Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Η εφημερίδα "Ολύμπιο Βήμα" για την παρουσίαση του "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στην Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:47 μ.μ. 2 σχόλια
Η τοπική εφημερίδα της Πιερίας, "Ολύμπιο Βήμα", έγραψε στο φύλο της 12ης Μαρτίου 2013 για την παρουσίαση του βιβλίου μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", που έλαβε χώρα την Παρασκευή, 01/03/2013, στο ανανεωμένο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων ΜΑΤΙ, στην πόλη της Κατερίνης. Τους ευχαριστώ για το πολύ όμορφο και αντιπροσωπευτικό ως προς το πνεύμα της βραδιάς κείμενο το οποίο και σας μεταφέρω:


Στο νέο, ανανεωμένο χώρο του βιβλιοπωλείου ΜΑΤΙ, που βρίσκεται στην οδό Αβέρωφ 4 στο κέντρο της πόλης της Κατερίνης, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013, η παρουσίαση του βιβλίου των εκδόσεων με τίτλο “Ξεπεσμένοι Άγγελοι”, της Γιώτας Παπαδημακοπούλου. Οι κάτοικοι της πόλης μας, συνέρρευσαν από νωρίς στο χώρο του βιβλιοπωλείου προκειμένου να παρευρεθούν στην εκδήλωση και να στηρίξουν τον εκδοτικό σε αυτό το νέο, λογοτεχνικό του ξεκίνημα, με το πρώτο βιβλίο της σειράς για νέους και ενήλικες, πλημμυρίζοντας τον χώρο με την παρουσία και τον ενθουσιασμό τους.

Ο υπεύθυνος των εκδόσεων ΜΑΤΙ, Σάββας Προβατίδης ανέλαβε τον συντονισμό της βραδιάς καθώς και την παρουσίαση των ενεργά συμμετεχόντων στην παρουσίαση και ήταν ο πρώτος που πήρε τον λόγο, καλωσορίζοντας τους συντοπίτες του και ευχαριστώντας τους για την παρουσία τους καθώς και για την στήριξή τους στα πρώτα βήματα μιας νέας εποχής για τον εκδοτικό ο οποίος ωστόσο, δεν αλλάζει την ταυτότητα που έπλασε μέσα στον χρόνο αλλά, την εξελίσσει προχωρώντας σταδιακά σε νέα λογοτεχνικά είδη, θέλοντας να προσελκύσει ακόμα μεγαλύτερο κοινό, ικανοποιώντας, κάθε αναγνωστική απαίτηση.

Ο λόγος πέρασε στην συγγραφέα Μαρία Στεφάνου η οποία και ταξίδεψε από την Αθήνα για να μιλήσει, τόσο για το βιβλίο, όσο και για την προσωπική της σχέση με την συγγραφέα των εκδόσεων ΜΑΤΙ με την οποία, την δένει μια δυνατή φιλία. Παράλληλα, έχοντας σπουδές στο χώρο του θεάτρου, ανέλαβε την ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου.

Η κυρία Μαίρη Ζαπουνίδου, μόνιμη κάτοικος της πόλης της Κατερίνης, με 36 χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση σε Δημοτικά σχολεία, μέλος του περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Νομού Πιερίας, για πρώτη φορά, παρουσίασε το βιβλίο με τρόπο αναλυτικό και εμπεριστατωμένο και μίλησε γι' αυτό με διθυραμβικά σχόλια, τονίζοντας πως είναι ένα ανάγνωσμα που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, χαρακτηριζόμενο από γλαφυρότητα και εικονοπλαστικό λόγο, προσεγμένο σε όλη την έκταση του λόγου. Όντας η πρώτη φορά που δέχτηκε να παρουσιάσει κάποιο βιβλίο, και μάλιστα συναισθηματικό και “νεανικό”, τόνισε ότι το έκανε επειδή όπως λέει και ο εγγονός της, “είναι νεανική γιαγιά” και έτσι αισθάνεται ενώ την ίδια στιγμή, ήθελε να στηρίξει τη συγγραφέα λόγω του νεαρού της ηλικίας της, προσκαλώντας την να γράψει και άλλα τέτοια έργα που θα αναδείξουν και πάλι τον πλούσιο ψυχικό της κόσμο και το πάθος της, την καλλιεργημένη ψυχή της. Κλείνοντας, η κυρία Ζαπουνίδου, έδωσε τα συγχαρητήριά της στον εκδότη Σάββα Προβατίδη που αποφάσισε να εκδώσει το έργο μιας νέας κειμενογράφου, ευχαριστώντας τον παράλληλα που την επέλεξε να παρουσιάσει μια από τις πρώτες εκδόσεις του στην πόλη τους, την Κατερίνη.

Τελευταία, μίλησε η ίδια η συγγραφέας, που δεν παράλειψε να ευχαριστήσει τους κατοίκους της πόλης για την παρουσία τους στην εκδήλωση και την στήριξή τους καθώς και τους φίλους που ταξίδεψαν από γειτονικούς Νομούς προκειμένου να βρεθούν στο πλευρό της. Εν συνεχεία, και αφού ευχαρίστησε τον εκδότη της για την ευκαιρία που της έδωσε, μίλησε για την απόφασή της να προχωρήσει στην συγγραφή του εν λόγω βιβλίου καθώς και για τα πράγματα για τα οποία ήθελε να μιλήσει μέσα από αυτό, δίνοντας έμφαση στις σχέσεις που χαρακτηρίζουν τις παραδοσιακές ελληνικές οικογένειες αλλά και την αδυναμία μας πολλές φορές να διαχειριστούμε τα “θέλω” και τα “πρέπει”, προσκαλώντας το κοινό να διαβάσει την ιστορία της με την ελπίδα να ταυτιστούν με τους ήρωές της και να τολμάνε πάντα στη ζωή τους να διεκδικούν αυτό που θα τους κάνει πραγματικά ευτυχισμένους, όχι ζώντας με τα πρότυπα που άλλοι τους επέβαλλαν.

Η βραδιά έκλεισε με την συγγραφέα να υπογράφει αντίτυπα του βιβλίου της, συνομιλώντας με το κοινό που της ευχήθηκε τα καλύτερα, ανανεώνοντας το ραντεβού τους για το προσεχές μέλλον.

Για να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα της εφημερίδας, ακολουθείστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.olympiobima.gr/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/Biblio/Biblioparousiasi/article/?aid=1475

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Βίντεο από το Διήμερο Ερωτικής Επιστολογραφίας Ποιητών & Ποίησης σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:27 μ.μ. 2 σχόλια
Μπορεί να άργησα λίγο αλλά, επανέρχομαι με το βίντεο από τη βραδιά της 14ης Φεβρουαρίου 2013, αφιερωμένη στο "Διήμερο Ερωτικής Επιστολογραφίας Ποιητών & Ποίησης σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη", όπου και συμμετείχα μαζί με τη φίλη και συγγραφέα, Μαρία Στεφάνου. Ευχαριστούμε πολύ τους διοργανωτές της βραδιάς για την πρόσκληση και που μέσω αυτής, μας επέτρεψαν να μοιραστούμε με το κοινό, αποσπάσματα των βιβλίων μας.


Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στη Ζάκυνθο και στο βιβλιοπωλείο "Πλέσσας"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 π.μ. 2 σχόλια

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στο βιβλιοπωλείο "Πλέσσας" στην πανέμορφη Ζάκυνθο:

http://www.plessasbook.gr/books-more.php?id=431

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" σε βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 π.μ. 2 σχόλια

Σε περίπτωση που μένετε Θεσσαλονίκη δεν μπορείτε να βρείτε το βιβλίο μου σε κάποιο συνοικιακό βιβλιοπωλείο ή δεν θέλετε να το παραγγείλετε ώστε να σας το φέρουν και να περιμένετε, μπορείτε να επισκεφτείτε ένα από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία στα οποία και διατίθεται:

Ιανός:

Πρωτοπορία:

Πυξίδα:

Μαλλιάρης:

Ψαράς:

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Φωτογραφίες από το Διήμερο Ερωτικής Επιστολογραφίας Ποιητών & Ποίησης σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:26 π.μ. 4 σχόλια
Πριν από περίπου ένα μήνα, στις 14 Φεβρουαρίου, γνωστή και ως ημέρα των ερωτευμένων, μαζί με την φίλη και συγγραφέα Μαρία Στεφάνου, συμμετείχαμε στο "Διήμερο Ερωτικής Επιστολογραφίας Ποιητών & Ποίησης σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη". Φυσικά, εμείς βρισκόμασταν στην Αθήνα και στο αγαπημένο Polis Art Cafe το οποίο αποτελεί πλέον, το μόνιμο και λατρεμένο στέκι μας. Η Νικολέτα βέβαια, η οποία είχε αναλάβει το οπτικοακουστικό υλικό της βραδιάς, ξέχασε να μου δώσει το βίντεο με την ανάγνωση των αποσπασμάτων οπότε προσωρινά, θα μπορέσω να μοιραστώ μαζί μας μόνο ορισμένων φωτογραφίες εκείνης της όμορφης βραδιάς.

Ξέρετε... για να δείτε τις φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος, απλά κάντε αριστερό κλικ πάνω τους...

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

"Ξεπεσμένοι Άγγελοι" by Αργυρώ

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:15 μ.μ. 2 σχόλια
Η Αργυρώ μου περνώντας από το βιβλιοπωλείου όπου και ψωνίζει, στη Νάουσα, είπε να τραβήξει αυτές τις φωτογραφίες και να μου τις στείλει, φτιάχνοντάς μου τη διάθεση μιας και το βιβλίο μου βρίσκεται στην βιτρίνα ώστε να το βλέπει όλη η πόλη. 



Ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου... Ξέρεις πάντα να μου ανεβάζεις το ηθικό σε μια δύσκολη μέρα. Σ' αγαπώ...

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Το blog "Κολινδρινά Μασλάτια" έγραψε για την παρουσίαση του "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στην Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:24 μ.μ. 2 σχόλια

Το blog "Κολινδρινά Μασλάτια" έγραψε για την παρουσίαση του βιβλίου μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", που πραγματοποιήθηκε την 1η Μαρτίου 2013 στην πόλη της Κατερίνης. Ευχαριστώ για την δημοσίευση και όσοι ενδιαφέρονται, μπορούν να επισκεφτούν την σελίδα τους ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

http://kolindrinamaslatia.blogspot.gr/2013/03/4-1-2013.html

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Φωτογραφίες από την παρουσίαση του "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στην Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:02 π.μ. 2 σχόλια

Την Παρασκευή, 01 Μαρτίου 2013, όπως οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε, βρέθηκα στην πανέμορφη και φιλόξενη πόλη της Κατερίνης όπου και βρίσκεται η έδρα του εκδοτικού μου οίκου, προκειμένου να παραστώ στην παρουσίαση του βιβλίου μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", στο νέο, ανανεωμένο χώρο του βιβλιοπωλείου των εκδόσεων ΜΑΤΙ. Η εμπειρία αυτή, όχι μόνο ήταν μοναδική αλλά, ιδιαίτερη, ξεχωριστή... Είναι άλλο το να παρουσιάζεις το βιβλίο σου στην πόλη σου, σε ανθρώπους δικούς σου, που τους ξέρεις και σε ξέρουν και πολύ διαφορετικό το να το παρουσιάζεις σε ένα αναγνωστικό κοινό που πρώτη φορά συναντάς στη ζωή σου. Και όμως, η προσέλευση του κόσμου μεγάλη και η υποδοχή τους θερμή. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ που μας τίμησαν με την παρουσία τους και που μου έδωσαν την ευκαιρία να τους μιλήσω η ίδια για τον εαυτό μου μα κυρίως, για το πνευματικό μου παιδί. Ελπίζω να μπορέσω να βρεθώ ξανά, λίαν συντόμως στην Κατερίνη και να έχω περισσότερο χρόνο να την απολαύσω.

Ευχαριστώ τον εκδότη μου, Σάββα Προβατίδη, για την πρόσκληση αυτή καθώς και για την υπέροχη φιλοξενία του. Ο Σάββας, δεν είναι απλά ένας συνεργάτης -που με οδηγεί στην παράνοια πολλές φορές- αλλά κι ένας καλός φίλος... Αντιπαρέρχομαι την ντροπή μου όταν διαπίστωσα πως όλη η πόλη ήταν γεμάτη από αφίσες σχετικά με την παρουσίαση γιατί δεν ξέρω από που πήγαζε εκείνη τη στιγμή και ο Σάββας, έδωσε όλο του το είναι.

Ευχαριστώ την κυρία Μαίρη Ζαπουνίδου, σημαίνων πρόσωπο στο Νομό Πιερίας, πρώην εκπαιδευτικό και γλυκύτατος άνθρωπος. Το ότι πρώτη φορά δέχτηκε να παρουσιάσει κάποιο βιβλίο, πόσω μάλλον ως άνθρωπος με χρόνια υπηρεσία στον τομέα της εκπαίδευσης, ήταν μια μεγάλη, απεριόριστη τιμή για μένα.

Ευχαριστώ την φίλη και συγγραφέα Μαρία Στεφάνου για ακόμα μια φορά που ταξίδεψε 400 και πλέον μίλια κρατώντας μου υπέροχη συντροφιά για να με συνοδέψει σε αυτή τη μοναδική εμπειρία, μιλώντας για μια ακόμα φορά για μένα και το βιβλίο μου με τόση αγάπη σαν να ήταν κάτι δικό της.

Τέλος, ευχαριστώ τις φίλες και τους φίλους που ήρθαν από γειτονικούς Νομούς για να με δουν, να με αγκαλιάσουν και να με στηρίξουν, δείχνοντάς μου την αγάπη τους με κάθε τρόπο.

Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από την βραδιά της παρουσίασης. Αν θέλετε να τις δείτε σε φυσικό μέγεθος, απλά, κάντε αριστερό κλικ πάνω τους.

 

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Ένα τραγούδι για κάποιον που "έφυγε" και μας λείπει...

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 π.μ. 4 σχόλια
Ο Ανδρέας Λάγαρης, αδερφός του καλού μου φίλου Δημήτρη Λάγαρη, επηρεασμένος από την απώλεια ενός πολύ σημαντικού προσώπου από την ζωή του, της κοπέλας του, η οποία έχασε την μάχη με την επάρατη νόσο, έγραψε ένα πολύ όμορφο και συγκινητικό τραγούδι που δεν μπορεί παρά να αγγίξει τις καρδιές όσων το ακούσουν. Και σήμερα, θέλω να το μοιραστώ μαζί σας γιατί, εκτός από το ότι πιστεύω πως πρέπει να ακουστεί, είναι μια τρανταχτή απόδειξη πως όταν κάποιος που αγαπάμε "φεύγει", συνεχίζει να μένει μαζί μας, στην καρδιά και την σκέψη μας...

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Το blog "Λευτεριά" έγραψε για την παρουσίαση του "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στην Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:01 μ.μ. 2 σχόλια

Το blog "Λευτεριά", έγραψε για την παρουσίαση του βιβλίου μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", που πραγματοποιήθηκε την 1η Μαρτίου 2013 στην πόλη της Κατερίνης. Ευχαριστώ για την δημοσίευση και όσοι ενδιαφέρονται, μπορούν να επισκεφτούν την σελίδα τους ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Η εφημερίδα "Πιερικοί Αντίλαλοι" για την παρουσίαση του "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στην Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:14 μ.μ. 6 σχόλια
Η τοπική εφημερίδα της Πιερίας, "Πιερικοί Αντίλαλοι", έγραψαν στο φύλο της 5ης Μαρτίου 2013 για την παρουσίαση του βιβλίου μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", που έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή, 01/03/2013, στο ανανεωμένο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων ΜΑΤΙ στην Κατερίνη. Τους ευχαριστώ για το πολύ όμορφο και αντιπροσωπευτικό ως προς το πνεύμα της βραδιάς κείμενο το οποίο και σας μεταφέρω:

Το πρώτο της βιβλίο παρουσίασε στην Κατερίνη η Γιώτα Παπαδημακοπούλου με τίτλο "Ξεπεσμένοι Άγγελοι", των εκδόσεων "μάτι" που οργάνωσαν και μια πολύ όμορφη εκδήλωση το βράδυ της Παρασκευής στο φιλόξενο χώρο του βιβλιοπωλείου τους.

Την παρουσίαση του βιβλίου ανέλαβαν η Μαίρη Ζαπουνίδου, εκπαιδευτικός, η Μαρία Στεφάνου, συγγραφέας, ενώ στο κοινό παρουσίασε τη συγγραφέα ο Σάββας Προβατίδης, υιός του Κυριάκου Προβατίδη που ανέλαβε με επιτυχία ως φαίνεται τα ηνία των εκδόσεων "μάτι".

Η Μαρία Στεφάνου

Η συγγραφέας και προσωπική φίλη της συγγραφέως Μαρία Στεφάνου τόνισε πως το βιβλίο πραγματεύεται το δίλημμα για τις επιλογές μιας σύγχρονης κοπέλας, τονίζοντας πως οι προβληματισμοί των ηρώων του βιβλίου σίγουρα θα αγγίξουν τον αναγνώστη.

Η κ. Ζαπουνίδου

Δυο ήταν οι λόγοι όπως είπε ο κ. Μαίρη Ζαπουνίδου που την έκαναν να δεχθεί να παρουσιάσει το συγκεκριμένο βιβλίο. Αφενός ότι το βιβλίο έχει σημείο αναφοράς τον έρωτα, και αφετέρου γιατί πρόκειται για μια νέα συγγραφέα, πολλά υποσχόμενη. Πρόκειται για ένα βιβλίο που ένας ζωγράφος, είπε η κ. Ζαπουνιδου, θα είχε πλούσιο υλικό να εμπνευστεί και να δημιουργήσει διαβάζοντάς το. Είπε ακόμη πως περιλαμβάνει προσεγμένους διαλόγους, έρωτα, πάθος, τοποθεσίες, πηγές ρομαντισμού, ομορφιά, ταξίδια.

Η κ. Παπαδημακοπούλου

Παίρνοντας το λόγο η ίδια η συγγραφέας ανέφερε πως το βιβλίο πραγματεύεται τη σύγκρουση των "πρέπει" της ζωής μας και τα "θέλω" σημειώνοντας πως πρόκειται για ένα ταξίδι αυτογνωσίας για την ηρωίδα του έργου προκειμένου να φτάσει στο σημείο να διεκδικήσει όσα της αξίζουν.

Αυτά που μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους είναι αυτά που πραγματικά θέλουμε στη ζωή μας, τόνισε κλείνοντας η συγγραφέας.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης διαβάστηκαν αποσπάσματα του βιβλίου.

Για να επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα της εφημερίδας, ακολουθείστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.pierikoiantilaloi.gr/news/detail.php?ID=23532

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Η Ειρήνη για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:52 μ.μ. 8 σχόλια
Η Ειρήνη μου, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και είπε στο blog της Αλεξίας μας, Library Tales:

"Το να κρατάω στα χέρια μου ένα βιβλίο οπού πάνω του υπάρχει το όνομα ενός ανθρώπου που αγαπάω πάρα πολύ κ έχει πολύ σημαντική θέση στη ζωή μου... είναι μια από τις πιο συγκινητικές και όμορφες στιγμές στη ζωή μου! Μετά από τόσα σχόλια από τόσα βιβλία που έχουμε κάνει εδώ, είναι παράξενο το να σχολιάζω το συγκεκριμένο βιβλίο που είναι τόσο ιδιαίτερο και αγαπημένο για μένα Όχι μόνο επειδή αγαπώ τον άνθρωπο που το έγραψε αλλά επειδή αγαπώ επίσης τους Ξεπεσμένους Αγγέλους της Γιώτας Παπαδημακοπούλου... Την ευχαριστώ πολύ που έφερε στη ζωή μου εκείνη αλλά και τον Άγγελο την Αγγελική και τον αγαπημένο μου Νικόλα... Ταυτίστηκα με την Αγγελική... τον παρορμητισμό και το πάθος του Άγγελου... την αφοσίωση και την αγάπη χωρίς διαπραγματεύσεις του Νικόλα!! Ένα βιβλίο που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη και αξίζει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη! Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία και ανυπομονώ για το επόμενο... (το οποίο έχω κυριολεκτικά ερωτευτεί!) Συγχαρητήρια!!!!"


Ειρήνη μου... σ' ευχαριστώ... και σ' αγαπώ... Ποτέ δεν θα ξεχάσω την φάτσα σου καθώς διάβαζες το τελευταίο κεφάλαιο...

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Η Εύα για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:46 μ.μ. 4 σχόλια
Το Ευάκι μας διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και είπε:

"Δεν ξέρω από που να αρχίσω... Γιώτα πραγματικά, μέσα από την καρδιά μου, συγχαρητήρια όχι μόνο που έγραψες αυτό το βιβλίο (μόνο εσύ ξέρεις τι πέρασες) αλλά και επειδή μας το πρόσφερες με αγάπη σε όλους εμάς τους αναγνώστες!
Το βιβλίο είναι φανταστικό. Κοιτούσα τον καημένο τον άντρα μου και αναρωτιόμουν, καλά έκανα και τον παντρεύτηκα; Είναι ο "Άγγελός" μου ή θα μου σκάσει αναπάντεχα κανένας άλλος;; Χαχαχα!
Πόσο δομημένοι χαρακτήρες! Με αυτή την Αγγελική γίναμε ένα! Τι γαμάτες ερωτικές σκηνές ήταν αυτές;
Τι μου άρεσε πολύ: 
1ον ότι από την αρχή και μιλάμε για πολύ αρχή μας γνωρίζεις τον ;Aγγελο, χωρίς προλόγους, περιγραφές κλπ., 
2ον οι περιγραφές των ερωτικών σκηνών (μη σου πω και των μη ερωτικών με το Μιχάλη που με συγκλόνισαν) 
3ον ενώ κατά διαστήματα και κυρίως στην αρχή ήταν τόσο πυκνή η εξέλιξη, εννοώ ότι μας περιέγραφες σχεδόν ώρα με την ώρα τι γινόταν, έκανες αυτά τα πηδήματα στο χρόνο και μας μετέφερες μετά από 3 μήνες, 6 μήνες, 2 χρόνια κλπ, με αποτέλεσμα όλη η συναισθηματική φόρτιση που μας δημιουργείς να αφήνει χώρο για μια ανάσα, γιατί νόμιζα ότι θα σκάσω ώρες-ώρες. 
4ον τα συναισθήματα πάθους για τον Άγγελο, αγάπης για το Νικόλα, αηδίας για το Μιχάλη, μίσους για την κ. Έλενα, συμπόνιας για την Αγγελική ήταν τόσο έντονα και αντικαθιστούσαν το ένα το άλλο σχεδόν βίαια θα έλεγα, που μου κοβόταν η ανάσα.
5ον το φοβερό φινάλε, που δεν το περίμενα, που έπαθα σοκ όταν διάβασα εκείνη τη γραμμή "Άγγελε πρόσεχε" και στη συνέχεια λέξη-λέξη άρχισα να συνειδητοποιώ τι ακριβώς εννοεί...

Στα αρνητικά (που στην πορεία όμως γίνανε θετικά γιατί κατάλαβα που αποσκοπούσαν) θα βάλω:
1ον ότι στην αρχή με ξένισε λίγο η ηλικία της Αγγελικής που ήταν μόλις 19 και συζητούσε για γάμους και παιδιά και είχε τόσο μεγάλο δίλημμα να παρατήσει τον ένα γκόμενο και να πάει στον άλλο. Μου φάνηκε υπερβολικό γιατί εγώ στην ηλικία της είχα τα μυαλά στα κάγκελα και σκεφτόμουν ότι αν μου τύχαινε κάτι τέτοιο είχα φύγει τρέχοντας με τον άγγελο! Όμως όσο διάβασα και καταλάβαινα την ψυχοσύνθεση της αγγελικής και του κοινωνικού της περίγυρου αφενός και αφετέρου όταν άρχισες να τρέχεις τον χρόνο με αποτέλεσμα η όλη ιστορία να διαρκέσει αν κατάλαβα καλά 5-7 χρόνια, τότε ναι δικαιολόγησα γιατί η αφετηρία ήταν τόσο μικρή ηλικιακά.
2ον ήθελα λίγο μεγαλύτερη τιμωρία για τους γονείς της. Νομίζω ότι είχαν τεράστια αν όχι καθοριστική ευθύνη για αυτά που της συνέβησαν και θα έπρεπε να το πληρώσουν ακριβά. Ή πιο ακριβά τέλος πάντων.

Αυτά νομίζω.

Πάντως η Αγγελική είναι μια τραγική φιγούρα που μου θυμίζει ηρωίδα σε αρχαία τραγωδία, γιατί αν από την 10η σελίδα (τρόπος του λέγειν 10η) είχε πάρει άλλες αποφάσεις η τραγική της μοίρα θα ήταν πολύ διαφορετική.

Μπράβο Γιώτα και πάλι!"


Εύα μου, σ' ευχαριστώ πολύ που διάβασες το βιβλίο μου και είμαι ευτυχισμένη που κατάφερε να σε αγγίξει τόσο πολύ και να σου προκαλέσει τόσες σκέψεις... Να είσαι πάντα καλά...

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Η Μπάρμπυ Κορμάρη για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:38 μ.μ. 2 σχόλια
Η γλυκύτατη Μπάρμπυ Κορμάρη, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και σχολίασε στην σελίδα Βιβλιόνειρα στο Facebook:

"Συγκλονιστικό βιβλίο...ραγδαίες εξελίξεις και ανατροπές που οδηγούν σε ένα αναπάντεχο φινάλε!!! Η αμεσότητα της γραφής βάζει τον αναγνώστη μέσα στην ιστορία. Οι ήρωες άνθρωποι της καθημερινότητάς μας. Εύκολα αναγνωρίζουμε στις αντιδράσεις και τους προβληματισμούς τους στοιχεία από το χαρακτήρα και τη ζωή μας. Ποικίλα τα συναισθήματα και των ηρώων και τα δικά μας. Γρήγορη πλοκή, δεν κουράζει, αντιθέτως προκαλεί συνεχώς τον αναγνώστη να διαβάσει λίγο ακόμα, κι άλλο λίγο, κι άλλο λίγο... μέχρι να φτάσει στο τέλος! Είναι ένα βιβλίο που σε παρασύρει και σε κρατάει μαζί του μέχρι την τελευταία λέξη!"


Μπάρμπυ μου, σ' ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που η ιστορία μου σε ταξίδεψε και σε έκανε να βιώσεις, όλα τα συναισθήματα που περιγράφεις παραπάνω.

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Το οδοιπορικό ενός ξέφρενου 24ωρου

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:05 μ.μ. 12 σχόλια

Η μέρα μου χθες, ξεκίνησε πολύ νωρίς. 07.00 π.μ. χτύπησε το ξυπνητήρι μου και πετάχτηκα από το κρεβάτι, σαν να με είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Ο χρόνος, περιορισμένος, με πίεζε. Έπρεπε να ετοιμάσω τον γιο μου για το σχολείο και αφού τον αφήσω, να επιστρέψω σπίτι για να αποχαιρετήσω τον άντρα μου, να ετοιμάσω τα πράγματά μου και να φύγω για τον Σταθμό Λαρίσης. Είναι πολύ δύσκολο να φεύγεις από το σπίτι σου, ν' αφήνεις πίσω σου τον άντρα και το παιδί σου και όλη μέρα τους σκεφτόμουν συνέχεια και μου έλειπαν τρομερά. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με εκείνους που αγαπάς μέχρι τέλους;

Στις 09.30 π.μ., συναντήθηκα με την φίλη και συγγραφέα Μαρία Στεφάνου, η οποία με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό δέχτηκε να με συνοδεύσει στην πόλη της Κατερίνης για την παρουσίαση του βιβλίου μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι". Το τρένο αναχώρησε στις 10.18 π.μ. ακριβώς, χωρίς λεπτό καθυστέρηση και ακολούθησε μια διαδρομή σχεδόν 5 ωρών, μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας. Η διαδρομή μεγάλη και όμως, όταν έχεις δίπλα σου όμορφους ανθρώπους όπως η Μαρία, οι ώρες σου γεμίζουν και περνάνε χωρίς καν να το καταλάβεις. Με συζητήσεις και γέλια, φτάσαμε στην Κατερίνη πριν καν το καταλάβουμε όπου και μας περίμενε ο εκδότης μου, Σάββας Προβατίδης.

Πρώτη μας στάση, το τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο Dion όπου φιλοξενηθήκαμε στην εκπομπή "Διόν επί Τύπου" με παρουσιαστή τον Ευγένιο Ολύμπιο, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Πρώτη φορά στη ζωή μου βρέθηκα μπροστά από τις κάμερες και μπορώ να πω ότι ήταν μια ιδιαίτερη και συναρπαστική εμπειρία και ευχαριστώ πάρα πολύ για την φιλοξενία και τον χρόνο που μας αφιέρωσαν.


Στη συνέχεια, κατευθυνθήκαμε στο κέντρο της πόλης και η αλήθεια είναι πως βρέθηκα αντιμέτωπη, με μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Δεν είχα ξαναβρεθεί στην Κατερίνη και έτσι, δεν περίμενα μια τόσο όμορφη πόλη που σφύζει από ζωή και που πιστέψτε με, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την Αθήνα. Περιπλανηθήκαμε για λίγο έτσι ώστε να μας ξεναγήσει ο Σάββας στην πόλη του και μετά, πήγαμε να επισκεφτούμε το βιβλιοπωλείο ΜΑΤΙ όπου και θα λάμβανε χώρα η παρουσίαση του βιβλίου μου. Έχω ονειρευτεί πολλές φορές πως είμαι ιδιοκτήτρια ενός βιβλιοπωλείου όμως αυτό που αντίκρισα, δεν πλησιάζει τα όνειρά μου, ούτε στο ελάχιστο. Ένας υπέροχος, νέος χώρος στην οδό Αβέρωφ 4, που χάρη στην τάξη και την ποικιλία του, σε προκαλεί να εγκατασταθείς εκεί μόνιμα.

Το κινητό μου χτυπάει και στην άλλη γραμμή, βρίσκεται η Ειρήνη. Μου λέει ότι έχει φτάσει στην Κατερίνη μαζί με τον άντρα της και την φίλη μας Αλεξία. Τρέχω να τις συναντήσω. Την Ειρήνη, την είχα γνωρίσει όταν είχε έρθει στην πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα. Την Αλεξία, αν και γνωριζόμαστε 2 χρόνια περίπου, θα την συναντούσα πρώτη φορά. Πιστεύετε πως υπήρξε αμηχανία; Καμία απολύτως! Πέσαμε η μία στην αγκαλιά της άλλης σαν φίλοι που γνωριζόμασταν από τα παλιά και είχαμε απλώς, πολύ καιρό να βρεθούμε. Η οικειότητα και η αγάπη, δεν επηρεάζονται και δεν αλλοιώνονται από την απόσταση απλά, ενισχύονται ακόμα περισσότερο.

Πήγαμε για καφέ στο κέντρο της πόλης και η ατμόσφαιρα, ήταν κάτι περισσότερο από ζεστή. Συζητήσαμε για βιβλία, γι' αυτά που αγαπάμε, όπως ακριβώς κάνουμε και από το τηλέφωνο μόνο που πλέον, κάτι είχε αλλάξει. Ήμασταν μαζί! Πραγματικά μαζί... και αυτές οι στιγμές, είναι πραγματικά πολύτιμες και δεν θα τις αντάλλασσα με τίποτα. Λίγο αργότερα, ήρθε να προστεθεί και η Σοφία στην συντροφιά μας η οποία και είναι, όσο πληθωρική την φανταζόμουν. Όμως η ώρα περνάει πολύ γρήγορα... ειδικά όταν είσαι με ανθρώπους που αγαπάς! Ξεκινήσαμε με την Μαρία για το ξενοδοχείο προκειμένου να ετοιμαστούμε. Δύο γυναίκες στο ίδιο δωμάτιο που έχουν να παρευρεθούν σε μια σημαντική εκδήλωση. Αντιλαμβάνεστε τον χαμό που επικράτησε στη μισή ώρα που είχαμε στη διάθεσή μας και το χάλι στο οποίο εγκαταλείψαμε το δωμάτιο προκειμένου να μην καθυστερήσουμε.


Ξανά στο βιβλιοπωλείο ΜΑΤΙ όπου ο κόσμος, είχε αρχίσει από νωρίς να μαζεύεται. Πυρετώδεις ρυθμοί για τις τελευταίες ετοιμασίες και ο Σάββας... αγχωμένος ως συνήθως! Εκεί γνωρίζω την κυρία Μαίρη Ζαπουνίδου, εκπαιδευτικό και μόνιμο κάτοικο Κατερίνης η οποία και δέχτηκε την πρόταση του εκδότη μου, να παρευρεθεί στην παρουσίαση και να μιλήσει για το βιβλίο μου. Και ειλικρινά, το έκανε με τόσο όμορφο, αναλυτικό και εμπεριστατωμένο τρόπο που με συγκίνησε με το πόσο βαθιά κατανόησε το βιβλίο μου και όλα αυτά για τα οποία ήθελα να μιλήσω στον κόσμο. Είναι μεγάλη μου τιμή που βρέθηκε στο πλευρό μας και μας στήριξε και ένα ευχαριστώ, δεν είναι αρκετό για να το εκφράσει αυτό. Η κυρία Μαίρη, είναι ένας μορφωμένος και γλυκύτατος, δοτικός άνθρωπος και όποιος την γνωρίζει, μπορεί να καταλάβει ακριβώς τι θέλω να πω.

Για την Μαρία Στεφάνου, δεν χρειάζεται να πω πολλά... τα έχω πει άλλωστε τόσες φορές. Απλά την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που για μια ακόμα φορά βρέθηκε στο πλευρό μου και μίλησε με τόσο όμορφα λόγια για μένα και το βιβλίο μου. Για τον εκδότη μου, Σάββα Προβατίδη... τι μπορώ αλήθεια να πω; Το πιο μεγάλο ευχαριστώ του κόσμου, που πίστεψε σε 'μένα και με στηρίζει όσο δεν πάει άλλο. Μπορεί ώρες-ώρες να με οδηγεί στην τρέλα αλλά τι να κάνουμε, τον αγαπάω κι έτσι...

Και λίγο πριν μιλήσω, κάπου ανάμεσα στο πλήθος, διακρίνω την Αργυρώ... τη δικιά μου Αργυρώ. Την Αργυρώ που το πρόσωπό της γνωρίζω μόνο μέσα από φωτογραφίες, έστω κι αν τα τελευταία 5 χρόνια σχεδόν, ακούω τη φωνή της καθημερινά. Βλέπετε, η Αργυρώ μένει στη Βέροια, εγώ στην Αθήνα, μεγάλη η απόσταση που μας χωρίζει. Και όμως, τώρα που δόθηκε η ευκαιρία, ταξίδεψε μαζί με τον αρραβωνιστικό της τον Σάκη για να έρθει στην Κατερίνη και να με στηρίξει και πάνω απ' όλα, να μου προσφέρει την χαρά να την αγκαλιάσω και να της πω πόσο την αγαπώ.


Η προσέλευση του κόσμου, μεγάλη, ανέλπιστη και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που βρέθηκαν στο πλευρό μας για να μας στηρίξουν και ν' ακούσουν αυτά που είχαμε να πούμε. Σε μια εποχή που ο χρόνος είναι χρήμα, ξέρω πόσο δύσκολο είναι να ξεκλέψεις έστω και μερικές στιγμές και ειλικρινά θέλω να ξέρουν πως με τίμησαν και με συγκίνησαν με την παρουσία τους και την θερμή τους υποδοχή. Ελπίζω στο μέλλον να τα ξαναπούμε και να μιλήσουμε, για νέες ιστορίες.

Η παρουσίαση, τελείωσε μέσα σε ένα κύμα παραζάλης. Από τη μία στεναχωριόμουν που ήμουν μακριά από την οικογένειά μου από την άλλη, ήμουν τρομερά χαρούμενη που βρισκόμουν ανάμεσα σε τόσο υπέροχους ανθρώπους, σε φίλους που δεν λογαριάζουν τι θα πει απόσταση. Και έτσι, έφτασε η ώρα της βραδινής μας εξόδου. Όχι... μην φαντάζεστε κραιπάλες... Καλό φαγητό και καλή μουσική, είναι αρκετά για να συνοδεύσουν μια ήδη υπάρχουσα καλή διάθεση και να συνοδεύσουν τα γέλια, τα πειράγματα και τις συζητήσεις. Και η ώρα πάει 01.00 π.μ. Πρέπει σιγά-σιγά να φύγουμε. Και μα το θεό, είναι τόσο δύσκολος ο αποχωρισμός, τόσο λίγες οι ώρες που έχουμε μαζί και τόσα πολλά αυτά που θέλουμε να πούμε. Η Ειρήνη δε, με έχει αγκαλιάσει και κανείς δεν μπορεί να την ξεκολλήσει από πάνω μου. Είπα πως την αγαπώ;


Αποχωριστήκαμε με τα χίλια ζόρια και επιστρέψαμε με τη Μαρία στο ξενοδοχείο. Βάζουμε πυτζάμες και αποφασίζουμε να σουλουπώσουμε λίγο το χάος που έχουμε το θράσος να αποκαλούμε δωμάτιο. Τακτοποιούμε όπως-όπως τις βαλίτσες μας, ξαπλώνουμε και αφήνοντας την υπερένταση της ημέρας να φύγει από το σώμα μας, παραδινόμαστε στον ύπνο κατά τις 02.30 π.μ. Και τι έκπληξη! Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 06.30 π.μ. κι εμείς, το καταριόμαστε που δεν μπορούσε να περιμένει λίγο ακόμα. Τι να κάνουμε... σηκωνόμαστε και ετοιμαζόμαστε άρον-άρον, αφήνουμε το κλειδί του δωματίου στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και παίρνουμε ένα ταξί με προορισμό τον σταθμό του τρένου. Με έναν καφέ στο χέρι, επιβιβαζόμαστε στην αμαξοστοιχία για Αθήνα και όλη η κούραση που είχαμε, έχει απλά εξαφανιστεί. Η επιστροφή πραγματοποιείται ανάμεσα σε ακόμα περισσότερα γέλια και ομίχλη που καλύπτει τα πάντα στη διαδρομή και φτάνουμε στον Σταθμό Λαρίσης, πριν καν το καταλάβουμε.

Η μέρα, τελείωσε! Τώρα είμαι σπίτι μου, έχω αγκαλιάσει τον άντρα μου και το παιδί μου και αισθάνομαι ανακούφιση και ευτυχία που είμαι και πάλι κοντά τους. Όμως θα κρατήσω την ανάμνηση αυτής της μέρας στην καρδιά και το μυαλό μου γιατί πραγματικά, πέρασα υπέροχα και την μοιράστηκα, με πολύ σημαντικούς για μένα ανθρώπους. Σάββα, Μαρία, Ειρήνη, Αλεξία, Αργυρώ... σας ευχαριστώ... για όλα... και να ξέρετε ότι σας αγαπώ... πολύ!
 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal