Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Ένα νέο "τέλος"... ή μήπως "μια νέα αρχή";

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:13 μ.μ.
Σήμερα, μπήκε μια τελεία. Γράφτηκε ένα τέλος. Ή, ίσως, να έγινε μια νέα αρχή... ποιος ξέρει... Κάποια πράγματα, αντέχουν "μέχρι το τέλος του χρόνου". Ο χρόνος είναι ατελείωτος, όπως και η αγάπη, που δεν χρειάζεται να είναι τέλεια. Αρκεί να μπορείς να την βιώσεις, τις φωτεινές και τις σκοτεινές της ώρες, με όλο σου το είναι.


Οι περισσότεροι συγγραφείς, όταν ολοκληρώνουν ένα μυθιστόρημά τους, λένε πως στενοχωριούνται που θ' αφήσουν πίσω τους ήρωές τους. Για μένα, δεν ισχύει αυτό. Οι ήρωές μου παραμένουν για πάντα μαζί μου, μέσα στην καρδιά μου. Είναι ασφαλείς, προστατευμένοι, κανείς δεν μπορείς να τους αγγίξει, να τους βλάψει, να τους βγάλει από μέσα μου. Η ύπαρξή τους δεν τελειώνει με την λέξη "τέλος". Δεν τελειώνει η ιστορία τους εκεί που σταματάω να την αφηγούμαι εγώ. Συνεχίζει, και με την σκέψη αυτή πορεύομαι κι εγώ και πολύ συχνά τους αναζητώ, θέλοντας να δω πως τα περνάνε. 


Σήμερα, λοιπόν, τελείωσε μια διαδρομή που όταν άρχισε, πίστευα πως θα ήταν πολύ πιο μακριά και πολύ πιο δύσκολη απ' όσο αποδείχτηκε. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε σε μια άσχημη περίοδο που όμως, κατάφερα να απολαύσω και που με έκανε να νιώσω τόσα πολλά, όμορφα συναισθήματα, που θα το έκανα ξανά από την αρχή, αρκεί να μπορούσα να ζήσω την ίδια εμπειρία. Ν' ακούσω τη μουσική, να νιώσω τον ρυθμό, να χορέψω στη βροχή...


Και στην διαδρομή αυτή, από την αρχή της μέχρι τον τελικό προορισμό όπου η αυλαία έπεσε, είχα υπέροχους συνοδοιπόρους που αγάπησαν τον Κωνσταντίνο μου και την Κρυσταλλία μου -ίσως- περισσότερο κι από εμένα την ίδια. Ανθρώπους που γέλασαν, θύμωσαν κι έκλαψαν, που έζησαν την ιστορία αυτή με κάθε κύτταρό τους. Ανθρώπους που αγαπάω, που με στήριξαν, με ενθάρρυναν, με έκαναν να γελάσω ή να συγκινηθώ όταν όλα έμοιαζαν μπερδεμένα και ακατόρθωτα. Ανθρώπους που τους χρωστάω ένα ευχαριστώ. Ευχαριστώ, λοιπόν, Άρτεμις, Μπαλοπιτάκι, Νικολέτα, Μπακαράκι, Τόνια, Ειρήνη, κι όσο λίγο κι αν ακούγεται, κρύβει μέσα περισσότερα. Εσείς, ξέρετε...

6 σχόλια on "Ένα νέο "τέλος"... ή μήπως "μια νέα αρχή";"

BUTTERFLY on 17 Οκτωβρίου 2014 στις 8:18 μ.μ. είπε...

Υποθετω τελειωσες το επομενο βιβλιο σου! Καλοταξιδο λοιπον και αυτο!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 18 Οκτωβρίου 2014 στις 5:50 μ.μ. είπε...

@ Χριστινάκι, καλά υποθέτεις! Χθες ολοκλήρωσα το 4ο βιβλίο μου και είμαι πολύ χαρούμενη! :)
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και ανταποδίδω τα καλύτερα με πολλή αγάπη! <3

Panos Konstantinidis on 19 Οκτωβρίου 2014 στις 9:08 μ.μ. είπε...

Συγχαρητήρια Γιώτα, αναμένουμε τρίτο και τέταρτο μαζί! :)

Χρύσα είπε...

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ!!!Περιμένουμε με αγωνία και το τρίτο και το τέταρτο και να ξέρεις πως εμείς θα είμαστε πάντα εδώ για να σε στηρίζουμε!!!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 22 Οκτωβρίου 2014 στις 1:01 μ.μ. είπε...

@ Πάνο μου, σ' ευχαριστώ πολύ!!! Μόνο να είμαστε καλά... τίποτα άλλο! ;)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 28 Οκτωβρίου 2014 στις 2:25 μ.μ. είπε...

@ Χρύσα μου, σ' ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ! Το ξέρω πως πάντα είστε εδώ και σας ευχαριστώ γι' αυτό, μα πάνω απ' όλα να ξέρετε πως σας αγαπώ! <3

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal