Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Ημέρα γενεθλίων

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:55 π.μ.
Σήμερα, είναι μια ιδιαίτερη μέρα. Σαν σήμερα, πριν από 28 ολόκληρα χρόνια, η μαμά μου, έφερε στον κόσμο ένα μικρό τερατίνι. Μην ρωτήσετε ποιο είναι αυτό... εγώ φυσικά!!! Εντάξει, μπορεί να μην είμαι τερατίνι με την κυριολεκτική έννοια της λέξης όμως, μεταμορφώνομαι σε τέτοιο μερικές φορές, ειδικά όταν έχω πάρει ανάποδες, πράγμα που τώρα που το σκέφτομαι, δεν συμβαίνει και σπάνια. Τελοσπάντων...
Ενώ κάθε χρόνο μέχρι τώρα, είχα όλη την καλή διάθεση να γιορτάσω τη μέρα αυτή, φέτος, δεν θέλω να κάνω απολύτως τίποτα. Δεν θέλω κόσμο και τραπεζώματα, ξενύχτια και μουσικές. Θέλω να κάτσω με τον άντρα μου, αγκαλιά στον καναπέ, παραγγέλνοντας πίτσα ή σουβλάκια, και να δω μια ρομαντική κομεντί. Τόσο απλά... Και κάποιοι, σοκαρίστηκαν ακούγοντάς το. Μα γιατί να θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα, ειδικά τις εποχές που διανύουμε;


Ίσως να σκεφτείτε πως γέρασα... Όχι, δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Απλώς... μου φαίνεται τόσο ανόητο και πεζό να γιορτάσω αυτή τη μέρα με τυμπανοκρουσίες. Νομίζω πως όσο μεγαλώνουμε, συνειδητοποιούμε πως οι γιορτές και τα γενέθλια, είναι για τα παιδιά και έχοντας ένα να σουλατσάρει μέσα στο σπίτι όλη μέρα, έχω όλη την διάθεση να γιορτάσω για εκείνο αλλά, όχι τόσο μεγάλη για μένα.
Κάποιες φίλες μου, τρέμουν στην ιδέα ότι πλησιάζουμε τα 30. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο. Αν δείχναμε μεγάλες θα έλεγα πως ναι, έχουν κάποιο λόγο να ανησυχούν όμως, και όχι επειδή μιλάω για εμάς, όχι μόνο κρατιόμαστε καλά αλλά, φαινόμαστε μικρότερες απ' όσο είμαστε, ειδικά σε σύγκριση με ορισμένες παλιές μας συμμαθήτριες που τρομάζουμε να τις γνωρίσουμε όποτε τις συναντάμε γιατί, μοιάζουν με μανάδες μας.


Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι το πως δείχνεις εξωτερικά αλλά, το πως αισθάνεσαι μέσα σου. Προσωπικά, είμαι τόσο ικανοποιημένη από την πορεία της ζωής μου μέχρι σήμερα, και τόσο πλήρης από τις εμπειρίες που έχω αποκομίσει, αλλά και τις αναμνήσεις που κρύβω στην καρδιά μου, που δεν μπορώ να αιτιολογήσω τον πανικό που προκαλεί αυτό το νούμερο. Δεν είναι παρά ένας αριθμός! Για όνομα του θεού...
Αν φροντίζουμε ώστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο, αν παλεύουμε καθημερινά να πετύχουμε, όχι όλους αλλά, τους περισσότερους από τους στόχους μας, αν δεν εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας αλλά ελπίζουμε σε αυτά, κάνοντας ότι περνάει από το χέρι μας για να πραγματωθούν, τότε δεν έχουμε κανένα απολύτως λόγο να αγχωνόμαστε επειδή τα χρόνια περνάνε.


Χρόνια μου πολλά λοιπόν, να με χαίρεστε και να με ανέχεστε, ακόμα και με τα άσχημά μου!

8 σχόλια on "Ημέρα γενεθλίων"

panagiota on 30 Δεκεμβρίου 2012 στις 1:09 μ.μ. είπε...

Χρόνια πολλά, καλά και δημιουργικά!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Δεκεμβρίου 2012 στις 1:27 μ.μ. είπε...

@ Ευχαριστώ πολύ συνονόματη! Να 'σαι καλά και να έχεις μια υπέροχη χρονιά! :)

Panos Konstantinidis on 30 Δεκεμβρίου 2012 στις 1:59 μ.μ. είπε...

Γιώτα χρόνια πολλά, να τα εκατοστήσεις και πάντα με υγεία. Να χαίρεσαι τον άνδρα σου και τον μικρούλη σου. Πάντως είσαι και "άτυχη", για δυο μέρες φαίνεται ότι είσαι ένα χρόνο μεγαλύτερη. Σε ρωτάει ας πούμε κάποιος "πότε γεννήθηκες", λες "το '84" ενώ στην ουσία είσαι το '85! Αλλά όπως είπες κι εσύ δεν είναι παρά ένας αριθμός.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Δεκεμβρίου 2012 στις 2:04 μ.μ. είπε...

@ Πάνο μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Να είσαι γερός, δυνατός κι ευτυχισμένος και με το καλό να υποδεχθείτε το νέο μέλος της όμορφης οικογένειάς σας! :)
Αχ... άσε... αυτό με το έτος γέννησης, είναι παλιά πληγή! Χα, χα, χα... Έχω βαρεθεί κάθε φορά που με ρωτάνε να εξηγώ γιατί είμαι "τόσο" και όχι "τόσο". Αλλά τελικά, δεν έχει σημασία πόσο είσαι. Σημασία, έχει πόσο νιώθεις και πόσο μεγάλη σημασία δίνεις σε ηλίθιους, κούφιους αριθμούς! ;)

Νόρα on 30 Δεκεμβρίου 2012 στις 7:39 μ.μ. είπε...

Χρόνια πολλά Γιώτα κι ότι επιθυμείς, με υγεία και επιτυχίες σε όλους τους τομείς, να 'σαι καλά με τους ανθρώπους που αγαπάς.
Ο τρόπος που θα γιορτάσεις τα γενέθλιά σου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.Μεγαλώνοντας φτάνεις πια στην ουσία των πραγμάτων και δεν χρειάζονται τυμπανοκρουσίες.

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 30 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:53 μ.μ. είπε...

@ Νόρα μου γλυκιά, σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ! Να 'σαι καλά και ό,τι ποθείς, να το αποκτήσεις!
Ακριβώς έτσι... αυτό είναι που μένει... η ουσία και όχι το περιτύλιγμα! ;)

Χρύσα είπε...

Αν και στα είπα θα στα ξαναπώ!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΚΑΛΑ,ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ.............. :D

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 4 Ιανουαρίου 2013 στις 1:02 μ.μ. είπε...

@ Σ' ευχαριστώ Χρύσα μου, για ακόμα μια φορά! <3

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal