Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Η Αλεξάνδρα Τριχιά για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:02 μ.μ. 3 σχόλια
Η Αλεξάνδρα Τριχιά διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και μου έστειλε σε προσωπικό μήνυμα στο Facebook την άποψή της:


"Καλησπέρα καλή μου!!! Ήθελα να σου πω πως μόλις χθες τελείωσα το δεύτερο βιβλίο σου και πραγματικά δεν έχω λόγια!!! Ήταν ένα αριστούργημα!! Από την πρώτη κιόλας σελίδα είχα αγωνία για το τέλος του. Κάθε κεφάλαιο ήταν ξεχωριστό, με χιούμορ και με μια νοσταλγική διάθεση που με έκανε πραγματικά να ανατριχιάζω. Περιττό να αναφέρω βέβαια το συγγραφικό άλμα που διαπίστωσα ανάμεσα στα δυο σου βιβλία!!!!!! Η γραφή σου έγινε εξαιρετική!!! Δεν θέλω να σε κουράζω πολύ απλά ήθελα για ακόμα μια φορά να σου πω ευχαριστώ που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων σου ταξίδεψα σε κόσμους υπέροχους και μακρινούς!!!"

Αλεξάνδρα μου, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, την αγάπη, την στήριξη και την ενθάρρυνσή σου! Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σου άρεσε και πόσο μεγάλη ικανοποίηση μου προσφέρεις. Αυτό θέλει κάθε δημιουργός. Οι αναγνώστες του να είναι ευχαριστημένοι και να έχουν κερδίσει κάτι από αυτό που διάβασαν. Και εκτός αυτού, με χαροποιεί ιδιαίτερα ότι παρατήρησες εξέλιξη στη γραφή μου. Μακάρι να μπορώ πάντα να γράφω βιβλία που θα σε ταξιδεύουν, θα σου χαρίζουν όμορφες στιγμές και θα σε γεμίζουν συναισθήματα!

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Η Νίκη Παξιμαδά για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:48 μ.μ. 2 σχόλια
Η Νίκη Παξιμαδά διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και μου έστειλε σε προσωπικό μήνυμα στο Facebook την άποψή της:


"Καλησπέρα Γιώτα μου! Λοιπόν σήμερα τελείωσα το βιβλίο σου!! Δεν ξέρω πως να περιγράψω τα συναισθήματα που μου γέννησε η ανάγνωση του βιβλίου... Ξετρελάθηκα!!! Η ιστορία, οι χαρακτήρες, η πλοκή... όλα μα όλα ήταν τέλεια!!! Το "ρούφηξα μονορούφι"!!! Από εδώ και πέρα να ξέρεις είμαι ΦΑΝΑΤΙΚΗ αναγνώστρια σου!!! Σειρά έχουν οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" τώρα! Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είσαι γερή δυνατή και με έμπνευση και να μας χαρίζεις τέτοια μοναδικά βιβλία!"

Νίκη μου... σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που αγάπησες τόσο πολύ το βιβλίο μου! Ελπίζω κι εύχομαι να αγαπήσεις εξίσου και τους "Αγγέλους" μου!

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Spring Lovers Tag

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 3:26 μ.μ. 4 σχόλια
Η Butterfly με προσκάλεσε σε ένα νέο παιχνιδάκι και μπορεί να είμαι κλασσική μουλάρα και να άργησα να λάβω μέρος, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Σ' ευχαριστώ αγάπη και για να ξεκινήσουμε...


Οι κανόνες είναι οι εξής:
  1. Αναφέρουμε το άτομο που μας έκανε tag.
  2. Απαντάμε στις ερωτήσεις που μας δόθηκαν και στο τέλος προσθέτουμε τρεις δικές μας.
  3. Κάνουμε tag κι άλλες bloggers.
  4. Τις ενημερώνουμε σχετικά.
Περιττό να αναφέρω πως επειδή η άνοιξη μας άφησε χρόνους, δεν θα προσκαλέσω άλλους!

Ερωτήσεις:

Ποιο είναι το αγαπημένο σου σχέδιο στα νύχια για την άνοιξη;
Βάφω τα νύχια μου τόσο σπάνια που δεν έχω αγαπημένο σχέδιο. Αν κι εφόσον αποφασίσω να τα φτιάξω, αρκούμαι σε ένα κλασσικό γαλλικό.

Ποιο χρώμα κραγιόν θεωρείς must για την άνοιξη;
Γενικά προτιμώ τις παστέλ αποχρώσεις και κυρίως σε lip gloss μορφή.

Ποιο χρώμα σε "εμπνέει" την άνοιξη;
Τα ανοιχτά χρώματα όπως λαχανί, κίτρινο, ροζ και λευκό.

Αγαπημένο outfit για την άνοιξη;
Τζιν παντελόνια και ανάλαφρα πουκάμισα.

Αγαπημένο ανοιξιάτικο αξεσουάρ;
Μαντήλια για το λαιμό σε ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις.

Αγαπημένο ανοιξιάτικο φρούτο;
Φράουλες.

Ποια μυρωδιά σου θυμίζει άνοιξη;
Των δέντρων, ό,τι είδος κι αν είναι. Αυτή την εποχή, μυρίζει φύση παντού, ακόμα και στην Αθήνα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου βερνίκι νυχιών γι' αυτή την εποχή;
Νομίζω πως η πρώτη μου απάντηση καλύπτει και αυτήν εδώ.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου λουλούδι;
Γαρδένια, γιασεμί και νυχτολούλουδο.

Τι συναισθήματα σε γεμίζει η άνοιξη;
Αισιοδοξία και καλή διάθεση, αν και οι αλλεργίες με ταλαιπωρούν σε πολλαπλά επίπεδα.

Την άνοιξη κάνεις κάτι που δεν κάνεις τους υπόλοιπους μήνες;
Περπατάω περισσότερο και μου αρέσει να κάνω βόλτες στο κέντρο της πόλης απολαμβάνοντας τον ήλιο.

Ποιο άρωμα βάζεις την άνοιξη;
Το "Rush" του Gucci, αν και είναι ένα άρωμα που φοράω όλες τις εποχές. Απλά, την συγκεκριμένη, νομίζω πως είναι πιο ταιριαστό.

Πες μου κάτι που νιώθεις την επιθυμία να το αγοράσεις αμέσως μόλις μπει η άνοιξη!
Καινούργια ρούχα σε έντονα χρώματα και σε ανάλαφρα υφάσματα.

Υπάρχει κάτι που σε αγχώνει με τον ερχομό της άνοιξης;
Τίποτα που να μην με αγχώνει όλο τον υπόλοιπο χρόνο.

3 λέξεις που δηλώνουν τα συναισθήματα σου για την άνοιξη!
Ελευθερία, αισιοδοξία και όρεξη για νέα πράγματα.

Και πάμε στις ερωτήσεις της Πεταλουδίτσας μας...

Αγαπημένος ανοιξιάτικος προορισμός για μικρές ή μεγάλες αποδράσεις;
Το Ναύπλιο... όλες τις εποχές, το αγαπώ!

Αγαπημένη ανοιξιάτικη ασχολία για τις ελεύθερες ώρες; 
Αυτή που είναι και τον υπόλοιπο χρόνο... το διάβασμα.

Με ποιον ή ποιους προτιμάς να περνάς τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα της άνοιξης και γιατί;
Με την οικογένειά μου, τον άντρα μου και το γιο μου. Ο καιρός είναι ευνοϊκός για βόλτες και ιδανικός για να βγαίνουμε με τον μικρό μας πρίγκιπα εκτός σπιτιού, κάνοντας ότι δεν μπορούμε τον υπόλοιπο χρόνο.

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

"Σαββατοχτυπημένες..." 5η εκπομπή - 29/03/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:45 π.μ. 2 σχόλια

Το Σάββατο 29 Μαρτίου 2014, οι "Σαββατοχτυπημένες...", υποδέχτηκαν στο studio του Ράδιο Αερόστατο την αγαπημένη φίλη, Νικολέτα Κατσιούλη, με την οποία και συζητήσαμε ένα πολύ αγαπημένο μας θέμα... τα anime.


Μέσα στο 2ωρο αυτό της εκπομπής, ανατρέξαμε σε anime που έχουν προβληθεί στην ελληνική τηλεόραση, ή έχουν έρθει στη χώρα μας σε μορφή vhs, αλλά και για anime τα οποία δεν έχετε ξανακούσει, εκτός κι αν είσαστε σαν κι εμάς και κατεβάζετε σωρηδόν ό,τι κυκλοφορεί.


Όσοι δεν καταφέρατε να ακούσετε την εκπομπή, αλλά και όσοι επιθυμείτε μια δεύτερη ακρόαση, μπορείτε να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο και να διασκεδάσετε και γιατί όχι, να ενημερωθείτε:


Από τις πλέον αγαπημένες εκπομπές, την οποία απολαύσαμε και διασκεδάσαμε όσο λίγες φορές. Βέβαια, αυτό συμβαίνει όταν μιλάς για κάτι που αγαπάς τόσο πολύ κι εμείς, τα anime, τα λατρεύουμε. Ευχαριστούμε και τη Νικολέτα που βρέθηκε στην παρέα μας γιατί χωρίς αυτήν, ίσως να μην είχαμε περάσει τόσο καλά.

Και μην ξεχνάτε... κάθε δεύτερο Σάββατο είμαστε στον αέρα 16.00μ.μ.-18.00μ.μ. και σας περιμένουμε στην παρέα μας...

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Βιβλιοκριτική για το "Μη με ξεχάσεις" από το Noizy.gr και τη Μαίρη Ζαρακοβίτη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:37 μ.μ. 3 σχόλια
Βιβλιοκριτική για το "Μη με ξεχάσεις" στο Noizy.gr με την υπογραφή της Μαίρης Ζαρακοβίτη. Ευχαριστώ τόσο το ηλεκτρονικό περιοδικό για την φιλοξενία του βιβλίου μου, όσο και την κυρία Ζαρακοβίτη για το πολύ όμορφο κείμενο της.

"Ο καλύτερός μας φίλος είναι σαν τα κατοικίδια, τον αισθανόμαστε κτήμα μας, ένα κομμάτι του εαυτού μας. Έτσι ένοιωθε και ο Ανδρέας για την Άλεξ, βέβαια έτσι νόμιζε ότι αισθανόταν. Την αγαπούσε πολύ παραπάνω από όσο άφηνε τον εαυτό του να παραδεχτεί. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα για τον ήρωά μας…

Ένα βιβλίο για τον έρωτα, ένα βιβλίο ευρηματικό που δεν πατάει πάνω στα τετριμμένα. Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου πλάθει αληθινούς χαραχτήρες της διπλανής πόρτας με τόση μαεστρία που σε αφήνει άφωνο. Συνήθως τέτοιου είδους βιβλία δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, ίσως γιατί όλοι και όλα επαναλαμβάνονται...

Αυτό όμως το βιβλίο μου έβγαλε συναισθήματα που δεν περίμενα, θύμωσα πραγματικά με τον Ανδρέα. Νομίζω έφαγε και πινελίκια καθώς διάβαζα… Μα είναι δυνατόν να υπάρχει άνθρωπος, που έχοντας βρει το δρόμο της ευτυχίας, πηγαίνει από άλλο στενό και να χάνεται; Αδιανόητο μου φαινόταν… Και όμως για παρατηρήστε τους ανθρώπους γύρω σας, πόσο άβουλοι έχουν γίνει, πόσο φοβισμένοι… Δεν είναι μακρινός λοιπόν ο χαραχτήρας του Ανδρέα από την πραγματικότητα. Παλεύει με τα συναισθήματά του συνεχώς. Παίρνει αποφάσεις επειδή φοβάται να μιλήσει για αυτό που αισθάνεται.

Γραμμένο με πολύ χιούμορ, η συγγραφέας έχει πιάσει ακριβώς το σκεπτικό και τα λεγόμενα ενός άνδρα. Διαβάζεται εύκολα, μην κανονίσετε κάτι όταν ξεκινήσετε να το διαβάσετε…θα το ακυρώσετε… Δεν νομίζω ότι θα καταφέρετε να σταματήσετε σε κάποιο σημείο, το βιβλίο δεν κάνει πουθενά τη λεγόμενη κοιλιά, ίσα-ίσα που κρατεί αμείωτο το ενδιαφέρον σου μέχρι την τελευταία του σελίδα."

Για να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα του περιοδικού ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Εκ νέου βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο "Arts and the City"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:27 μ.μ. 2 σχόλια

Εκ νέου βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Arts and the City" το οποίο ευχαριστώ θερμά για ακόμα φορά για την αγάπη με την οποία έχει περιβάλει τον Ανδρέα μου και την ιστορία του. Για να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

"Μη με ξεχάσεις": Μία ιστορία αγάπης σε επτά ημέρες


Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Η Ελισάβετ Δανηιλίδου για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:50 μ.μ. 2 σχόλια
Η Ελισάβετ Δανηιλίδου διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και μου έστειλε σε προσωπικό μήνυμα στο Facebook:


"Καλησπέρα, τώρα διάβασα το βιβλίο σας. Η αλήθεια είναι οτι ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, δεν το περίμενα. Ήταν τελειο! Σε κάποιες στιγμές αν μπορούσα να χατσουκίσω τον Ανρέα θα το έκανα. Σε κάποιες στιγμές συγκινήθηκα, βούρκωσα, γέλασα. Γενικά μου άρεσε, είναι ένα από τα πιο ωραία βιβλία που διαβασα τελευταία. Δεν το λέω από ευγένεια για να φανώ καλή. Επειδή μου αρέσει πολύ το διάβασμα είμαι απαιτητική και θέλω να με ικανοποιεί αυτό που διαβάζω. Ελπίζω να μην σας κούρασα με τη φλυαρία μου. Σε κάθε βιβλίο γίνομαι ένα με τους ήρωες. Εύχομαι πάντα επιτυχίες. Εγώ θα διαβάζω τα βιβλία σας."

Ελισάβετ μου, σ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο και συγκινητικό σχόλιο, αλλά και για την αγάπη με την οποία αγκάλιασες τον Ανδρέα μου και την ιστορία του!

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Συνέντευξη στο blog "Πάμε cinema!" και στον Δημήτρη Μπαγετάκο

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:14 μ.μ. 6 σχόλια
Το blog "Πάμε cinema!" και ο Δημήτρης Μπαγετάκος, με φιλοξένησαν στον ιστότοπό τους, όπου και παραχώρησα μια άκρως απολαυστική -για μένα- συνέντευξη. Ευχαριστώ τον Δημήτρη για μία ακόμη φορά για την τιμή που μου έκανε.

Είναι μεγάλη μου χαρά να δημοσιεύω την πρώτη συνέντευξη με την οποία ασχολήθηκα για χάρη του "Πάμε Cinema!" και ακόμα μεγαλύτερη είναι χαρά μου καθώς είχαμε για άλλη μια φορά να γνωρίσουμε την Γιώτα Παπαδημακοπούλου, έναν άνθρωπο από τον οποία μπορείς να μάθεις πολλά και να θαυμάσεις για την προσπάθεια και τον κόπο που κρύβεται πίσω από κάθε τι που κάνει.

Πως φανταζόσουν την εξέλιξη της ζωής σου όταν έπιασες για πρώτη φορά τυπωμένο το πρώτο σου βιβλίο;
Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως φανταζόμουν την εξέλιξη της ζωής μου με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο. Η συγγραφή είναι κάτι που αγαπώ ιδιαίτερα, αποτελεί πλέον κομμάτι της πραγματικότητάς μου, ωστόσο, δεν είναι η “ζωή” μου ώστε να την επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Είμαι άνθρωπος ρεαλιστής και προσγειωμένος. Έχω φιλοδοξίες και θέλω να οραματίζομαι το μέλλον μου σε μια βελτιωμένη μορφή, όμως ζω το σήμερα. Αυτό που σίγουρα σκεφτόμουν, παίρνοντας το “Ξεπεσμένοι Άγγελοι” στα χέρια μου τυπωμένο για πρώτη φορά, ήταν πως το όνειρο έγινε πραγματικότητα, αλλά και τι θα μπορούσα να κάνω για να εξελιχθώ ως δημιουργός έτσι ώστε σε κάθε μου βιβλίο να δίνω κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο από το προηγούμενο. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο, αυτό άλλωστε θα το αποδείξει ο χρόνος, όμως το βέβαιο είναι πως σε κάθε νέο έργο μου καταθέτω κι ένα κομμάτι από την ψυχή μου.

Έχοντας ήδη εκδομένα τα δύο πρώτα σου βιβλία ποια πιστεύεις ότι είναι η μεγαλύτερη ομοιότητα που έχουν μεταξύ τους και ποια η μεγαλύτερη διαφορά;
Η ομοιότητά τους είναι πως πρόκειται για δύο βιβλία ανθρωποκεντρικά. Τι εννοώ με αυτό; Πως όταν ξεκινάω να γράφω ένα βιβλίο, σκοπός μου δεν είναι να δώσω έμφαση στην ίδια την ιστορία, αλλά στους χαρακτήρες της. Οι χαρακτήρες σου είναι εκείνοι που κινούν τα νήματα, που ορίζουν το πεπρωμένο τους και οι δικές τους επιλογές είναι που θα καθορίσουν ποια θα είναι η ροή της ιστορίας αλλά και η κατάληξή της. Είναι απίστευτα γοητευτικό να συνειδητοποιείς πως εσύ κρατάς την “πένα”, αλλά πως κάποιος άλλος κινεί τα νήματα, τελικά. Ουσιαστικά, προσπαθώ να εστιάζω στην ψυχολογία, την ψυχοσύνθεση και το συναίσθημα των πρωταγωνιστούν γιατί, για μένα, αυτό είναι και το πιο ουσιώδες κομμάτι όλων σε ένα μυθιστόρημα. Τώρα, όσον αφορά την μεγαλύτερη διαφορά τους... ίσως θα έλεγα η αντίστροφη προσέγγιση όλων των παραπάνω. Στο “Ξεπεσμένοι Άγγελοι” βλέπουμε πως οι πρωταγωνιστές λαμβάνουν μηνύματα, ερεθίσματα και ιδέες από τους γύρω τους, μετατρέποντάς τα σε προσωπικά βιώματα, ανησυχίες και άγχη που καθορίζουν τη ζωή του, μέσα από ένα οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό πρίσμα. Στο “Μη με ξεχάσεις” από την άλλη, αυτό δεν συμβαίνει. Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, και πολύ περισσότερο ο Ανδρέας, αφήνεται να κυριευτεί από τις προσωπικές του ανασφάλειες οι οποίες και μετατρέπονται σε αγκάθια που καθορίζουν για μια ολόκληρη ζωή τις επιλογές του και όχι πάντα με τον σωστό τρόπο. Με πιο απλά λόγια, θα μπορούσε να έχει μια διαφορετική πορεία μέχρι σήμερα αλλά τελικά, εκείνος είναι που την καθόρισε και που στέρησε στον εαυτό του πράγματα τα οποία για να τα διεκδικήσει, θα πρέπει να αγωνιστεί ενάντια στον ίδιο.

Ο έρωτας και το συναίσθημα είναι θέματα που απασχόλησαν πολλούς δημιουργούς. Τι πιστεύεις ότι κάνει τις δικές σου ιστορίες να ξεχωρίζουν;
Ο έρωτας είναι η αρχή των πάντων, όπως ισχυρίζονται πολλοί, ως εκ τούτου είναι αναμενόμενο το να αποτελεί βασική πηγή έμπνευσης στην μυθιστοριογραφία. Όσον αφορά τα δικά μου βιβλία, θα ήταν μάλλον άτοπο να ισχυριστώ πως έχουν κάτι το ιδιαίτερο που τα κάνει να ξεχωρίζουν. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορώ να κρίνω εγώ, αλλά οι αναγνώστες μου. Ως Γιώτα και ως συγγραφέα, εκείνο που με απασχολεί είναι να μπορώ να μεταδώσω στον κάθε αναγνώστη το συναίσθημα της κάθε ιστορίας που επιλέγω να αφηγηθώ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και αυτό είναι ότι περισσότερο μπορώ να ζητήσω και να εύχομαι. Το να ταυτιστεί κάποιος με τους ήρωές σου και να γίνει μέρος της ιστορίας σου είναι πολύ σπουδαίο και ίσως να είναι και το στοιχείο εκείνο που μπορεί να κάνει ένα λογοτεχνικό έργο να ξεχωρίσει, όχι μόνο στην συνείδηση, αλλά και στις καρδιές εκείνων που θα το διαβάσουν. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως παρθενογένεση στην Τέχνη -κάθε μορφής- δεν υπάρχει. Όλες οι ιστορίες έχουν ειπωθεί. Από 'κει και πέρα δεν παίζει τόσο μεγάλη σημασία το τι θα αφηγηθείς, αλλά ο τρόπος που θα το κάνεις. Αυτός είναι που θα κάνει το έργο σου να ξεχωρίζει, αν το αξίζει και αυτό είναι κάτι που μόνο ο χρόνος θα αποδείξει για τον καθέναν από εμάς, με ό,τι κι αν ασχολούμαστε.

Από όλους τους ήρωες των βιβλίων σου με ποιον έχεις δεθεί πιο πολύ;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση! Είναι σαν να ζητάς από μια μάνα να ξεχωρίσει τα παιδιά της. Απλά, δεν γίνεται! Ο κάθε χαρακτήρας που δημιουργείς, έχει κάτι από σένα, τη μάνα σου, τον πατέρα σου, τον σύντροφό σου, τον φίλο σου... ο καθένας τους έχει ένα κομμάτι της καρδιάς σου και δεν μπορείς να ζυγίσεις την αγάπη, ούτε να την μετρήσεις. Αγαπώ ιδιαίτερα τον Νικόλα από το “Ξεπεσμένοι Άγγελοι” γιατί είναι ο τύπος εκείνος του ανθρώπου που θα θεωρούσα ευλογία για κάθε έναν από εμάς, να υπάρχει στη ζωή του. Αγαπώ την Αγγελική γιατί έχουμε πολλά κοινά, καθώ και τον Άγγελο γιατί δεν γίνεται διαφορετικά. Αγαπώ τον Ανδρέα γιατί είναι η αρσενική εκδοχή μου και αγαπώ την Αλεξάνδρα γιατί είναι ένα πλάσμα ζωντανό και παθιασμένο που ξέρει τι θέλει και γιατί κάνει ό,τι κάνει. Αγαπώ απεριόριστα ήρωες που ακόμα δεν έχετε γνωρίσει για λόγους που δεν μπορώ να αναφέρω, αλλά που θα ανακαλύψετε στο μέλλον. Ο καθένας από αυτούς έχει πάρει κάτι από μένα και του έχω δώσει, αντίστοιχα, κάτι από την ίδια μου την ψυχή.

Σε πόσο μεγάλο βαθμό σε επηρεάζει μία κριτική, είτε θετική είτε αρνητική;
Όταν αποφασίζεις να εκτεθείς -γιατί ακριβώς αυτό κάνεις με την συγγραφή αλλά και με κάθε άλλη “καλλιτεχνική δραστηριότητα”- πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για την κριτική κάθε είδους. Σαφέστατα, κανένας δεν νιώθει ευχαρίστηση διαβάζοντας ένα σχόλιο ή μια άποψη που δεν είναι κολακευτική για το έργο του. Το να πει ότι δεν στεναχωριέται έστω και στιγμιαία, θα ήταν ψέμα. Κι εγώ παθαίνω ακριβώς το ίδιο, αλλά δεν το κάνω βίωμά μου, ούτε το αφήνω να με επηρεάσει και να με καταβάλει. Ξέρεις πως αυτό που έχεις γράψει δεν μπορεί να αρέσει σε όλους και άπαξ μια κριτική είναι στοιχειοθετημένη και με επιχειρήματα, που δεν σε προσβάλλουν προσωπικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να νιώσεις άσχημα, με την καθολική έννοια του όρου. Αυτό που με ενοχλεί -και όχι μόνο όσον αφορά τα δικά μου βιβλία- είναι η κακοπροαίρετη κριτική. Αν μπορείς να ξεχωρίσεις τις δύο αυτές κατηγορίες; Φυσικά και μπορείς γιατί η κακία είναι κάτι που δεν κρύβεται, ακόμα κι αν ο άλλος το προσπαθήσει. Σε ότι έχει να κάνει με τις θετικές κριτικές... μόνο χαμόγελα, συγκίνηση, ευχαρίστηση και ικανοποίηση μπορούν να προσφέρουν. Πραγματικά, έχω διαβάσει σχόλια τα τελευταία δύο χρόνια που με έχουν κάνει να ξεκαρδιστώ στα γέλια, εξαιτίας της παθιασμένης φύσης τους, και άλλα που έχουν φέρει δάκρυα συγκίνησης στα μάτια μου, εξαιτίας της τρυφερότητάς τους. Είναι οι μικρές εκείνες στιγμές που σκέφτεσαι, “τελικά, κάτι έχω κάνει σωστά και πως ό,τι κι αν περνάω, αξίζει τον κόπο...”

Ποιο είναι το πιο θετικό ή συγκινητικό σχόλιο που έχουν κάνει ποτέ για την δουλειά σου;
Είναι τόσα πολλά που πραγματικά δεν μπορώ να ανακαλέσω κάποιο συγκεκριμένο. Έχω την αίσθηση πως αυτό που με συγκινεί περισσότερο, είναι όταν οι αναγνώστες μου λένε πως ταυτίστηκαν με τους ήρωές μου, πως γέλασαν ή πως έκλαψαν, αλλά και πως η ιστορία μου τους θύμισε κάτι από την δικιά τους ζωή, από την δικιά τους ιστορία. Δε νομίζω πως θα μπορούσα να ζητήσω κάτι περισσότερο γιατί αυτό, είναι ευτυχία.

Από όλα τα βιβλία που έχεις διαβάσει ποιο είναι εκείνο που σε κέρδισε πιο πολύ από κάθε άλλο;
Άλλη μια ερώτηση που δεν μπορώ να σου απαντήσω με ελαφρά την καρδία. Είναι τόσα πολλά τα βιβλία που έχω αγαπήσει και που θα βρίσκονται για πάντα στην καρδιά μου, που αν προσπαθήσω να ξεχωρίσω ένα, θα αδικήσω πολλά άλλα. Άλλωστε, δεν είναι όλα τα βιβλία ίδια, ούτε για όλες τις ώρες και σε κάθε φάση της ζωής μας, έχουμε διαφορετικές ανάγκες και αποζητάμε διαφορετικά πράγματα. Επιπλέον, θα ήταν άδικο να συγκρίνω ένα δυστοπικό βιβλίο με ένα ρομαντικό, ή ένα κλασσικό με ένα σύγχρονο κείμενο. Δεν μπορείς να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Αλλά αν πρέπει να σου δώσω μια πιο συγκεκριμένη απάντηση, την χρονιά που μας πέρασε, αναμφίβολα, το βιβλίο που με σημάδεψε ήταν το “Απαγορευμένο” της Tabitha Suzuma που είναι ένα συγκλονιστικό ανάγνωσμα και φέτος, μέχρι στιγμής, έχω ξεχωρίσει το “Χωρίς Ελπίδα” της Colleen Hoover το οποίο και υπεραγαπώ.

Πλέον έχεις και την δική σου ραδιοφωνική εκπομπή. Πως προέκυψε αυτό;
Τυχαία! Ήμουν καλεσμένη σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του Ράδιο Αερόστατο προκειμένου να δώσω μια συνέντευξη, και όταν τελειώσαμε, ο Γιάννης Ταμπάκης, ο ιδιοκτήτης και βασικός παραγωγός του σταθμού, μου ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ με το ραδιόφωνο. Συζητήσαμε σχετικά με το concept της εκπομπής και χωρίς να το σκεφτώ πάρα πολύ, είπα αμέσως το ναι. Η αλήθεια είναι πως η ιδέα με ενθουσίασε περισσότερο απ' όσο πίστευα, καθώς ήταν μια πιθανότητα που δεν μου είχε περάσει ποτέ ως τότε από το μυαλό. Μάλλον φταίει ότι είχα δώσει αρκετές ραδιοφωνικές συνεντεύξεις εκείνη την περίοδο και εθίστηκα στο μικρόφωνο. Χα, χα, χα... Με τα πολλά, ξεκίνησε η εκπομπή “Η Μαγεία των Λέξεων”, η οποία και μετράει 4 μήνες στον αέρα, ενώ λίγο καιρό μετά συζητήθηκε η πιθανότητα να αναλάβω και μια δεύτερη εκπομπή και κάπως έτσι, προέκυψαν οι “Σαββατοχτυπημένες”, την οποία και παρουσιάζω μαζί με την πολύ ταλαντούχα και πληθωρική, Μαρία Μπακάρα, μια συνεργασία άκρως απολαυστική και λειτουργική, δεδομένου ότι είμαστε αδελφικές φίλες.

Είναι εύκολος ο επιτυχής συνδυασμός των ρόλων που έχεις αναλάβει; Μητέρα, σύζυγος, κριτικός, συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός. Ποιες είναι οι δυσκολίες στο καθένα;
Όχι, δεν είναι εύκολος, όπως δεν είναι εύκολο τίποτα σε αυτή τη ζωή. Ό,τι κι αν κάνουμε, με ό,τι κι αν καταπιανόμαστε, απαιτεί χρόνο και αφοσίωση. Το θέμα είναι να μπορείς να διατηρείς τις ισορροπίες ή τουλάχιστον, να μπορείς να το πετυχαίνεις τις περισσότερες φορές. Δεν είμαστε θεοί και ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα τέλειοι και άψογοι σε όλα. Η ζωή σου και ό,τι την αποτελεί, χρειάζεται δουλειά, κόπο και θυσίες και το μόνο που πρέπει να κάνεις, είναι να είσαι διατεθειμένος να παλέψεις για το καλύτερο δυνατό. Οι δυσκολίες είναι πολλές, αλλά δεν αξίζει να τις απαριθμείς. Αυτό που αξίζει να κάνεις, είναι να τις ξεπερνάς.

Ποια είναι η πηγή από την οποία αντλείς όλη αυτή τη δημιουργικότητα;
Αν θέλεις να σταθούμε στο κομμάτι της έμπνευσης, αυτή έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις και χωρίς να το έχεις σκεφτεί ή προγραμματίσει. Οι καλύτερες ιδέες, γεννιούνται ξαφνικά και το αν θα καταφέρεις να τις αξιοποιήσεις από 'κει κι έπειτα, είναι δικό σου θέμα. Μπορεί αφετηρία να αποτελέσει ένα τυχαίο περιστατικό, ένα τραγούδι, μια ταινία, η προσωπική ιστορία κάποιου, ακόμα και το βλέμμα ενός αγνώστου στο δρόμο το οποίο θα ερμηνεύσεις με τον δικό σου τρόπο. Η έμπνευση υπάρχει παντού γύρω μας, αρκεί να είμαστε ανοιχτοί σε αυτήν. Αν τώρα θέλεις να σταθούμε στο θέμα της κινητήρια δύναμης πίσω απ' όλη την ενέργεια που απαιτείται για όλα αυτά, θα σου έλεγα πως είναι ο γιος μου. Γιατί κάθε μαμά, πόσο μάλλον μια δημιουργική μαμά, αυτό που θέλει είναι το παιδάκι της να νιώθει περήφανο για εκείνη όσο μεγαλώνει και το συνειδητοποίησα όταν το άκουσα πρώτη φορά από τα χείλη του Βασίλη μου. “Μαμά, είναι περήφανος για σένα”, είπε κι ας μην καταλάβαινε απόλυτα και ουσιαστικά τι σημαίνει αυτό. Εμένα με έκανε ευτυχισμένη και αποφασισμένη να προσπαθήσω και να δουλέψω ακόμα περισσότερο, να με καμαρώνει και να με θαυμάζει και να αποτελώ παράλληλα για εκείνον ένα σωστό πρότυπο και γιατί όχι, μια πηγή έμπνευσης στο μέλλον του.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες της καθημερινότητάς σου;
Η μεγαλύτερη δυσκολία όλων είναι πως ποτέ δεν έχω αρκετές ώρες στη διάθεσή μου. Κάτι πρέπει να γίνει έτσι ώστε να επεκταθεί το 24ωρο διαφορετικά με βλέπω στο ψυχιατρείο. Χα, χα, χα... Για να σοβαρευτώ, όμως, η αλήθεια είναι πως όλες μου οι δραστηριότητες απαιτούν πολύ χρόνο, συγκέντρωση, οργάνωση και πάνω απ' όλα, συναισθηματική και ψυχική ηρεμία. Όσο περνάει από το χέρι μου, προσπαθώ να διατηρώ τον έλεγχο και να μοιράζω σωστά τον χρόνο μου ώστε να μπορώ να είμαι συνεπείς στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα βρω χρόνο να αφιερώσω σε μένα, στα θέλω μου και στους φίλους μου και πολύ περισσότερο, στην οικογένειά μου που είναι η πρώτη και βασική μου προτεραιότητα.

Μέσα από τη διαδικτυακή σου δραστηριότητα φαίνεται η αδυναμία σου στα anime και τις ξένες σειρές. Είναι κάτι που απολαμβάνεις, σε κάνει να ξεχνιέσαι ή συνδυασμός όλων των παραπάνω;
Δεν μπορώ να κρυφτώ με τίποτα, έτσι; Χα, χα, χα... Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για έναν συνδυασμό όλων όσων αναφέρεις. Είναι ο τρόπος μου να ξεφεύγω, να ξεκουράζω το μυαλό μου, να αφιερώνω χρόνο σε πράγματα που αγαπώ, να περνάω καλά και κυρίως -ειδικά όσον αφορά τα anime-, να εισπράττω συναισθήματα. Έχω βιώσει πολύ μεγάλες συγκινήσεις χάρη σε αυτά που δεν θα τις άλλαζα και δεν θα τις συνέκρινα με τίποτα.

Αν και κλισέ, τι είναι αυτό που οδηγεί κάποιον στην επιτυχία;
Η πίστη στο ότι μπορείς να τα καταφέρεις! Η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στις δυνατότητές σου! Η επιθυμία σου να ξεχωρίσεις, όχι από εγωκεντρισμό, αλλά επειδή νιώθεις πως έχεις κάτι να πεις! Η αγάπη γι' αυτό που κάνεις! Η θέλησή σου να αποδείξεις με κάθε σου βήμα ότι μπορείς να γίνεις όλο και καλύτερος! Το πάθος σου που μπορεί να αποτυπωθεί με χίλιους δυο τρόπους και με άλλους τόσους, να επηρεάσει και να εμπνεύσει κάποιους άλλους! Αν έχεις πίστη και θέληση, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα... όπως και το να μπορείς να ονειρεύεσαι. Όσο πιο μεγάλα είναι τα όνειρά σου, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η επιτυχία σου στο τέλος, διατηρώντας ωστόσο ισορροπίες στη ζωή σου, χωρίς να νομίζεις πως είσαι κάτι που δεν είσαι, χωρίς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να αλλάξει, παραμένοντας αληθινός, ειλικρινής και προσγειωμένος, με ήθος και ταπεινότητα.

Κλείνοντας, γνωρίζω ότι ήδη έχει ολοκληρωθεί η συγγραφή του τρίτου βιβλίου σου. Μπορείς να μας δώσεις μερικά tips;
Δυστυχώς, δεν είμαι σε θέση να πω πάρα πολλά. Αυτό που σίγουρα μπορώ να σου πω είναι πως πρόκειται για το βιβλίο εκείνο που απ' όσα έχω γράψει μέχρι στιγμής, αγαπώ περισσότερο. Είναι ένα βιβλίο περισσότερο κοινωνικό που θεωρώ πως έχει να πει πολλά, παρά που καταπιάνεται με ένα λεπτό, ίσως και κάπως “βαρύ” θέμα, αν και δεν μου αρέσει ιδιαίτερα αυτός ο χαρακτηρισμός. Είναι μια ιστορία που μέσα στην σπανιότητα της απεικόνισής της, είναι πέρα για πέρα αληθινή και που θέτει διλήμματα με τα οποία θα μπορούσε να έρθει αντιμέτωπος ο καθένας από εμάς, θίγοντας παράλληλα ζητήματα κοινωνικά, φιλικά, οικογενειακά, αισθηματικά, με έναν τρόπο αρκετά διαφορετικό απ' όσο έχω επιχειρήσει μέχρι σήμερα. Και πάνω απ' όλα, είναι ένα βιβλίο που ελπίζω να αγγίξει τις καρδιές όσων θα το διαβάσουν και θα τους κάνει να δουν τη ζωή και κάποιες προεκτάσεις της, με μια αρκετά διαφορετική ματιά. Είναι μια ιστορία που πρέπει να διαβαστεί με “ανοιχτό” μυαλό και ακόμα πιο “ανοιχτή” καρδιά.
Διαβάστε για τα βίβλια της Γιώτας από το blog μας:


Για να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του blog όπου και φιλοξενείται η συνέντευξή μου, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:
http://pamecinema.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στα προτεινόμενα του βιβλιοπωλείου "Φλωράς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:26 π.μ. 4 σχόλια
Τα βιβλιοπωλεία "Φλωράς" έχουν συμπεριλάβει το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στα προτεινόμενα βιβλία τους και θέλω να τους ευχαριστήσω θερμά για την τιμή αυτή.


Για να επισκεφτείτε την σελίδα του βιβλιοπωλείο ακολουθήστε τον σύνδεσμο:
http://www.florasfun.gr/store/comersus_index.asp

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και το "Μη με ξεχάσεις" στην 11η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 μ.μ. 4 σχόλια

11η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης 8-11 Μαΐου 2014

Οι Εκδόσεις Μάτι και τα βιβλία τους βρίσκονται εκεί για ακόμα μία χρονιά! Μπορεί να μην τα κατάφερα να είμαι εκεί, αλλά οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και το "Μη με ξεχάσεις" σας περιμένουν για να τα γνωρίσετε στο περίπτερο 15 στο ΙΣΟΓΕΙΟ, Stand: 06


Οι ημέρες και ώρες λειτουργίας της Έκθεσης είναι οι εξής:
Πέμπτη 8/05: 15.00-21.00
Παρασκευή 9/05: 10.00-21.00
Σάββατο 10/05: 10.00-22.00
Κυριακή 11/05: 10.00-21.00

Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο διεθνές πολιτιστικό κοινωνικό δίκτυο "CultureΟut"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:00 π.μ. 2 σχόλια

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο διεθνές πολιτιστικό κοινωνικό δίκτυο "CultureΟut" το οποίο κι ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία. Για να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα τους, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Μια ανατρεπτική βιβλιοπαρουσίαση-κριτική για το "Μη με ξεχάσεις" από το blog "Βιβλίο-Βασανιστείτε"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:30 μ.μ. 4 σχόλια

Η Τίτι Βάντα διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και έγραψε στο blog "Βιβλίο-Βασανιστείτε" την άποψή της γι' αυτό, δίνοντας παράλληλα μια διαφορετική και ιδιαίτερη περιγραφή της υπόθεσης για όσους δεν έχουν συστηθεί ακόμα με τον Ανδρέα μου. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το απολαυστικό και συγκινητικό συνάμα κείμενο και για τον χώρο που παραχώρησε για μένα στο ανατρεπτικό της blog.
 
"Τρυφερό, νοσταλγικό, χιουμοριστικό, συγκινητικό!!!!! Τι παθαίνεις όταν συνειδητοποιείς τα πραγματικά σου αισθήματα??? Όταν νομίζεις ότι αγαπάς και "βλέπεις" κάποιον μόνο σαν φίλο??? Όταν έχεις τη ψευδαίσθηση ότι έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου, αλλά διαθέτεις μία εβδομάδα μόνο??? Θα σας πω αμέσως: παθαίνεις 1ο πατατράκ και 2ο σου 'ρχεται ο ουρανός σφοντύλι. Άντε τώρα να παλέψεις με αντίπαλο: το ιδανικό μανάρι, κυριλέ και σπίτι με τζάκια σε κάθε δώμα!!! Να τον κοιτάς και να θέλεις να τον πνίξεις (και να μη φταίει κιόλας το παιδί) , να φταις εσύ και το ξεροκέφαλο σου, που τόσα χρόνια δεν ήξερες που πάν' τα τέσσερα σε θέματα καρδιάς, τίγκα στην ανασφάλεια και το ένα λάθος πίσω απ' το άλλο!!!! Για να σε δω τώρα, χρυσό μου που έφτασε ο κόμπος στο χτένι, τι θα κάνεις???? Θα εξακολουθείς να κάνεις τη πάπια ή θα ρισκάρεις κάνοντας στριπτίζ αποκαλύπτοντας τα εσώψυχα σου??? Κι' εκείνη πως θα αντιδράσει?? Θα εκτιμήσει το σόου ή θα προχωρήσει, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω της τρώγοντας λωτούς?? Σιγά μη σας το μαρτυρήσω καλά μου, είναι πολύ απολαυστικό να παρακολουθείς το αγόρι μας στον αγώνα δρόμου, ο οποίος παρεμπιπτόντως επιθυμεί διακαώς να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο!!!!!!!!
By: Τίτι Βάντα" 

Για να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα του blog ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στα 10 πιο ευπώλητα βιβλία ενηλίκων των βιβλιοπωλείων "Φλωράς" για το μήνα Απρίλιο

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:38 μ.μ. 6 σχόλια
Τι κι αν μετράνε ενάμιση χρόνο κυκλοφορίας, οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", είναι στα 10 πιο ευπώλητα βιβλία ενηλίκων των βιβλιοπωλείων "Φλωράς", για το μήνα Απρίλιο!
Ευχαριστώ από καρδιάς τα βιβλιοπωλεία "Φλωράς" για τον επαγγελματισμό τους, αλλά και για την αγάπη και την ευγένειά τους και που αγκαλιάζουν εμάς τους δημιουργούς και τα έργα μας με τόση στοργή!


Για να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα των βιβλιοπωλείων "Φλωράς" στο Facebook ακολουθήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Η Λιάνα Τζ. για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:40 μ.μ. 2 σχόλια
Η Λιάνα Τζ. διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στην προσωπική της σελίδα στο Facebook  και όχι μόνο:

"Αν το πρώτο σου βιβλίο δείχνει το στίγμα σου… τότε η Γιώτα μας το’δειξε νωρίς και με έμφαση… Μπορεί, όπως είπε η ίδια, να έγραψε τους Ξεπεσμένους Αγγέλους από καπρίτσιο για να το διαβάζει μαζί με φίλους της… η ουσία όμως, είναι ότι έγραψε μια πολύ όμορφη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, σαν να ήταν ήδη καταξιωμένη συγγραφέας!… Τελικά, το ταλέντο το έχεις, δε σου βγαίνει στην πορεία… και η Γιώτα, μέσα σε όλα τ’άλλα με τα οποία ασχολείται (μαμά, σύζυγος, νοικοκυρά, blogger…), γράφει και βιβλία και το κάνει εξίσου καλά με τις άλλες ασχολίες της!!! Αλλιώς πώς εξηγείς, που στο πρώτο μισάωρο απ’όταν ξεκίνησα να διαβάζω τους Αγγέλους, είχα φτάσει ήδη στο 10ο κεφάλαιο??? Αυτή είναι και η επιτυχία του συγγραφέα: να σε κρατήσει στο πρώτο μισάωρο, γιατί άμα περάσουν τα 30 λεπτά και η υπόθεση δε σου’χει προσφέρει τίποτα ως τότε, καλύτερα να κλάψεις τα λεφτάκια σου!
«Όλα γύρω σου γυρίζουν», λέει ο Σάκης και ειλικρινά αυτό είναι το νόημα του βιβλίου: η Αγγελική σκέφτεται τον Άγγελο… ο Άγγελος σκέφτεται την Αγγελική… και οι δυο μοιάζει να είναι ο ένας το μισό του άλλου, αλλά ρε γαμώτο… πολλά λάθη κάνουν κι οι δυο τους… πολύς χρόνος περνά χωρίς να βρίσκονται μαζί… λυπάσαι κι εσύ που εμφανίζονται τόσα εμπόδια που χωρίζουν τους δύο εραστές… Όχι… οι Άγγελοι δεν είναι μια ακόμα ανούσια ιστορία αγάπης… είναι o ΟΡΙΣΜΟΣ της αγάπης… της αγνής, ανιδιοτελούς λατρείας ενός ατόμου προς τον άλλο… της θυσίας που κάνει ο ένας για να μην υποφέρει ο άλλος… μα να που στην τελική, υποφέρουν κι οι δυο…
Λάτρεψα το βιβλίο αυτό… με συνεπήρε και με συγκίνησε όσο λίγα… Γιώτα μου, πολλά συγχαρητήρια για το “πρωτάκι” σου… Ανυπομονώ να ταξιδέψω και στην ιστορία του Ανδρέα σου (βλ. «Μη με ξεχάσεις»)… Till then… ♥"

Λιάνα μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, όχι μόνο που διάβασες το βιβλίο μου δίνοντάς του προτεραιότητα ανάμεσα σε τόσα άλλα αδιάβαστα, αλλά και που μίλησες με τόσο όμορφα λόγια γι' αυτό. Χαίρομαι που σε άγγιξε και ελπίζω το ίδιο να κάνει και ο Ανδρέας μου!

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Η Μαρία Μπακάρα γράφει στο blog "Τα πάντα όλα!" τις εντυπώσεις της για την παρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο βιβλιοπωλείο Φλωράς Κορυδαλλού

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:45 μ.μ. 4 σχόλια
Η πολυαγαπημένη φίλη μου, Μαρία Μπακάρα, αποφάσισε να σχολιάσει στο νεοσύστατο blog που δημιούργησε μαζί με μια ομάδα φίλων της που έχουν το ίδιο μεράκι με εκείνη, στο "Τα πάντα όλα!", την παρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στον Κορυδαλλό, η οποία και πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 10 Απριλίου 2014, αλλά και το ίδιο το βιβλίο και για πολλοστή φορά την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Ξέρω πως γίνομαι κουραστική, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

"Το νεοσύστατο blog μας δημιουργήθηκε με πολύ αγάπη και έχοντας σκοπό να φιλοξενήσει συζητήσεις και απόψεις για τα... πάντα. Κάτι τέτοιο γίνεται φανερό και από την επικεφαλίδα μας. Ο κάθε συντάκτης έχει τις δικές του προτιμήσεις. Προσωπικά μία είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μου, τα βιβλία!

Γι' αυτό, φυσικά, δε θα μπορούσα να λείψω από την παρουσίαση βιβλίου, που έλαβε χώρα την Πέμπτη 10 Απριλίου 2014 στο Βιβλιοπωλείο Φλωράς στον Κορυδαλλό. Η εκδήλωση αφορούσε ένα εξαιρετικό βιβλίο και μια αγαπημένη συγγραφέα και φίλη. Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου παρουσίασε το δεύτερο λογοτεχνικό της έργο "Μη με ξεχάσεις", το οποίο κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2013 από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ.


Η εκδήλωση της Πέμπτης όμως είχε ξεχωριστό χαρακτήρα. Οι υπεύθυνοι των Βιβλιοπωλείων Φλωράς στον Κορυδαλό μας φιλοξένησαν με ιδιαίτερη φροντίδα. Σε ένα μικρό και ζεστό χώρο, προσφέροντάς μας καφεδάκι, η συγγραφέας μας προέτρεψε να κουβεντιάσουμε όλοι μαζί για το βιβλίο της, επιλέγοντας να ακούσει τις γνώμες και τις απορίες μας. Κάποιοι είχαμε διαβάσει το βιβλίο, άλλοι όχι. Όμως όλοι επιθυμούσαμε να κάνουμε πολλές ερωτήσεις. Η Γιώτα δε μας απογοήτευσε, καθώς η συζήτηση διήρκεσε σχεδόν δύο ώρες.

Φυσικά, δε μπορούσε να μην ερωτηθεί για την πρωτοπρόσωπη, αναδρομική, αφηγηματική τεχνική που χρησιμοποιεί στο "Μη με ξεχάσεις", καθώς και για τις δυσκολίες που συνάντησε στην ολοκλήρωση του έργου της. Μας μίλησε για τις επιρροές και τις λογοτεχνικές της προτιμήσεις, καθώς και την άποψη που έχει για την εγχώρια αλλά και την παγκόσμια λογοτεχνία. Θελήσαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για το επόμενο λογοτεχνικό της εγχείρημα και πρόθυμα μας έκανε το χατήρι, αν και είναι νωρίς ακόμα. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα βιβλίο με ιδιαίτερο θέμα, κοινωνικού περιεχομένου και για να μεταφέρω ακριβώς τα λόγια της συγγραφέως, "Θεωρώ πως είναι ότι καλύτερο έχω γράψει".

Στη συνέχεια υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της, και συνομίλησε με τον καθένα μας ξεχωριστά.Ειλικρινά ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, απομακρυσμένη από βαρετά, απρόσωπα στιγμιότυπα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το "Μη με ξεχάσεις" είναι η ιστορία του Ανδρέα, ο οποίος έχει μόλις μία εβδομάδα για να πείσει την Αλεξάνδρα, την καλύτερή του φίλη, πως είναι ο άντρας της ζωής της. Για να τα καταφέρει όμως πρέπει να ξεπεράσει τους φόβους του, αλλά και να ανταγωνιστεί τον εκλεκτό της καρδιά της, ο οποίος μοιάζει βγαλμένος από παραμύθι και της προσφέρει όλα αυτά που ο Αντρέας δεν έχει τολμήσει ούτε καν να σκεφτεί.
Το να χρησιμοποιείς πρωτοπρόσωπη, πολυεπίπεδη αφήγηση είναι μια τολμηρή κίνηση. Η συγγραφέας όμως φέρνει σε πέρας την πρόκληση και προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό ένα βιβλίο ψυχογραφικό, άρτιο, το οποίο διαβάζεται μονορούφι. Ο "Ανδρέας" είναι ένας ήρωας εξαιρετικά δομημένος. Και η πένα της συγγραφέως τόσο δουλεμένη, που αν δε διαβάσεις το όνομα στο εξώφυλλο , θα υποθέσεις πως το βιβλίο έχει γραφτεί από άντρα. Σε αρκετά σημεία, η γλώσσα δεν είναι απλώς τολμηρή, αλλά "κάφρικη". Άλλο ένα λογοτεχνικό ρίσκο, σε μία εποχή όπου συνηθίζεται η σοβαροφάνεια και ο συντηρητισμός στα βιβλία. Ένα βιβλίο το οποίο με διασκέδασε και μου έδωσε τροφή για σκέψη. Άραγε τι θα συμβεί, όταν αποφασίσεις πως πρέπει να κυνηγήσεις το όνειρό σου, την ίδια στιγμή που εκείνο έχει αρχίσει να απομακρύνεται;

Μπορείτε να επισκεφθείτε το blog της συγγραφέως:

Για να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του blog "Τα πάντα όλα!" ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Το "Μη με ξεχάσεις" στην ηλεκτρονική βάση του Goodreads

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:47 μ.μ. 2 σχόλια

Μπορεί να άργησα, αλλά θυμήθηκα να κάνω και αυτή την ανάρτηση. Το "Μη με ξεχάσεις", λοιπόν, βρίσκεται στην ηλεκτρονική βάση του Goodreads και μπορείτε να το βρείτε προς βαθμολόγηση και σχολιασμό, ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal