Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Επιτρέψτε στα παιδιά σας να μην είναι τέλεια

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:18 μ.μ.

Θυμάμαι τότε που ήμουνα μικρή και ανάμεσα στους περισσότερους γονείς επικρατούσε η θεωρία “το παιδί μου πρέπει να είναι καλύτερο από τα άλλα, το δικό μου παιδί πρέπει να είναι πρώτο, να ξεχωρίζει”. Αυτή ήταν μια θεωρία με πολλές παραμέτρους αλλά με άξονα το “εγώ” των ίδιων των γονιών! Έπρεπε να είναι πρώτο στο σχολείο, πρώτο στις εξωσχολικές δραστηριότητες, πρώτο στις παρέες -κι ας μην τους ένοιαζε πραγματικά το τελευταίο-, απλά και μόνο επειδή τα παιδιά τους ήταν οι καθρέπτες τους... ή, τουλάχιστον, έτσι πίστευαν. Αλλά, αλήθεια, μπορείς να έχεις τέτοιες απαιτήσεις από ένα παιδί; Το να είναι πρώτο σε όλα το κάνει “καλύτερο” παιδί ή το “τέλειο” παιδί; Μάλλον όχι!
Για μένα, το κάνει ένα πικραμένο παιδί, στερημένο, με πολλά κόμπλεξ, άγχη και ανασφάλειες, που σε κανέναν άνθρωπο δεν θα έπρεπε να φορτώνει κανείς, όχι μόνο γιατί δεν αξίζει, αλλά γιατί αυτά που θα λάβει πίσω είναι πολύ φτωχά σε σχέση με αυτά που θα έχει στερηθεί για να φτάσει σε μια δήθεν ουτοπική κορυφή που, κακά τα ψέματα, το ίδιο ποτέ δεν θέλησε να βρεθεί. Και δεν λέω... και η δική μου μαμά στους γονείς αυτούς άνηκε -σε έναν βαθμό, όχι τόσο υπερβολικό όπως περιέγραψα παραπάνω- αλλά, ευτυχώς, εγώ δεν άνηκα στα παιδιά εκείνα που υπάκουα εκτελούσαν εντολές.
Δεν έζησα ποτέ για την πρωτιά αλλά για το ταξίδι μέχρι τον τερματισμό, δίνοντας πάντα στην προσπάθεια όλο μου το είναι. Δεν θέλησα ποτέ να είμαι τέλεια, παρά μονάχα να είμαι ο εαυτός μου. Δεν είπα ποτέ “ναι” όταν ήθελα να πω “όχι”. Δεν κράτησα μέσα μου επιθυμίες και πάθη, αλλά τα βίωσα. Δεν γέλασα όταν ήθελα να κλάψω και δεν υποκρίθηκα την σοβαρή όταν ήθελα να γελάσω. Όταν η καρδιά μου πάλευε με την λογική μου, δεν άφηνα κανέναν να με επηρεάσει, παρά επέλεγα αυτό που εγώ θεωρούσα σωστό για μένα, για κανέναν άλλον. Δεν αποδέχτηκα απλώς τα “λάθη” μου, αλλά τα αγάπησα περισσότερο και από τα “σωστά” μου.
Αυτά προσπαθώ να “διδάξω” στο δικό μου παιδί σήμερα. Να είναι ευτυχισμένο, να γελάει μέσα από την καρδιά του και να χαμογελάει ακόμα κι αν χάνει ή κάνει λάθη, γιατί μέσα από αυτές τις εμπειρίες θα μάθει τα πιο σπουδαία και σημαντικά πράγματα στη ζωή του. Να μην τον νοιάζει αν θα είναι πρώτος ή τελευταίος, αλλά να είναι ικανοποιημένος με τον εαυτό του επειδή έδωσε στην προσπάθειά του ό,τι καλύτερο μπορούσε. Να μην προσπαθεί να είναι τέλειος αλλά να είναι αυθεντικός. Να ζει την κάθε στιγμή, γιατί είναι μοναδική... κι ας μην είναι πάντα τέλεια...

6 σχόλια on "Επιτρέψτε στα παιδιά σας να μην είναι τέλεια"

Παναγιώτα Γκουτζουρέλα είπε...

ολύ ωραία τα είπες κοριτσάρα μου! Το ξαναδιαβάζω ώστε να το εμπεδώσω καλά για τους υστερικούς γονείς των μαθητών μου!

Eva Bak είπε...

Υπέροχη εισέ Γιώτα μου!! Στο Καπ Καπ για καφέ για το από κοντά!

Χρύσα είπε...

Υπέροχο κείμενο και πολύ διδακτικό.Νομίζω πως όλοι οι γονείς πρέπει να το διαβάσουν.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Μαΐου 2015 στις 9:17 μ.μ. είπε...

@ Παναγιώτα μου, ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι κάτι να πετύχεις! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Μαΐου 2015 στις 9:17 μ.μ. είπε...

@ Ευχαριστώ πολύ, Εύα μου! Ανυπομονώ να ανταμώσουμε! <3

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Μαΐου 2015 στις 9:17 μ.μ. είπε...

@ Χρύσα μου, σ' ευχαριστώ! Δεν ξέρω αν πρέπει να το διαβάσουν όλοι, αλλά ελπίζω να μην κάνω λάθος! ;)

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal