Ήμουν το παιδί που σιχαινόταν τους Η/Υ και όμως... κατέληξε να σπουδάσει Πληροφορική και σήμερα να μην ξεκολλάει από το pc για επαγγελματικούς -και όχι μόνο- λόγους.
Ήμουν, όμως, και το παιδί εκείνο που για δώρο γενεθλίων είχε ζητήσει, κάπως, κάπου, κάποτε, την "Γραφούλα". Θες το σύνδρομο Βουγιουκλάκη -"πιο γρήγορα, πιο γρήγορα"-, θες ότι ένιωθα πως η γραφομηχανή είχε μια κάποια ιδιαίτερη γοητεία, θες ότι μου άρεσε να γράφω τις εργασίες μου σε αυτήν και να δείχνουν περιποιημένες, όμορφες, καλαίσθητες...
Με την βοήθεια μιας τέτοια γραφομηχανής κατέγραψα μερικές από τις πρώτες μου σκέψεις, μερικά από τα πρώτα εκείνα συναισθήματα που αποτυπώθηκαν στο χαρτί και δεν διαβάστηκαν από κανέναν άλλον, παρά μονάχα από εμένα. Μαύρα σημάδια σε λευκό φόντο που κλειδώθηκαν σε ένα συρτάρι. Και μαζί με αυτά, σφραγίστηκε κι ένα μέρος της καρδιάς και της μνήμης μου... Αυτό, λέω να το κρατήσω για μένα...
6 σχόλια on "Μια "Γραφούλα" και για μένα..."
Καλησπερα και Χριστος Ανεστη!
Ποσο πισω με πηγες! Και ποιο παιδακι τοτε δεν ειχε ζητησει τη Γραφουλα;
Φιλια!
Τι μου θυμισες!!! Εγω την ειχα ζητησει απο τον Αγιο Βασιλη!!! Κ εκεινος αντι για την παιδικη "γραφουλα" μου χε φερει μια καινουρια "μεγαλιστικη"(που τοτε δεν μου πολυαρεσε γιατι εγω ηθελα αυτη που ειχαν ολα τα παιδια, τωρα ομως σκεφτομαι πως ισως κατα βαθος να μου αρεσε κ περισσοτερο που εγω ειχα καποια που να μοιαζει περισσοτερο με της Αλικης, ναι ολες το ειχα το συνδρομο της Μοντερνας Σταχτοπουτας! ) Αλλα κ τους ηυ τους λατρεψα!!
Εγώ είχα τη γραφομηχανή της Barbie...30.000 είχε σκάσει ο παππούς μου τότε!!!
@ Καλησπέρα, Χριστίνα μου! Χρόνια πολλά! Αληθώς ο Κύριος! <3
Ελπίζω κι εύχομαι να είσαι καλά και να βρεθούμε για καφεδάκι σύντομα!
Φιλιά πολλά!
@ Λία μου, είδες; Όταν τα έχουμε δεν τα εκτιμάμε! ;)
@ Βάσω μου, τότε υπήρχαν λεφτά! Αλίμονο σε μας! Χα, χα, χα...
Δημοσίευση σχολίου