Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Βιβλιοκριτική για το "Μη με ξεχάσεις" στο "Φίλοι της Λογοτεχνίας"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:39 μ.μ. 3 σχόλια
Βιβλιοκριτική για το "Μη με ξεχάσεις" από την Κλειώ Τσαλαπάτη και το blog "Φίλοι της Λογοτεχνίας". Ευχαριστώ από καρδιάς την Κλειώ που διάβασε το βιβλίο μου, αλλά και που μίλησε με τόσο όμορφα λόγια γι' αυτό. Είναι μια υπέροχη αναγνώστρια και μια πολύ καλή φίλη που πάντα με στηρίζει και της είμαι ευγνώμων γι' αυτό:

«ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ», της Γιώτας Παπαδημακοπούλου
Εκδόσεις Μάτι
Σελίδες: 408 και Τιμή: 14,38 ευρώ

Πριν από λίγες ημέρες τελείωσα την ανάγνωση του νέου βιβλίου της Γιώτας Παπαδημακοπούλου. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, από τη στιγμή που είδα την πρώτη ανάρτησή της για το νέο της βιβλίο, ήταν το πανέμορφο, νοσταλγικό και ρομαντικό εξώφυλλό του. Από τα πολύ εντυπωσιακά εξώφυλλα που , χωρίς να έχουν κάτι το εξεζητημένο, σε "προσελκύουν" να πάρεις το βιβλίο στα χέρια σου, να το "χαζέψεις", νοσταλγώντας ίσως και τη δική σου παιδική ηλικία και μετά να το διαβάσεις.
Δε μπορούσα εύκολα να το αφήσω εύκολα από τα χέρια μου και το διάβαζα παράλληλα με κάποιο άλλο, κάτι που δε συνηθίζω. Πολύ πρωτότυπο το εγχείρημα της συγγραφέως να γράψει σε πρώτο πρόσωπο την αφήγηση της ιστορίας ενός... άνδρα! Και όχι μόνο πέτυχε το εγχείρημά της, αλλά "μπήκε στο πετσί" του αφηγητή απόλυτα.
Ο ήρωάς μας ο Ανδρέας έρχεται αντιμέτωπος με τα συναισθήματά του, τις φοβίες του, το παρελθόν του και τον εαυτό του τον ίδιο, όταν η παιδική του φίλη Αλεξάνδρα επιστρέφει από την Ισπανία μαζί με τον μέλλοντα σύζυγό της. Βλέποντας να χάνει πλέον οριστικά τον άνθρωπο που αγαπάει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του, καλείται να αποφασίσει εάν θα παλέψει για να την κερδίσει, ή αν θα την αφήσει να ακολουθήσει τον άντρα που εκείνη έχει αποφασίσει να παντρευτεί.
Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου μας "βάζει" μέσα στον ψυχισμό του νεαρού άνδρα ο οποίος ταλανίζεται συναισθηματικά, καθώς προσπαθεί να βρει την αποφασιστικότητα που ποτέ του δεν είχε, ώστε να διεκδικήσει την Αλεξάνδρα. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται η συγγραφέας ψυχογραφεί τους δύο κεντρικούς ήρωές της σε βάθος και παράλληλα μας παρουσιάζει σαν φλασμπάκ, μέσα από τις αναμνήσεις του Ανδρέα από την μακρόχρονη φιλική σχέση με την παιδική του φίλη, κάθε σημαντικό γεγονός της κοινής τους ζωής.
Βλέπουμε, πως πάντα υπάρχει παρόν και αδιαμφισβήτητο το ερωτικό στοιχείο μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, ακόμα και αν γνωρίζονται και συνδέονται με βαθιά φιλία από παιδιά. Χρειάζεται μια αφορμή για να μετατραπεί αυτή η φιλική σχέση σε ερωτική και να συνειδητοποιήσουν και οι δύο ήρωές μας τη σημασία του ενός για τον άλλο.
Η συγγραφέας εκτυλίσσει την ιστορία με γρήγορους ρυθμούς κι εμείς παρακολουθούμε τις εξελίξεις μέσα από τα μάτια και τη ψυχοσύνθεση του αφηγητή μας Ανδρέα. Εκεί που πιστεύουμε πως τα έχουμε όλα ξεκαθαρισμένα στο μυαλό μας εμφανίζεται μία ανατροπή, αρκετά ευρηματική, που μας κάνει να δούμε όλα τα γεγονότα από διαφορετική οπτική γωνία.
Ένα πολύ όμορφο και τρυφερό μυθιστόρημα, με αρκετό χιούμορ για το οποίο οφείλω θερμά συγχαρητήρια στη Γιώτα Παπαδημακοπούλου! Διαβάστε το Φίλοι μου!

Για να επισκεφτείτε την σελίδα του blog, όπου και φιλοξενείται το παραπάνω άρθρο, ακολουθήστε τον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Το "Μη με ξεχάσεις" και πάλι στην 1η θέση των περιζήτητων βιβλίων του Perizitito.gr

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:16 μ.μ. 6 σχόλια
Για μια ακόμη φορά, το "Μη με ξεχάσεις", στην πρώτη θέση των περιζήτητων βιβλίων του Perizitito.gr.
Για μια ακόμη φορά, σας ευχαριστώ... μέσα από την καρδιά μου!

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Η Αντωνία Μαμουρίδου για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:59 π.μ. 1 σχόλια
Η Αντωνία Μαμουρίδου, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στο Goodreads:


"Εξαιρετικό βιβλίο που μου προκάλεσε μια πληθώρα αντικρουόμενων αλλά εξίσου δυνατών συναισθημάτων. Ένα βιβλίο που δεν ξεχνιέται εύκολα...

Το ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω προσωπικά με την συγγραφέα Γιώτα Παπαδημακοπούλου, έστω και ηλεκτρονικά, με τιμάει και με χαροποιεί αφάνταστα και μπορώ να πω ότι όταν ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο ήμουν κάπως θετικά -εννοείται- προκατειλημμένη απέναντί του και δεν με απογοήτευσε ούτε στιγμή.
Για αυτούς που έχουν ήδη διαβάσει το βιβλίο και γνωρίζουν τα τεκταινόμενα, ειδικά όσο η πλοκή προχωράει προς το τέλος της, πιστεύω θα μπορούν να καταλάβουν πόσο υπέροχος και αιώνιος χαρακτήρας είναι ο Άγγελος και πόσο δυνατή πολεμίστρια είναι η Αγγελική. Για μένα η πορεία που ακολούθησε η συγγραφέας ήταν ιδανική, οι άνθρωποι αυτοί ήταν άνθρωποι καθημερινοί, της διπλανής πόρτας, με τους δικούς τους δαίμονες και τα δικά τους πάθη να αντιμετωπίσουν και η γραφή της Γιώτας με έκανε να "νιώσω" την Αγγελική και τον Άγγελο ως τα βάθη της ψυχής μου, να καταλάβω και να δικαιολογήσω την κάθε πράξη τους, έχοντας παράλληλα συναίσθηση του γιατί έπραξαν όπως έπραξαν σε κάθε στιγμή της πορείας τους. Μου άρεσε ιδιαίτερα, επίσης, το γεγονός ότι το βιβλίο εξελίχθηκε στο πέρασμα μερικών χρόνων γιατί με έκανε να πιστέψω ότι πραγματικά κάτι τέτοιο θα μπορούε να συμβεί σε εμένα, στον οποιοδήποτε, η ιστορία της Γιώτας θα μπορούσε να διαδραματιστεί στα πλαίσια οποιασδήποτε οικογένειας. Και αυτή ακριβώς είναι η μαγεία αυτού του βιβλίου. Το πόσο πιστευτή και αληθινή είναι η ιστορία. Μας διδάσκει το ότι η κάθαρση μπορεί να έρθει μόνο μετά από μάχη με τις σκιές μας και μετά από αποδοχή όλων των πλευρών του εαυτού μας, τόσο των δειλών όσο και των δυναμικών. Οι δύο υπέροχοι πρωταγωνιστές με έκαναν να νιώσω αγάπη, πόνο, ελπίδα, απογοήτευση, νοσταλγία, μα πάνω από όλα επίγνωση για το τι πραγματικά σημαίνει να είσαι άνθρωπος, τόσο τρωτός όσο και πολυεπίπεδος.
5 από 5 αστέρια για αυτό το αριστούργημα. Η γραφή της Γιώτας είναι απλή, ξεκούραστη, αλλά και με ένα βάθος που είμαι σίγουρη ότι δίνει ακριβώς στους αναγνώστες το, κάθε φορά, επιδιωκόμενο συναίσθημα. Ένα βιβλίο που το λάτρεψα με όλη μου την ψυχή και θα επιθυμούσα πάρα πολύ να το δω και σε ταινία κάποια μέρα. Ευχαριστώ την συγγραφέα για το δώρο της γραφής της και ανυπομονώ να διαβάσω το επόμενο, αλλά και όσα άλλα βιβλία της εκθοδούν. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε ενήλικο -κύριως- κοινό που διακατέχεται από πάθος για μοναδικές ιστορίες αγάπης. Αν σας αρέσουν οι τραγικοί ήρωες, τότε οι (πραγματικά) "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" είναι ένα βιβλίο που θα διασφαλίσει μια σίγουρη και αναντικατάστατη θέση στην καρδιά σας."

Αντωνία μου, δεν ξέρω πως να σ' ευχαριστήσω για όλα τα καλά σου λόγια και για το υπέροχο αυτό κείμενο που έγραψες για τους "Αγγέλους" μου. Με συγκίνησες βαθύτατα και με έκανες πολύ χαρούμενη και ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που σε έκανε να αισθανθείς όλα όσα περιγράφεις. Τα λόγια μου, είναι σίγουρα πολύ φτωχά για να μπορέσω να σου πω όλα όσα σκέφτομαι και νιώθω αυτή τη στιγμή, γι' αυτό και δεν θα προσπαθήσω να το κάνω... θα είναι μάλλον μάταιο. Σ' ευχαριστώ... απλά... με όλη μου την καρδιά!

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Η Πατρίτσια για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:59 π.μ. 2 σχόλια
Η Πατρίτσια, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook:


"'Ξεπεσμένοι Άγγελοι... Πάθη και λάθη... προσμονή και φαντασία... Διαβάζοντάς το νομίζεις πως ξέρεις παρακάτω πως θα εξελιχθεί η ιστορία κι όμως κάθε άλλο... Την ανατρέπεις!!! Προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αρέσουν ιστορίες αγάπης, γήινες και όχι φανταστικές... Να το διαβάσετε...!!! Μην σας φοβίσει το 'πάχος' των με την πρώτη ματιά πολλαπλών σελίδων του... Είναι τόσο μα τόσο ξεκούραστα χαλαρωτικό, που οι σελίδες του θα γλιστράνε τόσο όμορφα από τα δάχτυλα σας... Συγχαρητήρια Γιώτα... Χωρίς υπερβολές."

Κοριτσάκι μου, σ' ευχαριστώ τόσο, μα τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια, που είναι γεμάτα ενθουσιασμό! Ειλικρινά, για μένα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση απ' αυτή που λαμβάνω κάτι στιγμές σαν κι αυτή, που μέσα από την αγάπη σας για τα βιβλία μου μού δίνετε δύναμη και θέληση να συνεχίσω ακόμα πιο δυναμικά. Ελπίζω το "Μη με ξεχάσεις" να σου αρέσει εξίσου με τους "Αγγέλους" μου!

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Η Kali Ioannou για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:04 π.μ. 2 σχόλια
Η Kali Ioannou, διάβασε το "Μη μη ξεχάσεις" και έγραψε στο Facebook:


"Αποφάσισα τελικά να σου πω την ταπεινή μου γνώμη για το δεύτερο βιβλίο σου. Μη με ξεχάσεις... η αγωνία όλων των ανθρώπων και δη των ερωτευμένων. Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου κατάφερε με τον λιτό λόγο των ανδρών, να μας παρασύρει σε έναν στρόβιλο συναισθημάτων ατελείωτο. Αγάπη, αγωνία, μίσος, εγωισμός, αδιέξοδο, πόνο ψυχικό, πιο θα είναι το μέλλον του Ανδρέα; Της Αλεξ; Του Χόρχε; Νομίζω πως κατάφερε πολύ καλά κάτι πολύ δύσκολο κατ'αρχάς να γράψει σαν να ήταν η ίδια ο Ανδρέας! Και να αποδώσει πιστά τον ψυχισμό των δύο φύλων και πάντα με την φρέσκια ματιά των πραγμάτων."

Kali μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Σ' ευχαριστώ που διαβάζεις τα βιβλία μου, που τα αγαπάς και που πάντα βρίσκεις κάτι καλό να πεις για μένα και τη δουλειά μου. Με κάνει πολύ ευτυχισμένη το γεγονός πως ο Ανδρέας μου και η ιστορία του, κατάφεραν να σου προκαλέσουν τόσα συναισθήματα. Να ΄σαι καλά και μακάρι να μπορώ πάντα να σε ταξιδεύω...

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Η Βάσω Μανωλούλη για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:14 π.μ. 4 σχόλια
Η Βάσω Μανωλούλη, διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και έγραψε στο Bella & Edward Forum:


"Το ότι συμπαθώ ιδιαίτερα την Γιώτα είναι γεγονός. Ωστόσο η άποψη μου είναι απολύτως αντικειμενική και όσοι με γνωρίζετε ξέρετε ότι ποτέ δεν γράφω-λέω πράγματα που δεν τα πιστεύω.
Παρόλο που διαβάζω ελληνική σύγχρονη λογοτεχνία λίγα είναι τα βιβλία που πραγματικά θα μου αρέσουν,θα με ταξιδέψουν και θα με παρασύρουν μέσα στις σελίδες τους.
Η Γιώτα όμως με αυτό το ξεχωριστό μυθιστόρημα το κατάφερε!!

H Γιώτα συστήθηκε σε όλους μας μέσα από τις καταπληκτικές κριτικές της στο blog της και αργότερα μέσω του βιβλίου Ξεπεσμενοι Αγγελοι.

Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησε το δεύτερό της βιβλίο με τίτλο,"Με με ξεχάσεις το οποίο, είναι πολύ διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει,γιατί αυτή τη φορά, επιχειρεί να προσεγγίσει την ιστορία από την οπτική μεριά του αγοριού.

Η γραφή της είναι απλά υπέροχη και καταφέρνει να μας παρασύρει στον πυρήνα της ιστορίας από τις πρώτες κι όλα σελίδες.Σε αυτό το σημείο δεν θα παραλείψω να αναφερθώ για την εξελικτική πορεία της γραφής της σε σχέση με το πρώτο της βιβλίο. Αυτό που μου άρεσε πάντα στα γραπτά της Γιώτα είναι το γεγονός ότι έχει έναν πολύ όμορφο τρόπο να αποτυπώνει τις λέξεις στα κείμενα της. Η γραφή της φανερώνει έναν άνθρωπο με ευχέρεια στο γραπτό λόγο.

Βασικός πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Αντρέας. Ο οποίος καλείται κάποια στιγμή να αντιμετωπίσει τους φόβους του, τον ίδιο του τον εαυτό.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή... Ο Αντρέας και η Αλεξάνδρα γνωρίζονται σε πολύ μικρή ηλικία. Ανάμεσα τους καταφέρνει να γεννηθεί ένας ιδιαίτερος δεσμός και να σφυρηλατηθεί μια σπάνια φιλία. Καθώς τα χρόνια περνούν ο δεσμός αυτός αντί να μειωθεί ενισχύεται. Αρχίζουν όμως να αναπτύσσονται και άλλα βαθύτερα συναισθήματα τα οποία λόγο ηλικίας δεν είναι σε θέση να τα κατανοήσουν.

Όταν ο Αντρέας αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η Αλεξάνδρα είναι για αυτόν κάτι περισσότερο από μια φίλη, τα ερωτηματικά και οι αμφιβολίες τον εγκλωβίζουν σε ένα αδιέξοδο από το οποίο δεν μπορεί να διαφύγει.

Θα πρέπει να ρισκάρει πολλά και ο φόβος της τυχόν απόρριψης τον κάνουν να διστάζει να εκφράσει τον ερωτά του.Κάπου εκεί αρχίζει να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Χάνει τις ευκαιρίες μέσα από τα χέρια του και εμείς αρχίζουμε να αμφιβάλουμε αν θα καταφέρει να βρει την δύναμη να διεκδικήσει τα θέλω του πριν να είναι πολύ αργά.

Η Αλεξάνδρα από την μεριά της δεν διευκολύνει ιδιαίτερα την κατάσταση κάνοντας μας να σκεφτούμε ότι οι γυναίκες είμαστε όντως λίγο πολύπλοκα όντα.

Φτάνει όμως η στιγμή που ο Αντρέας θα πρέπει να παλέψει. Να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, να ξεδιπλώσει τα συναισθήματα του και να παλέψει για αυτήν που αγαπά. Δεν θα πω περισσότερα για να μην σας χαλάσω το σασπένς της ανάγνωσης.

Το "Μη με ξεχάσεις" είναι ένα από τα πιο γλυκά βιβλία που έχω διαβάσει! Σου δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα... σε κάνει να γελάς, σε κάνει όμως και να σκέφτεσαι διάφορα θέματα.

Η Γιώτα κατάφερε να μας αποδείξει ότι το χιούμορ μπορεί να χωρέσει παντού και πως αν θέλουμε τα πράγματα να είναι διαφορετικά δεν έχουμε παρά να το προσπαθούμε!!"

Βάσω μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, τόσο όσον αφορά εμένα την ίδια, όσο και το έργο μου σε όλες του τις διαστάσεις. Το ότι η συμπάθεια είναι αμοιβαία, είναι κάτι που νομίζω πως δεν χρειάζεται να το πω... το έχω δηλώσει πολλές φορές, έστω κι αν εσύ δεν το ξέρεις! Χαίρομαι πάρα πολύ που παρατήρησες πως υπήρχε διαφορά στον τρόπο που γράφω γιατί σκοπός μου ως δημιουργός είναι, όσο μπορώ, να εξελίσσομαι και να γίνομαι καλύτερη. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που για μια ακόμη φορά μου έκανες την τιμή να διαβάσεις ένα πνευματικό μου "παιδί", που μπήκες στη διαδικασία να το σχολιάσεις και μάλιστα με τόσο όμορφα λόγια, αλλά και που μοιράστηκες τις σκέψεις σου μαζί μας. Με κάνει πολύ ευτυχισμένη το γεγονός πως το βιβλίο μου κατάφερε να σου προκαλέσει, όλα εκείνα στα οποία στόχευα και που τελικά, ήταν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα για σένα. Ελπίζω στο μέλλον να συνεχίσω να γράφω ιστορίες που θα μπορείς να τις αγαπήσεις, και γιατί όχι, ακόμα περισσότερο από τις υπάρχουσες.

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Η συγγραφέας Κάκια Ξύδη για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:04 μ.μ. 4 σχόλια
Η φίλη και συγγραφέας, Κάκια Ξύδη, διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και έγραψε γι' αυτό:


"Κάποιοι λένε πως μια στιγμή ισούται με την αιωνιότητα, άλλοι πάλι πως μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα είδαν να περνάει εμπρός τους όλη τους η ζωή. Όταν τα περιθώρια έχουν στενέψει και πρέπει μέσα σε επτά μέρες να αντιληφθείς, να αναθεωρήσεις, να κατανοήσεις, να έρθεις αντιμέτωπος με όλη την μέχρι τότε ζωή σου, όταν η εσωτερική σύγκρουση που έχεις γύρω στα είκοσι χρόνια ξεσπάει και σε βασανίζει όσο τίποτε άλλο, τότε τι κάνεις; Πώς μπορείς να ξεπεράσεις τις αναστολές και τα θέλω σου και να τολμήσεις το αβέβαιο βήμα;
Λέει η Γιώτα στη σελίδα 223 «Το να αναλωνόμαστε σε αμπελοφιλοσοφίες είναι το πλέον εύκολο. Μπορούμε με τον τρόπο αυτό να παραστήσουμε τους φιλόσοφους, τους διανοούμενους, τους έξυπνους, τους προχωρημένους, τους υπομονετικούς, ακόμα και τους αισιόδοξους. Ωστόσο, κάτω από τη μάσκα όλων αυτών, είμαστε ένα και μόνο πράγμα: δειλοί! Μάλιστα, δειλοί! Γιατί δεν έχουμε τα κότσια να αρπάξουμε τις ευκαιρίες όταν αυτές έρχονται, για να μην κινδυνέψουμε να φάμε τα μούτρα μας. Δεν τολμάμε να ρισκάρουμε για να μην απογοητευτούμε. Αλλά ειλικρινά τώρα, τι ζωή είναι αυτή όταν στερείσαι όλα εκείνα τα μικρά ή μεγάλα πράγματα που ουσιαστικά της δίνουν υπόσταση και αξία;»
Ο Αντρέας έφτασε πάνω σε ένα ψηλό βράχο γεμάτο αμφιβολίες, αναστολές και λάθη. Εκεί πάνω κλυδωνίζεται από τον αέρα της επιθυμίας και του έρωτα που τον μαστιγώνει και πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα. Το τοπίο όμως είναι ομιχλώδες στο μυαλό του και δεν μπορεί καθαρά να δει τι του επιφυλάσσει η μοίρα. Το επόμενο βήμα μπορεί να είναι η καταστροφή του αλλά μπορεί να είναι και η σωτηρία του. Όμως δεν παίρνει άλλη αναβολή αυτό πρέπει να γίνει όσο πιο σύντομα γίνεται. Τα περιθώρια όλο και στενεύουν ο χρόνος του τελειώνει.
Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου με χιούμορ, ειλικρίνεια και σωστή γραφή μας κάνει να ταυτιστούμε με τους ήρωές της και να απολαύσουμε πραγματικά με όλες μας τις αισθήσεις ένα ολοκληρωμένο ανάγνωσμα. Το σίγουρο είναι ένα ότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα που ο Ανδρέας και η Αλεξάνδρα καλούνται να πάρουν αποφάσεις που αφορούν όλη την μετέπειτα ζωή τους περνάει εμπρός από τα μάτια μας και η δική μας η ζωή. Βλέπουμε και τα δικά μας τα λάθη και αναθεωρούμε για πολλές συμπεριφορές μας. Και επίσης το σίγουρο είναι ότι με αυτά που μας κάνει η Γιώτα δεν μπορούμε να την ξεχάσουμε…"

Δεν έχω για να σ' ευχαριστήσω Κάκια μου, γιατί για ακόμα μία φορά αγκάλιασες ένα πνευματικό μου παιδί με τόση πολύ αγάπη και τρυφερότητα. Σ' ευχαριστώ που πάντα είσαι εκεί και με στηρίζεις και που χαίρεσαι με τις χαρές μου και ελπίζω στο μέλλον να συνεχίζω να σε ταξιδεύω με το δικό μου τρόπο. Κάθε επιτυχία κι ευτυχία, μέσα από την καρδιά μου...

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Ακούστε τη συνέντευξή μου στην Κάκια Ξύδη και την εκπομπή "Ταξίδι στην ομίχλη"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:57 μ.μ. 2 σχόλια
Την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013, η συγγραφέας, ραδιοφωνική παραγωγός και φίλη, Κάκια Ξύδη, με φιλοξένησε στην εκπομπή της, "Ταξίδι στην ομίχλη", όπου και είχαμε μια πολύ όμορφη κι ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με το νέο μου βιβλίο, "Μη με ξεχάσεις". Όποιος ενδιαφέρεται να ακούσει την συνέντευξη, μπορεί να το κάνει παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο που η Κάκια έφτιαξε με πολύ μεράκι και αγάπη, κάτι για το οποίο την ευχαριστώ πολύ... και όχι μόνο γι' αυτό...

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Blog Awards 2013... Από εμάς για... εμάς...

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:17 μ.μ. 2 σχόλια

Λοιπόν... είμαι απαράδεκτη, για ακόμα μία φορά, αλλά οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις -και όχι μόνο- δεν μου άφησαν καθόλου ελεύθερο χρόνο ώστε να μπορέσω να απαντήσω στα Blog Awards 2013, όπου αρκετοί φίλοι bloggers με τίμησαν με την ψήφο τους. Ωστόσο, επειδή δεν είμαι αρκετά γομάρα ώστε να τους αγνοήσω, έστω κι αν η διαδικασία έχει λήξει, επανέρχομαι στο θέμα για να απαντήσω στις ερωτήσεις τους, να τους αναφέρω, αλλά κυρίως, να τους ευχαριστήσω. Πάμε λοιπόν...

11 πράγματα για μένα (τα οποία μπορεί ήδη να γνωρίζετε, αλλά δεν έχει σημασία):

1. Γενικά, δεν παρακολουθώ τηλεόραση, αλλά κάποια βράδια που θέλω να χαλαρώσω -πολύ μεταμεσονύχτιες ώρες συνήθως- χαζεύω ηλίθια reality στο MTV ή ακόμα πιο ηλίθιες σειρές στο Nickelodeon.

2. Χρειάζομαι βιβλιοθήκες... συνεχώς! Δεν προλαβαίνω να αγοράσω μια καινούργια και σε 2 μήνες, δεν έχω και πάλι χώρο για να τοποθετήσω τα βιβλία μου. Επίσης, ο άντρας μου, με απειλεί πως αν συνεχίσω με αυτό το ρυθμό θα με σκοτώσει, οπότε, αν μου συμβεί κάτι, ξέρετε ποιος θα είναι ο ένοχος.

3. Λατρεύω τα anime και τα manga -ναι, το ξέρω ότι το λέω συνέχεια, αλλά δεν με νοιάζει-, όχι μόνο να τα παρακολουθώ σαν μανιακή, αλλά να τα συλλέγω, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει αποπληξία για το πορτοφόλι μου.

4. Δεν μου αρέσει το clubbing... για την ακρίβεια, η ιδέα και μόνο να στέκομαι σε έναν χώρο που τα ντεσιμπέλ μπορούν να σε σκοτώσουν, όρθια, με ένα ποτό στο χέρι σαν την ηλίθια, αποφεύγοντας ανώμαλους που προσπαθούν να μου πιάσουν τον κώλο, συγνώμη κιόλας, αλλά δεν μου προκαλεί καμία ευχαρίστηση.

5. Γενικά, είμαι άνθρωπος που κρατάω τους τύπους και ακολουθώ τους κανόνες καλής κοινωνικής συμπεριφοράς αν δεν μπορώ να το αποφύγω, ωστόσο, αν κάποιον δεν τον συμπαθήσω με την πρώτη μας γνωριμία, δεν αλλάζει η γνώμη μου γι' αυτόν... ποτέ. Είμαι της πρώτης εντύπωσης, θα καταστήσω ξεκάθαρο ότι δεν χωνεύω κάποιον και δεν θα του το παίξω δήθεν, αλλά παρ' όλα αυτά, αν υπάρξει ανάγκη να συνυπάρξω μαζί του για κάποια ώρα, δεν θα γίνω ποτέ αγενής.

6. Είμαι απίστευτα νευρική... απίστευτα, όμως! Παρ' όλα ταύτα και κατά έναν μυστήριο τρόπο, έχω την ικανότητα -στην ηλικία που πλέον βρίσκομαι- να φιλτράρω αυτό που θέλω να πω, έτσι ώστε να μην ξεπεράσω τα όρια και την διαχωριστική εκείνη γραμμή που μπορεί να με οδηγήσει σε μια έκρηξη, με απρόσμενες αντιδράσεις ή και συνέπειες.

7. Κοιμάμαι το πολύ 5 ώρες την ημέρα! Και όχι, δεν είναι ότι δεν μου αρέσει ο ύπνος, ακριβώς το αντίθετο. Απλά, οι υποχρεώσεις μου είναι πλέον τόσες πολλές που αν κοιμηθώ περισσότερες ώρες, ξέρω πως δεν θα προλάβω όλα όσα πρέπει να κάνω μέσα σε μια μέρα και αυτό είναι κάτι που δεν επιτρέπω ποτέ στον εαυτό μου, αφού δεν μου αρέσει να έχω εκκρεμότητες.

8. Ζω για τα γλυκά... ζω τρώγοντας μόνο γλυκά... Εν πας περιπτώσει, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Φαγητό μπορεί να μην βάλω στο στόμα μου για μέρες ολόκληρες -αφού λόγω δουλειάς το ξεχνάω-, αλλά γλυκό, δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεχάσω, αποφύγω ή οποιοδήποτε άλλο παράλογο ρήμα μπορείτε να συνδυάσετε σε αυτή την πρόταση. Βέβαια, και το φαγητό μου αρέσει κι αν μου δοθεί η ευκαιρία του δίνω και καταλαβαίνω, τόσο που πολλοί φίλοι μου σοκάρονται όταν με βλέπουν να κραιπαλιάζω.

9. Όποτε περνάω κάποια "φάση", ξεσπάω στα μαλλιά μου. Είτε θα τα κόψω, είτε θα τους αλλάξω χρώμα, είτε θα βάλω παλαβά χρωματιστά extensions όπως το καλοκαίρι που μας πέρασε, γενικώς, οτιδήποτε μου κατέβει στο κεφάλι. Και το καλύτερο... το κάνω εντελώς ασυναίσθητα και το συνειδητοποιώ μόνο εκ των υστέρων.

10. Δεν μπορώ να συμμαζέψω τα αρχεία του υπολογιστή μου... ποτέ! Ναι μεν τα έχω οργανωμένα και σε σειρά, αλλά να πω ότι άδειασε... αυτό, μάλλον δεν θα γίνει ποτέ, ή θα γίνει κατά πάσα πιθανότητα αφού πεθάνω, οπότε και δεν θα το μάθω.

11. Όποτε θέλω να αποβάλλω την ένταση που μπορεί να έχω -άσχετα από το τι την έχει προκαλέσει- μου αρέσει να πηγαίνω για τρέξιμο. Και συνήθως, ή αργά το βράδυ, ή τα ξημερώματα. Ναι, το ξέρω... είναι πιο weird και από weird, αλλά η ρυθμική αυτή κίνηση με χαλαρώνει και κάνει το μυαλό μου να ξεθολώνει. Το ίδιο ισχύει και με το κολύμπι, αλλά μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Είπαμε, δεν είμαι τόσο ψυχασθενής να τρέχω στις παραλίες μες το καταχείμωνο.

Και αφού είπα πάλι πιο πολλά κι από πολλά, ας περάσω στις ερωτήσεις των φίλων bloggers...

Το Read to Death μου έδωσε την 1η θέση (αλίμονο, αν δεν μου την δώσει η κολλητή μου, ποιος θα μου την δώσει...) και οι ερωτήσεις της είναι οι εξής:

1. Ποιος χαρακτήρας από το Χάρι Πότερ θα ήθελες να είσαι;

Δύσκολη ερώτηση, αλλά επηρεασμένη από ένα test που έκανα πρόσφατα, και σύμφωνα με τα αποτελέσματα που μου έδωσε, θα πω η Luna. Είναι book nerd, είναι παράξενη, δεν την ενδιαφέρει ωστόσο η γνώμη των άλλων, πιστεύει ακόμα και στα πιο απίθανα πράγματα -εξού και μπορεί να δει την αλήθεια που κρύβεται από τους άλλους-, είναι ειλικρινής και αυθόρμητη ενώ παράλληλα, είναι πιστή στους φίλους, στις ιδέες και τα ιδανικά της. Perfect!

2. Ποιο αντικείμενο υπάρχει πάντα στη τσάντα σου;

Ατζέντα -και όχι μόνο μία, για να είμαι ειλικρινής- συνοδευόμενη από στυλό. Πορτοφόλι, κλειδιά, κινητό, είναι σταθερές αξίες, αλλά χωρίς αυτά μπορώ να επιβιώσω. Χωρίς το σημειωματάριο, όχι!

3. Τι δεν θα έτρωγες ποτέ;

Κουνέλι και άλογο και αυτό από άποψη. Αν και δοκιμάζω τα πάντα, μου φαίνεται αδιανόητο να φάω ζώα τα οποία λατρεύω και αντιμετωπίζω ως κατοικίδια. Επίσης, δεν θα έτρωγα ποτέ έντομα. Αν βρεθώ ποτέ στην Ιαπωνία -μακάρι!- θα λιώσω στα McDonald's.

4. Το πιο απεχθές τραγούδι που άκουσες ποτέ... δώσε τίτλο!

Απεχθές με την έννοια που το λες, δε νομίζω πως υπάρχει, ή τουλάχιστον, δεν μου έρχεται κάποιο στο μυαλό. Εκτός φυσικά αν αναφέρεσαι σε τραγουδιστές σαν τα φιντάνια των "Παρατράγουδων" οπότε πάω πάσο.

5. Αγαπημένη ταινία! 

Είσαι σοβαρή; Λες και είναι μία... Αγαπώ πολλές και διαφορετικές ταινίες, για διαφορετικούς λόγους. Το να ξεχωρίσω μία, είναι αδύνατον αφού έχω πολλές αγάπες στον τομέα αυτό, που η κάθε μία, για προσωπικούς λόγους, κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

6. Η μεγαλύτερη καφρίλα που έχεις κάνει... ποια είναι;

Τι ερώτηση είναι αυτή; Αφού με ξέρεις, κάνω καφρίλες κάθε μέρα. Η σωστή ερώτηση δεν είναι ποια είναι -γιατί είναι πολλές κι επικές, τόσες που δεν μπορώ να ξεχωρίσω-, αλλά αν θα υπάρξει μία μέρα όπου δεν θα κάνω καμία.

7. Βουνό ή Θάλασσα;

Θάλασσα... ξεκάθαρα! Σε χαλαρώνει, σε ηρεμεί, σε ταξιδεύει, με αρώματα, δροσερά αεράκια δαρμένα από την αλμύρα... απλά, όνειρο. Βέβαια, αντιλαμβάνεσαι ότι πιο 80's ερώτηση, πεθαίνεις, έτσι;

8. Βρικόλακες, Άγγελοι ή Λυκάνθρωποι;

Άγγελοι... ξεκάθαρα! Θεϊκά πλάσματα, πραγματικά αθάνατα και απαράμιλλης γοητείας. Απλά, τους λατρεύω, εξού και τους έχω "χτυπήσει" και σε tattoo.

9. Πέθανες... τι θα γεννηθείς στην επόμενη ζωή σου;

Πού θες να ξέρω; Καλά θα ήταν, αλλά ούτε να υποθέσω δεν μπορώ. Φαντάζομαι, πως θα ξεπληρώσω το κάρμα αυτής της ζωής και ελπίζω να έχω κάνει αρκετά καλά πράγματα έτσι ώστε να γεννηθώ ως κάτι καλύτερο.

10. Είσαι στην αρένα, για να παλέψεις τι όπλο διαλέγεις;

Αν ήθελα να έχω μεγαλύτερη ασφάλεια, θα επέλεγα τόξο. Ξέρεις, η απόσταση, σου επιτρέπει να "χτυπήσεις" τον αντίπαλο χωρίς να πάθεις ζημιά εσύ, με μεγαλύτερη ευκολία. Ωστόσο, κι επειδή είμαι φρικιό και λειτουργώ πολύ με το ένστικτο, μάλλον θα επέλεγα ξίφος. Και πιο epic είναι, και αν είναι να σκοτώσεις, ας το ευχαριστηθείς!

11. Πρέπει μια ζωή να τρως το ίδιο φαγητό πιο είναι αυτό;

Πατάτες τηγανιτές -αν συνοδεύονταν δε από μπριζόλα χοιρινή, ουδεμία αντίρρηση θα έφερνα- γιατί είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που δεν θα βαριόμουνα ποτέ να τρώω, ξανά και ξανά. Οι παιδικές αγάπες, δεν ξεχνιούνται, ούτε κόβονται εύκολα.

Το Βιβλίο-Αναλύσεις μου έδωσε την 1η θέση και αυτές είναι οι ερωτήσεις που μου τέθηκαν:

1. Πότε άρχισες το blogging;

Τον Απρίλιο του 2007 -και αυτό, από σπόντα που λένε- και συνεχίζω δυναμικά μέχρι σήμερα, ελπίζοντας να το κάνω για πολύ καιρό ακόμα.

2. Είχατε οποιαδήποτε άλλη παρουσία στο διαδίκτυο πριν το blogging;

Τυπικά... καθαρά! Κανένα mail, παιχνίδι, συνομιλία στο MSN. Ναι... κάπου εδώ πρέπει να τελειώνει η ταραχώδης σχέση μου με το διαδίκτυο μέχρι να ξεκινήσω το blogging.

3. Πώς μπορείτε να δείτε το ιστολόγιό σας σε ένα χρόνο από τώρα;

Αγαπημένο και πετυχημένο, όπως είναι και σήμερα. Δεν θέλω κάτι περισσότερο, αρκεί να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, ακολουθώντας μια σταθερή πορεία που θα αντέξει μέσα στο πέρασμα των χρόνων.

4. Αγαπημένη σειρά βιβλίων;

"Χάρι Πότερ", "Δαιμονικές Μηχανές", "Αγώνες Πείνας"... Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να πω μόνο μία κι αν συνεχίσω να το σκέφτομαι πολύ, θα νιώσω τύψεις και θα προσθέσω κι άλλες.

5. Πως νιώθετε κάθε φορά που ολοκληρώνεται ένα βιβλίο ή μια σειρά;

Μια γλυκιά θλίψη επειδή κάτι που αγαπούσα τόσο πολύ έφτασε στο τέλος του και από την άλλη, ικανοποίηση που αυτό που τόσο πολλά επένδυσα πάνω του έκλεισε τον κύκλο του, όπως και κάθε τι άλλο σε αυτή τη ζωή. Μπορεί να μελαγχολώ, όμως κρατάω τις όμορφες αναμνήσεις και τα έντονα συναισθήματα βαθιά μέσα μου και τα έχω μαζί μου για πάντα.

6. Έχετε συγκεκριμένο μέρος όπου διαβάζετε;

Μισοξαπλωμένη στον καναπέ. Είναι η αγαπημένη μου στάση, με την πλάτη μου στηριγμένη σε 2-3 μαξιλάρια, σκεπασμένη με πικέ κουβερτάκι και τα πόδια μου απλωμένα. Χαλαρά και άνετα.

7. Κλασσική λογοτεχνία ή μοντέρνα;

Και τα δύο έχουν τη δική τους αξία. Και τα δύο χρειάζονται. Δεν αγαπώ κάποιο είδος περισσότερο και σαφέστατα, δεν ακυρώνω κανένα από τα δύο. Είναι θέμα timing και διάθεσης.

8. Αγαπημένος σας Λογοτεχνικός ήρωας;

Δύσκολη... πολύ δύσκολη ερώτηση. Αγαπάω τόσους πολλούς χαρακτήρες που έχω γνωρίσει μέσα από τα αναγνωστικά μου ταξίδια, που μου φαίνεται εξωφρενικό -ή και ιεροσυλία, ακόμα- να επιλέξω κάποιον συγκεκριμένο.

9. Αγαπημένος σας Καλλιτέχνης;

Πάρα πολλοί... Πώς να ξεχωρίσεις κάποιον; Αλλά αν κάτι συγκεκριμένο πρέπει να πω, έχω να δηλώσω πως αγαπώ ιδιαίτερα τον Μάνο Ξυδούς κι ας έχει φύγει από τη ζωή.

10. Τι είδους ταινίες προτιμάτε να βλέπετε;

Παρακολουθώ τα πάντα, αλλά έχω μια αρρωστημένη αδυναμία στα Θρίλερ. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν απολαμβάνω ένα ρομάντζο. Αλίμονο...

11. Αγαπημένη Ξένη Τηλεοπτική σειρά;

Νομίζω πως "Τα Φιλαράκια" είναι κλασσική αξία, αφού τα έχω δει 150.000 φορές χωρίς να τα βαρεθώ και κακά τα ψέματα, αν κι αγαπώ κι άλλες σειρές, αυτή είναι η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό.

Το Only For Book Lovers μου έδωσε την 2η θέση και αυτές είναι οι ερωτήσεις που μου τέθηκαν:

1. Αγαπημένο βιβλίο;

Δεν είναι μόνο ένα και σίγουρα θα αδικήσω πολλά. Ωστόσο, το "Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι" και το "Φάντασμα της Όπερας", κατέχουν μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, ενώ μέσα στο 2013, ξεχώρισα το "Απαγορευμένο" της Tabitha Suzuma που μου ράγισε την καρδιά και το αγάπησα με όλο μου το είναι.

2. Έχεις κάποιον εθισμό;

Τον καφέ, το διάβασμα, τα γλυκά και τα anime-manga. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς καφέ και καταναλώνω τεράστιες ποσότητες μέσα στην ημέρα. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς βιβλία γιατί μέσα από αυτά, ζω χίλιες ζωές. Δεν μπορώ να επιβιώσω χωρίς γλυκό... φταίει το ζάχαρο, φταίνε οι υδατάνθρακες... ποιος ξέρει. Το βέβαιο είναι πως εγώ και το γλυκό έχουμε "παντρευτεί" εδώ και χρόνια και θα είμαστε μαζί μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Και ναι, δεν μπορώ χωρίς να βλέπω anime ή να διαβάζω manga, όχι γιατί αρνούμαι να μεγαλώσω, αλλά γιατί ποτέ δεν θα είμαι αρκετά μεγάλη για να σταματήσω.

3. Τι εύχεσαι να σου συμβεί στο νέο έτος;

Πάνω απ' όλα θέλω να είναι γερό και καλότυχο το παιδάκι μου, αλλά και η οικογένειά μου και οι φίλοι μου να είναι υγιείς κι ευτυχισμένοι. Σε προσωπικό επίπεδο... εύχομαι κάποια... "δυσάρεστα" πράγματα να στρώσουν, να πάψω να ασχολούμαι με ανθρώπους και καταστάσεις που δεν αξίζουν τον κόπο μου και να πάψω να "ταλαιπωρούμαι" από κάποιους που δεν καταλαβαίνουν τα όριά μου.

4. Γιατί ξεκίνησες το blogging;

Ξεκίνησα από σύμπτωση και συνέχισα για την εμπειρία. Δεν ήξερα που μπορεί να με οδηγούσε το "ταξίδι" αυτό, αλλά χαίρομαι που το έκανα, τελικά, και που συνεχίζω να το κάνω.

5. Τι σου αρέσει σε αυτό τώρα; (βλ. ερώτηση 4)

Η καθημερινή επαφή με τον κόσμο, αλλά και το ότι αναλώνω χρόνο και ενέργεια σε κάτι που πραγματικά αγαπώ, με γεμίζει, και που φαίνεται να έχει ανταπόκριση και αγάπη από τους αναγνώστες εκείνους που συμβάλλουν στην δημιουργία μιας υπέροχης ιντερνετικής παρέας.

6. Αγαπημένος/η συγγραφέας;

Δεν είναι μόνο ένας... δεν μπορεί να είναι ένας! Λατρεύω την καυστικότητα, την εκκεντρικότητα και την οξυδέρκεια του Oscar Wilde. Θαυμάζω την δυναμική και την μαγεία της αφήγησης του Victor Hugo, την φιλοσοφία και την εμβάθυνση στα σκοτεινά άδυτα της ανθρώπινης ψυχής του Fyodor Dostoyevsky, την τρυφερότητα και την αλήθεια της δύσκολης αγάπης που εκφράζουν η Jane Austen και η Emily Bronte. Από Έλληνες συγγραφείς, θαυμάζω απεριόριστα πολλά μεγάλα ονόματα, όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Στρατής Μυριβίλης, ο Κώστας Βάρναλης, ο Ηλίας Βενέζης, ο Γεώργιος Βιζυηνός και τόσοι άλλοι που πραγματικά, αισθάνομαι άσχημα που δεν μπορώ να αναφέρω τα ονόματά τους γιατί θα χρειαστώ μια αιωνιότητα. Αν τώρα θες να αναφερθούμε και σε κάποιον πιο σύγχρονο λογοτέχνη, οφείλω να ομολογήσω πως, ως αναγνώστρια, θαυμάζω και λατρεύω απελπιστικά την Cassandra Clare ενώ παράλληλα, ως συγγραφέας, την ζηλεύω και την φθονώ θανάσιμα (με την καλή έννοια), αλλά και την J.K. Rowling.

7. Ποιον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης προτιμάς;

Facebook... ξεκάθαρα! Μαζεμένα και νοικοκυρεμένα πράγματα, τίποτα δεν "χάνεται" και επειδή το "τιτίβισμα" είναι εκνευριστικό, το αποφεύγω.

8. Ποιο θεωρείς πως είναι το χειρότερό σου ελάττωμα;

Η ειλικρίνεια και η ευθύτητά μου. Προσωπικά, δεν το θεωρώ ελάττωμα, αλλά ξέρω πως μπορεί να μου προκαλέσει πολλά... "προβλήματα". Τι εννοώ με αυτό; Ότι οι άνθρωποι ζητάνε ειλικρίνεια, αλλά δεν μπορούν να τη δεχτούν ή να την διαχειριστούν όταν συναντούν. Δεν είμαι άνθρωπος που κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, δεν ωραιοποιώ καταστάσεις και θα πω, αυτό ακριβώς που σκέφτομαι και πιστεύω, ακόμα κι αν ξέρω πως ο άλλος μπορεί να πληγωθεί.

9. Αγαπημένο είδος μουσικής;

Ακούω τα πάντα... πραγματικά τα πάντα, όμως, ανάλογα με τα κέφια και την διάθεσή μου. Βέβαια, έχω μια αδυναμία στην ροκ μουσική και αυτό είναι κάτι που δεν κρύβεται.

10. Πόσων χρονών είσαι; 

Στις 30 του Δεκέμβρη που μας πέρασε έκλεισα τα 29 και είμαι πάρα πολύ χαλαρή και άνετη σε σχέση με την ηλικία μου. Τι κι αν κοντεύω τα τριάντα... πολύ απλά, δεν με νοιάζει και δεν με απασχολεί διόλου.

11. Τι σε κάνει χαρούμενο/η;

Απλά πράγματα... Δημιουργικές στιγμές, το να περνάω χρόνο με τους φίλους μου, ο γιος μου... δεν χρειάζονται πολλά πράγματα σε αυτή τη στιγμή για να είσαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Βέβαια, και σε μια τούρτα παγωτό, δεν θα έλεγα όχι.

Η Αλίκη στη Χώρα των Βιβλίων που έδωσε την 5η θέση και αυτές είναι οι ερωτήσεις που μου τέθηκαν:

1. Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;

Δεν είναι μόνο ένα και σίγουρα θα αδικήσω πολλά. Ωστόσο, το "Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι" και το "Φάντασμα της Όπερας", κατέχουν μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, ενώ μέσα στο 2013, ξεχώρισα το "Απαγορευμένο" της Tabitha Suzuma που μου ράγισε την καρδιά και το αγάπησα με όλο μου το είναι.

2. Αν θα μπορούσες να ζεις σε έναν φανταστικό κόσμο ποιον θα διάλεγες;

Ας μπορούσα να ζήσω μια μέρα στο Hogwarts και τίποτα άλλο δεν ζητώ. Μαγεία... μία και μόνο λέξη που εμπεριέχει το νόημα όλων.

3. Βιβλίο ή ταινία;

Βιβλίο, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει πως απορρίπτω το μεγαλείο του κινηματογράφου. Αγαπώ την οπτικοποίηση, αλλά αγαπώ ακόμα περισσότερο το να αφήνω την φαντασία μου ελεύθερη και ανεξάρτητη, να δημιουργεί από μόνη της εικόνες, μέρη, πρόσωπα.

4. Διάβασμα ή γράψιμο;

Και τα δύο, είναι τρόπος ζωής για μένα και αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μου. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο γιατί και τα δύο, μου προσφέρουν ξεχωριστές, υπέροχες ηδονές.

5. Τι είδους αναγνώστης είσαι;

Φρικιό και nerdουλας μέχρι εκεί που δεν πάει. Διαβάζω τα πάντα, θέλω να έχω στη συλλογή μου κάθε βιβλίο που διάβασα, μου αρέσει να τα αναλύω και το σημαντικότερο όλων... είναι δικά μου και μόνο δικά μου. Τα θέλω σε άριστη κατάσταση, σαν να μην έχουν διαβαστεί ποτέ, εξού και δεν δανείζω ποτέ και για κανέναν λόγο. Στην βιβλιοθήκη μου, υπάρχει τάξη κι οργάνωση κι έτσι επιθυμώ να παραμείνει.

6. Κος Ντάρσυ ή κος Ρότσεστερ ή κάποιος άλλος (και γιατί;)

Τι ερώτηση είναι αυτή; Φυσικά κος Ντάρσυ και αυτό γιατί είναι η προσωποποίηση του άγριου, σκληρού και συνάμα ευαίσθητου και τρυφερού αρσενικού που κάθε γυναίκα φαντασιώνεται και ονειρεύεται, κάποια στιγμή της ζωής της.

7. Αν μπορούσες να ζεις σε μια άλλη εποχή σε ποια θα ήθελες να ζεις;

Στο Βικτοριανό Λονδίνο! Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω φετίχ και με την εποχή και με την τοποθεσία. Αρκεί φυσικά να μην ήμουν από τα θύματα του Τζακ του Αντεροβγάλτη.

8. Τι τίτλο θα έδινες στο βιβλίο της δικής σου ζωής;

Αυτή τη στιγμή; "29 και είμαι καλά", ο οποίος πρέπει να σου πω πως θα είναι και τίτλος βιβλίου που έχω στο μυαλό μου να γράψω, βασισμένος σε πολλά δικά μου στοιχεία, αλλά και φίλων, με κομμάτια από την δικιά μου καθημερινότητα.

9. Θα προτιμούσες να πεθάνει ο Βόλτεμορτ ή η Άμπριτζ;

Η Άμπριτζ! Να φάει σκατά η σκύλα... Ο Βόλντεμορτ, ψιλοέγινε μαλάκας επειδή ξεκίνησε τη ζωή του με το να βασανίζεται και να έχει πολλά ψυχολογικά. Κάπου, βαθιά μέσα μου, μπορώ να του βρω ένα απειροελάχιστο άλλοθι. Αυτή τη ροζ κότα... όχι, δεν μπορώ να την συγχωρήσω που είναι στρίγκλα και κακιασμένη από επιλογή. Αν κι εδώ που τα λέμε, το να ζήσει ο Βόλντεμορτ, ήταν αδύνατον, δεδομένων των συνθηκών, οπότε...

10. Σου αρέσουν βιβλία ακριβά, βαριά και δερματόδετα ή βιβλίο να 'ναι κι ότι να 'ναι;

Βιβλίο και ό,τι να 'ναι, αν και σαφέστατα εκτιμώ περισσότερο μια προσεγμένη και όμορφη έκδοση, ακόμα και συλλεκτική θα έλεγα, την οποία θα καμαρώνω να έχω στην βιβλιοθήκη μου, ακόμα κι αν στοιχίζει κάτι παραπάνω.

11. Πες την αλήθεια: Είσαι βιβλιοσνόμπ; Με το χέρι στην καρδιά!

Όχι, όχι και πάλι όχι! Αγαπώ τα βιβλία και γενικά, είμαι ελαστικός αναγνώστης καθώς, αυτό που πάνω απ' όλα μετράει, είναι το συναίσθημα και αυτό, δεν κρίνεται.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για την τιμή που μου κάνατε με το να ξεχωρίσετε το blog μου ανάμεσα σε τόσα και τόσα άλλα. Πραγματικά, είναι πολύ σημαντικό για μένα και το εκτιμώ απίστευτα. Εύχομαι σε όλους σας τα καλύτερα και να είστε πάντα δημιουργικοί. Σας ανταποδίδω την διάκριση -με την ελπίδα ότι δεν ξέχασα κάποιον-, αλλά δεν θα θέσω ερωτήσεις δεδομένου ότι το 2013 τελείωσε και είμαι εκτός χρόνου. Θα αναπληρώσω το κενό του χρόνου... ελπίζω...

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

"Σαββατοβαρεμένες..." 1η εκπομπή - 01/02/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:29 μ.μ. 2 σχόλια

Όσοι δεν καταφέρατε να ακούσετε την 1η εκπομπή των "Σαββατοβαρεμένων...", με την αφεντιά μου και τη Μαρία Μπακάρα πίσω από το μικρόφωνο του Ράδιο Αερόστατο, μπορείτε να το κάνετε ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:


Θέμα της πρώτης μας εκπομπής... τα Oscars και τα Χρυσά Βατόμουρα για το 2014 τα οποία σχολιάσαμε, αναλύσαμε και φυσικά, δώσαμε τις προβλέψεις μας...


Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμείς, το διασκεδάσαμε τρελά! Ελπίζουμε κι ευχόμαστε να σας καρτήσαμε καλή συντροφιά και κάθε δεύτερο Σάββατο να σας έχουμε μαζί μας. Η επόμενη εκπομπή μας το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014 στις 16.00μ.μ. ακριβώς.

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

"Unpaixtable" βραβειάκι από το Χριστινάκι

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:23 μ.μ. 4 σχόλια

Το ξέρω... είμαι τραγική και απαράδεκτη και το Χριστινάκι, μου έχει δώσει το βραβείο του "Πιο Άπαιχτου Blogger" εδώ και πάρα πολύ καιρό, όμως μόλις τώρα κατάφερα να ξεκλέψω λίγο χρόνο. Λοιπόν... οι κανόνες του παιχνιδιού είναι οι ακόλουθοι, άσχετα από το ότι δεν με βλέπω να τους τηρώ στον απόλυτο βαθμό:

- Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
- Επ! μην βαριέσαι! Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις...
- Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους.
- Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγιά τους.
- Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου... στους bloggers που προτείνεις! 
- Και μην ξεχνάς κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award). Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες.

1. Intro (Όνομα, Τοποθεσία, Ζώδιο, Blog Platform).

Με λένε Γιώτα... Γιώτα Παπαδημακοπούλου (σαν άλλος James κι εγώ... ναι καλέ, τον Bond λέω). Μένω μόνιμα στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα, στην Κυψέλη. Είμαι Αιγόκερως και για bonus, μάθετε ότι έχω κι ωροσκόπο Παρθένο -όχι πως νοιάζεται κανείς- και χρησιμοποιώ... τον blogger φυσικά.

2. Ποιο είναι το moto του Blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα!

Το blog μου δεν έχει moto. Δεν ξέρω καν αν θα μπορούσε να έχει. Αυτό πάντως που εγώ έχω ως προσωπικό moto είναι:
- "Κάνε την κάθε μέρα σου ν' αξίζει".
- "Alis grave nil"... "Τίποτα δεν είναι βαρύ για όσους έχουν φτερά".

3. Αν το blogging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;

"Ναυμαχία" και αυτό γιατί, τώρα τελευταία ειδικά, θυμίζει πολύ πεδίο μάχης, άλλες φορές με την καλή και άλλες με την κακή έννοια.

4. Όταν γίνω διάσημος blogger θα... 

Δεν καταλαβαίνω το point της ερώτησης... είμαι φίρμα και μάλιστα μεγάλη. Χα, χα, χα... Πέραν της πλάκας, πιστεύω πως είμαι αρκετά γνωστή blogger και πέραν του ότι με έχει βοηθήσει πολύ στο να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα, δε νομίζω πως θα έκανα και κάτι το τραγικό ή μεγαλεπήβολο.

5. Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτηση σου.

Βαριέμαι μέχρι και να σκεφτώ να το κοιτάξω... έχω 1200 και πλέον αναρτήσεις... που να κάθομαι να ψάχνω... Πιθανολογώ ότι θα αφορά κανένα b-movie που δεν το είδα ούτε αυτός που το σκηνοθέτησε. Εκτός κι αν το ότι το έκραξα το έκανε φίρμα.

6. Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις από την blog-όσφαιρα και γιατί; 

Θα συμφωνήσω με το Χριστινάκι και θα πω τους ιστότοπους παιδικής πορνογραφίας. Δεν έχει να κάνει με το ότι έχω παιδί κι εγώ η ίδια. Έχει να κάνει με το ότι είναι άρρωστο και αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να ανασκολοπιστούν προς παραδειγματισμό και μόνο. Αυτά...

7. Αν αύριο ξυπνήσετε και διαπιστώσετε ότι για μια ήμερα η ψυχή σας θα ζήσει σε ένα σώμα αντίθετου φύλου, ποια πράγματα θα επιλέγατε να βιώσετε; (η ερώτηση της Χριστίνας).

Το sex!!! Απλά τα πράγματα... και για να είμαι απολύτως ειλικρινής, και αφού θα ήταν μόνο για μια μέρα, θα δοκίμαζα και το ετεροφυλοφιλικό και το ομοφυλοφιλικό sex. Ok... ξέρω πως μπορεί να ακούγεται totally weird, αλλά πιο weird απ' όσο είμαι εγώ, πεθαίνεις. 

Ευχαριστώ το Χριστινάκι για ακόμα μια φορά που μου έκανε την τιμή και με τη σειρά μου, δεν θα κάνω πάσα σε κανέναν και ο λόγος είναι απλός... Το έχουν πάρει όλοι, τώρα που θυμήθηκα να "παίξω".

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" από το Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:09 π.μ. 2 σχόλια

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στην σελίδα του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή που μου έκαναν και για όποιον ενδιαφέρεται να επισκεφτεί την επίσημη ιστοσελίδα τους, μπορεί να το κάνει ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στην εφημερίδα Αμφιλοχίας "Μαΐστρος"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:06 π.μ. 2 σχόλια

Βιβλιοπαρουσίαση του "Μη με ξεχάσεις" στην εφημερίδα Αμφιλοχίας "Μαΐστρος". Ευχαριστώ πολύ για την παρουσίαση και για όποιον ενδιαφέρεται, μπορεί να επισκεφτεί τη ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 3η εκπομπή - 26/01/2014

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:30 μ.μ. 4 σχόλια

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014, στην κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", είχα τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσω στο studio του Ράδιο Αερόστατο, τη φίλη, εν δυνάμει κοινωνιολόγο και πλέον, συμπαραγωγό στις "Σαββατοβαρεμένες", Μαρία Μπακάρα, με την οποία και συζητήσαμε περί των έμφυλων ανισοτήτων στη Λογοτεχνία.


Όσοι δεν καταφέρατε να ακούσετε την εκπομπή, ή την βρήκατε αρκετά ενδιαφέρουσα για να την ακούσετε ακόμα μία φορά, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο:


Ευχαριστώ πάρα πολύ τη Μαρία, για ακόμα μία φορά, που με τίμησε με την παρουσία της, που μου κράτησε τόσο καλή συντροφιά και που αναλύσαμε ένα θέμα που αγαπάμε να συζητάμε και που όπως μας δόθηκε η εντύπωση, βρήκατε εξίσου ενδιαφέρον και απολαύσατε.


Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.
 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal