Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Ο Ζακ Κωστόπουλος για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:05 μ.μ.
Δυστυχώς, για λόγους υγείας, ο Ζακ Κωστόπουλος, φίλος, αρθρογράφος και ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ήταν να μιλήσει στην πρώτη επίσημη παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στην Αθήνα, δεν τα κατάφερε να είναι μαζί μας. Όχι σωματικά, τουλάχιστον, αφού έστειλε μία επιστολή ζητώντας να διαβαστεί εκ μέρους του. Μια επιστολή που σήμερα θέλω να μοιραστώ με όλους εσάς. Ευχαριστώ τον Ζακ για ακόμα μία φορά, όχι μόνο γιατί είναι παρών ακόμα και όταν είναι "απών", αλλά γιατί στήριξε την συγγραφική μου αυτή προσπάθεια και την αγκάλιασε με πολλή αγάπη.



"Καλησπέρα σας, δυστυχώς από απόσταση. Κατ' αρχήν θέλω να ευχαριστήσω την Γιώτα για την πρόσκληση και να ζητήσω συγνώμη για την απουσία μου. Θα ήμουν εκεί αν δεν ήταν πραγματικά αδύνατο, για λόγους υγείας.

Πέρα όμως από την πρόσκληση, θέλω να ευχαριστήσω την Γιώτα και για το ότι έγραψε το “Όταν ξέρεις ν' αγαπάς”. Που χειρίστηκε ένα θέμα δύσκολο με τόση αγάπη και χωρίς τα συνηθισμένα κλισέ και το δράμα που συνήθως συνοδεύει ιστορίες που έχουν να κάνουν με ανθρώπους που ζουν με HIV. Ως και ο ίδιος οροθετικός χαίρομαι να βλέπω να γράφεται και να κυκλοφορεί ένα τέτοιο βιβλίο. Ξέρετε, δεν είναι συχνό να βλέπουμε στην λογοτεχνία, στο σινεμά, στην τηλεόραση, τέτοιους χαρακτήρες και συνήθως όταν το βλέπουμε, είναι γεμάτοι στερεότυπα και πλασμένοι έτσι ώστε να προσφέρουν εύκολη συγκίνηση, να σε κάνουν να νιώθεις λύπηση ή φόβο.

Δεν λέω ότι οι ζωές μας, ότι η ζωή ενός οροθετικού, μιας οροθετικής, είναι εύκολη. Δεν είναι και ούτε είναι κακό να το πούμε. Αλλά δεν είναι και τόσο ποτισμένη με δράμα όσο συνήθως παρουσιάζεται. Με την πρόοδο της επιστήμης, μπορούμε να έχουμε καλό προσδόκιμο και ποιότητα ζωής. Μπορούμε να εργαζόμαστε, να ζούμε, να κάνουμε οικογένειες όπως όλες και όλοι. Το πρόβλημα είναι πως λόγω του στιγματισμού, της άγνοιας, της περιθωριοποίησης, συχνά μπορεί να έχουμε μια παραπάνω δυσκολία στο να αντιμετωπιζόμαστε ως ίσες και ίσοι και όχι ως κάτι λιγότερο, ως κάτι επικίνδυνο και κακό. Στο να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε όπως όλος ο κόσμος θέλει. Και εδώ, έχουμε μια ιστορία όπου δύο άνθρωποι, κόντρα σε όλα αυτά τα κατάφεραν, έμαθαν ή ήξεραν πάντα – δεν έχει και τόση σημασία – να αγαπούν.

Μακάρι, το βιβλίο αυτό να γίνει η αφορμή για κάποιες και κάποιους να δουν τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Να καταλάβουν πως επικίνδυνη είναι η προκατάληψη, ο παράλογος φόβος και ποτέ η αγάπη. Και πιστεύω πως θα το καταφέρει. Και μακάρι, επίσης, να έχουμε περισσότερες τέτοιες απεικονίσεις. Να διαβάζουμε, να βλέπουμε, να ακούμε αλλά και να ζούμε περισσότερες τέτοιες ιστορίες. Να περιβαλλόμαστε από περισσότερους ανθρώπους που ξέρουν πραγματικά να αγαπούν."

2 σχόλια on "Ο Ζακ Κωστόπουλος για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς""

Χρύσα είπε...

Υπέροχο κείμενο για ένα υπέροχο βιβλίο!Μπράβο κορίτσι μου...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου on 20 Ιουνίου 2015 στις 9:54 μ.μ. είπε...

@ Χρύσα μου, είναι ένα από τα κείμενα εκείνα που με κάνουν να αισθάνομαι πραγματικά περήφανη για τη δουλειά μου αυτή! <3

Δημοσίευση σχολίου

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal