Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Βιβλιοκριτική του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στην εφημερίδα "Γνώμη πολιτών"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:09 μ.μ. 0 σχόλια
Βιβλιοκριτική του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στην εφημερίδα "Γνώμη πολιτών", όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο φύλλο 142 στις 20 Δεκεμβρίου 2017. Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία, αλλά και την κυρία Λίτσα Κοντογιάννη για την κατάθεση της άποψής της.

Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

Το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στις βιβλιοπροτάσεις του ηλεκτρονικού περιοδικού "aboutWEDDING"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:26 μ.μ. 0 σχόλια

Το ηλεκτρονικό περιοδικό aboutWEDDING συμπεριέλαβε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στις βιβλιοπροτάσεις του. Ευχαριστώ θερμά για την τιμή και όποιος ενδιαφέρεται να επισκεφτεί τη σελίδα του περιοδικού, δεν έχει παρά ν' ακολουθήσει τον σύνδεσμο:

Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Βιβλιοκριτική του "Μη με ξεχάσεις" στους "Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:40 μ.μ. 0 σχόλια
Η αγαπημένη Παναγιώτα Γκουτζουρέλα, αναγνώστρια, εκπαιδευτικός, αρθρογράφος στο "Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών", μα πάνω απ' όλα φίλη, έγραψε την άποψή της για το δεύτερο πνευματικό μου "παιδάκι", για το "Μη με ξεχάσεις", και την ευχαριστώ θερμά και από καρδιάς για την τόσο όμορφη παρουσίασή της.

Διαβάστε την ακολουθώντας τον σύνδεσμο:





Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Υπογραφές βιβλίου "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Public Γλυφάδας

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:55 μ.μ. 0 σχόλια

Οι εκδόσεις Μάτι και το Public Γλυφάδας (Σ. Καράγιωργα & Λαζαράκη), σας προσκαλούν σε μια συνάντηση με την συγγραφέα Γιώτα Παπαδημακοπούλου, με αφορμή το νέο της βιβλίο με τίτλο "Μέχρι το τέλος του Χρόνου".

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 01 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 19.00μ.μ. στο χώρο του βιβλιοπωλείου.

Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με τους αναγνώστες και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Βιβλιοκριτική για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο Art.harbour

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:42 π.μ. 0 σχόλια

Η Βούλα Παπατσιφλικιώτη διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και παράθεσε την άποψή της στο ηλεκτρονικό περιοδικό Art.harbour. Τους ευχαριστώ θερμά για το χρόνο και τη φιλοξενία τους.

Για να διαβάσετε την κριτική, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τον ακόλουθο σύνδεσμο:

Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017

Η συγγραφέας Γιόλα Δαμιανού-Παπαδοπούλου για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:26 μ.μ. 0 σχόλια
Η αγαπημένη φίλη και συγγραφέας Γιόλα Δαμιανού-Παπαδοπούλου διάβασε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και έγραψε στο Facebook:


"Με κούρασε το βάρος του αλλά δεν το άφησα. Επινόησα τρόπους να το υποβαστάζω και συνέχισα το διάβασμα σε πιο αργούς ρυθμούς. Όμως δεν το μετάνιωσα γιατί έζησα την ένταση , τις ανατροπές που με έβγαλαν για λίγο από την μονότονη αποχαύνωση της απραξίας μου. Παρακολούθησα την πορεία ενός παθιασμένου έρωτα που υπόσχεται να φτάσει μέχρι το τέλος του χρόνου, μέχρι το άπειρο δηλ. της ζωής τους.
Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου μετά το εξαιρετικό βιβλίο της «Όταν ξέρεις ν’ αγαπάς» έρχεται να ταράξει για άλλη μια φορά τα νερά της ήρεμης ζωής μας με μια ιστορία πάθους.
Δύο νέοι με κοινά όνειρα και φιλοδοξίες από μια ιδιοτροπία της μοίρας συναντώνται εντελώς τυχαία σε μια σχολή χορού. Από το πρώτο βλέμμα που ανταλλάσουν γεννιέται ανάμεσά τους μια έντονη αντιπάθεια με πολλές αντιπαραθέσεις και ξεσπάσματα θυμού, ανταγωνιστικές εξάρσεις για να βρει σιγά σιγά τη θέση του ο έρωτας. Ένας έρωτας παράλογος, αχόρταγος, καταπιεστικός αγωνίζεται να αντέξει στον χρόνο, να αντέξει στο χώρο των ονείρων. Όμως αξίζει τον κόπο να τα δίνεις όλα; Δεν πρέπει να αφήνεις και κάτι για τον εαυτό σου;
Δίνω δύο αποσπάσματα από τα πιο ωραία σημεία του βιβλίου. 

Σελ. 496.
Τον αγαπάμε τον έρωτα, Κρυσταλλία» ξεκίνησε να λέει ο Ντάνιελ «επειδή εκείνες τις μικρές στιγμές της ολοκλήρωσης και της κορύφωσής του γινόμαστε μικροί θεοί, νικάμε το θάνατο, έστω και προσωρινά, έστω κι αν δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση. Είναι όμορφο να ερωτεύεσαι… Και όταν το κάνεις οφείλεις να δίνεις χωρίς σκέψη ό,τι καλύτερο έχεις, όσα περισσότερα μπορείς. Πρέπει, ωστόσο, να δίνεσαι συγκρατημένα, με μέτρο, να κρατάς κάτι και για σένα. Μα, πάνω απ’ όλα, δεν πρέπει να ξοδεύεσαι, να σκορπίζεσαι… Ούτε καν ο έρωτας ο μοιραίος, ο μεγάλος, δεν το αξίζει αυτό».

Σελ. 564
«Ποτέ μη λυπηθείς για τον τρόπο που αγάπησες» της είχε πει ο Σωτήρης παίρνοντας τα χέρια της μέσα στα δικά του. «Η αγάπη έχει πάντα αξία. Όσο για το μίσος και τον πόνο, να θυμάσαι πως είναι δύναμη».
«Δύναμη;» τον είχε ρωτήσει χωρίς να καταλαβαίνει.
«Ακριβώς! Είναι συναισθήματα και είναι δικά σου. Είναι στο χέρι σου το να τα ελέγξεις και να τα μετατρέψεις σε θέληση για να πας μπροστά, για να ζήσεις. Γιατί Κρυσταλλία η ζωή δεν είναι αυτό που σου δίνεται. Η ζωή είναι αυτό που την κάνεις εσύ να είναι».

Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου με γλώσσα γλαφυρή που κυλά αβίαστα κατάφερε να στήσει ωραίους και ζωντανούς χαρακτήρες που μας έκαναν να νιώσουμε τον παροξυσμό, τον αισθησιασμό και τον παραλογισμό τους. Κατάφερε να χαλιναγωγήσει τον θυμό και το μίσος και να τα μετουσιώσει σε αγάπη!
Εύχομαι το βιβλίο να έχει μια όμορφη πορεία ανάμεσα στο αναγνωστικό κοινό και να το οδηγήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου."

Κυρία Γιόλα... Είναι πραγματικά υπέροχο το κείμενό σας και σας ευχαριστώ πολύ, πρώτα απ' όλα για την τιμή που μου κάνατε να με διαβάσετε ακόμα μια χρονιά, αλλά και για την τρυφερότητα με την οποία μιλάτε για το έργο μου! Ειλικρινά, τέτοια λόγια από έναν άνθρωπο που εκτιμώ και θαυμάζω συγγραφικά, είναι κάτι περισσότερο από τιμή για μένα! 

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Υπογραφές βιβλίων για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Public του Μetro Mall

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:12 μ.μ. 3 σχόλια

Με πολλή χαρά και αγάπη (και με μπόλικα λίτρα καφέ... τι, πρωί θα είναι!!!) σας περιμένω αυτό το Σάββατο, 04 Νοεμβρίου 2017, από τις 12.00μ.μ. έως και τις 14.00μ.μ., στο Public του Μetro Mall στον Άγιο Δημήτριο. Ελάτε να γνωριστούμε -όσοι δεν το έχουμε κάνει ήδη-, να πούμε τα νέα μας και να περάσουμε πολύ όμορφα!

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Η 2η έκδοση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" είναι γεγονός

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:43 μ.μ. 9 σχόλια

Η 2η έκδοση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" ξεκίνησε σήμερα το ταξίδι της, και το πόσο ευτυχισμένη και χαρούμενη είμαι δεν περιγράφεται με λόγια! Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσοι αγκάλιασαν το βιβλίο αυτό, η ιστορία του οποίου είναι πολύ ξεχωριστή για μένα, που το διαβάσατε, το αγαπήσατε και μου το δείξατε με δεκάδες όμορφους τρόπους, και εύχομαι τα νέα αντίτυπα να φτάσουν και να στολίσουν νέες βιβλιοθήκες, και να κατακτήσουν κι άλλες αναγνωστικές καρδιές. Σας αγαπώ!!! 

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Η Αναστασία Ζαβού για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:46 π.μ. 2 σχόλια
Η Αναστασία Ζαβού διάβασε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και έγραψε στο Facebook:


"Μόλις τελείωσα αυτό το υπέροχο βιβλίο!!!! Μία ιστορία ιδιαίτερη και διαφορετική από όσες έχω διαβάσει μέχρι τώρα!!! Μία ιστορία γεμάτη εντάσεις, έντονα συναισθήματα και με τάσεις αυτοκαταστροφής για τους ήρωες, την Κρυσταλλια και τον Κωνσταντίνο, με πολλά κοινά στους χαρακτήρες τους αλλά και πολλές διαφορές. Με πάθος, αγάπη, μίσος... αλλά κάποιες φορές το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!!! Είναι από τα λίγα βιβλία που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό, που δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου!!! Με στεναχωρεί που τελείωσε αυτό το υπέροχο ταξίδι... αλλά είμαι και πάρα πολύ χαρούμενη για την επιλογή του βιβλίου και που για μένα πλέον έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου ,αλλά και στην βιβλιοθήκη μου!!!! Πολλά πολλά συγχαρητήρια."

Αναστασία μου... τι να πω... Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και, ειλικρινά, χαίρομαι από καρδιάς που το βιβλίο μου κατάφερε να σου προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις, έντονα συναισθήματα και ανατροπές! Αυτός ήταν ο σκοπός μου, κι αν τον πέτυχα έστω και σ' έναν βαθμό, τότε είμαι ευτυχισμένη!

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Η Δήμητρα Γεωργοπούλου για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:43 π.μ. 2 σχόλια
Η Δήμητρα Γεωργοπούλου διάβασε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και έγραψε στο Facebook:


"Τι πιο όμορφο από ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει, σε συγκινεί και πάνω απ' όλα σε συναρπάζει! Ήταν πραγματικά εκπληκτικό!!! Εγώ σ ευχαριστώ για τα ανάμεικτα συναισθήματα που μου δημιούργησες  και εύχομαι να συνεχίσεις να γράφεις τόσο όμορφα και αισθαντικά!!! Είναι στα αγαπημένα μου να ξέρεις!"

Δήμητρά μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου, και εύχομαι πράγματι, στο μέλλον, να σου χαρίσω ακόμα πιο δυνατές κι έντονες στιγμές.

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Η Νάνσυ Παπαγιάνναρου για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:40 π.μ. 4 σχόλια
Η Νάνσυ Παπαγιάνναρου διάβασε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και έγραψε στο Facebook:


"Μέχρι το τέλος του χρόνου... Γιατί η βαθιά και αληθινή αγάπη στο τέλος όλα τα νικά. Ένα βιβλίο που αγάπησα και ξεχώρισα από τις πρώτες κιόλας σελίδες του. Γιώτα μου σ ευχαριστώ για αυτό το ρομαντικό και όμορφο ταξίδι που μου χάρισες…"

Κοριτσάκι μου, γλυκό... Εγώ σ' ευχαριστώ που αγάπησες την ιστορία αυτή και που την άφησες να σε παρασύρει σ' έναν κόσμο γεμάτο συναίσθημα!

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Η Zafiro Marti για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:36 π.μ. 3 σχόλια

Η Zafiro Marti διάβασε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και έγραψε στο Goodreads:


"Μέχρι το τέλος του χρόνου... Ένα βαθιά συγκινητικό βιβλίο που από της πρώτες κιόλας σελίδες του καταφέρνει να σε καθηλώσει... Δεν θα μιλήσω για την ιστορία γιατί ίσως άθελα μου να παρασυρθώ και να "προδώσω" το τέλος... Θα πω όμως πως είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους γιατί θα βιώσουν πολλά και ποικίλα συναισθήματα. Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου ξεπέρασε για άλλη μια φορά τον ίδιο της τον εαυτό... Από το πρώτο κιόλας βιβλίο της ένιωσα πως με την πάροδο του χρόνου έχει να μας προσφέρει πολλά... Και ευτυχώς δεν έκανα λάθος... Γιατί κάθε ένα από τα επόμενα βιβλία της ήταν ακόμα καλύτερο. Μετά το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" θεωρούσα πως έφτασε στο αποκορύφωμα της.. Ένα τόσο καλογραμμένο βιβλίο που σε παρασέρνει να νιώσεις τόσα συναισθήματα είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί... Κι όμως..... Το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξεπεραστεί και πραγματικά δεν ξέρω τι θα γράψει στην συνέχεια αλλά... ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ..."

Από τα πιο όμορφα και συγκινητικά σχόλια που έχω διαβάσει, όχι μόνο για το συγκεκριμένο βιβλίο μου, αλλά για τη "δουλειά" μου γενικότερα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να εκτιμά κάποιος αναγνώστης το σύνολο του έργου σου, αλλά και από το να βλέπει εξέλιξη στην προσπάθειά σου αυτή. Δεν γνωρίζω αν πράγματι ξεπερνάω κάθε φορά τον εαυτό μου, ή αν θα συνεχίσω να το κάνω στο μέλλον, ξέρω, όμως, πως θα συνεχίσω να προσπαθώ, δίνοντας κάθε φορά κι ένα κομμάτι της ψυχής μου. Σ' ευχαριστώ, κοριτσάρα μου, από καρδιάς. Με συγκίνησες και με έκανες πολύ χαρούμενη!

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Η Βασιλική Γλένη για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:16 μ.μ. 3 σχόλια
Η Βασιλική Γλένη διάβασε το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και έγραψε στο Facebook:


"Όμορφες καλημέρες σε όλους. Χθες αφιέρωσα την ημέρα μου στα σοκάκια του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης και σε άρωμα από Ελλάδα. Πρωταγωνιστές του βιβλίου ο Κωνσταντίνος και η Κρυστάλλια. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες με τα ίδια σκοτάδια,ψάχνουν τρόπους να επουλωσουν πληγές και να εξαγνιστούν από αμαρτίες άλλων. Κοινό πάθος τους ο χορός..μια συγχορδία έντασης,σκέψης και δυνατών συναισθημάτων. Ο Κωνσταντίνος είναι το άσπρο και το μαύρο. Ξεροκέφαλος, εγωπαθής, παρορμητικός, με "σκληρό" περίβλημα αλλά με πάθος, χιούμορ, διεκδικητικός, αγαπάει έντονα και για πάντα. Κάνει λάθη από παθολογική ζήλια και εμμονές, στέκεται θεατής σε κάποια γεγονότα και σε άλλα αρπάζει τον ταύρο από τα κέρατα. ..Αλλά στέφεται νικητής, γιατί ρισκάρει... Η Κρυστάλλια είναι το κόκκινο, το χρώμα του πάθους... Χτυπημένη από την μοίρα, με πληγές και μνήμες που την καταδιώκουν, στερώντας το δικαίωμα της ελευθερίας . Ώριμη, συγκροτημένη, παθιασμένη και μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει και το παίρνει. Αγαπά "μέχρι το τέλος του χρόνου". Δίνουν υποσχέσεις, ζουν στα άκρα, συντρίβονται, γίνονται έρμαια συγκυρίων, δειλιάζουν, αλλά δεν εγκαταλείπουν... Η ειμαρμένη ξέρει και εκτελεί. Τα δεύτερα πρόσωπα που λαμβάνουν μέρος είναι η μαρίνα και ο Σωτήρης, φίλοι των παιδιών που τους ακολουθούν σε κάθε βήμα. Το θέμα της φιλίας ανάμεσα τους έχει τεθεί καλοδουλεμένα, παρατηρώντας πώς δένουν με τα χρόνια πάρα τις διαφορές τους. Η συγγραφέας έχει ντύσει το βιβλίο με εξαιρετικές μουσικές επιλογές που τείνουν να είναι από τις αγαπημένες μου,οι οποίες αναγάγουν το υπέρτατο συναίσθημα. Τώρα θα αναφερθώ στα μηνύματα του βιβλίου όχι μόνο σαν αναγνώστης αλλά και σαν άνθρωπος. Παρόλο που τείνω να είμαι ρεαλίστρια, αποφάσισα να το αφήσω κατά μέρος και να αφήσω τις αισθήσεις και το μυαλό να πάρουν θέση. Ο Κωνσταντίνος και η Κρυσταλλία είναι μια καρδιά σε ένα σώμα... Το ίδιο σκοτάδι, που ενωμένο βρίσκει το φως που έχει ανάγκη για να επιβιώσει... Δύο τοξικοί χαρακτήρες που το μόνο τους αμάρτημα είναι ότι αγαπούν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον. Μέσα από την σχέση τους μαθαίνουν ο ένας τον άλλο, ωριμάζουν, χτίζουν σχέσεις με τους γύρω τους γερές και συνειδητοποιούν με τα χρόνια ότι παρά τις διαφορές τους, παρά τις αψιμαχίες τους, η καρδιά τους χτυπά μόνο όταν είναι μαζί... Ο έρωτας είναι πάθος, ενθουσιασμός, καρδιοχτύπι, που μια σε ανυψώνει, μια σε ρίχνει στα τάρταρα αλλά είναι εγωιστικός και κτητικός... Κυριαρχεί το "εγώ" και όχι το "εμείς". Η αγάπη όμως είναι μετουσίωση δύο καρδιών σε μια, είναι ανιδιοτέλεια και θυσία της ίδιας σου της ψυχής στον βωμό της ευτυχίας του άλλου... Δεν υπάρχει "εγώ", μόνο "εμείς", δεν υπάρχει θέλω αλλά θέλουμε, δεν υπάρχει χωρισμός αλλά αγώνας κάθε μέρα για να παραμείνει γερό το οικοδόμημα. Αγάπη είναι θαυμασμός, εκτίμηση, σεβασμός, αυταπάρνηση και ταπεινοφροσύνη. Ο όγκος του βιβλίου δεν κουράζει πάρα τις 743σελ. (ω ναι τις μέτρησα). Αγαπημένη ενότητα η "αυλαία",γιώτα μου ξέρεις γιατί. Λατρεμένες φράσεις του βιβλίου : "Πώς η αγάπη δεν χρειαζόταν να είναι τέλεια αρκεί να ήταν αληθινή " και επιλογή του Γιάννη Ρίτσου "Σε σήκωσα στα χέρια μου και σε πέταξα". Φοβερό δέσιμο με τα κεφάλαια και φοβερό φινάλε  Γιώτα μου για αυτό το όμορφο ταξίδι σε ευχαριστώ και σου προσφέρω ένα κειμενάκι με τους τίτλους των βιβλίων σου, αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο και την Κρυσταλλία: "Με τσακισμένα φτερά, δύο "ξεπεσμένοι άγγελοι", ένωσαν τις καρδιές τους και στο σκοτάδι ψιθύριζαν όρκους αιώνιας αγάπης "Μη με ξεχάσεις" και "Μέχρι το τέλος του χρόνου", αλλά στην πορεία διδάχτηκαν την πιο ύψιστη σοφία πώς "όταν ξέρεις να αγαπάς" είναι για πάντα". Γιώτα μου σε ευχαριστώ. Τα φιλιά μου, από το χωριουδάκι μου. Υ.Γ. περιμένω το επόμενο."

Κοριτσάκι μου γλυκό... Το πόσο μ' έχεις συγκινήσει με την άποψή σου αυτή, δεν μπορείς να φανταστείς. Σ' ευχαριστώ που επέλεξες να κάνεις το ταξίδι αυτό μαζί με τους ήρωές μου, και που τους αγάπησες και τους κατανόησες τόσο βαθιά,, μα και που του επέτρεψες να σε παρασύρει σε μονοπάτια γεμάτα πάθη και συναισθήματα που, απ' όσο καταλαβαίνω, "μίλησαν" στην καρδιά σου με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Ευχαριστώ, για όλα! Για τις λέξεις, τις σκέψεις, τα συναισθήματα που μου χάρισες. Σ' ευχαριστώ από καρδιάς, κι ας είναι λίγο...

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στην 1η θέση των ευπώλητων των βιβλιοπωλείων ΚΥΡΙΑΚΟΥ στην Κύπρο

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:03 μ.μ. 10 σχόλια

Κι εκεί που σεργιανάς αμέριμνη στο διαδίκτυο, ανακαλύπτεις πως το βιβλίο σου είναι στην 1η θέση των ευπώλητων για τη βδομάδα που πέρασε, σύμφωνα με την ενημέρωση των βιβλιοπωλείων ΚΥΡΙΑΚΟΥ στην Κύπρο. Το να βρίσκομαι στη θέση αυτή είναι το λιγότερο τιμή κι ευτυχία, και θέλω να πω ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους όσοι αγκάλιασαν το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" και το έβαλαν στην καρδιά τους.

Επισκεφτείτε το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Φωτογραφίες από την παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο 36ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:15 π.μ. 2 σχόλια

Η φετινή παρουσία μου στο 36ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης ήταν μία από τις ομορφότερες εμπειρίες του καλοκαιριού μου ως τώρα. Βρέθηκα ανάμεσα σε φίλους, αναγνώστες, μοιραστήκαμε εμπειρίες, συναισθήματα, απόψεις, χαμόγελα, αγκαλιές, μα κυρίως, την αγάπη μας για το βιβλίο. Σας ευχαριστώ που βρεθήκατε κοντά μας στην παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στην υπέροχη γιορτή για το βιβλίο, της αγαπημένης αυτής πόλης, και εύχομαι ν' ανταμώσουμε ξανά σύντομα.

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Το ηλεκτρονικό περιοδικό Kefalonitis για την παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Ληξούρι

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:43 μ.μ. 2 σχόλια

Το ηλεκτρονικό περιοδικό Kefalonitis βρέθηκε κοντά μας στην παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς και στο βιβλιοπωλείο "Happy House", και ευχαριστώ θερμά τόσο για την παρουσία του εκεί, όσο και για τις όμορφες φωτογραφίες που τράβηξε για εμάς.

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

Το lixouri.gr για την παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Ληξούρι & βίντεο εκδήλωσης

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:26 μ.μ. 2 σχόλια

Ευχαριστούμε θερμά το lixouri.gr που βρέθηκε κοντά μας σε μια πολύ όμορφη και ζεστή βραδιά, στην παρουσίαση του "Μέχρι το τέλους του χρόνου" -την τελευταία γι' αυτό το καλοκαίρι-, που διοργάνωσε το βιβλιοπωλείο Happy House στο Ληξούρι, και ο κύριος Μπάμπης Μουρελάτος. Ήταν χαρά και τιμή μου που βρέθηκα κοντά σας και ελπίζω στο μέλλον ν' ανταμώσουμε ξανά.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο της βραδιάς και να διαβάσετε το σχετικό άρθρο ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Συνέντευξη στη Βούλα Παπατσιφλικιώτη και στο tovivlio.net

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:46 μ.μ. 2 σχόλια

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσα στη Βούλα Παπατσιφλικιώτη, την οποία ευχαριστώ για τις ιδιαίτερες ερωτήσεις της, και στο tovivlio.net, που μου έκανε την τιμή να με φιλοξενήσει στη στήλη του.

Για να διαβάσετε την συνέντευξη δεν έχετε παρά ν' ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:



 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal