Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Χρόνια σου πολλά, αστεράκι μου!

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:04 μ.μ. 8 σχόλια

30 Απριλίου 2009! 11.55π.μ. είμαι ήδη ναρκωμένη, ξαπλωμένη σε ένα χειρουργικό κρεβάτι χωρίς να έχω ιδέα τι συμβαίνει γύρω μου. 13.30μ.μ. ξυπνάω από τη νάρκωση χωρίς να μπορώ καλά-καλά να εστιάσω το βλέμμα μου κάπου, νιώθοντας υπερβολικά κουρασμένη και άτονη για να κάνω την παραμικρή κίνηση. 
"Το μωρό είναι καλά;" ήταν η πρώτη μου ερώτηση.
"Καλά είναι!" με διαβεβαίωσε ο γιατρός μου. "Τον ετοιμάζουν και σε λίγη ώρα θα ανεβείτε και οι δυο σας στο δωμάτιο".
Με σέρνουν με το φορείο και με κλείνουν σε ένα ασφυκτικά μικρό δωμάτιο. Η μητέρα μου και η πεθερά μου είναι οι πρώτες που μπαίνουν μέσα. Παρά την ζαβλακομάρα της νάρκωσης, αναρωτιέμαι που να βρίσκεται ο άντρας μου. Η μητέρα μου με πληροφορεί πως ο κακομοίρης, δύο φορές έφυγε από το πρωί. Μία για να πάει στην τουαλέτα και μία για να κάνει ένα τσιγάρο. Στην πρώτη έφεραν οι γιατροί να δει το παιδί, στην δεύτερη έφεραν εμένα. 
"Τον είδες;" ρωτάω τη μητέρα μου.
"Τον είδα και είναι κούκλος" απαντάει και είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι στεναχωρημένη επειδή δεν τον έχω δει ακόμα. 
Προσπαθεί να μου τον δείξει σε μια φωτογραφία που είχε τραβήξει με το κινητό, αλλά τα μάτια μου είναι θολά ακόμη από το αναισθητικό και απλά συγχύζομαι και στεναχωριέμαι περισσότερο. Κι εκείνη τη στιγμή, μπαίνει στο δωμάτιο ο άντρας μου ασθμαίνοντας και για πρώτη φορά καταφέρνω να γελάσω από την ώρα που ξύπνησα. Όχι, δεν είμαι αναίσθητη, αλλά είναι ασυνήθιστο φαινόμενο να τρέχει ο άντρας μου και μάλιστα σαν παλαβός. Συνοδεία, έχει τον μπαμπά μου. Και οι δυο τους χαμογελάνε σαν χαζοχαρούμενοι, με χαϊδεύουν και με φιλάνε.
Έπειτα από λίγη ώρα, με ανεβάζουν στο δωμάτιό μου, με τακτοποιούν στο κρεβάτι και λίγες στιγμές μετά, φέρνουν ένα μικροσκοπικό κρεβατάκι και το τοποθετούν δίπλα μου. Γυρίζω το κεφάλι μου και είναι η πρώτη φορά που αντικρίζω επιτέλους το γιο μου, αυτό το μικρό τερατάκι που δεν με ταλαιπώρησε καθόλου σε όλη την εγκυμοσύνη και που παρ' όλα ταύτα, δεν έπαψε ούτε για μια στιγμή να κόβει βόλτες εκεί μέσα που ήταν.
Είναι η πρώτη φορά που φοβάμαι ότι δεν θα ξέρω τι να κάνω όταν θα επιστρέψουμε σπίτι!
Είναι η πρώτη φορά που ανησυχώ ότι ίσως δεν γίνω αρκετά καλή μαμά!
Είναι η πρώτη φορά που το μυαλό μου τρέχει με τέτοια ταχύτητα και έχω φτάσει μέχρι το σημείο που θα τον πάω γαμπρό στην εκκλησία!
Η μητέρα μου μπαίνει στο δωμάτιο και αφού μαλώνει τους πάντες που δεν μου τον έχουν δώσει ακόμα να τον πάρω αγκαλιά -εγώ δεν ήξερα... τον έβλεπα να κοιμάται και σκεφτόμουν πως δεν κάνει-, τον τοποθετεί στα χέρια μου και όλο το άγχος χάνεται με μιας.
Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο πολύ ευτυχισμένη!
Είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποιώ πως μπορείς να αγαπήσεις τόσο πολύ κάποιον που μόλις γνώρισες.
Είναι ο γιος μου, το ποντικάκι μου, το τερατάκι μου, το αστεράκι μου, ο πρίγκιπάς μου...
Το υπέροχο αυτό πλάσμα που εδώ και 5 χρόνια έχει κάνει τη ζωή μου να φαντάζει πιο ολοκληρωμένη, πιο γεμάτη, πιο δημιουργική... απλά υπέροχη! Πριν να τον γνωρίσω, δεν ήξερα ότι μπορώ να αγαπήσω, να φοβηθώ, να ανησυχώ, να ελπίζω τόσο πολύ. Κι όμως, με κάθε γέλιο, κάθε χάδι, κάθε φιλί, κάθε λέξη, με κάνει να τα βιώνω όλα αυτά ξανά και ξανά. Και κοιτάζω σήμερα το παιδάκι που έχει γίνει και δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι εκείνο το μωράκι που μου φέρανε στο μαιευτήριο. Περνάει ο καιρός... γρήγορα... τρέχει και χάνεται...


Χρόνια σου πολλά ζωή μου! Σ' αγαπώ πολύ, πολύ, πολύ... όσο κανέναν και τίποτα άλλο, τόσο που δεν μπορείς να καταλάβεις! Είμαι περήφανη για σένα, είμαι ευτυχισμένη που σε έχω στη ζωή μου κι αν όσα λάθη έχω κάνει οδηγούσαν πάλι στο να σε έχω, θα τα έκανα ξανά από την αρχή. Να είσαι γερός, δυνατός, ευτυχισμένος, ειλικρινής, καλότυχος, δημιουργικός και να μάθεις να εκτιμάς αυτά που έχουν σημασία... Σ' αγαπώ, τόσο πολύ!

Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

"Δεν με νιώθεις..." Μωρέ, τι μας λες...

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:21 μ.μ. 6 σχόλια

Έχω μια πολύ καλή φίλη με την οποία γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Πριν από μερικές μέρες μιλήσαμε στο τηλέφωνο για να ανταλλάξουμε ευχές. Ανάμεσα σε όλα τ' άλλα, συζητήσαμε και για θέματα δουλειάς με εκείνη να αρχίζει έναν μαραθώνιο μουρμούρας και γκρίνιας. Μην βρίσκοντας κάτι καλύτερο να πω, τόλμησα να κάνω την εξής δήλωση:
"Σε νιώθω..."
Είμαι βέβαιη πως αν μπορούσα να δω τη μούρη της εκείνη την ώρα, θα ήταν λες και είχε φάει έναν κουβά σκατά. Με ύφος απαξιωτικό -πώς τόλμησα να πω κάτι τέτοιο;- γυρίζει και μου λέει:
"Όχι, δε με νιώθεις!"
Περιττό να αναφέρω πως έπεσε βουβαμάρα και πως μετά από αυτό κλείσαμε το τηλέφωνο άρον-άρον. Θα αναρωτιέστε ίσως, "γιατί αυτό;" Ίσως να πιστεύετε πως αισθάνθηκα άβολα, πως ήρθα σε δύσκολη θέση ή πως στεναχωρήθηκα με το υφάκι της. Όμως, όχι! Απλά πήρα ανάποδες κι εκνευρίστηκα κι αν δεν φρόντιζα να τερματίσω άμεσα τη συνομιλία μας, θα την άρχιζα στα καντήλια. 


Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω πως η φίλη μου έχει δεσμό αλλά δεν είναι παντρεμένη, πως εργάζεται και πως μένει ακόμα με τους δικούς της. Κατά συνέπεια, η μοναδικές της υποχρεώσεις είναι να πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά της -όπως κάνει ο περισσότερος κόσμος-, να φροντίζει ένα-δυο πράγματα μέσα στο σπίτι τα οποία και αφορούν την ίδια -κάτι δηλαδή που κάνουν ακόμα και οι μέσοι έφηβοι στις μέρες μας- και να βρίσκει χρόνο για να συναντάει τον γκόμενό της, κάνοντας ότι κάνουν όλα τα φυσιολογικά ζευγάρια. Δέχομαι ότι η δουλειά της μπορεί να είναι κουραστική, αλλά πια δουλειά δεν είναι, ειδικά αυτή την περίοδο που όλοι οι εργοδότες κοιτάνε να σου πατήσουν τον κάλο απλά επειδή μπορούν.
Σε αντίθεση λοιπόν με εκείνη, εγώ, είμαι παντρεμένη, έχω ένα παιδί, ένα νοικοκυριό που πρέπει να το φέρω βόλτα μόνη μου, το blog μου, δύο ραδιοφωνικές εκπομπές, δύο περιοδικά στα οποία αρθρογραφώ και την βασική δουλειά μου η οποία όχι μόνο είναι απαιτητική, αλλά δεν έχει καν ωράριο. Παράλληλα, σε αντίθεση με εκείνη, εξακολουθώ να έχω προσωπική ζωή. Τι σημαίνει αυτό; Βρίσκω χρόνο για τους φίλους μου! Δεν κάνω έξι μήνες να τους δω κι αυτό για μια ώρα με την ψυχή στο στόμα, ότι κι αν σημαίνει ή συνεπάγεται αυτό. Τα θέλετε πιο αναλυτικά;
- Έχω ένα πεντάχρονο παιδί που δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί στα περισσότερα πράγματα στο οποίο πρέπει να αφιερώσω χρόνο. Πρέπει μέσα στη διάρκεια της ημέρας να μιλήσω μαζί του, να παίξουμε, να του διαβάσω παραμύθια, να ζωγραφίσουμε, να του μάθω πράγματα, να του λύσω τις απορίες του, να τρέξω όταν με φωνάξει.
- Έχω έναν άντρα του οποίου η δουλειά δεν του επιτρέπει σχεδόν ποτέ να είναι σπίτι πριν από τα μεσάνυχτα πράγμα που αυτομάτως σημαίνει πως βλεπόμαστε σπάνια και πως μέσα στο πήξιμο της ημέρας, πρέπει να βρούμε έστω και μισή ώρα να βρεθούμε και να πούμε τα δικά μας που στις περισσότερες περιπτώσεις, αφορούν θέματα που έχουν να κάνουν με τη δουλειά, το σπίτι, το παιδί, τις ευρύτερες υποχρεώσεις μας. Για να βρούμε χρόνο να δει το παιδί ή να κάνουμε κάτι οι δυο μας ως ζευγάρι, δεν αρκεί μια απλή συνεννόηση, αλλά χρειαζόμαστε ολόκληρο σχέδιο δράσης.
- Έχω ένα νοικοκυριό να φέρω βόλτα και κανέναν να με βοηθήσει. Σε αντίθεση μάλιστα με εκείνην, δεν έχω να φροντίσω μόνο για το φαγητό μου ή τα ρούχα μου, αλλά για τις ανάγκες μιας ολόκληρης οικογένειας. Αυτό σημαίνει τέσσερα πλυντήρια τη βδομάδα -τουλάχιστον!- συν το σιδέρωμά τους, καθημερινό μαγείρεμα το οποίο αν την επόμενη δουλεύω περίεργες ώρες οφείλω να το έχω φροντίσει από την προηγούμενη, καθημερινή συγύρισμα της ακαταστασίας που προκαλεί το παιδί -δεν θα το δέσω κιόλας για να μην σκορπάει πράγματα δεξιά κι αριστερά- και γενικότερα, οποιαδήποτε δουλειά πρέπει να γίνει περνάει από τα δικά μου χέρια και μόνο.
- Δεδομένου ότι έχω ένα καθαρά προσωπικό νοικοκυριό κι ένα παιδί, έχω πολύ περισσότερα έξοδα, από το να πληρώνω τυχόν δύο λογαριασμούς και τα υπόλοιπα να τα τρώω σε διασκεδάσεις, εκδρομές, βόλτες και γενικώς, σε οτιδήποτε μου την βάρεσε να κάνω ή να ασχοληθώ. Καλά κάνει και τρώει τα λεφτά της για να περνάει καλά, αλλά δεν μπορείς να γκρινιάζεις ότι δεν σου μένει μία όταν τα επενδύεις σε διασκεδάσεις. Δηλαδή εγώ που για να πάω για έναν καφέ τη βδομάδα το σκέφτομαι επειδή ξέρω πως μπορεί να προκύψουν χίλια-δυο έξοδα που δεν έχω υπολογίσει -και συνήθως αφορούν το παιδί-, τι θα έπρεπε να κάνω;
- Έχω κάποιες δραστηριότητες που απαιτούν χρόνο όχι μόνο εντός, αλλά κι εκτός σπιτιού. Κάθε τι με το οποίο ασχολούμαι, απαιτεί χρόνο, συγκέντρωση και προσωπική εργασία που ίσως ο άλλος να μην είναι εύκολο να αντιληφθεί. Και ναι μεν μπορεί κατά κύριο λόγο να εργάζομαι από το σπίτι, αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι πιο εύκολο από το να δούλευα έξω. Πρώτα απ' όλα, δεν δουλεύω ποτέ μόνο οχτώ ώρες. Δεύτερον, δεν δουλεύω σταθερές ώρες και παρ' όλα ταύτα έχω dead lines. Αν προκύψει κάτι έκτακτο, μπορώ δεν μπορώ, πρέπει να κόψω το σβέρκο μου να το τακτοποιήσω, έστω κι αν σημαίνει πως πρέπει να κοιμηθώ μόνο δύο ώρες. Τρίτον, παίρνω πολύ λιγότερα λεφτά από εκείνη κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν ανταμείβεται επάξια ο κόπος μου, αλλά θα πρέπει να κάνω και καλύτερο κουμάντο και διαχείριση.
- Και να μην έχω, θα βρω χρόνο για να δω τους φίλους μου, είτε απλά θέλουν να πιούμε μαζί έναν καφέ, είτε έχουν ανάγκη τη βοήθειά μου σε κάτι. Κανένα από τα δύο δεν θα το αρνηθώ, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως δύο ώρες "κοπάνας" από το σπίτι και τη δουλειά μου, θα τις πληρώσω πολύ ακριβά αργότερα. Συνήθως, με το να χάσω 2-3 ώρες ύπνου από τις ήδη ανύπαρκτες που έχω στη διάθεσή μου. Αφού εμένα η οικογένειά μου και η δουλειά μου δεν με έκαναν να σταματήσω να έχω κοινωνική ζωή, σίγουρα μπορείς κι εσύ να δεις μια ώρα λιγότερη τον γκόμενό σου, περισσότερο από μία φορά το εξάμηνο.


Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι πως άτομα σαν την εν λόγω φίλη, είναι εκείνα που θα βρουν ευκαιρία να σου την πουν πριν από οποιονδήποτε άλλο. Πριν από μερικούς μήνες είχα ακούσει το απίστευτο:
"Βρήκες και καινούργιες φίλες..."
Όπα... basta! Πρώτα απ' όλα, εσύ βρήκες καινούργιες φίλες πριν να βρω εγώ τις δικές μου και μάλιστα, τις περισσότερες από αυτές, τις συναντάς μυστηριωδώς πιο συχνά από εμένα -ναι, το Facebook είναι μεγάλος ρουφιάνος!- αλλά ποτέ δεν γύρισα να σε κατηγορήσω γι' αυτό. Κατά δεύτερον, δεν είσαι εσύ αυτή που παίρνει συνέχεια τηλέφωνο και δεν σου απαντάω ή που όταν τελικά θα σου απαντήσω και θα μου ζητήσεις να συναντηθούμε, λέω πάντα ότι δεν μπορώ, ότι είμαι κουρασμένη ή ότι έχω κάτι άλλο να κάνω. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Κι εκεί που κάθε φορά λέω πως δεν θα σου ξανατηλεφωνήσω ή δεν θα σου ξαναζητήσω να βρεθούμε για έναν καφέ -ακόμα και στο σπίτι κάποιας από τις δύο-, γίνομαι πάλι ο μαλάκας της υπόθεσης και υποχωρώ γιατί παρά που μου σπας τα νεύρα, εξακολουθώ να σε αγαπάω και να εκτιμώ όλα όσα έχουμε ζήσει μαζί.
Απέκτησα καινούργιες φίλες! Δεν διέγραψα εσένα! Μάλιστα, όταν σου έχω προτείνει πάμπολλες φορές να βγούμε μια φορά όλες μαζί να γνωριστείτε, με επιδέξιο τρόπο, το αποφεύγεις ή το αναβάλεις. Άρα, ποιος φταίει; Εγώ ή εσύ; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, οι συγκεκριμένες φίλες, είναι πάντα εκεί, στα καλά και στα άσχημα, στα δύσκολα και στα εύκολα. Δεν χρειάζεται να τις κυνηγάω! Επιδιώκουν να περάσουμε χρόνο όλες μαζί, αποζητάνε την συντροφιά μου, σέβονται το πρόγραμμά μου, τις δουλειές μου, τη ζωή μου και πολλές φορές, εκείνες είναι που ταλαιπωρούνται προκειμένου να με συναντήσουν κι αυτό δεν μπορώ παρά να το εκτιμώ και να με συγκινεί.


Με πολύ απλά λόγια, δεν δέχομαι να μου λες ότι "δεν σε νιώθω". Μάλλον εσύ είσαι αυτή που δεν με νιώθει γιατί το υπέρμετρο εγώ σου είναι πια τόσο μεγάλο που δεν σου επιτρέπει να σκεφτείς και να ζυγίσεις τις καταστάσεις. Γι' αυτό φίλοι μου, όσα προβλήματα κι αν έχετε -ή νομίζετε ότι έχετε- μην σκέφτεστε πως οι φίλοι σας τραβάνε λιγότερα ζόρια από εσάς. Μην περιμένετε να μπείτε στα παπούτσια του άλλου για να δείτε τι κουπί τραβάει. Μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά κι εύκολα στο να τα κατανοήσεις, αρκεί να έχεις τη διάθεση να μπεις σε αυτή τη λογική. Αν πάλι όχι, θα καταλήξετε να φτάσετε στο σημείο εκείνο όπου εσείς και το εγώ σας θα απομείνετε μόνοι σας και ειδικά όταν κινδυνεύετε να θυσιάσετε μια φιλία χρόνων που έχει περάσει τόσα και τόσα, είναι το λιγότερο κρίμα κι άδικο.

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο New Post

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:13 μ.μ. 2 σχόλια

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο New Post. Ευχαριστώ τους υπεύθυνους του site για την προβολή κι αν ενδιαφέρεστε να επισκεφτείτε την επίσημη ισοσελίδα τους, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο blog "Κυθέρεια"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:54 μ.μ. 3 σχόλια

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο blog "Κυθέρεια", το οποίο ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία του δεύτερου βιβλίου μου. Για να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα τους, ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 12η εκπομπή - 06/04/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:49 μ.μ. 4 σχόλια
Την Κυριακή 06 Απριλίου 2014, στην 12η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", αναφερθήκαμε σε τραγούδια τα οποία έχουν εμπνευστεί από λογοτεχνικά κείμενα. Κι επειδή όπως αποδείχτηκε ήταν πάρα πολλά και η επιλογή δύσκολη, χωρίστηκε σε δύο μέρη.


Όποιος δεν μπόρεσε, λοιπόν, να ακούσει την εκπομπή ή θέλει να απολαύσει ξανά το music theme της, μπορεί να ακολουθήσει τον σύνδεσμο:

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η Άρτεμις Βελούδου... αράζει με το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:00 π.μ. 2 σχόλια

Η φίλη και συγγραφέας, Άρτεμις Βελούδου-Αποκότου, αράζει με το "Μη με ξεχάσεις". Χαίρομαι που ο Ανδρέας μου και η ιστορία του αξίζουν μια επαναληπτική ανάγνωση και που όπως φαίνεται, η Άρτεμις, την απολαμβάνει. Love you girl...

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 11η εκπομπή - 30/03/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:54 μ.μ. 4 σχόλια
Την Κυριακή 30 Μαρτίου 2014, στην 11η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", φιλοξένησα για μια ακόμη φορά την φίλη και συγγραφέα, Άρτεμις Βελούδου, αλλά και την επίσης φίλη, blogger και συντάκτρια στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Arts & the City", Νικολέτα Κατσιούλη -η οποία αυτοπροσκαλέστηκε ξανά-, σε μια συζήτηση σχετικά με την αγαπημένη μας συγγραφέα, J.K. Rowling και τα βιβλία της σειράς "Harry Potter" που τόσο πολύ λατρεύουμε.


Όσοι δεν μπορέσατε να ακούσετε την εκπομπή ή θέλετε να την ακούσετε για ακόμα μία φορά, μπορείτε να το κάνετε ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Ευχαριστώ πάρα πολύ τα κορίτσια που ήταν εκεί για ακόμα μια φορά και περάσαμε τόσο πολύ όμορφα, συγκινηθήκαμε, γελάσαμε, διασκεδάσαμε, κάτι που ελπίζουμε να συνέβη και σε σας.

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Χριστός Ανέστη! Καλό Πάσχα σε όλους...

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:30 μ.μ. 4 σχόλια

Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι στο χωριό και κατά πάσα πιθανότητα βασανίζομαι από τα κλαρίνα, τον ήλιο που με βαράει κατακέφαλα, τα δυναμιτάκια που δεν σταματάνε ούτε λεπτό, με την τσίκνα από το γουρούνι να με έχει τυλίξει ολόκληρη και κυνηγώντας τον γιο μου μην πάει και τσακιστεί πουθενά μέρα που είναι και τρέχουμε... Ναι, ξέρω... δεν τις λες χαρούμενες σκέψεις, αλλά θα σας αναλύσω το σκεπτικό μου όταν με το καλό επιστρέψω στον πολιτισμό.
Παρ' όλα ταύτα, έστω κι αν δεν έχω πρόσβαση στον διαδίκτυο, ήθελα να ευχηθώ σε όλους σας, χρόνια πολλά, καλά και δημιουργικά, με υγεία, αγάπη, ευτυχία, ευημερία και πολλά χαμόγελα, τόσο για εσάς όσο και για τις οικογένειές σας και όσους αγαπάτε. Ελπίζω κι εύχομαι να περνάτε όμορφα το φετινό Πάσχα και να ξεφεύγετε, έστω και για λίγο, από τη μίζερη καθημερινότητα.
Τα ξαναλέμε μόλις επιστρέψω αλλά μέχρι τότε, να περνάτε καλά και να μην αφήνετε τίποτα να σας στεναχωρεί ή να σας παίρνει από κάτω...

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Το "Μη με ξεχάσεις" σε βιβλιοπωλεία της Κύπρου

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 2:59 μ.μ. 2 σχόλια
Όσοι φίλοι κατοικούν στην Κύπρο, μπορούν να αναζητήσουν το "Μη με ξεχάσεις" στα παρακάτω βιβλιοπωλεία, αλλά και σε κάθε ενημερωμένο κατάστημα πώλησης βιβλίων:


Μαγικές Σελίδες:
http://www.magikesselides.com/index.cfm?name=itemdetails&item_id=16191#.U1JkmqJqlcJ

Βιβλιοχώρα:
http://www.bibliochora.com/

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Η Λιάνα με το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και το "Μη με ξεχάσεις"... και την αφεντιά μου...

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 π.μ. 4 σχόλια

Μπορεί οι συνθήκες να μην μας επέτρεπαν να συναντηθούμε όταν το θέλαμε, ωστόσο, με το Λιανάκι, τα καταφέραμε. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε, το καφεδάκι μας το ήπιαμε, οι υπογραφές και οι αφιερώσεις πέσανε όπως έπρεπε και φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην απαθανατίσουμε τη στιγμή.

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 10η εκπομπή - 23/03/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:45 μ.μ. 4 σχόλια
Την Κυριακή 23 Μαρτίου 2014, στην 10η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", φιλοξένησα για μια ακόμη φορά τη φίλη, συμπαραγωγό και αρθρογράφο στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Arts & the City", Μαρία Μπακάρα, έχοντας ως θέμα συζήτησης τη δυστοπική λογοτεχνία που τόσο πολύ αγαπάμε και οι δυο μας.


Είτε δεν καταφέρατε να ακούσετε την εκπομπή, είτε επιθυμείτε να την ακούσετε για ακόμα μία φορά, μπορείτε να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και το "Μη με ξεχάσεις" στα ράφια του βιβλιοπωλείου Φλωράς στον Κορυδαλλό

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:24 μ.μ. 2 σχόλια
Η Λιάνα, εκτελώντας τα κατασκοπευτικά της χρέη, βρήκε το "Ξεπεσμένοι" Άγγελοι" και το "Μη με ξεχάσεις" στα ράφια του βιβλιοπωλείου Φλωράς στον Κορυδαλλό, απαθανατίζοντάς τα, κάτι για το οποίο την ευχαριστώ ιδιαιτέρως.




Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και το "Μη με ξεχάσεις" στο βιβλιοπωλείο Παιδεία στη Λάρισα

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:42 μ.μ. 3 σχόλια
Σε περίπτωση που κατοικείτε στη Λάρισα και αναρωτιέστε που μπορείτε να βρείτε γρήγορα κι εύκολα τα βιβλία μου, μπορείτε να απευθυνθείτε στο βιβλιοπωλείο Παιδεία, το οποίο έχει όλα τα βιβλία των εκδόσεων Μάτι.
















Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 9η εκπομπή - 16/03/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:11 μ.μ. 2 σχόλια
Την Κυριακή 16 Μαρτίου 2014, στην κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", φιλοξένησα τη φίλη και συμπαραγωγό, Μαρία Μπακάρα, και την επίσης φίλη και blogger, Νικολέτα Κατσιούλη -να αναφέρω επίσης ότι και οι δυο τους αρθρογραφούν στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Arts & the City"-, με τις οποίες και συζητήσαμε για τη μάχη ανάμεσα στην romance και την erotica λογοτεχνία.


Για όποιον δεν είχε τη χαρά να ακούσει την εκπομπή, ή για όποιον έχει το κουράγιο να την ακούσει ξανά, μπορεί να ακολουθήσει τον παρακάτω σύνδεσμο:


Ευχαριστώ τις κατά τ' άλλα λατρεμένες φίλες μου, που ήρθαν στο studio και μου έκαναν την εκπομπή τσίρκο, αν και μεταξύ μας, την απόλαυσα, όπως το ίδιο ελπίζω να κάνατε κι εσείς.

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Η Δέσποινα Κουπριζά για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:47 μ.μ. 3 σχόλια
Η Δέσποινα Κουπριζά, διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και μου έστειλε προσωπικό μήνυμα στο Facebook:


""Μη με ξεχάσεις"... ένα βιβλίο γεμάτο αγάπη και αληθινά συναισθήματα που κάποιες φορές δυσκολεύεσαι να εκφράσεις σε κάποιον που αγαπάς μια ζωή! Ανατρεπτικό εκεί που δεν το περιμένεις... και φυσικά ένα μοναδικό happy end! Ένα μεγάλο μπράβο από εμένα και εύχομαι πάντα επιτυχίες! Σε αναμονή για το επόμενο..."

Δεσποινάκι... το μόνο που μπορώ να πω, είναι ένα μεγάλο και ειλικρινές ευχαριστώ. Ευχαριστώ που αγόρασες το βιβλίο μου, που το διάβασες και που είπες τόσο όμορφα λόγια γι' αυτό. Χαίρομαι που κατάφερε να σε κερδίσει και ελπίζω στο μέλλον να το καταφέρω και με άλλα μου βιβλία...

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

"Μη με ξεχάσεις" by Γιάννα και Μαρία

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:55 μ.μ. 4 σχόλια
Η Γιάννα και η Μαρία απέκτησαν το "Μη με ξεχάσεις" και μοιράστηκαν μαζί μου αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες και τις ευχαριστώ πάρα πολύ γι' αυτό.



Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Φωτογραφίες από την παρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στον Κορυδαλλό

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:31 μ.μ. 4 σχόλια

Έχοντας ολοκληρωθεί μια ακόμα... "παρουσίαση", που εξελίχθηκε σε μια υπέροχη και απολαυστική, παρεΐστικη συζήτηση, έχω να πω μόνο πως νιώθω χαρούμενη κι ευλογημένη. Χαρούμενη γιατί η βραδιά κύλησε πιο καλά απ' όσο θα μπορούσα να ελπίζω, κι ευλογημένη γιατί είχα μαζί μου ανθρώπους που πραγματικά με αγαπάνε και με στηρίζουν και αυτό είναι κάτι που εκτιμώ. Σας ευχαριστώ που είστε πάντα εκεί, όπως ευχαριστώ και τους νέους φίλους που γνώρισα με αφορμή τη συνάντηση αυτή και που με τίμησαν με την παρουσία τους.
Επίσης, ευχαριστώ τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς στον Κορυδαλλό για την υπέροχη και ζεστή φιλοξενία τους και που μας έκαναν να αισθανθούμε σαν το σπίτι μας (και μεταξύ μας, δεν μας πέταξαν έξω παρά που ξεχαστήκαμε με την κουβέντα και η ώρα πέρασε). Να 'στε όλοι καλά και ελπίζω να μας δοθούν κι άλλες ευκαιρίες να περάσουμε τόσο όμορφα, αλλά και να κάνουμε τόσο όμορφες κουβέντες.

Ακολουθούν φωτογραφίες τις εκδήλωσης, κάποιες πιο σοβαρές, κάποιες άλλες, πάλι, λιγότερο σοβαρές, τις οποίες για να δείτε σε φυσικό μέγεθος δεν έχετε παρά να πατήσετε δεξί κλικ πάνω τους...

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal