. Νομίζω πως μ'αγαπάει πολύ και εκτός αυτού είναι πολύ ντροπαλός! Έως τώρα δεν έχουμε κάνει κάτι παραπάνω αν εξαιρέσουμε φιλί στο μάγουλο και αγκαλιές. Μήπως είμαι μικρή για φιλί στο στόμα? Να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση?

Ανώνυμος είπε...

Τώρα θα πάω Δευτέρα Γυμνασίου και έχω σχέση με ένα αγόρι ( είμαστε συμμαθητές) 2 μήνες και κάτι ημέρες. Νομίζω πως μ'αγαπάει πολύ και εκτός αυτού είναι πολύ ντροπαλός! Έως τώρα δεν έχουμε κάνει κάτι παραπάνω αν εξαιρέσουμε φιλί στο μάγουλο και αγκαλιές. Μήπως είμαι μικρή για φιλί στο στόμα? Να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 19 Ιουνίου 2015 στις 5:06 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη εγώ ήμουν μια τάξη παραπάνω από εσένα, αλλά αυτά έρχονται όταν είναι η σωστή ώρα και όταν τα θέλουμε. Εφόσον εκείνος είναι ντροπαλός, με διακριτικό τρόπο, μπορείς να κάνεις κάποια κίνηση! :)

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ! Μου φάνηκε αρκετά χρήσιμη η συμβουλή σας!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 21 Ιουνίου 2015 στις 2:31 μ.μ. είπε...

@ Να 'σαι καλά! :)

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 14 και δν εχω φιλήσει ακομα αγόρι .....φοβάμαι οτι θα μείνω μονη μ για παντα ...το σκέφτομαι και στεναχωριέμαι ....μ λενε αρκετά συχνά οτι ειμαι ομορφη αλλα δν ξερω τι φταίει....😭

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ωραια η ιστορια σας!!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Ιουλίου 2015 στις 4:48 μ.μ. είπε...

@ Βρε παιδιά... ειλικρινά... λέτε είστε 14 και δεν έχετε φιληθεί... so what; Άκου εκεί "θα μείνω μόνη για πάντα", λες και είσαι καμιά γεροντοκόρη 50 χρονών. Μην βιάζεστε να μεγαλώσετε και όλα θα έρθουν όταν είναι η ώρα τους. Εγώ ήμουν 14,5 και πήγαινα 3η Γυμνασίου, και δεν με ένοιαζε καν. Δεν το σκεφτόμουν ποτέ... έλεγα πως όταν είναι να γίνει, θα γίνει... και η πραγματικότητα με δικαίωσε... χαλαρώστε, λοιπόν, και όταν φτάσει η στιγμή, απολαύστε την!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας ειμαι η 16,5 χρονων κοπελα που μ αρεσε αυτος με τ διπλασια μ χρονια.Λοιποον
Ξεκοψα για αρκετο καιρο καθε επαφη μαζι του.Ουτε μπουζουκια ουτε απο τ μερη του.Μ ειχε στειλει 2 φορες δεν τ απαντησα για ν καταλαβει να μην ξαναστειλει.Περα απο λικες που μ εκανε δν μιλαγαμε.15/6 Ειπαμε με την μητερα μ ν παμε για ενα μπανιο στο εξωχικο μας.Τυχαινει εκεινη τη μερα να ειναι κ αυτος εκει κοντα.Το λεω στη μανα μ κ μου λεει κατευθειαν να του πω να ερθει να τον κερασουμε ενα καφε.Τ λεω δεχεται και μετα απο 30' ημαστε στο κεντρο εκει ν πινουμε καφε.Ο καφες μετα εγινε φαει και το φαει ποτο και το ποτο να τν φιλοξενουμε στο σπιτι μας.Ολα καλα γυρισαμε αργα στο ενα δωματιο εγω με την μαμα στο αλλος αυτος.Την επομενη μερα η μαμα ηθελε ν κατσει οποτε τον ρωτησε αν μπορουσε ν γυρισει και μενα κ φυσικα ειπε ναι.Ολα ηρεμα φτανουμε με αφηνει κ κανονιζουμε την επομενη μερα ν παμε για εναν καφε μαζι και με εναν αλλο φιλο τ.Βγηκαμε και ο φιλος του εφερε μαζι κ τν κοπελα του οποτε καποια στιγμη φευγουν και μενω με αυτον.Μ ειπε ν σηκωθουμε ν παμε μια βολτα γιατι θελει ν μ πει κατι.Το πρωτο πραγμα π μ ρωτησε γτ δν απανταγα και του ειπα μια φτηνη δικαιολογια και σταματαει και με φιλαει(αλλα πεταχτω)κ το πρωτο πραγμα που του λεω ειναι ΤΙ?Κ η απαντηση τ ΑΥΤΟ.φευγω τ λεω εχω αργησει τον φιλαω σταυρωτα και παω στη σταση
Απο κεινη τη μερα δν μιλησαμε ξανα και μιλησαμε την προηγουμενη βδομαδα π μ ειπε ν παμε Μποφιλιου στη συναυλια της π ξερει πως μ αρεσει του ειπα οχι εχω κανονισει και χθες μ στελνει για την κυριακη να παμε για μπανιο κ τ ειπα οχι γτ εχω κανονισει.Μεχρι τωρα η αληθεια ειναι πως μιλαμε.

Ομως τον τελευταικ μηνα εμενα μ αρεσει ενα αλλο αγορι 19 χρ που ειναι πολυ καλος.Τον εχω ποιασει αρκετες φορες να μ κοιταει αλλα σημερα που πηγαμε για μπανιο το μονο π εκανε ηταν ν με κοιταει.(Η αληθεια ειναι οτι δεν θελω "σχεση"με κανεναν αυτο το καιρο και οι φιλοι τ μου εχουν πει οτι ειναι μονο της σχεσης)

Οποτε τωρα σκεφτομαι τι θα κανω με τον εναν και τι με τον αλλο.

Θελω βοηθεια συμβουλες γνωμες.:/

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 4 Ιουλίου 2015 στις 10:21 μ.μ. είπε...

@ Γεια σου και πάλι!
Προσωπικά, και με όλο το θάρρος, διαφωνώ με το να έχεις στην ηλικία σου την ιδέα "δεν ψάχνομαι" για σχέση, γιατί είναι σαν να δηλώνεις πως σε ενδιαφέρουν μονάχα οι αρπαχτές.
Για τον τύπο που σου ρίχνει τόσα χρόνια, σου έχω ξαναπεί την άποψή μου και δεν έχει αλλάξει κάτι από τότε, ακόμα και μετά απ' όσα είπες πως έχουν συμβεί. Προφανώς, τον ενόχλησε που έχασε την καψουρίτσα του, και το πιθανότερο είναι να προσπαθεί να σε καψουρέψει περισσότερο για να τρέχεις πίσω του. Η άποψή μου παραμένει η ίδια... μακριά κι αγαπημένοι, πόσο μάλλον αφού λες πως σε ενδιαφέρει ένα άλλο αγόρι που είναι πιο κοντά σε αυτό που θα ήταν "ιδανικό" για σένα, μιλώντας πάντα υποθετικά.
Αλλά και πάλι, αν δεν ψάχνεσαι για σχέση, μήπως απλά σου αρέσει η ιδέα να ξέρεις ότι αρέσεις; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ίσως πρέπει να κάνεις μια ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό σου, ώστε να αποφασίσεις τελικά τι θες να κάνεις, αν θες να είσαι με κάποιον και ποιος είναι αυτός.
Και μην ακούσω τίποτα για φόβο δέσμευσης... είσαι 16,5 χρονών και αν δεν είσαι συγγενής της Ερατούς από τους "Ψίθυρους καρδιάς", κανείς δεν θα σε παντρέψει με το ζόρι σε αυτήν την ηλικία.
Όταν ήμουν ένα χρόνο πιο μικρή από σένα, ερωτεύτηκα ΑΛΗΘΙΝΑ για πρώτη φορά, παρά που είχα "σχέσεις" και πριν από αυτό. Είναι ένας έρωτας που με σημάδεψε και που κράτησε έναν χρόνο, και τον θυμάμαι ως κάτι πολύ όμορφο παρά που τελείωσε άδικα. Αλλά ήξερα πως θέλω να είμαι μαζί του, δεν είχα καμία αμφιβολία! ;)

Ανώνυμος είπε...

ειμαι 14 χρονων στα 15 και θα παω 3η γυμνασιου δεν εχω φιλησει κανενα αγορι ουτε εχω κανει καποια σχεση και στενοχωριεμαι γι αυτο βλεπω αλλους συμμαθητες μου που τα εχουν φτιαξει και ειναι τοσο ανετα σε αυτα τα πραγματα γενικως εγω ειμαι αρκετα ντροπαλη και κλειστος χαρακτηρας πιο παλια μου αρεσε ενα αγορι οχι μονο σε εμενα και σε αλλα κοριτσια και τον εβλεπα και ελεγα τι κουκλος που ειναι αλλα φυσικα δεν εκανα τιποτα γιατι ημουν σιγουρη οτι θα φαω πορτα αν τα αλλα παιδια δεν ειχαν κανει τιποτα δεν θα με πειραζε αλλα τωρα που τα περισσοτερα εχουν κανει και εγω οχι νοιωθω ασχημα και λες και ειμαι απο αλλον πλανητη δεν ξερω τι να κανω τι να πω πως να φερθω δεν ξερω αν ειναι φυσιολογικο ολο αυτο καμια φορα σκευτομαι οτι οκ δεν ετυχε τωρα θα τυχει αργοτερα αλλα καμια φορα τα σκευτομαι και νοιωθω οτι ειμαι η μοναδικη που δεν τα εχει φτιαξει με καποιο αγορι και να πω οτι ζητημα να μιλαω με 2 αγορια που και που και πολλοι μου εχουν πει ειμαι ομορφη ψηλη και οχι με παραπανω κιλα και γενικως προσεχω τον εαυτο μου το ντυσιμο μου αλλα και να μου αρεσει καποιος πχ να πεθαινω γι αυτον δεν προκειται να κανω κατι ουτε να πω γιατι ντρεπομαι και το κακο ειναι οτι δεν μπορω να το πω σε κανεναν γιατι δειλιαζω και σκευτομαι οτι θα με κοροιδεψουν και πριν απο λιγο καιρο η ξαδελφη μου πιο μικρη βεβαια με ρωτησε αν εχω αγορι και με εφερε σε δυσκολη θεση και δεν ηξερα τι να πω δεν ηθελα να της πω ψεματα αλλα ουτε την αληθεια και τελικα της ειπα οτι δεν εχω εχω ξαναγραψει σε παρομοια σιτε αλλα δεν απαντουσαν γιατι ηταν παλια αλλα οποιος το διαβασει ας μου γραψει την γνωμη HELP!

Ανώνυμος είπε...

Ποια είναι η πιο κατάλληλη ηλικία σύμφωνα με την άποψη σας για το πρώτο φιλί? Όταν λέω κατάλληλη εννοώ εντως επιθυμητών ορίων!
Σας παρακαλώ απαντήστε μου!
Είμαι (κορίτσι)

Ανώνυμος είπε...

εχω φιληθει μονο μια φορα με ένα αγορι που μου αρεσε πριν κατι μήνες αλλα ηταν χάλια δεν μου αρεσε καθόλου ενώ φιλιομασταν εγω δεν ξερω γιατί αλλα σταματούσα και μετα ξανα φιλιομασταν και γινόταν το ίδιο αρκετές φορες..τωρα μου αρεσει ένα αγορι ένα χρόνο μεγαλύτερο και εχει πολλές εμπειρίες...του αρέσω και εγω και φοβάμαι οτι αν φιληθουμε μπορεί να πάθω ξανα το ίδιο..επίσης εχω πολυ αγχος γιατί φοβάμαι μήπως δεν του αρεσει και ξενερώσει τι να κανω?

Ανώνυμος είπε...

Φοβάμαι πολυ για το φιλι και εχω πολυ αγχος μήπως δεν του αρεσει:/ τι να κανω;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Ιουλίου 2015 στις 4:46 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 14 στα 15,

Καταλαβαίνω πως δεδομένων των συνθηκών, νιώθεις μια κάποια πίεση και αγχώνεσαι. Πιθανότατα να αισθάνεσαι πως ο κόσμος γύρω σου εξελίσσεται ενώ εσύ μένεις στάσιμη και όλο αυτό σε κάνει να φρικάρεις.
ΑΛΛΑ... δεν υπάρχει "πρέπει να κάνω αυτό τότε" ή "πρέπει να κάνω το άλλο τότε". Κάποια πράγματα έρχονται όταν φτάνει η σωστή, η κατάλληλη ώρα, κι αν αρχίσουμε να πιέζουμε καταστάσεις, μπορεί να φέρουμε το αντίθετο αποτέλεσμα και όχι απλά να μην επισκπεύσουμε κάτι, αλλά να το τρενάρουμε. Εγώ θα σου πρότεινα να χαλαρώσεις και κυρίως, να αφήσεις τον εαυτό σου περισσότερο ελεύθερο, να διευρήνεις τις παρέες σου, να προσπαθήσεις να δουλέψεις την κοινωνικότητά σου και να την αποβάλλεις, και όλα θα πάνε καλά. Αυτο πεποίθηση και ψυχραιμία! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Ιουλίου 2015 στις 4:48 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη, δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία που πρέπει ή δεν πρέπει να φιληθεί ένα αγόρι ή ένα κορίτσι. Αυτά τα πράγματα έρχονται μόνα τους. Φυσικά, πιστεύω πως δεν είναι normal να φτάσεις π.χ. στα 18 σου και να μην έχεις φιληθεί, αλλά δεν σημαίνει πως έχω απαραίτητα δίκιο. Αυτή είναι η άποψή μου. Για μένα, μια φυσιολογική ηλικία είναι μεταξύ 14-16, όπου αρχίζει να υπάρχει έντονη έλξη ανάμεσα στα δύο αντίθετα φύλα.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Ιουλίου 2015 στις 4:51 μ.μ. είπε...

@ Οι δύο τελευταίες ανώνυμες ερωτήσεις, δεν ξέρω αν προέρχονται από το ίδιο άτομο, αλλά επειδή έχουν κοινό προβληματισμό, θα τις απαντήσω και από κοινού.

Ένα φιλί μπορεί να είναι κακό... Ok... κανείς δεν το θέλει, αλλά συμβαίνει. Μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη εμπειρίας, σε μια κακή στιγμή, στο ότι δεν υπάρχει χημεία ανάμεσα στα δύο εμπλεκόμενα μέλη.
Το πρώτο μου φιλί με τον πρώην μου ήταν τραγικό, τόσο που κόντευα να σκάσω από στεναχώρια, επειδή ήμουν τόσο ερωτευμένη που το να φιλούσε άσχημα δεν θα με έκανε να τον χωρίσω, αλλά δεν θα το ευχαριστιόμουν. Τελικά, οφειλόταν στο άγχος της όλης φάσης, αφού όλα τα επόμενα ήταν υπέροχα.
Μου έχει τύχει να φιληθώ με κάποιον κι ενώ τεχνικά δεν ήταν κακό, να μην μου αρέσει γιατί δεν υπήρχε χημεία και κατάλαβα πως δεν μου άρεσε αρκετά για να είμαι μαζί του.
Οπότε, όλα είναι σχετικά, και δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας επηρεάζουν τόσο πολύ. Όλα είναι θέμα attitude και καλού timing! ;)

Ανώνυμος είπε...

Το πρώτο μου φιλί ήταν στο κολυμβητήριο είμουν 12 χρονών και μια στιγμή όταν τέλιωσα την προπόνηση είρθε ένα αγόρι ο Νίκος που είμασταν πολύ καλοί φίλοι και μου έδωσε γλωσσόφιλο.ήταν τέλειο

Ανώνυμος είπε...

Τώρα είμαι 13 και με τον Νίκο είμαστε μαζί και φιλικά και ερωτηκά και περνάμε τέλεια μαζί.Είμαι πολύ χαρούμενη

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 6 Αυγούστου 2015 στις 10:26 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη13, πάντα έτσι να είσαι! :)

Ανώνυμος είπε...

Είμαι 13,5 χρόνων και αυτές τις μέρες το αγόρι μου είπε στους φίλους του ότι θα με φιλήσει. Το θέλω πολύ αλλά φοβάμαι μήπως είμαι μικρή. Και οι δύο θα πάμε 2α Γυμνασίου και έχουμε σχέση εδώ και 4 μήνες! Είναι σωστό να ανταποκριθώ?? (χωρίς γλώσσα). Σας παρακαλώ απαντήστε μου το συντομότερο δυνατόν...

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ.Επίσης χτες είμασταν στο σπίτι και κοιμηθήκαμε μαζί μια στιγμή το βράδι ξύπνησα και ένιωθα κάτι τρυφερό να με χαιδεύει και τον είδα και φασωθήκαμε με τα εσώρουχα μόνο που εγώ δεν φορούσα μπουστάκι και είμουν γυμνή από την μέση και επάνω.Μετά κάναμε μαζί μπάνιο γυμνοί.είμαι η Χρύσα 13,5 χρονών

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Αυγούστου 2015 στις 4:14 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 13,5: Δεν θεωρώ πως είσαι μικρή, κι εφόσον ήδη έχετε σχέση, στην ηλικία που βρίσκεστε, είναι κάτι που αναπόφευκτα θα έρθει. Αν το θες κι εσύ, να το κάνεις! :)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Αυγούστου 2015 στις 4:15 μ.μ. είπε...

@ Χρύσα, δεν είμαι ειδικός, άρα μπορώ να σου μιλήσω μόνο από προσωπική εμπειρία και να σου πω τη δική μου άποψη. Θεωρώ πως είναι πολύ νωρίς για "φάσωμα" αυτού του είδους. Μην βιάζεσαι... μόνο αυτό! Όλα έρχονται στην ώρα τους!

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ!

Ανώνυμος είπε...

Τον θελω πολυ και αν φιληθουμε και δεν του αρεσει θα γίνω ρεζίλι:(

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 18 Αυγούστου 2015 στις 5:32 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη, σκέψου πως μπορεί να μην αρέσει σε σένα! :p
Άλλωστε, όλα είναι θέμα ενστίκτου και κατά πόσο έχεις άγχος ή όχι. ;)

Ανώνυμος είπε...

Οκ ευχαριστω το ιουλιο πηγαμε μαζί διακοπές-χρυσα13,5

Ανώνυμος είπε...

Το πρώτο φιλί θα πρέπει να είναι πεταχτό ή να διαρκέσει για λίγο? Πώς γίνεται να μην φιλάς με γλώσσα?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Αυγούστου 2015 στις 4:49 μ.μ. είπε...

@ Χρύσα, όταν λες πήγατε διακοπές μαζί, πώς ακριβώς το εννοείς; o.O

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Αυγούστου 2015 στις 4:50 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη, δεν υπάρχουν κανόνες για το αν πρέπει η διάρκεια του πρώτου φιλιού να είναι μικρή ή μεγάλη, με γλώσσα ή χωρίς. Βγαίνει μόνο του εκείνη τη στιγμή και ανάλογα με το πως αισθάνεται ο καθένας και με το πως νιώθει πιο άνετα. Πώς γίνεται να φιλήσεις χωρίς γλώσσα; Απλά δεν την βγάζεις έξω! :p

Ανώνυμος είπε...

Να επιδή οι γονεις μας είναι πολύ καλοί φίλοι πήγαμε μαζί διακοπές και κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάυτι

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας παιδια. Εγω δεν εχω φιληθει ακομα αν και παραλιγο δεν ομως. Βεβαια εχω μπροστα μ χρονο γτ ειμαι 13 αλλα δεν ξερω γτ φοβαμαι οτι δςν θα αρεσω στα αγορια. Ακομα ξερω πως αρεσω σε 2 φιλους μ αλλα και παλι φοβαμαι τι να κανω;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Δεν ειναι κακο. Αλλα παιδια το εχουν κανει νωριτερα απο εσενα. Παντως μην το εχεις αγχος δεν ειναι κακο. Θα δεις π θα εσθανθεις πολυ ωραια εκεινη τη στιγμη

Ανώνυμος είπε...

Πριν λιγες ημερες ειχα το πρωτο μου φιλι!! Σε ενα παρκο κοντα στην γειτονια μου με ενα αγορι που μου αρεσε εδω και παρα πολυ καιρο. Θα παω πρωτη λυκειου και ειμαι αρκετα ρομαντικη οπως και εκεινος και εξισου απειρη. Λοιπον το δικο μου πρωτο φιλι ηταν αρκετα ωραιο, συζητουσαμε και αρχισε να με φιλαει στο μαγουλο εγω σαν απο ενστικτο σηκωσα το προσωπο μου τοτε πλησιασαμε και τα χειλη μας ακουμπησαν. Ηταν η καταλληλη στιγμη και ειμαι σιγουρη για αυτο αφησα τον εαυτο μου ελευθερο. σχεδον δεν μπορουσα να ελεγξω τις κινησεις μου ηθελα μονο να ειμαι κολλημενη πανω του!!
Κ.Ε

Ανώνυμος είπε...

Κορίτσια είμαι Ελένη 12 χρονών μπορείτε να με βοηθήσετε???Είναι ένα παιδί ο Γιάννης που είμαστε φίλοι μια μέρα που μηλάγαμε το βράδυ με φιλησε στο στώμα και εγώ το ίδιο τώρα δεν ξέρω να κάνω άλλη κίνηση?? Βοήθεια

Ανώνυμος είπε...

Ελενη μου κοιτα εγω δεν μπορω να σου πω τι να κανεις... ρωτα την καρδουλα σου εκεινη ξερει καλυτερα εγω δεν μπορω να ξερω πως νιωθεις

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Σεπτεμβρίου 2015 στις 2:27 μ.μ. είπε...

@Ανώνυμη 1: στο ίδιο κρεβάτι; Με συγκατάθεση των γονιών; Ok... ίσως να μην μου πέφτει λόγος, αλλά θεωρώ πως είναι μεγάλο fail αν ισχύει κάτι τέτοιο. Ξεχνάνε ότι έχετε μεγαλώσει και ότι είστε αγόρι και κορίτσι;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Σεπτεμβρίου 2015 στις 2:27 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2: λες πως φοβάσαι πως δεν θα αρέσεις στα αγόρια, αλλά και πως ήδη αρέσεις σε 2 φίλους σου. Μήπως αγχώνεσαι υπερβολικά χωρίς λόγο; ;)

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 284   Νεότερο› Νεότερο»

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal