Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Το πρώτο φιλί

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:24 π.μ.
Κάποτε είχα ένα blog... το διατήρησα για περίπου 2 χρόνια μέχρι που αποφάσισα να το 'κλείσω' για λόγους ανωτέρας βίας. Όχι, δεν βαρέθηκα, ούτε θεωρώ ότι είχε κάνει τον κύκλο του απλά, σε εκείνη τη φάση, δεν μπορούσα να ασχοληθώ μαζί του. Ο φίλτατος Φώτης όμως, ποτέ δεν έπαψε να μου θυμίζει πόσο ωραίο είναι να μιλάς σε α' ενικό, να εξομολογείσαι, να εξωτερικεύεις τις σκέψεις σου! Μου λέει ότι του είχε λείψει αυτό από 'μένα... και τον ευχαριστώ! Γι' αυτό και θέλω ένα από τα πρώτα, προσωπικά posts μου, να έχει να κάνει με ένα θέμα που συζητήσαμε στο παρελθόν στο δικό του blog. Το πρώτο φιλί!
Ειλικρινά τώρα... ποιος δεν θυμάται το πρώτο του φιλί, είτε αυτό ήταν παραδεισένιο, είτε αηδιαστικό -με την δεύτερη πιθανότητα να υπερισχύει, νομίζω, απ' όσα ακούω τουλάχιστον- και μάλιστα, με κάποια όμορφη νοσταλγία; Ακόμα και να ισχυριστεί κάποιος το αντίθετο, μάλλον δεν θα τον πιστέψω! Σε προσωπικό επίπεδο, μπορώ να πω ότι η εμπειρία ήταν... συγκλονιστική!

Με τον Κώστα τα είχαμε 'φτιάξει' -πραγματικά, δεν κατάλαβα ποτέ την χρησιμότητα αυτού του ρήματος προκειμένου να περιγράψουμε την συγκεκριμένη κατάσταση- στην 1η Γυμνασίου, στις αρχές της χρονιάς. Ήταν κάτι περαστικό κι εφήμερο, όπως κάθε… 'σχέση' στις ηλικίες αυτές. Ποιος μπορεί να μιλήσει για σταθερότητα στα 12; Εδώ καλά-καλά, δεν μπορούμε να το κάνουμε στην ενήλικη ζωή μας. Τελοσπάντων! Ο τροχός γύρισε, τα χρόνια πέρασαν και τα έφερε έτσι ώστε να ανακαλύψουμε ότι είχαμε ανοιχτούς λογαριασμούς.

Ήμασταν στην 3η Γυμνασίου όταν τα ξαναβρήκαμε και αυτή τη φορά φαινόταν πως το πράγμα είναι λιγότερο σαχλό και παιδιάστικο. Κάτι στον τρόπο που αγγίζαμε ο ένας τον άλλο ή στο πως κοιταζόμασταν, φανέρωνε ότι ήταν κάτι περισσότερο από ένα χαζολόγημα. Ωστόσο, όσο κι αν προσπαθούσε ο Κώστα να με... 'προσεγγίσει' με μάταιες -και 'ξόφαλτσες' θα έλεγα- προσπάθειες, υπήρχε κάτι αδιευκρίνιστο που δεν με άφηνε να χαλαρώσω και να νιώσω άνετα ώστε να προβώ στο 'ατόπημα'. Ίσως το γεγονός ότι καμία στενή μου φίλη δεν είχε φιληθεί να μην βοηθούσε στο να πάρω εγώ την απόφαση να κάνω την αρχή -άσχετα αν μετέπειτα στην ζωή μου έκανα την αρχή σχεδόν στα πάντα-!

Δεν είχε μπει ακόμα το καλοκαίρι αλλά ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός για την εποχή και έτσι μας πήγαν εκδρομή στην Βαρυμπόμπη. Η εκδρομή αυτή κατέληξε στο σύνολό της να είναι μια αποτυχία αλλά για μένα, έμελλε να είναι μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ και θα την κρατάω ζωντανή μέσα μου με κάθε λεπτομέρεια. 


Με το που φτάσαμε σχεδόν, τα αγόρια πήραν το δρόμο για το γήπεδο του ποδοσφαίρου και τα κορίτσια, εκείνον της καφετέριας καθώς, δεν είχαμε διάθεση να λιαστούμε σαν τις σταφίδες όλη μέρα. Όχι, δεν είχε να κάνει με το να μην 'σπάσει' το δέρμα μας. Δεν τα σκεφτόμασταν αυτά... όχι τότε τουλάχιστον!

Όταν η ώρα πέρασε, αποφασίσαμε να πάμε να βρούμε τα αγόρια και να δούμε αν είχαν τελειώσει, να πηγαίναμε στα δάση τριγύρω για εξερεύνηση -όχι, δεν χρησιμοποιώ συγκαλυμμένο όρο για το μπαλαμούτι-. Φτάσαμε έξω από το γήπεδο και πλησίασα το συρματόπλεγμα που χώριζε το γήπεδο από την αλάνα έξω από αυτό. Πέρασα τα δάχτυλά μου ανάμεσα στα μικρά κενά και αναζήτησα τον Κώστα με το βλέμμα μου. Και τότε τον είδα, φορώντας μια φαρδιά αθλητική βερμούδα και ένα λευκό φανελάκι που από τον ιδρώτα είχε γίνει ένα με το σώμα του. Μου ανέβηκε ένας κόμπος στο λαιμό, όχι επειδή ήταν κανένα μοντέλο ή κάτι τέτοιο, το αντίθετο θα έλεγα. Είχε ένα όμορφο πρόσωπο και ανοιχτόχρωμα χαρακτηριστικά αλλά το σώμα, χαρακτηριζόταν από την 'ατσουμπαλίαση' της ηλικίας, όπου κάποια παραπάνω κιλά -ορατά αλλά όχι υπερβολικά- δεν έχουν αποφασίσει ακόμα που πρέπει να μείνουν.

Έδειχνε τόσο... όμορφος εκείνη τη στιγμή, με το χαμόγελο στο πρόσωπό του και τον ήλιο να λαμπυρίζει στα μαλλιά του, συνοδευόμενος από αυτή την παιδική και συνάμα, κατά παράδοξο τρόπο, 'ώριμη' εμφάνιση που χαρακτηρίζει τα αγόρια στο δεύτερο πέρασμα της εφηβείας, με τον ενθουσιασμό του παιχνιδιού που κόντευε να φτάσει στο τέλος του και που εκείνος, μόλις είχε φέρει τη νίκη πιο κοντά στη δικιά του ομάδα. Και όταν γύρισε και με κοίταξε με το χαμόγελο εκείνο να γίνεται ακόμα μεγαλύτερο και να ξέρω ότι είναι μόνο για μένα, ήταν σαν να μην έβλεπα και να μην άκουγα τίποτα γύρω μου. Το μόνο που έβλεπα ήταν εκείνος, να μου χαμογελάει και ξαφνικά να γυρίζει προς το μέρος μου, να τρέχει και με ένα σάλτο να βρίσκεται από την άλλη μεριά του φράχτη, ακριβώς μπροστά μου.


Ίσα που πρόλαβα να κάνω ένα βήμα και να ανασηκώσω, σαν από ένστικτο, το πρόσωπό μου πριν εκείνος το πάρει ανάμεσα στα χέρια του και με τραβήξει κοντά του, πριν τα χείλη του ακουμπήσουν με μια λαχτάρα πρωτόγνωρη τα δικά μου και η γλώσσα του, ζεστή και υγρή αναζητήσει τη δικιά μου. Και τότε ήταν που κατάλαβα ότι ναι, ήταν σωστό! Δεν δίστασα λεπτό και ανταποκρίθηκα αμέσως, χωρίς να σκεφτώ ότι φίλοι, συμμαθητές και καθηγητές ήταν μόλις μερικά μέτρα μακριά κοιτάζοντας, με γουρλωμένα μάτια οι περισσότεροι όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα. Ήταν σαν να πάγωσε ο χρόνος, δεν άκουγα ούτε το θρόισμα των φύλλων, ούτε το τιτίβισμα των πουλιών, ούτε το γιουχάισμα των στενών μας φίλων, συνοδεία συγκαταβατικών γέλιων.

Διαπίστωσα ότι όλοι αυτοί οι ήχοι ήταν εκεί μόνο όταν τραβήχτηκε για να με κοιτάξει, με το χαμόγελο πάντα στο πρόσωπό του ψιθυρίζοντάς μου: 
- Αυτό έπρεπε να το είχα κάνει νωρίτερα.
- Ίσως, ψέλλισα εγώ, αλλά όπως και να ‘χει χαίρομαι που το έκανες. 
- Κι εγώ χαίρομαι που είσαι εσύ, απάντησε και με φίλησε για μια ακόμη φορά στα πεταχτά πρωτού επιστρέψει στο γήπεδο για τα επόμενα πέντε λεπτά όπου και τελείωσε το παιχνίδι.

Και μέσα σε αυτό το τόσο μικρό διάστημα, εγώ ονειροπολούσα, μέχρι που αποτραβηχτήκαμε απ’ όλους, κάτσαμε αγκαλιά σε μια πράσινη πλαγιά όπου ένα μικρό ρυάκι περνούσε από κάτω και οι φωνές των υπολοίπων έμοιαζαν ένας μακρινός απόηχος, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά εκείνο το φιλί που ήταν σαν να έστειλε για πρώτη φορά στο κορμί μου ηλεκτρικά κύματα. Ναι, αν με ρωτούσαν, αυτό θα ήθελα να ήταν το πρώτο μου φιλί, ακόμα και σήμερα, γιατί ποτέ άλλοτε δεν θα ένιωθα ξανά τόσο αθώα, τόσο ανέμελα, μη ενοχικά και όμορφα όπως τότε. 

284 σχόλια on "Το πρώτο φιλί"

«Παλαιότερο   ‹Παλαιότερο   201 – 284 από 284   Νεότερο›   Νεότερο»
Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Σεπτεμβρίου 2015 στις 2:29 μ.μ. είπε...

@ Κ.Ε. χαίρομαι που η εμπειρία σου αυτή αποδείχτηκε κάτι όμορφο και όπως το ονειρευόσουν. Αλλά όπως έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω, όταν όλα γίνονται όταν πρέπει και στη σωστή ώρα, δεν υπάρχει λόγος να μην πάνε καλά! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Σεπτεμβρίου 2015 στις 2:30 μ.μ. είπε...

@ Ελένη μου, ίσως να είσαι λίγο μικρή ακόμα. Από την άλλη, δεν μπορώ να σου πω κάνε κίνηση ή μην κάνεις. Αυτό θα το αποφασίσεις εσύ, ανάλογα με το τι λέει η καρδούλα σου! ;)

Ανώνυμος είπε...

Είμαι η ελένη δεν ξέρω πάντως αυτός κάνει κινήσεις και μου αρέσει πολύ τι να κάνω θέλω αλλά δεν ξέρω πως??

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 13 Σεπτεμβρίου 2015 στις 4:47 μ.μ. είπε...

@ Ελένη μου, δεν υπάρχει τι και πως. Το μόνο που θα σε συμβουλεύσω, εφόσον σου αρέσει κι εκείνος, είναι να το πάρεις χαλαρά και χωρίς άγχος. Και κυρίως, χωρίς να πιέζεις καταστάσεις!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας ειμαι 14 χρονων παω β γυμνασίου και μου αρέσει ενα αγόρι που ειναι 3,5 χρονια μεγαλύτερος μου ..Πιστεύεται οτι η διαφορά ειναι μεγάλη ?Δν θελω να κανω κατι μαζι του απλα μονο αυτο ..νομίζω οτι τον εχω ερωτευτεί..τωρα εχει φύγει απο το σχολειο μου γτ ειναι μπασκετμπολίστας και πήγε σε άλλη ομάδα ..θα ερθει για αγώνες σε κανά 2 μήνες και το περιμενω πως και πως ..η αληθεια ειναι οτι δεν εχουμε μιλήσει ποτε αλλα οταν κοιτάω ξαφνικά ειναι σαν να καρφώνει το βλέμμα του πανω μου ...τον αγαπω απλα ..κάποια στιγμη στο μέλλον θα χαιρόμουν πολυ αν ειχα την ευκαιρία να τον ξαναδώ ίσως και να γινόταν κατι μεταξύ μας ..το ξέρω οτι αυτο ειναι αδύνατο αλλα θελω να πιστέψω πως μπορει και να πραγματοποιηθεί ...ούτως η άλλως εχω διαβάσει και τα ζώδια μας και εχουμε ενα πολυ ισχυρό μέλλον Χαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Μπορω να πω οτι απο τις απαντήσεις σας με βοηθήσατε πολυ !

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 24 Νοεμβρίου 2015 στις 1:52 μ.μ. είπε...

@ Φίλη Ανώνυμη... όπως είπες, αρέσεις ήδη σε δύο αγόρια! Να έχεις αυτοπεποίθηση, να μην αγχώνεσαι, και όταν έρθει η ώρα θα το καταλάβεις! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 24 Νοεμβρίου 2015 στις 1:53 μ.μ. είπε...

@ Κ.Ε. χαίρομαι που η πρώτη σου εμπειρία ήταν τόσο όμορφη, πράγμα που πιστεύω οφείλεται στο ότι ήσουν ψυχολογικά και συναισθηματικά έτοιμη και κυρίως, με ένα αγόρι που πραγματικά σου αρέσει! :)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 24 Νοεμβρίου 2015 στις 1:54 μ.μ. είπε...

@ Ελένη μου, είσαι μόλις 12 χρονών. Μην αγχώνεσαι και κυρίως... μην πιέζεις τα γεγονότα και τις καταστάσεις!

Ανώνυμος είπε...

ειμαι κοριτσι 13 χρονων,πριν 3 μηνες πηγα στο γυμνασιο απο το δημοτικο ,δεν εχω δωσει ακομα το
πρωτο μου φιλι . ειμαι γενικα πολυ ντροπαλη. εχω τον φοβο οτι δενα θα φιληθω ΠΟΤΕ με αγορι
μου αρεσει ενας ,αλλα ειναι σε αλλο τμημα(ειμαστε μαζι στα αγγλικα στους προχωρημενους)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 27 Δεκεμβρίου 2015 στις 4:19 μ.μ. είπε...

Αχ... κορίτσια... ψυχραιμία... είστε 13! Όχι 33... Όταν έρθει η κατάλληλη ώρα θα γίνει και αυτό. Δεν καταλαβαίνω προς τι το άγχος και η βιασύνη του να μεγαλώσετε πιο γρήγορα. Ψυχραιμία και όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, όλα θα γίνουν!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας! Καταρχήν να σας πω πως είμαι 14,5 και ότι πριν από 3 περίπου μήνες χώρισα με το αγόρι. Όχι για πολύ σοβαρό λόγο. Ήταν μία σχέση που κράτησε γύρω στους 6 μήνες...Το θέμα είναι ότι εγώ κάνω παρέα συνέχεια με αυτό το αγόρι και πρόσφατα έμαθα πως με αγαπάει ακόμα..από τον κολλητό του γτ Αυτός είναι κάπως ντροπαλός. Το θέμα είναι πως και εγώ τον θέλω αλλά φοβάμαι το πως θα αντιδράσουν οι άλλοι. Θεωρείται πως είναι σωστό να τα ξανά βρούμε ή ότι στην ηλικία μου μπορεί να με χαρακτηρίσουν με άσχημο τρόπο?? Και αν δεν το θεωρείται κάτι κακό πως μπορώ να του το πω? Ευχαριστώ εκ των προτέρων...❤

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω ότι η ηλικία σου είναι κατάλληλη για να φοβάσαι για ένα τέτοιο θέμα. Κανονικά θα έπρεπε να παίζεις με τις φίλες σου...χαλάρωσε λοιπόν γιατί είσαι πολύ μικρή και όταν είναι να έρθει θα έρθει...αν το κάνεις βιαστικά και μπορεί να το μετανιώσεις και είναι κρίμα και μπορεί να μην είναι με κάποιον που πραγματικά θες να το μοιραστείς μαζί του.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 18 Ιανουαρίου 2016 στις 11:08 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1: Αν θέλετε και οι δύο να τα ξαναβρείτε, δεν βρίσκω κάποιο λόγο να μην το κάνετε. Και να πει κάποιος κάτι, τι σε νοιάζει; Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, ειδικά αν είναι μια κοινή απόφαση. Κι αν θες να κάνεις το πρώτο βήμα, να το κάνεις... ;)

Ανώνυμος είπε...

Μπορείτε να μου δώσετε καποιες ιδεες πώς μπορώ να του το πω? Σας ευχαριστώ η βοήθεια σας μου φάνηκε πολύτιμη

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 1 Φεβρουαρίου 2016 στις 10:13 π.μ. είπε...

@ Νομίζω πως το να είσαι ειλικρινής, άμεση και ξεκάθαρη, είναι ο πιο απλός τρόπος να προσεγγίσεις κάποιον και να του πεις κάτι τέτοιο. Δεν χρειάζεται να το πηγαίνεις γύωρ-γύρω! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας ..ειμαι 14 χρονων και μ αρέσει ενα αγορι π ειναι ενα χρόνο μεγαλύτερος μ ...παμε μαζι χορό ..μ άρεσει αρκετά και αποφάσισα να του το οω με τον δικό μ τροπο ..μιλούσαμε Τσατ χωρίς να ξέρει ποια ειμαι .ειχα φτιάξει ενα ανώνυμο προφιλ ...οταν να τ πω το όνομα μ (επειδη αυτός επέμενε ) Οκ δεν άλλαξε κατι ..μ εξήγησε οτι τ αρέσει μια άλλη κοπέλα εδω κι καιρό ..οκ το καταλαβαίνω αυτο και δεν ήλπιζαν σε κατι .εγω βέβαια πιστευω οτι απογοητεύτηκε παρόλο π μ το ειπε 2 φορές πως οχι ..απο τοτε π τ ειπα ποια ειμαι δεν τον εχω ξαναδεί ..αυριο θα ειναι η πρωτη φορα ..αλλα φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να το διαχειριστώ ολο αυτο , θα ντρέπομαι πολυ ..εσεις τι πιστεύετε ;;τι πρεπει να κανω ;

Ανώνυμος είπε...

Ποτε κατα την γνώμη σας ειναι η κατάλληλη ηλικία για να δώσει μια κοπέλα το πρώτο της φιλί ?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Φεβρουαρίου 2016 στις 2:13 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 14: Προσωπικά πιστεύω πως εφόσον σου αρέσει έπρεπε να του το πεις από κοντά. Ίσως το γεγονός ότι "έπαιξες" το ανώνυμο παιχνιδάκι να σου στοίχισε περισσότερο απ' όσο ίσως νομίζεις. Από την άλλη, μπορεί πράγματι να του αρέσει κάποια άλλη κοπέλα ή απλά εσύ να μην είσαι ο τύπος του. Παρ' όλα ταύτα μην πτοείσαι. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Εσύ να είσαι χαλαρή, να χαμογελάς και να συμπεριφέρεσαι φυσιολογικά. Να είσαι σίγουρη πως κι εκείνος το ίδιο θα κάνει αν δει εσένα να αντιδράς έτσι! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 7 Φεβρουαρίου 2016 στις 2:19 μ.μ. είπε...

@ Φίλη ανώνυμη, όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές, δεν υπάρχει κάποιος κανόνας για το πότε η ηλικία μας είναι σωστή ή όχι για κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι να νιώθεις σίγουρη και πραγματικά να σου αρέσει ο άλλος και να θες να το κάνεις. Όχι επειδή πρέπει ή γιατί έχεις... "αργήσει", αλλά γιατί το λέει η καρδούλα σου. Πάντως, καλό θα ήταν -ίσως- γύρω στα 14, που το μυαλό είναι κάπως πιο ώριμο.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας! Θα ήθελα να με συμβουλευσετε σε κάτι. Εδώ και καιρό μου αρέσει πολύ ενα παιδι που ειναι εναν χρόνο μεγαλύτερο μου. Δεν μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι. Αυτό όμως που μου λένε η κολλητές μου και την ίδια εντύπωση έχει κι η μαμά μου είναι ότι δεν πρέπει να του το δείξω γιατί είναι αλβανός. Οι φίλες μου λένε ότι μου πέφτει λίγος κλπ. Εγώ δεν ξέρω τι να κάνω! Εσείς τι λέτε???? Σας παρακαλώ απαντήστε μου σύντομα!❤

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Φεβρουαρίου 2016 στις 9:29 π.μ. είπε...

@ Φίλη, Ανώνυμη! Σε έναν βαθμό είμαι θυμωμένη με τη μαμά σου και τις φίλες σου που σε κάνουν να νιώθεις ενοχικά απέναντι σε αυτά που αισθάνεσαι, αλλά σε ένα άλλο επίπεδο -τουλάχιστον τη μαμά σου- μπορώ να την καταλάβω κάπως. Υπάρχει μία προκατάληψη, καλώς ή κακώς, και ορισμένα πράγματα αποτελούν εσωτερικά μας ταμπού οπότε και δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στην περίπτωση της μαμάς, καλή ώρα. Ωστόσο, το να λένε ότι σου πέφτει λίγος, ότι είναι κατώτερός σου με άλλα λόγια, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και μικροπρεπές. Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι, οπότε δεν μπορώ να σε συμβουλεύσω τι να κάνεις -έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ, δεν είναι ότι είμαι ειδικός, απλά μιλάω εμπειριά-, αλλά η γνώμη μου είναι να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά της κατάστασης, να σκεφτείς τι πραγματικά θες και τι είσαι πρόθυμη να αντέξεις αν εμπλακείς σε μια τέτοια σχέση, που απ' ότι φαίνεται, θα σε διχάσει και θα σε αναγκάσει να πάρεις αποφάσεις και ίσως ν' αφήσεις πράγματα πίσω του. Ό,τι και να κάνεις όμως, κοίτα να είναι απόφαση καρδιάς και να μην το μετανιώσεις! ;) Good luck!!! <3

Ανώνυμος είπε...

Είμαι 14,5 όσον αφορά την ηλικία. Θα ήθελα να να σας ρωτήσω κάτι ακόμη. Αυτές τις ημέρες μου μιλάει και δείχνει κάποιο ενδιαφέρον το παιδί. Η μαμά μου από την άλλη με πολύ ευγενικό πάντα τρόπο μου είπε να μην τα φτιάξω μαζί του...όχι γτ δεν είναι καλό παιδί απλά είχα άλλη μια σχεση και μου είπε ότι δεν θα ήταν και τόσο καλό να κανω κι άλλη σχέση στο Γυμνάσιο. Απο την αλλη εγω τον θέλω κι αν τα φτιαξω μαζι του θα το μάθει η μητέρα μου.... Τι μου προτείνεται?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 28 Φεβρουαρίου 2016 στις 3:46 μ.μ. είπε...

@ Φίλη ανώνυμη, καταλαβαίνω -εν μέρει- την ανησυχία της μητέρας σου -η οποία πιθανολογώ πως είναι μιας κάποιας ηλικίας άρα κι άλλης Σχολής-, αλλά από την άλλη την βρίσκω κάπως υπερβολική, ειδικά δεδομένου ότι, μας αρέσει ή όχι, οι σχέσεις στο Γυμνάσιο ειδικά δεν είανι ούτε σοβαρές, ούτε προχωρημένες, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Προσωπικά, κι όντας μαμά, δεν θα προτρέψω το παιδί μου να κάνει 100 σχέσεις, αλλά δεν θα τον αποτρέψω από το να κάνει μία αν κι έτσι αισθάνεται.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας είμαι πάλι το κοριτσι που σας εγραψε τελευταια. Προχθες τα εφτιαξα με αυτο το παιδι χωρις να ρο πω στην μαμα μου. Πιστεύετε πως έκανα το σωστό? Σας παρακαλώ απαντήστε μου σύντομα...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 8 Μαρτίου 2016 στις 11:46 π.μ. είπε...

@ Καλημέρα! Κανείς δεν μπορεί να σου πει αν έκανες καλά ή όχι. Ήταν μια απόφαση που πήρες μόνη σου, για σένα. Αν εσυ νιώθεις καλά με αυτήν, δεν χρειάζεται να προβληματίζεσαι! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας! Ειμαι αυτη πιο πανω που σας ειχα πει πως μου αρέσει ενα παιδι και του το ειπα "ανώνυμα" κατα κάποιο τροπο.Ενιωσα την ανάγκη να σας γράψω γιατι ειμαι πολυ μπερδεμένη και παντα η γνώμη ενός τρίτου θεωρώ ειναι η καλύτερη.Αυτος δείχνει κάπως να ενδιαφέρεται αλλα δεν μου το εχει πει ποτε ευθέως.Ολο με κοιτάει καταλαβαίνετε πως ,αυτές οι ματιές που ξέρετε δεν ειναι τυχαίες! Θελω να του μιλήσω να του πω τι αισθάνομαι και στον "πραγματικό κόσμο" αλλα δεν θελω να κανω παλι την πρωτη κίνηση και να πληγωθώ.Εσεις τι μου προτείνεται; Τι θα ηταν καλύτερο;Σας παρακαλώ απαντήστε μου σύντομα ειμαι πολυ μπερδεμένη!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 10 Μαρτίου 2016 στις 9:42 π.μ. είπε...

@ Καλημέρα! Δεν είμαι και "ειδικός", αλλά πιστεύω πως έπρεπε από την πρώτη στιγμή να του μιλήσεις ξεκάθαρα και όχι... "ανώνυμα". Τώρα, υπάρχουν δύο σενάρια.
1ον, κι επειδή σου ρίχνει ματιές, να έχει καταλάβει πως είσαι εσύ και να σε "παίζει", οπότε αυτό είναι καλό σε έναν βαθμό.
2ον, και πολύ πιθανό, να θυμώσει αν του πεις πως τόσο καιρό του έχεις "μιλήσει" αλλά χωρίς να του έχεις μιλήσει επί της ουσίας.
Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να ξεκαθαρίσεις εσύ μέσα σου αν πράγματι σου αρέσει τόσο όσο νομίζεις κι αν καταλήξεις πως ναι, έτσι έχουν τα πράγματα, καλό θα ήταν να τον προσεγγίσεις και να είσαι ειλικρινής. Ακόμα κι αν δεν εξελιχθεί όπως περιμένεις ή όπως θα ήθελες, να θυμάσαι πως η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη επιλογή και η καλύτερη "επίθεση"! ;)

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστω πολυ για την συμβουλή θα προσπαθήσω να το κανω γιατι η αληθεια ειναι πως μου ειναι αρκετά δύσκολο!Αλλα εντάξει τον αγαπω αρκετά αν μπορω να χρησιμοποιώ ακομα αυτήν την λέξη.Θα αφήσω κατα μέρος την ντροπή μου, βασικά οχι ακριβώς ντροπή αλλα αμηχανία , και θα του μιλήσω ευθέως!

Ανώνυμος είπε...

Αα επισης εχει μάθει ποια ειμαι ..του το ειπα περίπου στις 5 μερες αφου είχαμε αρχίσει να μιλάμε μέσω τσατ!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Μαρτίου 2016 στις 3:41 μ.μ. είπε...

@ Εφόσον γνωρίζει ποια είσαι, και εφόσον έχει ήδη υπάρξει φλερτάκι, δεν νομίζω πως δεν ξέρει τι παίζει. Απλά, ή είναι πολύ ντροπαλός και περιμένει να κάνεις εσύ μια κίνηση (τα αγόρια είναι λίγα μαμούχαλα σε αυτήν την ηλικία), ή δεν ενδιαφέρεται, τουλάχιστον όχι αρκετά. Αλλά η ζωή είναι "ζάρια", οπότε θα σου πρότεινα να τα ρίξεις. Δεν θα μείνεις με το "αν", ό,τι και να γίνει! ;)

Ανώνυμος είπε...

Τι εννοείται να μην μείνω με το αν ? Τι μου πρότεινε να κανω ?

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Μαρτίου 2016 στις 3:54 μ.μ. είπε...

@ Εννοώ ότι αν δεν του μιλήσεις για το πως νιώθεις, μπορεί αργότερα να σκέφτεσαι "τι θα είχε γίνει αν του είχα μιλήσει;". Και αυτό θα σε τρώει πολύ περισσότερο από μια τυχόν απόρριψη.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας...θα ήθελα να με συμβουλευσετε στο εξης θεμα. Λοιπόν, ειμαι14,5 ετών και μου αρέσει πολύ ένα αγόρι και αρέσω και σε αυτόν αλλά η μαμά μου δεν με αφήνει να έχω αγόρι. Τι να κάνω?

Ανώνυμος είπε...

Σας παρακαλώ απαντήστε μου...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 10 Απριλίου 2016 στις 12:43 μ.μ. είπε...

@ Φίλη ανώνυμη... Συγνώμη, αλλά το "δεν με αφήνει η μαμά μου", μου ακούγεται... κάπως!
Δηλαδή, αν αποκτήσεις αγόρι, το πρώτο πράγμα που θα κάνεις είναι να το πεις στη μαμά σου; Και το σημαντικότερο... Ok... καταλαβαίνω πως οι εποχές είναι περίεργες, άρα και οι σχέσεις, οπότε λογικό είναι να ανησυχούν οι γονείς για τα παιδιά τους (κι εγώ γονιός είμαι και ξέρω), αλλά για να το προστατέψεις πρέπει να του μιλήσεις για τους κινδύνους, να το συμβουλεύσεις τι να προσέξει και τι να αποφύγει, όχι να του απογορεύεις πράγματα που είναι φυσιολογικά για την ηλικία του. Νομίζω πως αυτό που πραγματικά χρειάζεται, είναι να κάνεις μια κουβέντα με τη μαμά σου.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το αγόρι μου τα ζήτησε και του είπα ναι. Πρέπει να της το πω λέτε?❤

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 11 Απριλίου 2016 στις 9:48 π.μ. είπε...

@ Αν μιλήσω ως μαμά, ναι, νομίζω πως θα έπρεπε να της το πεις.
Αν έρθω στη θέση σου, στην ηλικία σου, και σκεφτώ ότι μου "απαγορεύει" να έχω σχέση... τότε μάλλον θα το σκεφτόμουν.
Προσωπικά είχα πολύ άνετη σχέση με τη μαμά μου, πάντα ήξερε αν είχα σχέση, απλά δεν μιλούσαμε ποτέ για λεπτομέρειες. Ούτε τώρα που είμαι 31 δεν το κάνουμε! :p
Αυτήν την απόφαση πρέπει να την πάρεις μόνη σου, αν και καλό θα ήταν είτε έτσι είτε αλλιώς κάποια στιγμή να μιλήσετε σοβαρά με τη μαμά σου για όλα αυτά, γιατί μεγαλώνεις και δεν μπορεί να σου απαγορεύει πράγματα!

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για την συμβουλή σας😘

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 12 Απριλίου 2016 στις 11:57 π.μ. είπε...

@ Δεν έκανα τίποτα! :)
Εύχομαι όλα να πάνε καλά! <3

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας! Ειμαι η κοπέλα που σας ειχα γράψει πιο πανω( αυτη που μου αρεσε κάποιος και του το ειπα "ανώνυμα").Ηθελα να πω απλα στην κοπέλα που σας έγραψε πως δεν την αφήνει η μαμά της, πως και η δικιά μου εχει παρόμοιους προβληματισμούς πανω στο συγκεκριμένο θέμα! Δυστυχώς ειναι ανθρωποι άλλης γενιάς, ηλικιακά εννοω, και σαφώς τα πράγματα θα ηταν διαφορετικά στην εποχή που βρίσκονταν στην ηλικια μας,Θεωρούν πως το φλερτ και ας μην κρυβόμαστε το πρώτο φιλί θα εξελιχθεί παιρετερω καταλαβαίνετε τι θελω να πω! Αλλα με ολα αυτα που ακούνε απο παιδια της ηλικίας μας ειναι επόμενο να ανησυχούν και να θέλουν να μας προστατέψουν.Στις μερες μας πολλα παιδια ηλικιας 14-15 συνομήλικα μας δηλαδή ξεχνούν την ηλικια τους και νομίζουν πως ειναι 20.Θελουν παιδια τέτοιας ηλικιας να εχουν μια ολοκληρωμένη σχεση καταλαβαίνετε τι θελω να πω, πράγμα που θεωρώ πολυ υποτιμητικό ιδιαιτέρως για ενα κορίτσι.Ποια ειναι η δίκη σας άποψη πανω στο συγκεκριμένο θέμα?

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας είμαι το κορίτσι που σας έγραψα πως η μαμά μου δεν με αφήνει να έχω αγόρι. Θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι καλό να φιληθω πρώτη φορά και δεν το πω στην μαμά μου...

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου ειμαι η κοπέλα που έγραψε κατι πριν απο εσενα χαχα.Ηθελα να σου πω πως κι εγω εχω παρόμοιους προβληματισμούς απλα οκ αν ειναι μονο για φιλί και οχι για κατι αλλο θεωρώ πως ειναι φυσιολογικό..εσυ τι πιστεύεις?

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύω πως στην ηλικία μου (δεν ξέρω πόσο ετών είσαι εσύ) δεν αρμόζει να κάνω κάτι παραπάνω και δεν θέλω κιόλας. Μου αρέσει απλά να περνάω ευχάριστα με το αγόρι μου. Με κανένα φιλί και λοιπά αλλά τπτ παραπάνω💛 εσύ πόσο χρόνων είσαι;

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 14❤️Σύμφωνω απόλυτα μαζι σου και εγω αυτο θελω και πιστευω πως ειναι το σωστό!

Ανώνυμος είπε...

Εγώ είμαι 14!Κι εγω πιστευω το ιδιο ακριβώς με εσενα❤️

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 21 Απριλίου 2016 στις 7:38 μ.μ. είπε...

@ Κορίτσια, καλησπέρα! Συγνώμη που άργησα να απαντήσω, αλλά έχει πέσει πάρα πολλή δουλειά και ο χρόνος μου είναι κάπως περιορισμένος.
Ως μαμά έχω τις ίδιες ανησυχίες που έχει η κάθε μαμά, ειδικά βλέποντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και το πόσο ξεπεταγμένα είναι τα παιδιά σήμερα (και δεν είμαι καμιά σεμνότυφη, ούτε υπήρξα ποτέ μυξοπαρθένα, για να μην παρεξηγηθώ). Έχει χαθεί το μέτρο και πλέον, δυστυχώς, πολλοί δεν διαχωρίζουν το κάνω κάτι επειδή πραγματικά το θέλω, από το κάνω κάτι επειδή είναι cool ή επειδή το κάνουν όλοι.
Προσωπικά δεν είμαι τόσο "σφιχτή" στα θέματα ηλικίας (αρκεί να μην το ξεφτιλίζουμε), αλλά πιστεύω πως έχει να κάνει με την ωριμότητα και την καθαρότητα της σκέψης και των κινήτρων πίσω από κάθε απόφαση.
Η συμβουλή μου είναι: Ό,τι και να κάνετε, να ξέρετε ότι ήταν επιλογή σας, να είστε σίγουροι γι' αυτήν και ό,τι και να γίνει, μην την μετανιώσετε ποτέ! ;)
Όσο για το αν πρέπει να το πεις στη μαμά σου... Όπως σου είπα και πιο πάνω, θεωρώ πως γενικά πρέπει να κάνεις μια πολύ μεγάλη κουβέντα μαζί της γύρω από τη ζωή σου, τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά του.
Πάντως, για την ιστορία, εγώ δεν το είπα στη μαμά μου -που ήταν πολύ cool και άνετη-, όχι επειδή θα φρίκαρε (αντιθέτα, με ρωτούσε συνέχεια και μου έσπαγε τα νεύρα, η κουτσομπόλα), αλλά επειδή ακόμα και σήμερα δεν θέλω να τα συζητάω αυτά με τη μαμά μου, όπως δεν θα ήθελα να μου λέει αυτή τι κάνει με τον μπαμπά μου! :p

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας ...είμαι 16 και ουσιαστικά δεν έχω φιληθει με κανέναν...έχω κανει μονο μια σχέση η οποία δεν κράτησε ουτε μηνα ...ανχονομαι παρα πολύ για το πρωτο φιλη φοβάμαι οτι εκείνη την ωρα θα κολλησω και δεν θα ξέρω τι να κάνω οτι θα φανεί οτι δνε έχω ξανά φιλήσει και οτι δνε θα του αρέσει ...επίσης φοβάμαι οτι δεν θα με θέλει άλλο μετα απο αυτό ...ανχονομαι πολύ ποτε θα γίνει το πρωτο φιλι και οτι μέχρι να βρω αγόρι θα έχω μεγαλώσει αρκετά...εκείνη την ωρα επειδή είμαι και πολύ ντροπαλή θα παγωσω και δνε θα ξέρω τι να κάνω ...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 5 Μαΐου 2016 στις 9:33 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 16, γεια σου!
Το να αγχώνεσαι ότι θα έχεις μεγαλώσει αρκετά όταν βρεις αγόρι -έχοντας ήδη ένα στο πρόσφατο παρελθόν- δεν στέκει. Δεν είσαι ντομάτα να σαπίσεις, οπότε μην αγχώνεσαι για βλακείες! :p
Κοίτα να είσαι χαλαρή και να το ευχαριστηθείς όταν έρθει η σωστή η ώρα... Που θα καταλάβεις πότε είναι! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας, ειμαι 14 χρονων και ειμαι στο τελος της β'γυμνασιου.Μου αρέσει κάποιος αλλα αυτός δεν φαίνεται να εχει τα ιδια αισθήματα παρόλο που ξερει για αυτο.Στεναχωριεμαι η αληθεια ειναι γιατι δεν μου αρέσει να τρώω συνέχεια απόρριψη,Πραγματικα δεν ξερω τι φταίει και εγω δεν εχω τις ίδιες 'κατακτήσεις' που εχει η κολλητή μου παρόλο που σύμφωνα με αλλα παιδια ειμαι πιο όμορφη εμφανισιακά,,Βεβαια η ομορφιά ειναι κατι τελείως υποκειμενικο.Δεν μπορω να πω οτι με αγχώνει ιδιαίτερα το γεγονός οτι δεν εχω κανει ακομα μια σχεση άλλωστε εχω όλη την ζωη μπροστά μου.Για να ειμαι ειλικρινείς δεν θελω να παω λύκειο και να μην εχω ακομα κανει μια σχεση οχι για το τι θα πουν οι άλλοι αλλα για εμενα γιατι θελω και εγω να νιώσω να σε νοιάζεται κάποιος πέρα απο την οικογενεια σου έστω κι αν οι σχέσεις στην ηλικια μου ειναι πολυ σύντομες και περιστασιακές.Οσο για το αγορι που ανέφερα παραπάνω αρχίζω να τον ξεπερνάω γιατι κουράστηκα να με θεωρεί δεδομένη και να νομίζει πως ειναι το επίκεντρο..Εσάς ποια ειναι η γνώμη σας;Ευχαρστω εκ των προτέρων..

Ανώνυμος είπε...

Είμαι σχεδόν 14 κ πάω Δευτέρα γυμνασίου αλλα ακόμα δν έχω δώσει το πρώτο μ φίλη θα πρεεπει Ν αγχωθω?οι Περισσότερες κοπέλες που ξέρω έχουν φικηθει κ αρκετές φορές επίσης δν έχω κ πολλά προσόντα Π θέλουν τα αγόρια αυτο εναι κακό?

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 16 χρονων και δε μου αρεσει κανενα αγορι...βσκ δε νιωθω το κατι παραπανω για καποιο αγορι..δεν ειναι οτι θελω να κανω σχεση ή κατι τετοιο απλως ανησυχω μηπως δεν ειναι φυσιολογικο που δε μου αρεσει καποιος..

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 15 Ιουνίου 2016 στις 1:05 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 1:
Όλοι έχουμε φάει "απορρίψεις" και είναι λογικό. Αλλά αυτό δεν πρέπει να το αφήνεις να σε παίρνει από κάτω. Δεν σημαίνει ότι δεν είσαι αρκετά καλή, αλλά ότι μπορεί να μην είσαι για κάποιον. Ούτε να μπαίνεις στη διαδικασία συγκρίσεων. Όπως είπες κι εσύ, είναι κάτι πολύ υποκειμενικό, και παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας, η αυτοπεποίθηση και πολλά άλλα που οι γύρω μας μπορεί να βρίσκουν ελκυστικά.
Μην αγχώνεσαι και όταν έρθει η ώρα, θα βρεις αυτόν που πρέπει! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 15 Ιουνίου 2016 στις 1:06 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 2, τα περισσότερα κορίτσια στην ηλικία σου, στις μέρες μας, ΔΥΣΤΥΧΩΣ έχουν κάνει πολύ περισσότερα. Κάπου χάνεται η παιδικότητά μας πιο νωρίς απ' ότι πρέπει και αγχωνόμαστε για πράγματα που δεν θα έπρεπε και που έρχονται φυσικά όταν είναι η ώρα τους. Μην έχεις κανένα άγχος, λοιπόν, και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή ΓΙΑ ΣΕΝΑ, να είσαι βέβαιη πως θα το καταλάβεις! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 15 Ιουνίου 2016 στις 1:09 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 3, καλά κάνεις και είσαι χαλαρή. Επειδή είσαι 16. δεν σημαίνει πως πρέπει ντε και καλά να σου αρέσει κάποιος. Όταν θα συναντήσεις τον κατάλληλο για σένα, μην έχεις έννοια, και θα κεραυνοβοληθείς ακόμα κι αν δεν το θες! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι το κοριτισι που σας έγραψα παραπανω σχετικά με την "απόρριψη".Συμφωνω με την άποψη σας, απλα εγω στεναχωριέμαι λιγο γιατι ποτε κανεις δεν κανει το πρωτο βήμα να με πλησίασει;;

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 16 Ιουνίου 2016 στις 4:19 μ.μ. είπε...

@ Μπορεί απλά να είναι τυχαίο ή ίσως, επειδή το έχεις άγχος, να βγάζεις μια πιο απρόσιτη εικόνα και να μην σε πλησιάζει εύκολα κάποιος από φόβο. Όπως και να ΄χει, χαλάρωσε, μην το σκέφτεσαι και όλα θα γίνουν! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας...θα ήθελα να μου πείτε αν είναι κακό να τα φτιάξω με κάποιο αγόρι και να μην το πω στην μαμά μου. Είμαι 14,5 και δεν με αφήνει να κάνω σχέση ενώ όλες οι φίλες μου έχουν κάνει💘 Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 26 Ιουνίου 2016 στις 1:17 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 14,5: Το "δε με αφήνει η μαμά μου" είναι σχετικό. Δεν μπορεί να σου απαγορέψει να έχεις σχέση. Μπορεί, απλά, να σε συμβουλεύσει έτσι ώστε να μην κάνεις κάτι που δεν θες, ή κάτι που δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα του. Ίσως, αν της δείξεις πως το κατανοείς αυτό, να είναι και αυτή πιο δεκτική με σένα και τα θέλω σου.

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ💘💘

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 27 Ιουνίου 2016 στις 11:40 μ.μ. είπε...

@ Να 'σαι καλά κι εύχομαι όλα να εξελιχτούν ομαλά! :)

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να με βοηθήσετε σε κάτι. Οι γονείς μου χώρισαν δεν πήραν ακόμα διαζύγιο και μένουμε ακόμα μαζί αλλά η μαμά μου όλο βρίζει τον μπαμπά μου και εγώ στεναχωριέμαι και δεν ξέρω τι να κάνω😭

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Ιουλίου 2016 στις 7:01 μ.μ. είπε...

@ Το μόνο σίγουρο, είναι πως πρέπει να μιλήσεις με τους γονείς σου για το πως νιώθεις. Καταλαβαίνω πως είναι μια δύσκολη κατάσταση για όλους, αλλά ό,τι και να συμβαίνει μεταξύ τους, είναι η μητέρα σου και είναι ο πατέρας σου. Το τι προσωπικά έχει ο ένας με τον άλλον, εσένα δεν σε αφορούν. Πρέπει να το σέβονται αυτό, να μην σε ανακατεύουν σε συζητήσεις και καταστάσεις που δεν έχεις καμία δουλειά να είσαι μπροστά ή να λαμβάνεις θέση. Και πρέπει να σέβονται και τον εαυτό τους και την επιλογή τους ν' αγαπήσουν κάποτε έναν άνθρωπο και να κάνουν οικογένεια μαζί του, έστω κι αν δεν κράτησε για πάντα η αγάπη ή ο έρωτας. Πρέπει να διατηρείς τον σεβασμό, για χάρη του παιδιού σου, των παλιών σου επιλογών, για να χτίσεις ένα νέο μέλλον χωρίς να κρατάς κακίες μέσα σου. Αν τους τα πεις όλα αυτά, νομίζω πως θα καταλάβουν. Όπως και να 'χει, σου εύχομαι ό,τι καλύτερο!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας...ο αδερφός μου είναι 21 χρόνων και εγώ θα πάω 3 γυμνασίου και δεν με αφήνει να έχω αγόρι γτ λέει ότι είμαι μικρή αλλά όλες οι φίλες μου έχουν και θέλω ένα παιδί πολύ το οποίο μου τα ζήτησε και δεν ξέρω τι να του απαντήσω γτ από τη μία θέλω κι από την άλλη φοβάμαι μήπως το μάθει ο αδερφός μου. Τι με συμβουλεύετε? Ευχαριστώ εκ των προτέρων....

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 21 Ιουλίου 2016 στις 4:45 μ.μ. είπε...

@ Ανώνυμη, να ρωτήσεις τον αδερφό σου αν είχε κοπέλα όταν πήγαινε 3η Γυμνασίου κι αν σου πει ναι, να του πεις να πάει αλλού να κάνει υποδείξεις. ΕΛΕΟΣ!!! Ελλάδα 2016 και υπάρχουν ακόμα άντρες που συμπεριφέρονται λες και βγήκαν από τις σπηλιές; Πες του πως δεν σκοπεύεις να οργιάσεις, αλλά πως είσαι ελεύθερη να κάνεις ό,τι θες.

Ανώνυμος είπε...

δεν.ξερω πως να του το πω γτ ποτε δεν μιλαμε για αυτα

Ανώνυμος είπε...

Πες τα ρε εδώ εγώ πάω 2α γυμνασίου και πράγματι λατρεύω την αθωότητα αυτή και δεν χρησιμοποιώ καν τον όρο τα έχουμε. Βσκ ουτε καν που μας νοιάζει αν θα μάθουν οι άλλοι ότι κατι παίζει μεταξύ μου με εμένα και με ένα κορίτσι,. Ξέρω στο σχολείο μου έναν τυπα που τα είχε με μία (και καλά) και το είχαν κάνει πραγματικά χωρίς τπτ, την άφησε έγκυο και εκείνη έριξε το παιδί. Εν το μεταξύ με το που έριξε το παιδί χώρισαν και μετά από έναν μήνα βρήκαν άλλους. Και ο τυπας εν το μεταξύ στον κόσμο του, οι γονείς του δεν έμαθαν τπτ και ζει την ζωή του

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 23 Ιουλίου 2016 στις 2:36 μ.μ. είπε...

@ Τότε, ειδικά εφόσον δεν έχετε πολλά-πολλά, δεν έχει ακόμα περισσότερο δικαίωμα να σου λέει τι και πως θα το κάνεις. Άρα, δεν χρειάζεται να του πεις αν έχεις σχέση, πόσο μάλλον να του ζητήσω την άδεια.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 27 Ιουλίου 2016 στις 3:45 μ.μ. είπε...

@ Στα σχολεία λέγονται και ακούγονται πολλές φήμες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ισχύουν. Γι' αυτό μην δίνετε μεγάλη βάση στο τι ακούγεται. ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας. Θέλω ενα αγόρι το οποιο είναι αλβανος και ο αδερφος μου δεν με αφηνει να τα φτιαξω μαζι του για αυτον τον λογο .τι να κανω? Εγώ είμαι 15 κι το αγορι 17. Ο αδερφός μου 20. Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Ανώνυμος είπε...

Εχω διαβασει σχεδον ολεσ σας τισ απαντησεις.Ειδα πολλα κοριτσια που ανχωνονται για το πρωτο τους φιλι! Δεν χρειαζεται κοριτσια. Οταν ειναι να ερθει θα ερθει απο μονο του και κατα την γνωμη μου θα ηταν καλυτερο να μην φιλιεστε με τον εναν και με τον αλλον επειδη απλος το κανου ν και οι συμμαθητριες σας. Ειμαι 15 χρονων,μαθητρια α' λυκειου και δεν εχω φιλησει ποτε καποιο αγορι ουτε και εχω κανει καποια σχεση. Ειμαι βασικα και λιγο οπισθοδρομικη με το θεμα φιλι δηλαδη θελω πρωτα να τελειωσω το σχολειο και μετα αλλα οκ. Απλως τα κοριτσια στην σημερινη εποχη κανουν τις λεγομενες 'φασεις' με εκατο αγορια και αυτο ειναι καπως παρατραβηγμενο πιστευω..
Απο: Katerina

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 15 Σεπτεμβρίου 2016 στις 6:39 μ.μ. είπε...

@ Ok... την εποχή που βρισκόμαστε, καταλαβαίνω την "ένσταση" του αδερφού σου να είσαι με κάποιον άλλης καταγωγής, αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει νόμος που να επιβάλλει να πάρεις την άδειά του, ή πως πρέπει να του δώσεις αναφορά. Αυτό που ΕΣΥ οφείλεις να κάνεις είναι να νιώθεις καλά με τις επιλογές σου και να μην κάνεις πράγματα που δεν θες! ;)

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι 18 και δεν εχω φιλησει κανεναν ακομα.. Λες να μεινω μονη μου? Δεν ξερω.. ολο αυτο παντως νοιωθω πως εχει αφησει μεγαλο κενο μεσα μου, και νοιωθω πληγωμενη... καθε φορα που ολοι μου μιλανε για τα ερωτικα τους νοιωθω τοσο αβολα και ασχημα για εμενα..

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 23 Σεπτεμβρίου 2016 στις 4:35 μ.μ. είπε...

@ Φίλη ανώνυμη, νομίζω πως αγχώνεις τον εαυτό σου χωρίς λόγο, αλλά και πως έχεις αρκετές ανασφάλειες. Αν τις αφήσεις πίσω σου, θα χαλαρώσεις, και τότε όλα θα είναι καλά! ;)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας.Ονομαζομαι Χρυσηίδα και ειμαι 13 χρονων και δεν εχω φιλησει καποιο αγορι ή να εχω κανει σχεση με καποιο(και ουτε θελω για να πω την αληθεια).Απλα απο μικρη πιστευα πως η αγαπη σε καταστρεφει και οτι δεν σε οφελει δε τιποτα
(συμφωνα με αυτα που εβλεπα απο τον κοσμο γυρω μου),και αυτο ειχε ως αποτελεσμα να μην μου αρεσει κανενα αγορι ή να ειμαι ερωτευμενη μαζι του.Απλα ηθελα να ξερω ν αυτα που πιστευω ειναι σωστα (σας παρακαλω μπορειτε να μου απαντησετε συντομα?)Ευχαιστω πολυ

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 8 Οκτωβρίου 2016 στις 8:08 μ.μ. είπε...

@ Χρυσηίδα μου... Λες "από μικρή πίστευα". Συγνώμη, αλλά είσαι 13 χρονών. Είσαι μικρή, άρα πίστευες από μωρό, πράγμα που δεν έχει λογική, ούτε το να είσαι τόσο βαθιά απογοητευμένη από την αγάπη, γιατί δεν μπορεί να την έχεις νιώσει, και είναι και αρκετά φυσιολογικό και σίγουρα, όχι παράλογο. Αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι πως η αγάπη, από μόνη της, είναι υπέροχη. Ό,τι άλλο συναίσθημα λέμε πως προκύπτει από αυτήν, είναι άσχετο, απλά προσπαθούμε να ρίξουμε κάπου τη ευθύνη. Μην είσαι τόσο απόλυτη στα 13 σου, και μην τα βλέπεις όλα τόσο μαύρα! ;)

Ανώνυμος είπε...

λοιπονν... πριν λιγες βδομαδες εγινα 14, προφανως δεν εχω "κανει κατι" με κανεναν... ολες μου οι φιλες εχουν φιλησει 3-4 αγορια περιπου η καθεμια, στην περιοχη που ζω δεν γινονται σχεσεις απλα "κανεις κατι" μαζι του και αν σε ρωτησουν αν τα εχετε λετε απλα πως μονο "κανετε κατι" ειναι σαν σχεση απλα δεν ειναι και καλα επισημο, απλα κατεβενετε στην πολη και φευγετε για κανενα μισαωρο απο την παρεα μιλατε κανετε αστεια και φιληστε για λιγο αλλα κυριως μιλατε... τελος παντων εγω δεν εχω κανει κατι με κανεναν, δεν με ανισυχει απλα θελω να γινει... ειμαι μικρη και δεν πρεπει να το σκεφτομαι τοσο πολυ μα ειναι κατι που εχω συνεχεια στο μυαλο απο την αρχη της σχολικης χρονιας(παω 3η γυμνασιου). μου εχουν πει οι φιλες μου για κονε με καποια αγορια αλλα τρωω απο ολα πορτα και αντικοιμενικα ειμαι μια αρκετα ομορφη κοπελα με ομορφα χαρακτηριστικα και δεν ειμαι λεπτη ειμαι εντελως κανονικη σε θεμα κιλων. λοιπον ενα απο αυτα τα παιδια ειναι στην παρεα του "αγοριου" της κολλητης μου και οταν ειχαμε κατεβει στην πολη ειχε παει να γινει κονε αλλα... τωρα μετα απο δυο βδομαδες μου πετανε αρκετες σποντες του τυπου η (M) ειναι πολυ καλο κοριτσι, και οταν λεει πως σε ενα τεταρτο φευγει μου λενε . αυτο το παιδι λοιπον μου αρεσει πολυ και πραγματικα δεν θα με χαλαγε να γινονταν κατι μαζι του, το θεμα ειναι πως επειδη ειμαι παααρα πολυ ντροπαλη οταν μου αρεσει καποιος δεν του μιλαω και τωρα δεν ξερω αν με συμπαθει η κατι τετοιο... αυτα λοιπον... "απο (Μ)"

floga on 13 Δεκεμβρίου 2016 στις 1:36 π.μ. είπε...

απιστευτα μου φαινονται τα περισσοτερα απ οσα διαβαζω εδω περα και συγνωμη κιολας αλλα βρε παιδια προς τι τοσο αγχος? και μαλιστα απο παιδια που ξεκινανε την εφηβικη τους ηλικια...13 χρονων και νιωθετε ηδη μειονεκτικα που αλλοι εχουν φιληθει και σεις οχι λες και σας πηραν τα χρονια. το ξερω οτι η εποχη μας ειναι τρελη και ολοι βιαζονται να αποκτησουν εμπειριες για να μην τους πουν καθυστερημενους κτλ. αλλα σημασια εχει παντα ΕΣΥ τι θες και οχι τι πρεπει να θες.μερικοι λετε δεν ειμαι ομορφος-η , η οτι φοβαστε πως δε θα σας συμβει ποτε η ακομη κι οτι θα καταλαβουν την απειρια σας και θα σας κοροιδευουν. ειμαι 32χρ και αυτο που θελω να μοιραστω μαζι σας ειναι πως δεν υπαρχουν ορια και πρεπει σ αυτα. απλα συμβαινουν. οταν απλα θες να φιληθεις για να φιληθεις χανεις ολη τη μαγεια κατι που δυστυχως γινεται για μια φορα και ειναι αναμνηση ζωης. ολοι εχουμε ανασφαλειες αλιμονο μηπως ειμαι ασχημος? χοντρος? κ γω δεν ξερω τι αλλο...αλλα οι ανθρωποι γυρω μας δεν ειναι ολοι μοντελα και δεν ειναι απαραιτητο να ψαχνουμε τα προτυπα ομορφιας σε οτι μας πλασαρουν στην τηλεοραση κ στο ιντερνετ. τελος παντων να πω και γω το δικο μου στορι αν και στανταρ θα σας παραξενεψει η δικη μου εμπειρια. οπως σας ειπα ειμαι 32 ετων δεν ειχα ποτε σχεση και αγχωνομουν κι εγω για ολα τα παραπανω που αναφερατε. οι συμμαθητες μου ηταν παντα πολυ προχωρημενοι σε τετοια αλλα εγω δεν ειχα στο μυαλο μου αυτα τα πραγματα γιατι ηξερα πως για ολα υπαρχει ο σωστος χρονος. γενικα ειχα και επιφυλαξη στο να αφησω καποιον να με πλησιασει γιατι φοβομουν μην πληγωθω οποτε ολο και το ανεβαλλα. οταν σαν φοιτητρια ειχα ευκαιριες να κανω κατι με καποιον δισταζα κι ενιωθα μεσα μου κατι να με σταματαει καθε φορα που καποιος προσπαθουσε να με πλησιασει. οσοι προσπαθουσαν να με φιλησουν εισεπρατταν εναν τοιχο γιατι απλα δεν ενιωθα οτι θελω να προχωρησω με αυτο το ατομο και μ αυτες τις συνθηκες σε κατι τοσο ομορφο. μια χαρα παιδια ηταν τα περισσοτερα...απλα εγω δεν ηθελα...θα μου πειτε κοπελια εχεις προβλημα..μπορει δε ξερω...ομως οταν τελικα γνωρισα εναν καποιον και εγιναν ολα τοσο φυσικα ενα ομορφο καλοκαιρινο βραδακι κατω απ την πανσεληνο καταλαβα γιατι τοσο καιρο δεν μου εβγαινε με κανεναν. μαλλον ειμαι χαζορομαντικη οπως λενε...κι ας πιστευω οτι δεν υπαρχει πιο κυνικο προσωπο απο μενα. ειχαμε παει βολτα με το αυτοκινητο και σταματησαμε καπου βαλαμε μουσικη και ειμασταν και οι δυο τοσο αμηχανοι...με κοιτουσε στα ματια και μου χαμογελουσε εγω ντρεπομουν καπως αλλα ηξερα οτι ηταν η στιγμη.μου ειπε ΄΄θελω ενα φιλι σου΄΄ και αυτο κι εγινε... δεν ειμαστε μαζι αλλα η εμπειρια του πρωτου φιλιου για μενα ηταν πολυ ομορφη κι αυτο εχει σημασια. μια συμβουλη...μην κανετε πραγματα για να μην ξεχωριζετε απ τους αλλους αν δεν το νιωθετε. οι ορμονες παιζουν ταμπουρλο στις ηλικιες της εφηβειας περισσοτερο αλλα η βιασυνη καταστρεφει μεσα μας πραγματα που δε ξαναχτιζονται. μη βιαζεστε να χασετε την αθωοτητα που βλεπουν οι αλλοι στα ματια σας και τη ζηλευουν!

Ανώνυμος είπε...

.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Μαρτίου 2017 στις 8:08 μ.μ. είπε...

@ (Μ) άργησα πολύ να δω το μήνυμά σου, οπότε πολύ πιθανόν να έχουν αλλάξει τα πράγματα και οι καταστάσεις από τότε που μου έγραψες, αν και εύχομαι πως όχι. Μόνο ένα πράγμα έχω να σου πω -και να σε συμβουλέψω... Μην πετάξεις το πρώτο σου φιλί στα σκουπίδια. Μην το σπαταλήσεις σε ένα "κάτι έγινε". Να το χαρίσεις εκεί όπου θα χτυπάει η καρδιά σου ξέφρενα και που θα το θυμάσαι με τρυφερότητα και νοσταλγία. :)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 2 Μαρτίου 2017 στις 8:14 μ.μ. είπε...

@ floga αυτό το άγχος των νέων παιδιών σήμερα, να τα κάνουν όλα γρήγορα, κι εμένα με προβληματίζει. Όπως με προβληματίζει το ότι προτιμάνε να συζητήσουν τους προβληματισμούς τους με μια άγνωστη, σαν κι εμένα, στο διαδίκτυο, από το να μιλήσουν στους γονείς τους, στους κολλητούς, σε κάποιον οικείο τους. Φόβος; Αποξένωση; Έλλειψη εμπιστοσύνης; Ό,τι και να συμβαίνει, πάντως, θα πρέπει να αλλάξει η κατάσταση και σε αυτό να συμβάλλουμε όλοι μας. ;)

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν καταρχάς ειμαι 12 (κορίτσι) και συγχωρέστε με αμα εχω ορθογραφικά λαθη :D Λοιπόν οπως είπα ειμαι 12 και ειμαι τρελά ερωτευμένη με ενα αγόρι, παρόλο μπορει να σας φαίνομαι μικρή ειμαι αρκετά οριμη,ειμαι 1,70 και προσπαθώ να εκμεταλέυομαι το υψος μου:) Εδω και ενα χρόνο απο το καλοκαίρι το 2016 μ'αρεσει τρελά ενα αγόρι που είναι 2 χρονια μεγαλύτερο μου και είναι συμμαθητης με τον μεγάλο μου αδελφο :( Αλλα δεν εχω προβλημα γτ χωρίς αυτον δεν θα το είχα μάθει!Συνεχίζω...τον γνωρισα το περσινό καλοκαίρι και πραγματικά ήταν το καλύτερο καλοκαίρι που έχω ζήσει! Τον γνώρισα στο χωριό μου (Εχουμε το ιδιο χωριό...συμπτωση)Εκει παμε και οι δυο για διακοπες και μετά μενουμε στην ίδια πολη (τον χειμώνα) Αυτος πάει δευτέρα γυμνασίου και γω έκτη.....και είμαστε σε διαφορετικά σχολεία αλλα για να ανέβει προς το σχολείο του περνάει απο το δικό μου ...Και κατα καιρούς εχω καταλάβει οτι κοιτάει στο προαυλιο οπως περνάει μήπως και με δει..γτ βλεπω τα ματια του να είναι πάνω μου με αυτό το τελειο χαμογελό του.Τωρα δεν μου μιλάει αλλα το καλοκαιρι κάνουμε παρέα,τι πρέπει να κάνω το καλοκαίρι για να του δείξω οτι εχω κολλίσει μαζί του! <3

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 25 Απριλίου 2017 στις 1:22 π.μ. είπε...

@ Ανώνυμη 12: Ο "έρωτας" στην ηλικία σου είναι πολύ ωραίος και αθώος, αλλά καλό θα ήταν να έχεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου πως τ' αγόρια, στις μέρες μας, είναι πιο μπροστά σε ορισμένα θέματα, τα οποία δεν νομίζω πως είσαι σε θέση να χειριστείς. Όχι ακόμα! Αντιλαμβάνομαι ότι είσαι τσιμπημένη, ότι το καλοκαίρι συμβάλει στο να παρασυρθείς, αλλά τόσο η διαφορά ηλικίας, σε αυτή τη φάση, όσο και το ότι είναι φίλος του αδερφού σου, δεν βοηθάνε και πολύ την κατάσταση. Εγώ θα σου πρότεινα να μην βιάζεσαι! Είσαι μικρή ακόμα κι έχεις καιρό μπροστά σου! Ζήσε αυτό που αισθάνεσαι, και είναι πολύ όμορφο, αλλά συγκρατημένα γιατί, πίστεψέ με, σε περιμένουν πολύ-πολύ όμορφα πράγματα στο μέλλον! <3

Ανώνυμος είπε...

Είμαι 13. Ξέρω ότι δύο αγόρια από την τάξη μου θέλουν να τα φτιάξουμε,(χωρίς παρεξήγηση , το έχω κρυφακουσει) αλλά όσες φορές έδειξα μια παραπάνω συμπάθεια στον έναν μου φέρθηκε εχθρικά. Τι σημαίνει αυτό? Θέλω επειγόντως βοήθεια. Δεν αντέχω όλα τα κορίτσια να έχουν αγόρια και εγώ να μην έχω κάνει ούτε μια σχέση!

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   201 – 284 από 284   Νεότερο› Νεότερο»

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal