Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Γράμματα εραστών (3): "Ψέματα..."

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:29 μ.μ.

Πάλι ξύπνησα μέσα στη νύχτα. Πάλι ξύπνησα με δάκρυα στα μάτια. Με ένα κενό στο στήθος που δεν λέει να γεμίσει. Κομμένη η ανάσα μου και τα όνειρα σπασμένα, χίλια κομμάτια που δεν μπορούν να ενωθούν. Γιατί ακόμα και αν το κάνουν, κάπου εκεί, ανάμεσα στις ρωγμές, θα υπάρχει ό,τι έχει απομείνει από σένα για να σε θυμίζει. Να θυμίζει αγγίγματα πάνω στην σάρκα που έκαιγε και λαχταρούσε λίγο ακόμα. Χείλη γλυκά που ψιθύρισαν τα πιο όμορφα ψέματα και χάρισαν φιλιά υποτιθέμενης αγάπης. Μικρές στιγμές που φύλαγαν μέσα τους τον κόσμο όλο. Λόγια... λόγια μεγάλα, δήθεν σπουδαία. Λόγια που για μένα σήμαιναν τα πάντα και που για σένα δεν ήταν παρά μονάχα λέξεις. Ψέματα! Ψέματα που ειπώθηκαν τόσο απλά, τόσο εύκολα, τόσο πειστικά. Ψέματα που δέχτηκα απλά και μόνο επειδή ήταν δικά σου.
Είναι αστείο, αλήθεια, το πόσο αφελή σε κάνει η αγάπη. Πιστεύεις το κάθε τι, όχι επειδή το λαχταράς, όχι επειδή το έχεις ανάγκη, όχι γιατί θες να είναι αλήθεια, αλλά γιατί το ζεις, γιατί πιστεύεις πως έτσι είναι. Τόσο απλά... Δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκείνες τις στιγμές, παρά μονάχα η πραγματικότητα που γεννά η αγάπη. Και όμως, είναι εικονική, πλασμένη από πάθη και θέλω, από ελπίδες και επιθυμίες που συντρίβονται κάτω από το βάρος της δυστυχίας που φέρνει κάθε στιγμή όταν τελειώνει, για να σου αποδείξει πως τίποτα δεν είναι δικό σου, τίποτα δεν σου ανήκει, παρά μονάχα οι φαντασιώσεις σου. Αυτές είναι που σε τσακίζουν και αφήνουν σημάδια που δεν σβήνουν και πληγές που ποτέ δεν κλείνουν.
Να... τέτοιες πληγές σε άφησα να χαράξεις πάνω μου, μέσα μου, και τώρα πια δεν κοιμάμαι τα βράδια. Πάνε χρόνια, θα μου πεις, και ίσως να έχεις δίκιο, όμως δεν μπορώ να αλλάξω. Ούτε εμένα, ούτε όλα αυτά που ένιωσα για σένα και ακόμα με στοιχειώνουν. Όλα αυτά που εξακολουθώ να νιώθω. Για όσα είχαμε, για όσα χάσαμε, για εκείνο που ήμασταν, για αυτό που γίναμε. Γι' αυτό που πίστευα πως ήσουν. Γι' αυτό που αποδείχτηκε πως ήσουν. Ένας μεγάλος εραστής που έλεγε ακόμα πιο μεγάλα λόγια. Ένας μεγάλος ψεύτης που αγάπησα με όλο μου το είναι. Γιατί ακόμα και τα ψέματά σου αγάπησα, όσο αρρωστημένο και αν είναι αυτό. Αυτά τα ψέματα με έκαναν δικιά σου. Αυτά τα ψέματα με κάνουν να μην μπορώ να ξεχάσω. Αυτά τα ψέματα με νανουρίζουν, αυτά και με ξυπνάνε. Αυτά μου επιτρέπουν να συνεχίζω να ζω, ελπίζοντας πως θα τ' ακούσω και πάλι.
Τι κι αν δεν μ' αγαπάς, σ' αγαπάω εγώ και για τους δυο μας. Αξιολύπητο, έτσι; Το ξέρω πολύ καλά, μα δεν με νοιάζει! Σκέψου ό,τι θες... Ας σκεφτεί ο κόσμος όλος ό,τι θέλει. Ένα σου ψέμα μονάχα, ακόμα, και ας σβήσω πάνω στην εκπνοή του χρόνου. Ένα σου ψέμα είμαι αρκετό για να ζήσω μα ακόμα και αν πεθάνω εκείνη τη στιγμή, θα είναι αρκετό για να με συντροφεύσει και να μου χαρίσει μια στάλα ευτυχίας. Μία μονάχα, από τις τόσες που μου στέρησες. Γύρνα πίσω, λοιπόν, και επέστρεψέ μου τον ύπνο μου. Χάρισέ μου και πάλι τα όνειρά μου. Ακόμα και αν η αγάπη δεν υπάρχει, δεν πειράζει. Πες ψέματα... ξανά! Πες ένα ψέμα ακόμα και άσε με να ζήσω μέσα από αυτό. Άσε με να ζήσω μέσα του και ας είναι ψέμα. Άσε με να χαθώ μέσα σ' αυτό...

4 σχόλια on "Γράμματα εραστών (3): "Ψέματα...""

Βιβλιοσημεία-Λιάνα Τζιμογιάννη on 18 Απριλίου 2015 στις 11:03 μ.μ. είπε...

Εξαιρετικά απίθανο το κείμενο!!!! Και πόσο μιλάει στην καρδιά μου.... Με τιμάς που το δημοσίευσες, κατόπιν παράκλησής μου... Λατρεύω τον τρόπο που γράφεις, κοριτσάρα μου!!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!! <3 <3 <3 Σ'ευχαριστώωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!

BUTTERFLY on 19 Απριλίου 2015 στις 9:32 π.μ. είπε...

"τι κι αν δεν μ' αγαπας, σ΄ αγαπαω εγω και για τους δυο μας"...
been there, done that... δε λειτουργει βεβαια, οσο κι αν πιστευεις εκεινη την στιγμη πως θα λειτουργησει...
Υπεροχο Γιωτα μου!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 19 Απριλίου 2015 στις 6:40 μ.μ. είπε...

@ Λιανάκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε, γιατί ήταν αφιερωμένο σε 'σένα. Θα προσπαθήσω να είμαι λίγο πιο συνεπής στην "στήλη" αυτή, αλλά ξέρεις πως έπεσαν πολλά μαζί! <3

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 19 Απριλίου 2015 στις 6:40 μ.μ. είπε...

@ Χριστίνα μου, δεν λειτουργεί... ΠΟΤΕ! Κι ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να παλέψω ποτέ με τον εαυτό μου για να μην το κάνει και πέσει στην πλάνη! ;)
Σ' ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που σου άρεσε και σένα! <3

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal