Αναρτήθηκε από
Γιώτα Παπαδημακοπούλου
στις
6:36 μ.μ.
Η Τόνια Αλιφέρη, παρέλαβε το βιβλίο μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και αμέσως έσπευσε να το φωτογραφίσει στο γραφείο της και να μοιραστεί την στιγμή αυτή μαζί με όλους μας.
Τόνια μου, σ' ευχαριστώ και ελπίζω να έχεις ένα όμορφο, αναγνωστικό ταξίδι...
4
σχόλια on ""Ξεπεσμένοι Άγγελοι" by Τόνια"
Χρύσα
είπε...
Αν για κάτι ζηλεύω είναι που θα μπορέσει να το διαβάσει από την αρχή χωρίς να γνωρίζει.....Πόσο θα ήθελα σήμερα να το διάβαζα πρώτη φορά.....
Κοριτσάρα μου τί μου έχεις κάνει? Το ξεκίνησα χτες το βράδυ στις 11:00 και με βρήκαν οι 3 το πρωί χωρίς ανάσα. Είμαι στη μέση και το έχω ερωτευτεί.Με το που κοιμηθεί το λουλούδι μου σήμερα θα ξαναπέσω με τα μούτρα και ας κουτουλάω αύριο στο γραφείο. Κανόνισε να πάθω καμμιά κατάθλιψη στο τέλος να σε σκοτώσω.Χιχι,πάντως ειλικρινά είναι πάρα πολύ καλό εως εδώ.Δε μπορείς να το αφήσεις απο τα χέρια σου.Μπράβο Γιωτάκι μου.
@ Τόνια μου... δεν είχα τέτοια πρόθεση... (ok... ίσως και να είχα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας... χα, χα, χα...) Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι... (κι ας κινδυνεύεις να πέσεις σε κώμα από την κούραση... :P ) Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου όταν το τελειώσεις, πως και πως! Σ' ευχαριστώ και πάλι... για όλα! <3
Δε νομίζω πως αξίζει τον κόπο να λες πολλά... Για τον καθένα μας μιλάνε τα έργα του! Είμαι κι εγώ απλά ένας άνθρωπος όπου μέσα στη ρουτίνα της δουλειάς και της οικογένειας, προσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο για 'μένα. Και λίγο από τον χρόνο αυτό προσπαθώ να τον αφιερώσω σ' εκείνα τα πράγματα που αγαπάω. Καλή πλοήγηση!
4 σχόλια on ""Ξεπεσμένοι Άγγελοι" by Τόνια"
Αν για κάτι ζηλεύω είναι που θα μπορέσει να το διαβάσει από την αρχή χωρίς να γνωρίζει.....Πόσο θα ήθελα σήμερα να το διάβαζα πρώτη φορά.....
@ Χρύσα μου, λίγη υπομονή και θα έχεις σε λίγο καιρό, να διαβάζεις το επόμενο! ;)
Κοριτσάρα μου τί μου έχεις κάνει? Το ξεκίνησα χτες το βράδυ στις 11:00 και με βρήκαν οι 3 το πρωί χωρίς ανάσα. Είμαι στη μέση και το έχω ερωτευτεί.Με το που κοιμηθεί το λουλούδι μου σήμερα θα ξαναπέσω με τα μούτρα και ας κουτουλάω αύριο στο γραφείο. Κανόνισε να πάθω καμμιά κατάθλιψη στο τέλος να σε σκοτώσω.Χιχι,πάντως ειλικρινά είναι πάρα πολύ καλό εως εδώ.Δε μπορείς να το αφήσεις απο τα χέρια σου.Μπράβο Γιωτάκι μου.
@ Τόνια μου... δεν είχα τέτοια πρόθεση... (ok... ίσως και να είχα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας... χα, χα, χα...)
Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι... (κι ας κινδυνεύεις να πέσεις σε κώμα από την κούραση... :P )
Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου όταν το τελειώσεις, πως και πως!
Σ' ευχαριστώ και πάλι... για όλα! <3
Δημοσίευση σχολίου